Monday, May 19, 2025
  • Αρχικη
  • Εξ-ερευνησεις
  • Μετα τα … φυσικα!
  • Μυθικες Ιστοριες
  • Βιβλιοτοπιο
  • Ας γνωριστουμε
  • Login/Register
My Alchemies
  • Αρχικη
  • Εξ-ερευνησεις
  • Μετα τα … φυσικα!
  • Μυθικες Ιστοριες
  • Βιβλιοτοπιο
  • Ας γνωριστουμε
"Οι αλχημιστές ψάχνοντας για χρυσάφι ανακάλυψαν πολλά άλλα πράγματα μεγαλύτερης αξίας." Άρθουρ Σοπενχάουερ
My Alchemies
  • Αρχικη
  • Εξ-ερευνησεις
  • Μετα τα … φυσικα!
  • Μυθικες Ιστοριες
  • Βιβλιοτοπιο
  • Ας γνωριστουμε
My Alchemies
My Alchemies
  • Αρχικη
  • Εξ-ερευνησεις
  • Μετα τα … φυσικα!
  • Μυθικες Ιστοριες
  • Βιβλιοτοπιο
  • Ας γνωριστουμε

@2022 - All Right Reserved. Designed and Developed by PenciDesign

Home » Μετά τα... φυσικά!
Category:

Μετά τα… φυσικά!

Η παράσταση της Δευτέρας Παρουσίας
Μετά τα... φυσικά!

Η παράσταση της Δευτέρας Παρουσίας: ερμηνεία συμβόλων

by iopapami_admin

Η παράσταση της Δευτέρας Παρουσίας ή αλλιώς της Μελλοντικής Κρίσεως, είναι μία τοιχογραφία που απαντάται σε πολλά μοναστήρια και εκκλησίες. Αυτή τη φορά, οι εικόνες που σας μεταφέρω είναι από την Ιερά Μονή Αγίου Στεφάνου στα Μετέωρα. Η αλήθεια είναι ότι είχα επισκεφθεί ξανά αυτό το μοναστήρι πριν από πολλά χρόνια με γκρουπ. Μάλιστα, υπήρχε και ένας ιερέας μαζί μας και επειδή αυτή η τοιχογραφία μου είχε προκαλέσει φόβο σαν παιδάκι που ήμουν, τον είχα ρωτήσει γιατί βλέπουμε αυτά τα τρομακτικά πράγματα μέσα στην εκκλησία. Θυμάμαι αμυδρά να μου εξηγεί κάτι για τα μαρτύρια της Κολάσεως και είχε χαραχτεί στη μνήμη μου το περί τριγμού των οδόντων που είχε πει.

Τα χρόνια μπορεί να πέρασαν αλλά οι απορίες και οι προβληματισμοί είναι για να λύνονται. Ξαναπήγα, λοιπόν, Μονή Αγίου Στεφάνου και έκανα την ίδια ερώτηση σε μία μοναχή που ήταν πολύ φιλική και ενδιαφερόταν να μας εξηγήσει τι σημαίνει το κάθε τι που βλέπουμε εκεί μέσα. Έτσι λοιπόν, θα μεταφέρω και σε εσάς όχι μόνο αυτά που είπε, αλλά και όσα βρήκα σε βιβλία περί του συμβολισμού αυτής της τοιχογραφίας.

Παράσταση της Δευτέρας Παρουσίας: πηγές έμπνευσης και θέματα

Μετά το τέλος του παρόντος κόσμου και την ανάσταση των νεκρών, ακολουθεί η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού και η Μέλλουσα Κρίση. Για τα γεγονότα αυτά, σύμφωνα με τα ευαγγέλια, μίλησε ο ίδιος ο Χριστός στη διδασκαλία Του. Εν συνεχεία, για τα έσχατα έχουμε αναφορές από τους μαθητές και τους Αποστόλους, με αποκορύφωμα την Αποκάλυψη του Αποστόλου και Ευαγγελιστή Ιωάννη. Επίσης, πολλοί προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης μίλησαν για τους έσχατους καιρούς.

Όλες αυτές οι περιγραφές που μας μεταφέρονται και ειδικότερα από τα παλαιοδιαθηκικά κείμενα, επηρέασαν σημαντικά την παράσταση της Δευτέρας Παρουσίας.  Οι εικόνες που απαρτίζουν το σύνολο αυτής της παράστασης, στέλνουν συγκεκριμένα μηνύματα στους πιστούς μέσα από τα σύμβολά τους.

Από την κορυφή προς το κάτω μέρος της τοιχογραφίας, διακρίνουμε τα θέματα ως εξής: Δέηση, ετοιμασία του Θρόνου, ζυγός της Δικαιοσύνης, Πύρινος Ποταμός, Κόλαση, Παράδεισος, τάγματα Δικαίων και Βύθιος Δράκοντας. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν, την επί μέρους ανάλυση.

Η παράστασης της Δευτέρας Παρουσίας, ή αλλιώς, της Μελλούσης Κρίσεως. Θα αναλύσουμε τους συμβολισμούς ξεκινώντας από πάνω προς τα κάτω.

Ερμηνεία συμβόλων

Η παράσταση ξεκινά με την απεικόνιση της Δεήσεως. Ο Χριστός βρίσκεται στο κέντρο, καθισμένος πάνω σε εξαπτέρυγα Σεραφείμ και Χερουβείμ. Περιβάλλεται από ένα στεφάνι με φωτεινές ακτίνες, το οποίο συμβολίζει τη Δόξα Του. Οι έγχρωμοι δακτύλιοι σε αποχρώσεις του θαλασσί παραπέμπουν στο άκτιστο Φως και τον θείο γνόφο, εντός του οποίου κατοικεί ο Θεός.. Το πιο προσιτό και μεθεκτό σε εμάς είναι το πιο ανοιχτόχρωμο, το οποίο μπορεί να θεαθεί από τους κεκαθραμένους.

Εμφανείς είναι και οι πληγές στα χέρια και τα πόδια του Χριστού από τη Σταύρωση. Αυτό αποτελεί μια υπενθύμιση της Θείας Οικονομίας για τη σωτηρία του ανθρώπου. Η Ενανθρώπιση, το Πάθος, η Σταύρωση και η Ανάσταση, έδωσε στον άνθρωπο τη δυνατότητα να νικήσει τον θάνατο στα όρια της προσωπικής του ζωής. Το λυτρωτικό έργο της πορείας του ανθρώπου ολοκληρώνεται με τη Δευτέρα Παρουσία και την Μέλλουσα Κρίση, η οποία οδηγεί στην αιωνιότητα.

Δίπλα στον Χριστό εικονίζεται η Παναγία και ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, ενώ δεξιά κι αριστερά από τα τρία αυτά κεντρικά πρόσωπα βρίσκονται οι Απόστολοι σε έδρανα-θρόνους. Κατέχουν αυτήν την ξεχωριστή θέση και τιμή γιατί εγκατέλειψαν τα πάντα προκειμένου να κηρύξουν το λόγο του Κυρίου σε όλα τα έθνη. Οι άγγελοι που βρίσκονται πίσω τους, είναι έτοιμοι να διακονήσουν τον Χριστό.

Κάτω από τη Δέηση, βλέπουμε την Ετοιμασία του Θρόνου. Πάνω στον θρόνο βρίσκεται το Ιερό Ευαγγέλιο και ένα κομμάτι υφάσματος. Ο Τιμιος Σταυρός και τα υπόλοιπα σύμβολα του Πάθους στηρίζονται στον θρόνο, ενώ δεξιά κι αριστερά βλέπουμε γονατισμένους τον Αδάμ και τη Εύα. Ο θρόνος ως σύμβολο δικαστικής εξουσίας, συμβολίζει εδώ την έδρα της Κρίσεως. Οι Πρωτόπλαστοι και οι άγγελοι ετοιμάζουν το θρόνο για μία μελλοντική κατάσταση, η οποία δεν γνωρίζουμε πότε θα έρθει.

Στην απεικόνιση της Μελλούσης Κρίσεως, δεξιά κι αριστερά από τον Χριστό στέκονται οι δίκαιοι και οι άδικοι που έχουν μόλις ακούσει το αποτέλεσμα της Δίκαιης Κρίσης. Η στάση στον συνάνθρωπο δείχνει την ποιότητα και τη γνησιότητα της πίστης μας, την έκφραση της αγάπης και της ελεύθερης βούλησης.

Ο ζυγός της Δικαιοσύνης

Πολύ σημαντικός για την Κρίση είναι ο ζυγός της Δικαιοσύνης, ή αλλιώς η Ψυχοστασία. Ένα χέρι κρατάει τη ζυγαριά και ζυγίζει τις ανθρώπινες πράξεις που εικονίζονται με τη μορφή ειληταρίων. Μελανόμορφοι και αποκρουστικοί δαίμονες διεκδικούν τις ανθρώπινες ψυχές και προσπαθούν να γείρουν το ζυγό προς το μέρος τους. Αυτή τους η προσπάθεια δηλώνει το φθόνο των δαιμόνων προς τον άνθρωπο μετά τη δική τους πτώση, στην οποία επιδιώκουν να τον κάνουν μέτοχο.

Από την άλλη πλευρά, άγγελοι με μακριές λόγχες τους απομακρύνουν, προστατεύοντας τις ψυχές που ατενίζουν με φόβο το ζυγό. Σύμφωνα με τον Ιωάννη τον Δαμασκηνό, η φιλανθρωπία του Θεού είναι άπειρη. Οι κρίσεις είναι τρεις: η δίκαιη, η φιλάνθρωπη και η υπεράγαθη. Αν στο ζυγό, οι πράξεις βαρύνουν προς τα αριστερά, είναι ολοφάνερο ότι η ψυχή θα βρεθεί με τους αγγέλους του Θεού. Αν οι δύο πλάστιγγες είναι ίσες, δηλαδή τα καλά και τα κακά έργα της ψυχής είναι ίσα, τότε νικά η φιλανθρωπία του Θεού. Αν η διαφορά είναι μικρή, δηλαδή οι κακές πράξεις βαραίνουν λίγο περισσότερο από τις καλές, νικά η άρρητη ευσπλαχνία Του. Δηλαδή, η αγαθότητα και η ευσπλαχνία του Θεού θα πρυτανεύσουν και θα εξαντλήσουν κάθε περιθώριο πριν καταδικαστεί μία ψυχή στην αιωνιότητα.

Ο Παράδεισος, ο Πύρινος Ποταμός και η Κόλαση

Στην χαμηλότερη ζώνη της Μελλούσης Κρίσεως εικονίζεται ο Παράδεισος. Μέσα στον Παράδεισο που εικονίζεται ως φωτεινός και κατάφυτος κήπος, βρίσκεται η Παναγία, οι Απόστολοι, οι Μάρτυρες, οι Όσιοι, οι Ιεράρχες και οι Δίκαιοι. Εισέρχεται επίσης στον Παράδεισο και ο ληστής, κρατώντας τον σταυρό του, όπως τον διαβεβαίωσε ο Χριστός ενώ βρισκόταν πάνω στον Σταυρό. Είναι αυτός που “λήστεψε” τον Παράδεισο, όπως λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας, μέσα σε μια στιγμή, απαλείφοντας όλα τα αμαρτήματα με τη βαθιά μετάνοια.

παράσταση της Δευτέρας Παρουσίας ή Μελλούσης Κρίσεως

Ο Πύρινος Ποταμός, τα μαρτύρια της Κόλασης και ο Βύθιος Δράκοντας.

Ο Πύρινος Ποταμός διατρέχει σχεδόν όλη την την παράσταση της Δευτέρας Παρουσίας. Στροβιλιζόμενος και πλατυνόμενος, ο Πύρινος Ποταμός παρασύρει με ορμή τις ψυχές των αμαρτωλών και των αμετανόητων και τις οδηγεί προς τον “Βύθιο Δράκοντα”. Ακόμα και βασιλιάδες, κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί βρίσκονται μέσα σε αυτόν τον ποταμό. Είναι οι ψυχές που με την ελεέθερη βούλησή τους επέλεξαν να ζήσουν μακριά από την πηγή της ζωής, δηλαδή από τον Χριστό.

Τον Πύρινο Ποταμό διατρέχει κι ένα μελανόμορφο τέρας, σε άλλες τοιχογραφίες έχει τη μορφή φιδιού, σε άλλες σαύρας ή κάτι ανάμεσα στα δύο. Αυτό το τέρας καταβροχθίζει λαίμαργα τις ψυχές που παρασύρονται μέσα στον ποταμό. Πριν διαμορφωθεί οριστικά η παράσταση της Μελλούσης Κρίσεως, το τέρας αυτό παρίστανε τον Άδη.

Τον 15ο αιώνα, εμφανίστηκε ο “Βύθιος Δράκοντας” ως σύμβολο του Άδη και έτσι το τέρας αυτό συμβολίζει πλέον τον Λεβιάθαν, τον τιμωρό των ψυχών. Στη ράχη του Λεβιάθαν, μια άλλη τερατόμορφη φιγούρα που συμβολίζει τον “Άρχοντα του Σκότους”, δηλαδή τον Σατανά, κρατά στην αγκαλιά του τον Ιούδα, το πολυτιμότερο θύμα του.

Όταν οι αμαρτωλοί φτάσουν στην Κόλαση, θα υποστούν διαφορετικές ποινές. Τα είδη των ποινών αναφέρονται στην Αγία Γραφή: η κάμινος τους πυρός, ο τάρταρος, ο ακοίμητος σκώληκας, το σκότος το εξώτερον, ο κλαυθμός και ο τριγός των οδόντων. Όλα αυτά είναι συμβολικές αναπαραστάσεις της οδύνης της Κόλασης. Τα μελανά χρώματα των κολασμένων σημαίνουν τον πνευματικό θάνατο, τον χωρισμό από το άκτιστο Φως του Θεού.

Ο Βύθιος Δράκοντας εμφανίζεται υπερμεγέθης και τρομακτικός, να καταβροχθίζει λαίμαργα τις ψυχές των αμαρτωλών. Αυτή η απεικόνιση αποσκοπεί στο να τονίσει στους ανθρώπους το μέγεθος της απειλής για την ψυχή τους στην αιωνιότητα. Σκοπός όλης της παράστασης είναι να παιδαγωγήσει τους πιστούς και να τους διδάξει, ώστε να με την ελεύθερη βούληση να επιλέξουν την κοινωνία με το Θεό και να δρουν με γνώμονα την Αγάπη.

Μετέωρα

Κλείνουμε το άρθρο με μια όμορφη εικόνα από τα μαγευτικά Μετέωρα!

αρχαία Κίνα
ΒιβλιοτόπιοΜετά τα... φυσικά!

Αρχαία Κίνα: πεποιθήσεις για την ψυχή και τη μεταθανάτια ζωή

by iopapami_admin

Στην αρχαία Κίνα πίστευαν ότι η ζωή συνεχίζεται μετά τον θάνατο, σε ένα πνευματικό επίπεδο, και αποτελούσε αντικατοπτρισμό της πρότερης ζωής. Για το λόγο αυτό έφτιαχναν τάφους όπου μέσα τοποθετούσαν σημαντικά αντικείμενα για τη μεταθανάτια ζωή τους. Μάλιστα, όσο ήταν ζωντανοί, προετοίμαζαν την επόμενη κατοικία τους, τοποθετώντας σκεύη και διάφορα άλλα αντικείμενα που θα τους χρησιμεύσουν στο να συνεχίσουν τη ζωή εκεί. Ένα άλλο χρέος το οποίο επωμίζονταν, ήταν να προσφέρουν στους προγόνους τους τελετουργικά και ιεροτελεστίες, ώστε να είναι ευτυχισμένοι στον άλλο κόσμο.

Οι πρόγονοι αποτελούσαν το σύνδεσμο μεταξύ των ζωντανών και των θεών, καθώς πίστευαν ότι δεν μπορούσαν να απευθυνθούν απευθείας στους θεούς. Όφειλαν, λοιπόν, να κρατούν «ευχαριστημένους» τους προγόνους, ώστε να μεσολαβούν στους θεούς για καλή τύχη, ευημερία και αφθονία αγαθών. Αν οι πρόγονοι θύμωναν, μπορούσαν να προκαλέσουν κακοτυχία και δυστυχία στους ανθρώπους. Αν, όμως, παρέμεναν ευχαριστημένοι, μεσολαβούσαν στους θεούς για να στέλνουν καλοτυχία στους συγγενείς τους.

Τα ταφικά έθιμα ήταν πάρα πολύ σημαντικά και καθόριζαν την πορεία των ψυχών και τη σχέση των νεκρών με τους ζωντανούς. Όταν οι συγγενείς παρέλειπαν τυπικές διαδικασίες και απόδοση τιμών όπως άρμοζε το τελετουργικό, η ψυχή επέστρεφε ως φάντασμα και στοίχειωνε την οικογένεια, φέρνοντας δεινά ως τιμωρία για την ασέβεια. Η κοσμογονία τους δεν μας δίνει απαντήσεις για το πώς απέκτησαν την πνευματική τους διάσταση, αλλά υπάρχουν καταγραφές για την πορεία των ψυχών από την περίοδο της Δυναστείας των Shang (1600-1046 π.Χ.). Θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι προϋπήρχε προφορική παράδοση επί του θέματος, πολύ πριν καταγραφεί σε κείμενο.

Σύμφωνα με τις παραδόσεις στην αρχαία Κίνα, η ψυχή αποτελούνταν από 2 μέρη

2 μέρη για ψυχή στην αρχαία ΚίναΓια τους Κινέζους, η ψυχή αποτελούνταν από δύο μέρη: το po και το hun. Το po, ήταν η Γιν πλευρά της ψυχής και συσχετίζονταν με το σκοτάδι, το νερό και τη γη. Το hun, ήταν η Γιανγκ πλευρά της ψυχής και σχετιζόταν με το φως, τη φωτιά και τους ουρανούς. Σύμφωνα με τον ακαδημαϊκό Charles Benn, το po αντιπροσώπευε τη ζωώδη φύση του ανθρώπου, τις ορμές και τα ένστικτα της πρωτόγονης ύπαρξης. Το hun όριζε την ευφυΐα του ανθρώπου και την πνευματικότητά του.

Τα πρώτα χρόνια της ζωής ήταν αδύναμο και καθώς αναπτυσσόταν ο οργανισμός, εξελισσόταν και το hun, ειδικά μετά την σχολική ηλικία, φτάνοντας στην πλήρη ωρίμανση κοντά στην ηλικία των πενήντα. Τα δύο αυτά μέρη της ψυχής εργάζονταν ταυτόχρονα για την εξέλιξη και την ευημερία του ανθρώπου. Ήταν αλληλένδετα και αλληλοεξαρτώμενα. Το hun, εκπροσωπώντας τη λογική και τη σύνεση, κυβερνούσε το po, δηλαδή τα ένστικτα, αλλά ταυτόχρονα χρειαζόταν το po για να μπορέσει να επιβιώσει.

Υπήρξε μία χρονική περίοδος κατά την οποία πίστευαν ότι τα δύο αυτά συστατικά, μετά το θάνατο διαχωρίζονταν σε τρεις «ψυχές», οι οποίες απαιτούσαν ιδιαίτερη θρησκευτική και τελετουργική φροντίδα. Μία ψυχή πήγαινε στο σώμα που βρισκόταν στον τάφο, μία πήγαινε στα Δέκα Δικαστήρια της Κρίσης και αναγεννιόνταν, ενώ η άλλη παρέμενε στην προγονική πλάκα, μέσα στον οικογενειακό βωμό.

Μόλις κάποιος πέθαινε, ο τοπικός θεός της Γης, που είχε υπ’ ευθύνη του τη συγκεκριμένη γη και κρατούσε το «αρχείο» με τις καλές και τις κακές πράξεις του ανθρώπου, αναλάμβανε να πάρει την ψυχή και να την οδηγήσει στο βασίλειο του Κάτω Κόσμου. Εκεί, έρχεται ενώπιον του τοπικού θεού της Πόλης, ο οποίος ελέγχει το αρχείο με τις πράξεις του πεθαμένου. Ύστερα, στέλνει την ψυχή να εμφανιστεί μπροστά στους δέκα δικαστές, ή αλλιώς, δέκα δικαστές της Κόλασης. Ο Κάτω Κόσμος ήταν ένας χωροχρόνος για μία από τις πολλαπλές ψυχές. των νεκρών και δεν μπορεί να θεωρηθεί «κόλαση» με την έννοια της αιώνιας τιμωρίας και του αμετάβλητου εαυτού.

Τι είδους μεταθανάτια ζωή περίμενε την ψυχή;

Ο τομέας των δέκα δικαστών ήταν ένα μέρος όπου οι ψυχές λογοδοτούσαν για τις πράξεις τους και τιμωρούνταν, αλλά υπήρχε η δυνατότητα να επισπευσθεί αυτή η διαδικασία με τη βοήθεια των ζωντανών, που τηρούσαν κάποιες ιεροτελεστίες και έκαναν θυσίες για την ανάπαυση της ψυχής. Υπήρχε μια πολύ μικρή πιθανότητα η ψυχή να μην τεθεί προς κρίση ενώπιον των δικαστών. Πρόκειται για τη σπάνια περίπτωση, όπου η ψυχή είχε ζήσει παραδειγματικά και κέρδιζε απαλλαγή από το Βασίλειο του Κάτω Κόσμου.

Τότε, είχε τη δυνατότητα να επιλέξει ανάμεσα στην Χρυσή και την Ασημένια Γέφυρα. Μέσα από τη Χρυσή Γέφυρα, η ψυχή πήγαινε στην «Αγνή Χώρα της Δύσης», ένα μέρος που δεν ανήκε στον κόσμο. Στην αρχαία Κίνα πίστευαν ότι ο παράδεισος βρίσκεται προς τη Δύση, με τον προσανατολισμό να μην έχει τη σημερινή έννοια της Δύσης. Πίστευαν ότι εκεί μπορεί η ψυχή να φτάσει στην κατάσταση nirvana, όπως ορίζεται στον Βουδισμό, και να απελευθερωθεί από τον κύκλο των μετενσαρκώσεων.

το ταξίδι της ψυχής Ιωάννα Παπαμιχαήλ

Η Ασημένια Γέφυρα, οδηγούσε στον Παράδεισο, ο οποίος ήταν ένα εξαιρετικά σημαντικό μέρος του κόσμου. Ο αυτοκράτορας Jade κυβερνά τον Παράδεισο και είναι ανώτερος από όλους τους θεούς και τους ουράνιους αξιωματούχους, οι οποίοι επίσης κατοικούν εκεί. Με την είσοδό της στον Παράδεισο από την Ασημένια Γέφυρα, η ψυχή αναγεννιέται ως θεός και αποτελεί πλέον μια σημαντική φιγούρα του κόσμου. Το δίλημμα της επιλογής ήταν μεγάλο για την ψυχή, καθώς έπρεπε να επιλέξει αν θέλει να συνεχίσει ως θεότητα να αποτελεί μέρος του κόσμου ή αν θέλει να τον υπερβεί και να τον αποχωριστεί για πάντα.

Παρατηρούμε, λοιπόν, ότι υπάρχει και εδώ το μοτίβο: κτερίσματα στον τάφο, φροντίδα και τήρηση των εθιμοτυπικών προς τον νεκρό και κρίση ψυχής ανάλογα με τις πράξεις εν ζωή. Επίσης, υπάρχει κι εδώ η επιβράβευση και η τιμωρία της ψυχής μετά την Κρίση. Το ότι η ψυχή αποτελείται από δύο μέρη, που αντιπροσωπεύουν, ουσιαστικά, τις δύο φύσεις που ενώνονται στον άνθρωπο, το φως και το σκοτάδι, μήπως μας θυμίζει κάποια άλλη παράδοση; Μήπως μοιάζει με το Τιτάνιο και το Διονυσιακό μέρος της ψυχής;

Περιμένω τα σχόλιά σας στο email: ioanna@myalchemies.com ή πιο άμεσα, μέσω messenger, κάνοντας like στη σελίδα μας στο Facebook.

Το άρθρο αυτό αποτελεί ένα πολύ μικρό απόσπασμα από το βιβλίο έρευνας: Το ταξίδι της Ψυχής, της Ιωάννας Παπαμιχαήλ.

 


Πηγές εικόνων: World History Encyclopedia, therapia.gr

FOMO fear of missing out
Μετά τα... φυσικά!

FOMO: το ψυχολογικό φαινόμενο της δεκαετίας!

by iopapami_admin

Ένα ψυχολογικό φαινόμενο που παρατηρείται να οξύνεται την τελευταία δεκαετία, είναι το FOMO. Η συντομογραφία προέρχεται από τα αρχικά των αγγλικών λέξεων: Fear Of Missing Out. Με τον όρο αυτό εννοούμε το φόβο, το άγχος και την πίεση που μας δημιουργείται όταν πιστεύουμε ότι δεν μπορούμε να συμμετέχουμε σε κάτι διασκεδαστικό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή σε κάποιον άλλο. Με μια πρώτη ανάγνωση, ίσως δεν βγάζει νόημα το να υπάρχουν αυτά τα συναισθήματα και ειδικά για έναν τέτοιο λόγο. Θα μπούμε όμως σε περισσότερες λεπτομέρειες και ίσως παρατηρήσετε ότι γνωρίζετε τελικά ανθρώπους που παρουσιάζουν τέτοιες συμπεριφορές.

Το αίσθημα αυτό μοιάζει για ορισμένους σαν να χάνουν το πάρτυ κάποιου στο οποίο θα ήθελαν πολύ να παρευρεθούν. Αντίστοιχα, ίσως νιώθουν ότι βρίσκονται στο περιθώριο, σαν να μην έλαβαν ποτέ πρόσκληση. Μπορεί κάποιος να αισθανθεί έτσι ακόμα κι όταν είναι άρρωστος και δεν μπορεί να κάνει σχέδια ή να υλοποιήσει αυτά που είχε προγραμματίσει. Μία άλλη παράμετρος που μπορεί να το προκαλέσει αυτό, είναι η κοινωνική πίεση που βιώνει κάποιος για κάτι, η οποία τελικά τον κάνει να αποσυρθεί από τα δρώμενα και να τα αποφύγει.

Ύστερα όμως, όταν βλέπει ότι οι υπόλοιποι της παρέας ανεβάζουν φωτογραφίες και βίντεο με το πόσο υπέροχα πέρασαν,  αισθάνεται ότι έχασε κάτι σημαντικό. Επίσης, νιώθει ότι αποκόβεται από την ομάδα. Οι άλλοι κάνουν πράγματα, ζουν εμπειρίες, χαίρονται τις περιπέτειές τους τη στιγμή που ο ίδιος επιλέγει να απομονώνεται.

FOMO μέσα κοινωνικής δικτύωσης

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εντείνουν το ψυχολογικό φαινόμενο FOMO.

Γιατί παρατηρείται έξαρση του FOMO την τελευταία δεκαετία;

Το FOMO τα τελευταία χρόνια έχει συσχετιστεί με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είμαστε όλοι συνδεδεμένοι σε μια οθόνη και παρατηρούμε τι κάνουν οι άλλοι, είτε αυτοί οι άλλοι είναι πραγματικοί φίλοι, άνθρωποι που γνωρίζουμε, είτε μας είναι εντελώς άγνωστοι. Η πληροφορία σχετικά με το πού βρίσκεται κάποιος, τι κάνει και πώς αισθάνεται, ταξιδεύει παντού σε δευτερόλεπτα.

Παραδείγματος χάριν, έχεις κανονίσει με τους φίλους σου να πάτε σε ένα live το Σάββατο το βράδυ και τελικά ανεβάζεις πυρετό και δεν πας. Ωστόσο, ενώ βρίσκεσαι ξαπλωμένος στον καναπές, με την κομπρέσα στο μέτωπο και μια ταινία στην τηλεόραση, πιάνεις το κινητό σου να “σκρολάρεις” λίγο και βλέπεις ότι η υπόλοιπη παρέα πήγε χωρίς εσένα. Κι όχι μόνο πήγε, περνάει φανταστικά! Βλέπεις φωτογραφίες με τους φίλους σου να χορεύουν, να τραγουδάνε κτλ. Εκείνη τη στιγμή αισθάνεσαι στο περιθώριο. Χάνεις σημαντικές στιγμές διασκέδασης και έχεις μείνει μόνος στο σπίτι.

Είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση να θέλουμε να ταιριάξουμε, να ανήκουμε σε μια ομάδα, σε ένα σύνολο. Είμαστε κοινωνικά όντα και χρειαζόμαστε την αλληλεπίδραση με άλλους ανθρώπους και κατά βάση, και την αποδοχή τους! Βλέποντας τους άλλους να προχωράνε όταν για τον οποιονδήποτε λόγο εμείς δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε σ’ αυτό, μας προκαλεί το αίσθημα ότι “χάνουμε κάτι”, ότι ζούμε λιγότερα, ότι μας βάζουν στο περιθώριο.

Το FOMO έχει πάρει τα τελευταία χρόνια μια πιο γενικευμένη μορφή. Δεν περιγράφει απλά το να μη συμμετέχεις στη διασκέδαση με τους φίλους σου, αλλά ακόμα και το να μην κάνεις πράγματα που βλέπει ότι κάνουν οι άλλοι. Το φόβο, το στρες, το άγχος και τα αισθήματα απομόνωσης και κατωτερότητας που περιγράψαμε πριν, μπορούν να πυροδοτηθούν με πολλούς τρόπους. Όταν βλέπουμε παλιούς συμμαθητές να πετυχαίνουν κάποια κατορθώματα που κι εμείς θα θέλαμε, celebrities, influences κ.ά. να απολαμβάνουν δραστηριότητες και εμπειρίες που εμείς δεν έχουμε τη δυνατότητα, το FOMO είναι και πάλι παρόν στη ζωή μας!

Βλέποντας τους διαδικτυακούς φίλους να παίρνουν προαγωγή, να διασκεδάζουν, να ταξιδεύουν, ακόμα και να παντρεύονται, την ώρα που εμείς μένουμε στο σπίτι ή ψάχνουμε για δουλειά ή μόλις χωρίσαμε, συγκρίνουμε ακαριαία τις ζωές μας. Αυτό μας κάνει να νιώθουμε ότι δεν είμαστε”αρκετοί”, ότι είμαστε “λίγοι”, ότι ζούμε λιγότερα ίσως επειδή αξίζουμε λιγότερα. Εκεί ξεκινά η μελαγχολία και τα αισθήματα κατάθλιψης. Πολλές φορές, αντί με τα κατορθώματα των άλλων να εμπνεόμαστε και να κινητοποιούμαστε περισσότερο, καταλήγουμε με χαμηλή αυτοεκτίμηση και αισθήματα ηττοπάθειας.

fomo vs jomo

Αντί να εστιάζεις σε αυτά που χάνεις, εστίασε στο παρόν σου, ζήσε το ΤΩΡΑ σου, απόλαυσε τις μοναδικές στιγμές σου!

5 πράγματα που πρέπει να θυμάσαι πάντα

Για όλους έρχονται στιγμές που αισθάνονται μειονεκτικά για κάποιο λόγο. Τα συναισθήματα είναι ανθρώπινα και δεν δαιμονοποιούμε τα αρνητικά. Ωστόσο, θέλω να θυμάσαι πάντα ότι:

  1. Είσαι μοναδικός και ξεχωριστός και βρίσκεσαι εδώ για να κάνεις τη δική σου διαδρομή, όχι κάποιου άλλου.
  2. Είσαι τόσο υπέροχος, όσο και οι υπόλοιποι άνθρωποι που θαυμάζεις!
  3. Όλοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δημοσιεύουν χαρούμενες στιγμές και επιτεύγματα. Δεν θα δεις ποτέ την αγαπημένη σου celebrity με πιτζάμες, χωρίς μακιγιάζ και πρησμένα από την αϋπνία μάτια.
  4. Ό,τι βλέπεις ΔΕΝ είναι απαραίτητα αληθινό! Πολλοί δείχνουν αυτό που θα ήθελαν να είναι και όχι την πραγματικότητα.
  5. Να εστιάζεις στους στόχους σου και να κυνηγάς τα όνειρά σου. Θα τα καταφέρεις μόνο με αφοσίωση, σκληρή δουλειά και συνέπεια.

Αν θέλετε να μιλήσουμε για τρόπους αντιμετώπισης του FOMO, δεν έχετε παρά να μου το ζητήσετε με ένα μήνυμα στο ioanna@myalchemies.com. Για πιο άμεση επικοινωνία και άρθρα που θα σε εμπνεύσουν, μπορείς να βρεις τη σελίδα μας από ΕΔΩ.

Bonus άρθρο που μάλλον σε ενδιαφέρει: ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΖΩΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΣΩΚΡΑΤΗ

 

 

Πηγές εικόνων: investor.gov, clevertap.com, freepik.com

14 Φεβρουαρίου
Μετά τα... φυσικά!

14 Φεβρουαρίου: Η ημέρα της Τέφρας

by iopapami_admin

Στις 14 Φεβρουαρίου όλοι γνωρίζουν ότι εορτάζεται ο Καθολικός Άγιος Βαλεντίνος και μαζί μ’ αυτόν γιορτάζουν και οι ερωτευμένοι. Η γιορτή αυτή είναι τόσο εμπορική, που ακόμα και οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί επενδύουν μικρές και μεγάλες κινήσεις αγάπης, όπως σοκολατάκια, λουλούδια, καρδούλες, αρκουδάκια και ό,τι άλλο γλυκούλικο σκεφτούν. Πόσοι όμως ξέρουν ότι η 14η Φεβρουαρίου του τρέχοντος έτους είναι και η Ημέρα της Τέφρας;

Τι είναι η Ημέρα της Τέφρας και γιατί εορτάζεται στις 14 Φεβρουαρίου;

Η Τετάρτη της Τέφρας, για τους Δυτικούς Χριστιανούς, είναι η πρώτη ημέρα της Σαρακοστής. Πρόκειται για την Τετάρτη που απέχει εξήμισι εβδομάδες πριν από την Κυριακή του Πάσχα. Σαφώς, πρόκειται για μία κινητή εορτή, αφού εξαρτάται από το Πάσχα. Οι Ανατολικές Ορθόδοξες Εκκλησίες ξεκινούν τη Σαρακοστή την Καθαρά Δευτέρα και επομένως δεν τηρούν την Τετάρτη της Τέφρας. Γι’ αυτό και ειδικά στην Ελλάδα, μας είναι άγνωστη αυτή η ημέρα.

Στη σύγχρονη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, καίνε τους φοίνικες που χρησιμοποιούν την Κυριακή των Βαΐων. Τη στάχτη τους, την αξιοποιούν την Τετάρτη της Τέφρας στην πρωινή λειτουργία. Ο ιερέας σχηματίζει στα μέτωπα των πιστών το σχήμα του σταυρού με αυτές τις στάχτες.  «Να θυμάσαι ότι είσαι χώμα και στο χώμα θα επιστρέψεις», αυτή τη φράση και παραλλαγές της λέει ο ιερέας κατά το τελετουργικό. Στόχος είναι η υπενθύμιση της θνητότητας και η μετάνοια για τις αμαρτίες. Πολλοί από τους πιστούς επιλέγουν να αφήσουν αυτό το σημάδι ολόκληρη την ημέρα στο μέτωπό τους.

Ημέρα της Τέφρας

Μαζί με τη Μεγάλη Παρασκευή (που σηματοδοτεί τη σταύρωση του Ιησού πριν από το Πάσχα), η Τετάρτη της Τέφρας είναι υποχρεωτική ημέρα νηστείας και αποχής, όπου πρέπει να καταναλώνεται μόνο ένα πλήρες γεύμα και κανένα κρέας. Οι λατρευτικές εκδηλώσεις αυτής της ημέρα πραγματοποιούνται επίσης σε Αγγλικανικές, Λουθηρανικές και σε ορισμένες άλλες προτεσταντικές εκκλησίες.

Πώς ξεκίνησαν τα έθιμα και η νηστεία της Μεγάλης Σαρακοστής;

Οι απαρχές της Σαρακοστής εντοπίζονται γύρω στο 325 μ.Χ., όταν χρησιμοποιούνταν πιο συχνά ως φάση προετοιμασίας για βαπτίσεις. Η χρονική διάρκεια αυτής της φάσης αποτελούσε έναν φόρο τιμής στη 40ήμερη νηστεία του Ιησού Χριστού καθώς ταξίδευε στην έρημο, αφού βαφτίστηκε και πριν ξεκινήσει τη διακονία του. Αυτή η περίοδος θεωρείται από τους Χριστιανούς ως η δοκιμασία του Θεού για την πνευματικότητα και την ικανότητα του Ιησού να αντέχει στον πειρασμό. Λίγο – πολύ σε όλους μας είναι γνωστοί κάποιοι από τους Πειρασμούς που αντιμετώπισε ο Χριστός στην έρημο, οπότε δεν θα επεκταθούμε περισσότερο σε αυτό το άρθρο.

Η πρώτης ημέρα της νηστείας πριν το Πάσχα είχα και άλλη χρησιμότητα.Ήταν η πρακτική στη Ρώμη για τους μετανοούντες και τους βαριά αμαρτωλούς να ξεκινούν την περίοδο της δημόσιας μετάνοιάς τους την πρώτη ημέρα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Με αυτόν τον τρόπο προετοίμαζαν την αποκατάστασή τους στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και την εκ νέου αποδοχή τους και συγχώρεση από τους συμπολίτες τους.

Εκείνα τα χρόνια λοιπόν, τα μέλη της τοπικής κοινωνίας, ράντιζαν τους αμαρτωλούς με στάχτη, τους έντυσαν με τσουβάλι και τους υποχρέωσαν να μείνουν χωριστά μέχρι να συμφιλιωθούν με τη χριστιανική κοινότητα τη Μεγάλη Πέμπτη. Στην παλαιοχριστιανική εκκλησία, η διάρκεια του εορτασμού της Σαρακοστής διέφερε, αλλά τελικά άρχιζε 6 εβδομάδες (42 ημέρες) πριν από το Πάσχα. Αυτό προέβλεπε μόνο 36 ημέρες νηστείας (εκτός Κυριακής).

Τον 7ο αιώνα προστέθηκαν 4 ημέρες πριν από την πρώτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής για να καθιερωθούν 40 ημέρες νηστείας, κατά μίμηση της νηστείας του Ιησού Χριστού στην έρημο. Όταν αυτές οι πρακτικές έπεσαν σε αχρηστία (8ος–10ος αιώνας), η έναρξη της περιόδου μετάνοιας της Σαρακοστής συμβολίστηκε με την τοποθέτηση στάχτης στα κεφάλια ολόκληρης της εκκλησίας.

Εν κατακλείδι, η Τετάρτη της Τέφρας είναι μια επίσημη υπενθύμιση της ανθρώπινης θνητότητας και της ανάγκης για συμφιλίωση με τον Θεό. Επίσης, σηματοδοτεί την έναρξη της περιόδου της μετάνοιας της Σαρακοστής. Συνήθως εκδηλώνεται με ολοήμερη νηστεία και την απόθεσης της στάχτης στα μέτωπα, όπως ήδη αναφέραμε.

Αν γνωρίζετε άλλα έθιμα και θέλετε να μοιραστείτε την πληροφορία με όλους τους φίλους του myalchemies, επικοινωνήστε μαζί μου με email στο ioanna@myalchemies.com. Εναλλακτικά, βρείτε μας στο Facebook για να ενημερώνεστε για ό,τι “ανεβαίνει” και στείλτε άμεσα τα μηνύματά σας.

 

 

 

νόμος της δημιουργίας
Μετά τα... φυσικά!

Ο νόμος της δημιουργίας: δημιουργούμε αέναα με τη σκέψη μας

by iopapami_admin

Ένας άλλος νόμος, ο οποίος αποτελεί συνιστώσα του νόμου της έλξης, είναι ο νόμος της δημιουργίας. Ωστόσο, για να “δουλέψει” υπέρ μας, πρέπει να του το επιτρέψουμε. Δηλαδή, να υπακούσουμε πρώτα στο νόμο της μη-αντίστασης. Ο νόμος της δημιουργίας λειτουργεί έτσι κι αλλιώς. Ό,τι και αν κάνουμε, ό,τι κι αν σκεφτόμαστε, δημιουργούμε συνεχώς και αναπλάθουμε αυτό που σκεφτόμαστε.

Η ένταση της σκέψης είναι αυτό που ορίζει το πόσο γρήγορα ή πόσο αργά προχωράμε στη δημιουργία. Για παράδειγμα, μπορεί κάτι να το σκεφτόμαστε συνέχεια με θυμό. Η ένταση του θυμού είναι το καύσιμο που θα το τρέξει στην πραγματικότητά μας ακόμα πιο γρήγορα. Αντίστοιχα, αυτό μπορεί να συμβεί και με τα θετικά συναισθήματα. Ο έντονος και διαρκής ενθουσιασμός μπορεί να μας φέρει ακόμα πιο γρήγορα το υποκείμενο της σκέψης.

Πώς θα εργαστεί υπέρ μας ο νόμος της δημιουργίας;

Ποια βήματα πρέπει να ακολουθήσουμε για να δημιουργήσουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε; Αρχικά, πρέπει να γνωρίζουμε τη βαθύτερη αλήθεια μας. Να γνωρίζουμε ποιοι είμαστε και να είμαστε σε θέση να αναλύουμε όλες τις πληροφορίες που προσλαμβάνουμε συνειδητά.

Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να βρούμε το κουράγιο και την αποφασιστικότητα να κατακτήσουμε και να υπερνικήσουμε τους φόβους μας, την απάθεια και την άγνοια. Να επιβληθούμε στις σκέψεις μας και να μην τις αφήνουμε να μας άγουν και να μας φέρουν ανεξέλεγκτες. Ουσιαστικά, ο νόμος της έλξης εκδηλώνεται μέσω της δύναμης της δημιουργίας, για αυτό και οι 3 αυτοί νόμοι που αναφέρουμε είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι μεταξύ τους.

Δημιουργούμε αυτό που σκεφτόμαστε όλη την ημέρα. Συνειδητά ή ασυνείδητα, η δημιουργία δεν σταματάει ποτέ. Αν καταλάβουμε ότι είμαστε υπεύθυνοι γι’ αυτό που ζούμε, έχουμε τη δυνατότητα να αλλάξουμε αυτά που δεν μας αρέσουν. Να πετάξουμε από τη ζωή μας όσα δεν μας χρειάζονται και μας βλάπτουν.  Οι σκέψεις και τα συναισθήματα εκπέμπουν δονήσεις, είναι ρέουσα ενέργεια.

Το σύμπαν δεν μπορεί να αναγνωρίζει ποια ενέργεια είναι ευεργετική για εμάς και ποια όχι. Απλά αντιδρά στο σήμα που στέλνουμε και μας το επιστρέφει. Ό,τι δίνεις παίρνεις. Στο νόμο της έλξης, το όμοιο έλκει το όμοιο. Οι ενεργειακές δονήσεις έλκουν προς το μέρος μας ενέργεια ίδιας συχνότητας. Γι’ αυτό πρέπει να προσέχουμε πολύ τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας, όπως έχουμε ήδη πει.

Πρέπει να συγχρονιστούμε και να συντονιστούμε με αυτό που θέλουμε. Αν θέλουμε αγάπη, πρέπει να στείλουμε αγάπη κι όχι για παράδειγμα, θυμό! Είναι όπως το ραδιόφωνο. Βάζεις έναν σταθμό να ακούσεις, μία συχνότητα.  Προφανώς, δεν μπορείς να περιμένεις το ραδιόφωνο να παίξει άλλο σταθμό από αυτόν που του έδωσες.

Ασφαλώς, πολλοί θα πείτε ότι σας συμβαίνουν πολλά πράγματα που δεν θέλετε. Όσο καλύτερα κατανοήσουμε το πώς δουλεύουν αυτοί οι νόμοι, τόσο πιο γρήγορα θα ευθυγραμμίσουμε τη ζωή μας με τις επιθυμίες μας.Ένας λόγος, λοιπόν, για τον οποίο σας συμβαίνουν πράγματα που δεν θέλετε, είναι η ποιότητα και η ένταση των σκέψεών σας. Ένας άλλος λόγος είναι ότι για να έρθουν στη ζωή μας αυτά που θέλουμε, πρέπει να έχουμε χώρο για να τα δεχτούμε. Χώρο στην καρδιά μας, χώρο στη ζωή μας, στο μυαλό μας.

Πολλές φορές παρά το γεγονός ότι εκπέμπουμε αισιοδοξία, αγάπη και πολύ συγκεκριμένα μηνύματα προς το σύμπαν, έλκουμε απώλειες. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο χάνουμε ανθρώπους από τη ζωή μας, χάνουμε τις σταθερές μας, χάνουμε τις συνθήκες που όριζαν την καθημερινότητά μας. Ωστόσο, αν δεν απαλλαγούμε από αυτά που δεν μας είναι χρήσιμα πια, δεν θα μπορέσουμε να ζήσουμε αυτά που πραγματικά θέλουμε.

Οι αλλαγές συνήθως μας πονάνε με κάποιον τρόπο, αλλά δεν μπορούμε να εξελιχθούμε και να δυναμώσουμε αν δεν τις βιώσουμε, αν δεν τους επιτρέψουμε να συμβούν. Μάλιστα, συχνά, πιο πολύ μάς πληγώνει η αντίσταση στην αλλαγή, όχι η ίδια η αλλαγή. Βγαίνοντας από μία κατάσταση, έχετε σκεφτεί ποτέ πως ίσως τελικά ήταν για το καλό σας; Ίσως σας οδήγησε σε κάτι καλύτερο.

Ας φέρουμε ως παράδειγμα μια φιλική σχέση. Έχετε έναν άνθρωπο που αγαπάτε πολύ, που εμπιστεύεστε και μοιράζεστε πράγματα και ξαφνικά, χωρίς κανέναν προφανή λόγο, τον χάνετε από τη ζωή σας. Εξαφανίζεται! Μπορεί να βιώσετε ένα σοκ, μια στενοχώρια, μια άρνηση της πραγματικότητας. Ωστόσο, δίνοντας χρόνο στη νέα κατάσταση, θα συνειδητοποιήσετε ότι αυτός ο άνθρωπος τελικά δεν σας έκανε και τόσο καλό όσο νομίζατε. Αν δεν απομακρυνόσασταν, θα συνέχιζε να αποτελεί ένα βαρίδιο στα πόδια σας, στα θέλω σας.

Μπορεί να ακούγεται σκληρό αυτό, αλλά όσοι το έχετε ζήσει σε κάποια παρόμοια κατάσταση με αυτήν που περιγράφω, καταλαβαίνετε πολύ καλά αυτό που σας λέω. Πολλές φορές δεν ξέρουμε κι εμείς οι ίδιοι ποιο είναι το καλύτερο για εμάς. Υπάρχει όμως μια ανώτερη δύναμη που το γνωρίζει. Χωρίς δυσκολίες και επίπονες καταστάσεις, δεν μπορεί να υπάρξει εξέλιξη. Εκεί είναι όμως που πρέπει να συνεχίσουμε να επιμένουμε στα θέλω μας και να συνεχίσουμε να εκπέμπουμε στο σύμπαν την ενέργεια που εξυπηρετεί το σκοπό μας.

ο νόμος της δημιουργίας και ο νόμος της έλξης

Αυτό που ζούμε τώρα είναι το πιο κατάλληλο για εμάς και μόλις μάθουμε το μάθημα που έχει να μας διδάξει η δυσκολία, θα λάβουμε την ανταμοιβή μας. Η αποδοχή του νόμου της έλξης, δεν σημαίνει ότι ζούμε μια ζωή παραδεισένια επειδή απλά το θέλουμε και το εκπέμπουμε. Εξάλλου, η ισορροπία είναι βασική προϋπόθεση για μια ομαλή και πλήρη ζωή. Βγαίνοντας από τη δυσκολία, κοιτάζοντας πίσω, μπορούμε να δούμε πώς πραγματικά ωφεληθήκαμε από μια τέτοια εμπειρία. Όσο ωριμάζουμε συναισθηματικά και πνευματικά, θα το αναγνωρίζουμε αυτό όταν μας συμβαίνει.

Ο βασιλιάς και ο σοφός: όλα γίνονται για το καλό σου.

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μία διδακτική ιστορία που άκουσα κάποτε. Είναι αντιπροσωπευτική για τα όσα αναφέραμε ως τώρα και πιστεύω θα τα κάνει πιο κατανοητά όλα αυτά.

Μια φορά και έναν καιρό, ήταν ένας βασιλιάς και είχε πάντα ως ακόλουθο έναν σοφό. Ό,τι και να συνέβαινε στο βασιλιά, ο σοφός του έλεγε: “είναι για το καλό σου βασιλιά μου, είναι για το καλό σου”. Κάποια μέρα, ο βασιλιάς είχε ένα μικρό ατύχημα και του κόπηκε το δάχτυλο. Ο σοφός του λέει: “είναι για το καλό σου βασιλιά μου, είναι για το καλό σου”.

Όπως καταλαβαίνετε, ο βασιλιάς νευρίασε με τον σοφό. “Έχασα το δάχτυλό μου κι εσύ μου λες πως είναι για το καλό μου;” Πετάει, λοιπόν, τον σοφό σε ένα μπουντρούμι, χωρίς φαγητό και νερό για να βάλει μυαλό. Ύστερα, φεύγει ο βασιλιάς, πάει για κυνήγι μόνος του, μια και ο πιστός του ακόλουθος ήταν πια φυλακισμένος.

Στο δάσος, κάποιοι ιθαγενείς τον αρπάζουν και πάνε να τον θυσιάσουν στο θεό τους. Φώναζε ο βασιλιάς, ζητούσε βοήθεια, αλλά κανένας δεν τον άκουγε. Τελευταία στιγμή, πριν του κόψουν το κεφάλι, βλέπουν ότι του λείπει ένα δάχτυλο. Σταματάνε την τελετή και τον αφήνουν ελεύθερο γιατί θα ήταν ύβρις προς το θεό να του προσφέρουν ελαττωματικό άνθρωπο. Θα έπεφτε η οργή του πάνω τους.

Φεύγει ο βασιλιάς και πάει τρέχοντας να ελευθερώσει το σοφό!

– Είχες δίκιο, σοφέ μου. Ήταν για το καλό μου, γιατί αν δεν είχα χάσει το δάχτυλο, τώρα θα με είχαν ήδη κάνει θυσία. Αλλά πες μου, εσένα πώς σε ωφέλησε αυτό, αφού σε άφησα όλη μέρα σε ένα σκοτεινό μπουντρούμι, χωρίς φαγητό και νερό;

– Εμένα βασιλιά μου, δεν μου λείπει κανένα δάχτυλο, είπε ο σοφός.

 

Είναι αυτό που λέμε: δεν ξέρεις από ποια χειρότερη τύχη σε γλίτωσε η κακή σου η τύχη. Αφήστε λοιπόν την ενέργεια να ρεύσει, αφήστε τα πράγματα να συμβούν. Δώστε χώρο, χρόνο και εστιάστε μόνο σε αυτά που θέλετε. Αφήστε τα να συμβούν. Μην αναλώνετε την ενέργειά σας σε αυτά που δεν θέλετε να προσελκύσετε. Ακόμα κι αν δεν είστε από αυτούς που πιστεύουν στο νόμο της έλξης, μπορείτε απλά να δοκιμάσετε αυτόν τον τρόπο προσέγγισης της ζωής, χωρίς να σας κοστίσει τίποτα.

 

 

Πηγές εικόνων: bigthink.com, authorkarenfrazier.com

νόμος της μη-αντίστασης
Μετά τα... φυσικά!

Ο λιγότερο γνωστός νόμος της μη-αντίστασης

by iopapami_admin

Ο νόμος της μη-αντίστασης, ή αλλιώς, ο νόμος του “επιτρέπω”, αποτελεί μία από τις τρεις συνιστώσες του νόμου της έλξης. Συνήθως, όταν αναφερόμαστε στο νόμο της έλξης, συμπεριλαμβάνουμε αυτόματα και τους άλλους δύο, το νόμο της δημιουργίας -τον οποίο θα αναλύσουμε σε ξεχωριστό άρθρο- και αυτόν που θα εξηγήσουμε στο παρόν. Μπορούμε να δούμε το νόμο της έλξης ως ένα υπερσύνολο, μέσα στο οποίο εντάσσονται και οι άλλοι δύο νόμοι.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά! Έχουμε: το νόμο της έλξης, το νόμο της δημιουργίας και το νόμο του «επιτρέπω» ή αλλιώς της μη-αντίστασης. Αυτή η μη αντίσταση, ίσως είναι η λιγότερο γνωστή παράμετρος από τις τρεις, για αυτό και θα την αναλύσουμε πρώτη!

Τι πρεσβεύει ο νόμος της μη-αντίστασης;

Αυτό που έχουμε να κάνουμε σύμφωνα με αυτό το νόμο, είναι να δίνουμε χώρο σε πρόσωπα και καταστάσεις, να μην αντιστεκόμαστε σε αυτό που έρχεται, σε αυτό που είναι εκεί, σε αυτό που επιθυμούμε, ακόμα και σε αυτό που ΔΕΝ θέλουμε! Δίνουμε χώρο και επιτρέπουμε τη ροή.

Πιστεύω ότι μπορούμε να το ερμηνεύσουμε καλύτερα αυτό μέσα από κάποια παραδείγματα, καθώς είναι λογικό να μας φαίνεται παράδοξο το να μην αντιστεκόμαστε σε αυτό που δεν θέλουμε να συμβεί. Έτσι λοιπόν, όταν λέμε ΝΑΙ σε κάτι, το προσελκύουμε περισσότερο, γιατί είναι αυτό στο οποίο εστιάζουμε. Όπως πολλοί λένε, όταν σπέρνεις αγάπη, θα λάβεις κι άλλη αγάπη. Ωστόσο, αν θέλετε να το δούμε κι από την άλλη πλευρά, όπως λέει ο σοφός λαός με τις παροιμίες του, όποιος σπέρνει ανέμους,  θερίζει θύελλες.

Χάριν του παραδείγματος, ας πούμε ΝΑΙ στη χαρά. Ποιος άλλωστε δεν θέλει τη χαρά στη ζωή του; Αυτό σημαίνει ότι η πρόθεσή μας είναι εκεί, η σκέψη μας είναι εκεί αλλά και τα συναισθήματά μας! Όλα αυτά είναι συντονισμένα και εναρμονισμένα προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση. Αν πούμε ΟΧΙ στη μελαγχολία τι συμβαίνει; Η πρόθεση είναι η χαρά, η σκέψη είναι η μελαγχολία και τα συναισθήματα είναι στενάχωρα γιατί η σκέψη βρίσκεται εκεί που δεν θέλουμε.

Ας θυμηθούμε όσα έχουμε πει σε προηγούμενα άρθρα για τις σκέψεις: οι σκέψεις δημιουργούν συναισθήματα και τα συναισθήματα τροφοδοτούν σκέψεις αντίστοιχης ποιότητας.

νόμος της μη-αντίστασης, αποδοχή, νόμος της έλξηςΕίναι, λοιπόν, σαν να δέσαμε κόμπο ένα καλώδιο! Λέμε όχι σε κάτι και έλκουμε περισσότερο από αυτό που δεν θέλουμε στη ζωή μας γιατί συμβαίνει το μπλέξιμο που μόλις εξηγήσαμε. Καταβάλουμε προσπάθεια στο να αντισταθούμε σε κάτι, να αποφύγουμε κάτι, αντί να επιτρέψουμε σε αυτό που επιθυμούμε να έρθει προς εμάς. Δεν επιτρέπουμε τη ροή της επιθυμίας μας να προχωρήσει ανεμπόδιστη.

Ας αφήσουμε όλους τους άλλους που βρίσκονται γύρω μας να είναι αυτοί που είναι, να θέλουν αυτά που θέλουν -ακόμα κι αν δεν το εγκρίνουμε- και να μην προβάλουμε αντιστάσεις σε αυτούς και στις επιθυμίες τους. Αντιθέτως, να εστιάζουμε στα δικά μας “θέλω”. Να μην δαπανάμε ενέργεια στο να απωθούμε καταστάσεις αλλά στο να έλκουμε. Με άλλα λόγια, να είμαστε συνειδητά επιλεκτικοί σε αυτά που εστιάζουμε την πρόθεση, τη σκέψη και το συναίσθημα. Αντί να λέμε όχι, να λέμε ναι. Ας πούμε ναι στην αφθονία, ναι στις αρμονικές σχέσεις, ναι σε έναν υγιή οργανισμό και ούτω καθεξής.

Η δύναμη του να επιτρέπεις τη ροή

Επιτρέπουμε, δεν απαγορεύουμε! Αφουγκραστείτε για λίγο αυτά που ζητά η καρδιά σας. Περάστε τα από το μυαλό σας, αισθανθείτε τα συναισθήματα που τροφοδοτούν αυτές οι σκέψεις και πείτε ναι! Αφήστε την ενέργεια αυτή να ρεύσει, να έρθει προς εσάς, όσο εσείς πηγαίνετε προς τα εκεί. Επιτρέψτε να σας συμβεί. Επιτρέψτε στον εαυτό σας το βίωμα της κατάστασης που επιθυμείτε.

Αφήστε τα όχι, τις απαγορεύσεις και τους περιορισμούς έξω από τη ζωή σας. Μην αντιστέκεστε σε κάτι που δεν θέλετε. Ίσως έχετε ακούσει να λένε: “αυτό στο οποίο αντιστέκεσαι, επιμένει”! Μην αντιστέκεστε! Πλησιάστε αυτό που θέλετε. Εστιάστε σε αυτά που σας ενδιαφέρουν και αφήστε όλα τα υπόλοιπα απλώς να υπάρχουν. Αυτό μας λέει ο νόμος του «επιτρέπω» ή αλλιώς ο νόμος της μη-αντίστασης.

Διαβάστε περισσότερα για το νόμο της έλξης σε προηγούμενο άρθρο μας: Πώς λειτουργεί τελικά ο νόμος της έλξης;

Πηγές εικόνων: sharp.com, moderntherapy.online

ο νόμος της έλξης
Μετά τα... φυσικά!

Πώς λειτουργεί τελικά ο νόμος της έλξης;

by iopapami_admin

Σίγουρα θα έχετε ακούσει και, ίσως, κι εσείς οι ίδιοι να έχετε χρησιμοποιήσει σε συζητήσεις σας τη φράση: “Αν θέλεις κάτι πάρα πολύ, το σύμπαν συνωμοτεί για να το πετύχεις!” Τι εννοούμε όμως με την περίφημη φράση του Paulo Coelho; Ότι επιθυμώντας κάτι πάρα πολύ θα το έλξουμε στη ζωή μας, θα πραγματωθεί. Κάπως έτσι, αυτή η πεποίθηση έγινε γνωστή λίγο πολύ σε όλους μας ως “νόμος της έλξης” και συνεχίζει να αποτελεί αντικείμενο συζητήσεων, έρευνας αλλά και πεδίο διαφωνιών.

Ασφαλώς, ο νόμος της έλξης δεν διατυπώθηκε πρώτη φορά από τον προαναφερθέντα συγγραφέα, ωστόσο, ταυτίστηκε η έννοια αυτού του νόμου με τη συγκεκριμένη φράση. Ίσως, γιατί “ο Αλχημιστής” έγινε παγκόσμιο best seller, μπαίνοντας έτσι στα σπίτια των ανθρώπων και δημιουργώντας έναν κοινό κώδικα.

Ο Jack Canfield, ο Νο 1 Success Coach της Αμερικής και, επίσης, συγγραφέας best sellers σύμφωνα με τους New York Times, αναφερόμενος στο νόμο της έλξης, υποστηρίζει ότι πρόκειται για μια από τις πιο ισχυρές δυνάμεις του σύμπαντος που μας περιβάλλει, μας επηρεάζει και μπορεί να έχει έναν πολύ θετικό αντίκτυπο στη ζωή μας. Όπως ο νόμος της βαρύτητας, έτσι κι αυτός, δεν έχει έναν διακόπτη να τον ανοίγουμε και να τον κλείνουμε. Απλά, λειτουργεί. Έτσι λοιπόν, με το κίνημα της «Νέας Σκέψης» και της «Θετικής Σκέψης» το ευρύ κοινό έρχεται σε επαφή με τις σύγχρονες αντιλήψεις για τη νοητική δύναμη των ανθρώπων και τη συνεισφορά της ποιότητας των σκέψεων στη ζωή και την πορεία μας.

Μέσα σε όλα αυτά, λοιπόν, αναδύθηκε ο «Νόμος της Έλξης», ο οποίος βρίσκει πολλούς υποστηρικτές κι άλλους τόσους πολέμιους.

Τι πρεσβεύει λοιπόν, ο νόμος της έλξης;

Σύμφωνα, με αυτόν τον νόμο, προσελκύουμε στη ζωή μας αυτά που σκεφτόμαστε, αυτά που κυριαρχούν στο νου και στα οποία εστιάζουμε την ενέργειά μας. Οι σκέψεις μπορούν όχι μόνο να επηρεάσουν την πραγματικότητα αλλά και να τη διαμορφώσουν. Η ενέργεια που εκπέμπεται από τις σκέψεις έχει μία συγκεκριμένη συχνότητα, η οποία συντονίζεται και εναρμονίζεται με το σύμπαν. Οι θετικές σκέψεις στέλνουν κύματα υψηλής συχνότητας και δονήσεων, ενώ οι αρνητικές σκέψεις, χαμηλής συχνότητας. Το σύμπαν αφουγκράζεται τη συχνότητά μας και δρομολογεί μεταβολές στη ζωή μας ώστε να συντονιστούμε με αυτήν. Ωστόσο, είναι ξεκάθαρο ότι ΟΛΕΣ οι σκέψεις ανεξαιρέτως διαχέονται στο σύμπαν, είναι ενέργεια που ταξιδεύει.

Αυτό που σκέφτεσαι, αυτό για το οποίο μιλάς, αυτό που πιστεύεις και αισθάνεσαι έντονα, αυτό που πραγματικά είσαι, αυτό προσελκύεις. Για να μπούμε λίγο στο κλίμα αυτών των εννοιών, θα αναφέρω ορισμένες ρήσεις θρησκευτικών ηγετών, στοχαστών και όχι μόνο!

Σύμφωνα με τον Βούδα, όλα όσα είμαστε είναι το αποτέλεσμα των σκέψεών μας. Αντίστοιχα, ο Γκάντι είχε πει:” Ο άνθρωπος είναι το προϊόν των σκέψεών του. Αυτό που σκέφτεται, αυτό γίνεται.” Ο Έμερσον είχε πει: “Γινόμαστε αυτό που σκεπτόμαστε όλη την ημέρα.” Ο ψυχολόγος – ψυχίατρος Καρλ Γιουνγκ που εισήγαγε έννοιες όπως το συλλογικό ασυνείδητο, είπε: “Μέχρι το ασυνείδητο να γίνει συνειδητό, θα κατευθύνει τη ζωή σου και θα το αποκαλείς μοίρα.”

Σύμφωνα με τον Γερμανό φιλόσοφο Friedrich Wilhelm Nietzsche, κάθε άτομο έχει τη δυνατότητα να γίνει υπεράνθρωπος. Αυτό που διαφοροποιεί τον υπεράνθρωπο από τον μη υπεράνθρωπο είναι το πάθος, το θάρρος, η δύναμη και τίποτε άλλο: «Τολμήστε μόνο να πιστέψετε στον εαυτό σας. Εκείνος που δεν πιστεύει στον εαυτό του ψεύδεται πάντα!» Ο Henry Ford, ο γνωστός Αμερικανός βιομήχανος που εισήγαγε την καινοτομία στις γραμμές παραγωγής και στον τομέα των οχημάτων είχε πει: «Είτε πιστεύεις ότι μπορείς, είτε όχι, έχεις δίκιο». Με αυτή τη φράση θέλει να δείξει τη σημασία του να πιστεύεις σε κάτι.

σύμπαν

Είμαστε φτιαγμένοι από τα ίδια υλικά από τα οποία δημιουργήθηκε και το σύμπαν. Είμαστε Ένα.

Όπως έχουμε αναφέρει σε παλαιότερο άρθρο, σύμφωνα με έρευνες, το 85% των σκέψεών μας είναι ίδιες με τις χθεσινές! Συνεπώς, πρέπει να προσέχουμε πολύ πού εστιάζουν οι σκέψεις μας. Αν θέλετε να βγάλτε τις αρνητικές σκέψεις από τη ζωή σας, πρέπει πρώτα να τις αναγνωρίσετε και ύστερα να τις αντιμετωπίσετε. Διαβάστε περισσότερα γι’ αυτό από ΕΔΩ.

Αμφισβητώντας την ιδέα περί νόμου της έλξης, αναρωτήθηκα: Πώς λοιπόν «αυτός ο έξυπνος μηχανισμός πραγματοποίησης επιθυμιών» θα επιλέξει τι θα μας στείλει και τι όχι; Σύμφωνα με τις αρχές που πρεσβεύει αυτός ο νόμος, το σύμπαν δεν αντιλαμβάνεται αν κάτι το σκεφτόμαστε πολύ επειδή το θέλουμε ή επειδή ΔΕΝ το θέλουμε.

Για παράδειγμα, μπορεί να φοβόμαστε συνέχεια ότι σε όσες συνεντεύξεις και να μας καλέσουν για δουλειά, δεν πρόκειται να επιλέξουν εμάς, γιατί υπάρχουν και καλύτεροι ή δεν έχουμε όλα τα προσόντα για τη θέση. Συνέχεια, λοιπόν, τριγυρνάει στο κεφάλι μας αυτή η σκέψη, ότι δεν θα επιτύχουμε την πρόσληψη, ενώ προφανώς πρόκειται για κάτι που δεν θέλουμε να συμβεί. Το σύμπαν όμως αντιλαμβάνεται ότι δεν θα κερδίσουμε τη δουλειά. Ως δια μαγείας, πάλι μας απέρριψαν στη συνέντευξη.

Αυτό το παράδειγμα αποτελεί ένα κλασικό θέμα συζήτησης με φίλους. Συχνά το αποκαλώ «αρνητική αυτοεκπληρούμενη προφητεία». Εξάλλου, όπως σας έχω ξαναπεί, οι συζητήσεις μαζί σας, τα βιώματα και οι ανησυχίες πυροδοτούν τα θέματα που ερευνώ και γράφω. Σκεφτόμαστε, λοιπόν, κάτι αρνητικό για τον εαυτό μας, το μετατρέπουμε σε βίωμα και πραγματικότητα την οποία συναντάμε συνεχώς μπροστά μας. Σε αυτήν την περίπτωση όμως, ίσως δε φταίει το σύμπαν αλλά εμείς.

Όταν σκεφτόμαστε με αυτόν τον τρόπο για τον εαυτό μας, στην συγκεκριμένη περίπτωση ότι δεν είμαστε αρκετά καλοί για να μας προσλάβει κάποιος, θα πάμε στη συνέντευξη με χαμηλή αυτοπεποίθηση, λίγο “μαζεμένοι”, λίγο φοβισμένοι και προφανώς δεν δίνουμε την κατάλληλη εικόνα για να θελήσει κάποιος να μας εντάξει στο δυναμικό της εταιρείας του. Ανέφερα αυτό το παράδειγμα όχι γιατί επιλέγω να σκέφτομαι αρνητικά, αλλά γιατί το έχω συναντήσει πολλές φορές στον περίγυρό μου και πιστεύω ότι είναι τόσο σύνηθες που το έχετε συναντήσει κι εσείς, είτε από προσωπική εμπειρία είτε από εμπειρία φίλων. Κλείνω την παρένθεση του παραδείγματος και επιστρέφω στις αρχές του νόμου της έλξης.

Εξίσου σημαντικό είναι να είμαστε πολύ ξεκάθαροι ως προς το τι επιθυμούμε, να μην παρεκκλίνουμε και να μην αλλάζουμε γνώμη κάθε τρεις και λίγο. Το μήνυμα που στέλνουμε πρέπει να είναι πολύ συγκεκριμένο. Ο Αϊνστάιν είχε πει πως ο κόσμος όπως τον έχουμε δημιουργήσει, αποτελεί μια διαδικασία της σκέψης μας. Δεν μπορεί να αλλάξει χωρίς να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε. Είναι σαν αυτό που λίγο πολύ όλοι θα έχετε ακούσει: ότι δεν μπορείς να κάνεις συνεχώς την ίδια ενέργεια και να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα.

Τις τελευταίες δεκαετίες ολοένα και περισσότερες επιστημονικές δημοσιεύσεις παρουσιάζουν αποδείξεις για το γεγονός ότι οι σκέψεις μας μπορούν να επηρεάσουν όλες τις πτυχές της ζωής μας. Συνεχώς με τις σκέψεις μας αναδιαμορφώνουμε τον κόσμο μας! Κάθε σκέψη, κάθε κρίση και προκατάληψη, είτε είναι συνειδητή είτε όχι, έχει κάποια επίδραση. Καθημερινά στέλνουμε τα αιτήματά μας στο σύμπαν, με τη μορφή των σκέψεων.

ενέργεια στο σύμπαν

Οι σκέψεις ταξιδεύουν στο σύμπαν ως ενέργεια. Εσύ επιλέγεις τι θα στείλεις.

Αν ισχύει ο νόμος της έλξης, γιατί δεν δεν έρχονται στη ζωή μου αυτά που θέλω;

Ξεκαθαρίσαμε ήδη με το προηγούμενο παράδειγμα, ότι δεν προσελκύουμε μόνο αυτά που θέλουμε αλλά κι αυτά που δεν θέλουμε. Αυτό συμβαίνει γιατί εκεί είναι εστιασμένη η σκέψη μας. Συνεπώς, αυτό μας επιστρέφει το σύμπαν. Η πλειοψηφία των ανθρώπων αφήνει τις σκέψεις να αναδύονται και να δυναμώνουν κάπως… αυτόματα, χωρίς συνειδητότητα για το τι μήνυμα στέλνουν. Αυτό μπορεί να φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα, ειδικά όταν στέλνουμε αρνητικά μηνύματα κάνοντας κακή κριτική στον εαυτό μας, γκρινιάζοντας για διάφορα πράγματα και γενικά όταν επικεντρωνόμαστε σε όσα μας λείπουν και όχι σε όσα έχουμε.

Σκεπτόμενοι ένα σφάλμα, ένα στενάχωρο γεγονός ή μια φοβία κ.τ.λ., ουσιαστικά αυτό που κάνουμε είναι να εστιάζουμε σε αρνητικές εμπειρίες που ΔΕΝ θέλουμε! Ακόμα, όμως, κι όταν οι σκέψεις μας είναι θετικές, προς την κατεύθυνση που θέλουμε, δεν το διαχειριζόμαστε σωστά για να πάρουμε το αποτέλεσμα που επιθυμούμε. Για παράδειγμα, δεν αρκεί να σκεφτόμαστε ότι θέλουμε έναν σύντροφο για να μοιραζόμαστε τη ζωή μας. Πρέπει να οραματιστούμε αυτόν τον άνθρωπο, πώς θα είναι, τι χαρακτηριστικά θα έχει και πώς θα είναι μαζί μας. Με αυτόν τον τρόπο στέλνουμε μία ενεργειακή δόνηση υψηλής συχνότητας και ζητάμε ακριβώς αυτό που επιθυμούμε. Βασική προϋπόθεση πάντα, είναι να γνωρίζουμε ακριβώς τι θέλουμε.

Πολλές φορές ισχυριζόμαστε ότι θέλουμε κάτι να συμβεί, χωρίς να είμαστε ιδιαίτερα συγκεκριμένοι ως προς αυτό και χωρίς να το δημιουργούμε με τη φαντασία μας, να το οραματιζόμαστε και να το βλέπουμε μπροστά μας. Θέλουμε κάτι γενικό, οπότε όσο κι αν προσπαθήσουμε δεν θα το έχουμε. Δεν υπάρχει κάποιος συμπαντικός μεταφραστής ή διαμεσολαβητής που θα μας βοηθήσει με αυτό.

Ένα ακόμα πολύ σημαντικό συστατικό για την πραγμάτωση του νόμου, με τρόπο που να εξυπηρετεί τα θέλω μας, είναι να πιστεύουμε βαθιά μέσα μας ότι αξίζουμε να αποκτήσουμε αυτό που επιθυμούμε. Να αισθανόμαστε σιγουριά για τον εαυτό μας, για τις δυνάμεις μας και για τη ζωή μας. Έτσι θα υποστηρίζουμε τη σκέψη μας με τον καλύτερο τρόπο, θα οργανώνουμε τις δράσεις για την επίτευξη του στόχου και θα στέλνουμε παράλληλα ένα ισχυρό και ξεκάθαρο μήνυμα ώστε να θέσουμε το μηχανισμό του νόμου σε κίνηση προς όφελός μας.

Σύμμαχός μας σε αυτό είναι και το αίσθημα της ευγνωμοσύνης για όσα έχουμε κατακτήσει ως τώρα και για το ποιοι είμαστε. Αυτοί οι δύο παράγοντες μειώνουν τα αισθήματα της ανασφάλειας και του φόβου που μας απομακρύνουν από το στόχο μας. Τα αρνητικά συναισθήματα συνδυάζονται με αρνητικές σκέψεις και λειτουργούν ως τροχοπέδη, σαμποτάροντας την επίτευξη των στόχων μας.

Συνεπώς, μαγικό ραβδί δεν υπάρχει. Νόμος της έλξης δεν σημαίνει: το σκέφτομαι και θα γίνει. Πρόκειται για μία αέναη διαδικασία που δεν σε ρωτάει, απλά συμβαίνει. Αν θες να την εκμεταλλευτείς προς όφελός σου δεν έχεις παρά να εναρμονίσεις τη σκέψη σου, με τα συναισθήματα και τις επιθυμίες σου. Εστίασε με ανοιχτή καρδιά και όλες τις δυνάμεις σου στην επίτευξη του στόχου σου. Ακόμα κι αν ακούγεται απλό, δεν είναι. Ωστόσο, αν το προσπαθήσεις, δεν έχεις να χάσεις κάτι, ίσως μάλιστα, κερδίσεις!

Περισσότερα για το νόμο της έλξης αλλά κυρίως για την πνευματική διάσταση του ανθρώπου και τη δύναμη του Νου μπορείς να βρεις στο βιβλίο: Η Συνωμοσία του Σύμπαντος.

 

 

Πηγές εικόνων: newtraderu.com, innerhealingswithpooja.com, newscientist.com

Μετά τα... φυσικά!

Μακιαβελισμός: αναγνωρίστε τα σημάδια σε μία προσωπικότητα

by iopapami_admin

Ο “Μακιαβελισμός” πήρε το όνομά του από τον Ιταλό διπλωμάτη και συγγραφέα, Niccolò Machiavelli (1469–1527). Σαν όρος, γενικότερα, χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει την άποψη ότι η πολιτική είναι ανήθικη και ότι οι συνήθως αδίστακτες ενέργειες που περιλαμβάνουν δόλο, προδοσία και βία είναι επιτρεπτές ως αποτελεσματικά μέσα απόκτησης και διατήρησης της πολιτικής εξουσίας. Με μια σχετική έννοια, ο Μακιαβελικός σημαίνει την εξωφρενικά ανήθικη συμπεριφορά που εξυπηρετεί το προσωπικό συμφέρον ενός ατόμου ή μιας ομάδας παρά το μεγαλύτερο καλό μιας κοινότητας ή χώρας.

Υπάρχει ένας όρος στην ψυχολογία: η Σκοτεινή Τριάδα, με τον οποίο αναφερόμαστε στις τρεις πιο “σκοτεινές” προσωπικότητες. Έχουμε λοιπόν, τους μακιαβελιστές, τους ναρκισσιστές και τους ψυχοπαθείς. Για το πώς αναγνωρίζουμε έναν νάρκισσο και ποιο είναι το ψυχολογικό του προφίλ, έχουμε αναφερθεί εκτενώς σε παλιότερο άρθρο. Μπορείτε να το διαβάστε από εδώ: Αναγνωρίζοντας έναν νάρκισσο. Ως “σκοτεινές” χαρακτηρίζουμε τις προσωπικότητες που συγκεντρώνουν πολλά αρνητικά γνωρίσματα, μέσα στα οποία συγκαταλέγεται η κραυγαλέα περιφρόνηση για τους άλλους και η εμμονή με τον εαυτό. Υποτιμώντας οποιονδήποτε άλλον, στοχεύουν στην εκμετάλλευσή του, χρησιμοποιώντας διάφορα μέσα προς την εξυπηρέτηση δικών τους σκοπών.

Καλύτερα να σε φοβούνται παρά να σε αγαπούν.

Niccolò Machiavelli

Μακιαβελισμός: αναγνωρίζοντας τα σημάδια

Δεν είναι όλα άσπρο ή μαύρο, υπάρχουν και πολλές αποχρώσεις του γκρι. Έτσι και στην ψυχολογία, υπάρχει μία κλίμακα, ένα φάσμα, μέσα στο οποίο κινούνται οι συμπεριφορές και οι τάσεις των ανθρώπων. Μια μακιαβελική προσωπικότητα, δεν συγκεντρώνει απαραίτητα όλα τα σημάδια και στον απόλυτο βαθμό. Υπάρχει, σαφώς, διαβάθμιση. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι είναι πιο χειριστικοί από κάποιους άλλους, ή κάποιοι είναι πιο εγωπαθείς από άλλους.

Μιλώντας για σημάδια, λοιπόν, θα αναφερθούμε στις τάσεις και στην προδιάθεση προς κάποιες αντιλήψεις και συμπεριφορές. Όσο πιο πολλά στοιχεία από αυτά συγκεντρώνει μία προσωπικότητα και σε όσο πιο μεγάλο βαθμό, τόσο πιο μακιαβελική μπορεί να χαρακτηριστεί. Οι μακιαβελιστές:

  • Έχουν εμμονή με το να είναι δυνατοί, και κυρίως, πιο δυνατοί από τους άλλους. Προκειμένου να κερδίσουν σε ισχύ, δόξα ή έπαινο, δεν θα διστάσουν να “τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια” κάποιου που θα μπορούσε ενδεχομένως να πάρει τα αντίστοιχα εύσημα.
  • Χειραγωγούν τους άλλους με έξυπνο τρόπο. Κάποιοι μακιαβελιστές είναι πιο ευφυείς από άλλους. Αυτοί που ανήκουν στην πρώτη κατηγορία, αναγνωρίζουν ότι δεν μπορούν συνεχώς να χειραγωγούν και να εκμεταλλεύονται, γιατί κάποια στιγμή θα δημιουργήσουν πολλούς εχθρούς. Έτσι, ενεργούν με πιο δόλιο τρόπο. Πού και πού, προσφέρουν κι αυτοί βοήθεια και συνεργάζονται, απλά φροντίζουν αν μην προσφέρουν σε άλλον και χάσουν από κάτι δικό τους.
  • Μηχανορραφία και συνωμοσία. Ορισμένοι άνθρωποι με μακιαβελική προσωπικότητα ξοδεύουν πολύ χρόνο σε σχέδια, σκέψεις και συνωμοσίες προκειμένου να φτάσουν εκεί που θέλουν. Αυτό τους στερεί το χρόνο από το να δράσουν πραγματικά για να επιτύχουν.
  • Εξαπάτηση, η δεύτερη φύση τους. Μπορούν να πουν ψέματα χωρίς δισταγμό και να χρησιμοποιήσουν διάφορα μέσα για να κερδίσουν αυτό που θέλουν. Εκμεταλλεύονται τη γοητεία τους, την κολακεία, ακόμα και την καλοσύνη των άλλων. Δεν διστάζουν μπροστά σε αθέμιτα μέσα.
  • Συνήθως, έχουν μία κυνική στάση για τη ζωή ενώ η ηθική, οι αρχές και οι αξίες, εκλείπουν από τον ψυχισμό τους. Δεν διστάζουν να ποδοπατήσουν άλλους, να εκβιάσουν συναισθηματικά ή να αθετήσουν υποσχέσεις.
  • Έχουν πολύ χαμηλά επίπεδα ενσυναίσθησης, αποφεύγουν τους συναισθηματικούς δεσμούς και τις δεσμεύσεις. Προτιμούν να κρατούν αποστάσεις από τους άλλους και να μην καλλιεργούν οικειότητες.

Σύγχυση καλού και κακού σε μια μακιαβελική προσωπικότητα

Ο άνθρωπος με μακιαβελική προσωπικότητα, δεν είναι πάντα και απόλυτα κακός. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις μακιαβελιστών που δεν αναγνωρίζουν τη συμπεριφορά τους. Δηλαδή, δεν καταλαβαίνουν ότι κάνουν αυτό που κάνουν. Πολλές φορές, δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν τα συναισθήματά τους και δεν αντιλαμβάνονται τις συνέπειες των πράξεών τους. Υπάρχουν, βέβαια, και αυτοί που έχουν πλήρη συναίσθηση της προσωπικότητάς τους και δρουν βάσει συνειδητού σχεδίου. Αυτοί μπορούν να είναι και πιο επικίνδυνοι. Το να γνωρίζεις ότι εξαπατάς, αδικείς, χειραγωγείς και εκμεταλλεύεσαι τους ανθρώπους και να συνεχίζεις να το κάνεις, δείχνει μεγάλη ανηθικότητα και έλλειψη φραγμών. Είναι αυτό που λέμε: ικανός για όλα.

Θέλετε να μάθετε πώς να αντιμετωπίζετε τέτοιες προσωπικότητες; Επικοινωνήστε μαζί μου στο ioanna@myalchemies.com για να ζητήσετε να εμβαθύνουμε στο θέμα.

ΒιβλιοτόπιοΜετά τα... φυσικά!

Οι λειτουργίες της ψυχής, κατά το Ρενέ Ντεκάρτ

by iopapami_admin

Ο Ρενέ Ντεκάρτ (1596 – 1650) ήταν Γάλλος φιλόσοφος αλλά και επιστήμονας. Πέρα από τους μεταφυσικούς στοχασμούς του, που τον ανέδειξαν σε σημαντική μορφή του Διαφωτισμού, μελέτησε εξίσου και επιστήμες όπως η Λογική, η Αναλυτική Γεωμετρία, η Ιατρική, η Φυσιολογία, η Αστρολογία και η Μηχανολογία. Οι γνώσεις της εποχής για τη λειτουργία του σώματος τον βοήθησαν στις φιλοσοφικές αναζητήσεις του για την ψυχή, τις σκέψεις και γενικότερα στη διερεύνηση της μεταφυσικής.

O René Descartes

Ίσως τον έχετε ακούσει με το εξελληνισμένο όνομα Καρτέσιος. Στο τελευταίο βιβλίο του: Τα πάθη της ψυχής, συμπυκνώνει τη γνώση του από όλα τα αντικείμενα στα οποία είχε εντρυφήσει, όπως τα έχουμε ήδη αναφέρει. Στο έργο αυτό, έχοντας ήδη αναλύσει τη φυσιολογία του σώματος και τις λειτουργίες του, καταλήγει στις λειτουργίες της ψυχής.

Οι λειτουργίες της ψυχής

Ο Ντεκάρτ, αποδίδει τις σκέψεις στην ψυχή. Μάλιστα, τις χωρίζει και σε δύο είδη: αυτές που αποτελούν ενέργειες της ψυχής και αυτές που αποτελούν τα πάθη της. Στις ενέργειες τις ψυχής συγκαταλέγονται οι βουλήσεις μας, και αυτό το αιτιολογεί εμπειρικά. Δηλαδή, γνωρίζουμε εκ πείρας ότι απορρέουν απευθείας από την ψυχή και φαίνεται να εξαρτώνται αποκλειστικά από αυτήν.

Ακόμα και τις βουλήσεις, τις διαχωρίζει σε δύο κατηγορίες και θα μιλήσουμε με παραδείγματα για να καταστεί ασαφέστερο το μήνυμα του Ντεκάρτ. Υπάρχουν οι βουλήσεις που αποτελούν τις ενέργειες της ψυχής και αναφέρονται στην ίδια την ψυχή, όπως όταν θέλουμε να αγαπήσουμε το Θεό ή να συγκεντρώσουμε τη σκέψη μας σε κάποιο μη υλικό αντικείμενο. Ενέχουν δηλαδή την πρόθεση και την λειτουργία που απαιτείται για αλληλεπίδραση με κάτι άυλο.

Τα πάθη της ψυχής, Ρενέ Ντεκάρτ

Το άλλο είδος των βουλήσεων είναι οι ενέργειες που αναφέρονται στο σώμα μας, όπως όταν θέλουμε να βαδίσουμε. Δηλαδή, προκαλούμε την κίνηση των ποδιών και το βάδισμα. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ντεκάρτ πίστευε ότι η ψυχή είναι ενωμένη με όλα τα μέρη του σώματος και όχι συνδεδεμένη μόνο με κάποια συγκεκριμένα μέρη.

Ως πάθη της ψυχής αποκαλεί τα είδη των αντιλήψεων ή γνώσεων που βρίσκονται εντός μας, επειδή το ότι συχνά υπάρχουν ως τέτοιες δεν οφείλεται στην ψυχή μας και επειδή πάντοτε τις δεξιώνεται ως αναπαραστάσεις πραγμάτων. Ο Ντεκάρτ είναι ένας υπέρμαχος της ελευθερίας της βούλησης. Ας δούμε όμως τι εννοεί όταν μιλάει για αντιλήψεις που υπάρχουν μέσα μας.

Τις αντιλήψεις τις διαχωρίζει σε δύο είδη, σε αυτές που έχουν ως αίτιο την ψυχή και σε αυτές που έχουν ως αίτιο το σώμα. Θεωρεί βέβαιο το ότι δεν θα μπορούσαμε να θέλουμε κάτι χωρίς ταυτόχρονα να αντιληφθούμε ότι το θέλουμε. Δηλαδή, αν το να θέλουμε κάτι αποτελεί ενέργεια της ψυχής, το να αντιληφθούμε ότι θέλουμε κάτι αποτελεί ένα πάθος της ψυχής.

Ο Ντεκάρτ αφιερώνει αρκετά άρθρα στις αντιλήψεις που ανάγονται στην ψυχή, στο σώμα, στα εξωτερικά αντικείμενα κ.ο.κ. Ωστόσο, δεν υπάρχει το περιθώριο μέσα σε λίγες μόνο παραγράφους να επεκταθούμε περισσότερο σε κάθε περίπτωση. Εν συντομία όμως και χάριν βαθύτερης κατανόησης, θα τονίσω το ότι ο Ντεκάρτ έχει εξετάσει τις διαφορές που έχουν τα πάθη της ψυχής από όλες τις άλλες σκέψεις της. Έτσι, ορίζει αυτά τα πάθη ως αντιλήψεις ή αισθήματα ή συγκινήσεις της ψυχής που αναφέρονται ειδικότερα σε αυτήν και δημιουργούνται, συντηρούνται και ενισχύονται από κάποια κίνηση των πνευμάτων.

Χρειάζεται να ανοίξουμε μια μικρή παρένθεση εδώ. Με τον όρο πνεύματα, ο Ντεκάρτ, δεν εννοεί τις οντότητες που πιθανώς μας έρχονται πρώτες στο μυαλό. Τα πνεύματα του Ντεκάρτ είναι λεπτοφυέστατες ουσίες που βρίσκονται στο αίμα μας. Η έντονη ενέργειά τους αλλά και το σχεδόν μηδενικό τους μέγεθος, τους επιτρέπουν να φτάσουν σε σημεία του οργανισμού που ούτε το αίμα δεν έχει τη δυνατότητα να διαπεράσει, όπως συγκεκριμένα σημεία του εγκεφάλου. Για να κατανοήσουμε ακριβώς τι είναι τα πνεύματα θα πρέπει να αφιερώσουμε τουλάχιστον ένα άρθρο που να επεξηγεί τη φυσιολογία του σώματος που αποδίδει ο Ντεκαρτ στον άνθρωπο, σύμφωνα με τις γνώσεις της εποχής. Ωστόσο, έστω και πολύ χονδροειδώς, πήραμε μια ιδέα για τα πνεύματα και σίγουρα τα διαχωρίσαμε από τις οντότητες άλλου είδους.

Επιστρέφοντας στα πάθη της ψυχής, ο Ντεκάρτ αναφέρεται σε αντιλήψεις, αισθήματα και συγκινήσεις. Ως αντιλήψεις, υποδηλώνει όλες τις σκέψεις που δεν αποτελούν ενέργειες της ψυχής ή βουλήσεις. Τα πάθη, μπορούν επίσης να ονομαστούν αισθήματα, λόγω του ότι η ψυχή τα δέχεται όπως τα αντικείμενα των εξωτερικών αισθήσεων, για παράδειγμα, όπως αντιλαμβάνεται κάτι με το αισθητήριο όργανο του ματιού.

Διάγραμμα για τις λειτουργίες της ψυχής, όπως αναφέρονται από τον Ρενέ Ντεκάρτ.

Ο πιο ορθός όρος που χρησιμοποιεί ο Ντεκάρτ από τους τρεις, είναι οι συγκινήσεις. Αυτός ο όρος μπορεί να αποδοθεί σε όλες τις ποικίλες σκέψεις της ψυχής, σε όλες τις αλλαγές που σημειώνονται εντός της. Ο βασικότερος, όμως, λόγος για τον οποίο οι συγκινήσεις είναι ο καταλληλότερος όρος, είναι γιατί από όλα τα είδη σκέψεων που έχει η ψυχή, τα πάθη την ταράζουν και την κλονίζουν περισσότερο. Κατά την ανάλυση των παθών της ψυχής, ο Ντεκάρτ καταλήγει σε μία ψυχολογική διαπίστωση, σύμφωνα με την οποία το σώμα προετοιμάζει την ψυχή για δράση.

Πιο συγκεκριμένα, αναφέρει ότι το κυριότερο αποτέλεσμα όλων των παθών στους ανθρώπους είναι το εξής: Παρακινούν και προδιαθέτουν την ψυχή των ανθρώπων να θέλει τα πράγματα για τα οποία τα πάθη προπαρασκευάζουν το σώμα. Κατ’ αυτό τον τρόπο, το αίσθημα του φόβου προτρέπει την ψυχή να θέλει να το «βάλει στα πόδια», το αίσθημα της τόλμης να θέλει να αγωνιστεί, ενώ το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα πάθη.

Η ισχύς της ψυχής επί των παθών της

Η βούληση από τη φύση της είναι τόσο ελεύθερη που δεν ενεργεί ποτέ υπό καθεστώς εξαναγκασμού. Τα πάθη μας δεν μπορούν ούτε να διεγερθούν ούτε να εξαλειφθούν άμεσα από τη δύναμη της βούλησής μας αλλά έμμεσα με την παράσταση των πραγμάτων που συνάπτονται συνήθως με τα πάθη που θέλουμε να απορρίψουμε. Κατά τον Ντεκάρτ, η πείρα δείχνει ότι οι άνθρωποι που ερεθίζονται περισσότερο από τα πάθη τους δεν είναι αυτοί που τα γνωρίζουν καλύτερα. Επίσης, τα πάθη ανήκουν στις αντιλήψεις τις οποίες ο στενός δεσμός που υφίστανται ανάμεσα στην ψυχή και το σώμα, τις καθιστά συγκεχυμένες και ασαφείς.

Ας συνεχίσουμε με το παράδειγμα του φόβου και της τόλμης που αναφέραμε ανωτέρω. Για να εξαλειφθεί μέσα μας ο φόβος και να διεγερθεί η τόλμη, δεν αρκεί να έχουμε την αντίστοιχη βούληση. Πρέπει να διερευνήσουμε με προσοχή τους λόγους, τα αντικείμενα ή τα παραδείγματα που πείθουν ότι ο κίνδυνος δεν είναι μεγάλος, ότι η άμυνα εγγυάται περισσότερη ασφάλεια από την φυγή. Ακόμη, πρέπει να πειστούμε ότι η νίκη θα μας γεμίσει με χαρά και δόξα ενώ από τη φυγή μπορούμε να προσδοκούμε περισσότερο λύπη και άλλα παρόμοια.

Μια δυνατή ψυχή, οφείλει να κυριαρχεί πάνω στα πάθη της. Μπορεί να διαχειριστεί κάποια πάθη επιστρατεύοντας κάποια άλλα, καθώς επίσης και αξιοποιώντας τη βούλησής της. Η επίγνωση της αλήθειας, του καλού και του κακού, αποτελεί βασική σταθερά για τις κρίσεις μιας ψυχής. Σύμφωνα με αυτές οι γνώσεις, η ψυχή αποφασίζει και ρυθμίζει τις ενέργειες του βίου της.

Υπάρχουν όμως και οι αδύναμες ψυχές. Αυτές, αφήνονται να άγονται και να φέρονται από τα πάθη της στιγμής. Η βούληση δεν ακολουθεί κρίσεις βασισμένες στην αλήθεια και τη γνώση. Αντίθετα, εξουσιάζεται από τα πάθη, τα οποία πολλές φορές μπορεί να είναι και αντικρουόμενα, φέρνοντας την ψυχή σε μία αξιοθρήνητη κατάσταση. Ωστόσο, ο Ντεκάρτ υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει καμία ψυχή τόσο ανίσχυρη, που να μην έχει τη δυνατότητα, υπό προϋποθέσεις, να υπερισχύσει των παθών της. Αν η ψυχή διευθύνεται σωστά, θα ενεργήσει βασισμένη σε κρίσεις και όχι σε πάθη της στιγμής. Η ψυχή, ουσιαστικά, μπορεί να εκπαιδευτεί, να δυναμώσει, να εξελιχθεί.

Το εξώφυλλο από το βιβλίο μου: Το ταξίδι της Ψυχής.

Το θέμα: Ψυχή, έχει απασχολήσει πάρα πολλούς φιλοσόφους και στοχαστές στο πέρασμα των αιώνων. Η προσέγγιση του Ντεκάρτ είναι, ίσως, λίγο δυσνόητη, γι’ αυτό αν θέλετε να σταθούμε και να αναλύσουμε κάποιο σημείο περισσότερο, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου στο ioanna@myalchemies.com. Σε αυτό το άρθρο πήραμε μια πρώτη εικόνα για την ανάλυση του Ντεκάρτ σχετικά με τα πάθη της ψυχής. Κάθε παράγραφος κρύβει μέσα της κι άλλα ζητήματα που χρίζουν ανάλυσης και θαχαρώ να λάβω τους προβληματισμούς σας.


Ίσως σας ενδιαφέρει να μάθετε περισσότερα και για το τι συμβαίνει με την ψυχή, μετά το βιολογικό θάνατο του ανθρώπου. Θα σας παραπέμψω σε μία συνέντευξή μου για το βιβλίο μου: “Το ταξίδι της Ψυχής”, που ίσως σας ενδιαφέρει. Μπορείτε, λοιπόν, να διαβάσετε περισσότερα, από ΕΔΩ.

Το βιβλίο μπορείτε να το προμηθευτείτε από εδώ: Το Ταξίδι της Ψυχής.

Μετά τα... φυσικά!

Gaslighting: μία ακόμη μορφή ψυχολογικής κακοποίησης

by iopapami_admin

Τα τελευταία χρόνια ακούμε όλο και συχνότερα τη λέξη «gaslighting». Μάλιστα, το 2022, σύμφωνα με το λεξικό Merriam-Webster, οι αναζητήσεις για αυτόν τον όρο αυξήθηκαν κατά 1.740%! Η αντίστοιχη, «λέξη της χρονιάς», για το λεξικό Collins, ήταν η: permacrisis (μονιμοκρίση), προερχόμενη από τις λέξεις: permanent crisis. Αυτό αν θέλετε, μπορούμε να το αναλύσουμε σε επόμενο άρθρο.

Επιστρέφοντας στο φαινόμενο του «gaslighting» που εξετάζουμε σήμερα, ας δούμε περί τίνος πρόκειται και πώς προέκυψε αυτή η λέξη. Βρισκόμαστε, λοιπόν, αντιμέτωποι με ένα ακόμη φαινόμενο χειραγώγησης. Πρόκειται, ουσιαστικά, για μία μορφή ψυχολογικής κακοποίησης κατά την οποία ένα άτομο ή μια ομάδα, αναγκάζει κάποιον να αμφισβητήσει τη λογική του, τις αναμνήσεις του και την αντίληψή του για την πραγματικότητα. Όπως υποστηρίζει ο Robin Stern (PhD, Associate Director του Yale Center για τη Συναισθηματική Νοημοσύνη και συγγραφέας του “The Gaslight Effect”), είναι πάρα πολύ επικίνδυνο και ακραίο κάποιος να παραιτείται από την αντίληψή του για την πραγματικότητα.

Ο όρος «gaslighting» προέρχεται από ένα θεατρικό έργο του 1938, το οποίο μεταφέρθηκε και στη μεγάλη οθόνη το 1944. Ο τίτλος του ήταν Gaslight, από τις λάμπες πετρελαίου που άναβαν και έσβηναν “από μόνες τους”. Η ιστορία αυτή αναφέρεται σε έναν σύζυγο, ο οποίος προσπαθεί να πείσει τη γυναίκα του ότι τρελαίνεται. Η σύζυγος παρατηρεί ότι λείπουν πράγματά της, ακούει θορύβους από τη σοφίτα, βλέπει τις λάμπες πετρελαίου να αναβοσβήνουν (εξού και ο τίτλος). Ο υπαίτιος όλων αυτών, προσπαθεί να την πείσει ότι όλα αυτά είναι αποκυήματα της φαντασίας της και ότι οδηγείται στην τρέλα, για να πετύχει τους δικούς του σκοπούς.

Το προφίλ του gaslighter – δηλαδή, του θύτη

Θα χρησιμοποιώ τακτικά τη λέξη: θύτης, για να αναφερθώ σε αυτόν που υιοθετεί αυτή τη συμπεριφορά, και τη λέξη: θύμα, για αυτόν που την υφίσταται. Ο βασικός λόγος, είναι για να συνειδητοποιήσουμε ότι πρόκειται για μία σοβαρή ψυχολογική κακοποίηση, η οποία πρέπει να αναγνωριστεί, να ταυτοποιηθεί και να αντιμετωπιστεί.

Το προφίλ του gaslighter, συνήθως έχει αρκετά ίδια στοιχεία με αυτό του νάρκισσου. Την περίπτωση των νάρκισσων την έχουμε αναλύσει σε προηγούμενο άρθρο, το οποίο μπορείτε να βρείτε εδώ: Αναγνωρίζοντας έναν νάρκισσο. Στόχος του θύτη, είναι να ασκήσει έλεγχο πάνω στο θύμα του. Χρησιμοποιεί ποικίλες τακτικές, ώστε το θύμα να αρχίσει να αμφισβητεί την κρίση του, την αντίληψή του, τη λογική, τη μνήμη του και, ουσιαστικά, τον ίδιο του τον εαυτό. Η αυτοαμφισβήτηση καθιστά το θύμα ευάλωτο και εύκολα διαχειρίσιμο από τον θύτη.

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους ο θύτης υιοθετεί αυτή τη συμπεριφορά. Βασικές διαταραχές προσωπικότητας που σχετίζονται με το gaslighting, είναι η ναρκισσιστική και η αντικοινωνική. Όσοι πάσχουν από μία από αυτές τις διαταραχές, δίνουν στους ανθρώπους μία διαστρεβλωμένη άποψη του εαυτού τους. Επίσης, έχουν την τάση να χειραγωγούν τους άλλους για να επιτύχουν τους σκοπούς τους, με κάθε μέσο. Είναι πολύ σημαντικό να αναφέρουμε ότι δεν αναγνωρίζουν τις ενοχές ή τα ελαττώματά τους και τα προβάλουν στους άλλους.

Άλλος λόγος, μπορεί να είναι η εσκεμμένη απόπειρα του θύτη για έλεγχο και εξουσία πάνω σε κάποιον άλλον. Οι ψυχολόγοι διακρίνουν ακόμη μία περίπτωση. Ο θύτης να έχει υπάρξει θύμα αντίστοιχης μεταχείρισης. Συνήθως, αυτό εκκολάπτεται όταν ο ένας ή και οι δύο γονείς του έχουν υπάρξει gaslighters, οδηγώντας στην ανάπτυξη αυτής της συμπεριφοράς ως ένα μηχανισμό επιβίωσης. Συνεπώς, ο θύτης, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι ικανός να αντιληφθεί αυτό που κάνει, να το αναγνωρίσει και, φυσικά, να το διορθώσει. Ένας ακόμη παράγοντας τέτοιας, κακοποιητικής συμπεριφοράς, είναι η έλλειψη ενσυναίσθησης και η χαμηλή συναισθηματική νοημοσύνη του θύτη.

Κυριαρχώντας, λοιπόν, σε κάποιον, ο θύτης αισθάνεται πιο δυνατός. Όταν, δηλαδή, έχει φέρει το θύμα του στην κατάσταση που θέλει, το θύμα τον χρειάζεται για να του επιβεβαιώνει την πραγματικότητα. Χρειάζεται την αποδοχή του θύτη για τη λογική σκέψη και τις αναμνήσεις του, καθώς έχει φτάσει σε σημαντικό σημείο αμφισβήτησης της αντίληψής του.

Επίσης, ο gaslighter μετατοπίζει την προσοχή από τα δικά του ελαττώματα, σε αυτά του θύματος. Έτσι, του είναι πιο εύκολο να κατηγορεί τον άλλον, αντί να αντιμετωπίσει την ευθύνη του, όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως θέλει. Κλασικές τακτικές χειραγώγησης, περιλαμβάνουν:

  • Ψέματα. Φράσεις όπως: “Δεν είπα αυτό, εγώ είπα ότι..”, είναι σύνηθες φαινόμενο. Ξεκάθαρα και εξόφθαλμα ψεύδη που σας κάνουν να απορείτε πώς μπορεί και τα λέει. Αυτό, όμως, είναι ένα από τα μυστικά της επιτυχίας του. Τόσα πολλά και καταφανή, που στο τέλος αναρωτιέστε: “βρε, μήπως κάπου τα λέει σωστά;”. Και κάπως έτσι, ξεκινάτε για πρώτη φορά να αμφιβάλετε για την πραγματικότητα που αντιλαμβάνεστε.
  • Απαξίωση προς το πρόσωπό σας. Ο θύτης αρχίζει να λέει στον περίγυρο ότι ανησυχεί για την κατάσταση της ψυχικής και νοητικής σας υγείας. Ότι τον προβληματίζει η συμπεριφορά που έχετε τελευταία και, ίσως, να αρχίζετε να “τρελαίνεστε”. Αυτό, επηρεάζει την εικόνα που μέχρι τώρα είχαν όλοι αυτοί για εσάς και μπορεί να έχει δύο πολύ σημαντικές προεκτάσεις. Η μία, είναι όταν θα έχετε μια διαφωνία με τον θύτη, να μη θεωρηθείτε αξιόπιστος και να μη “βρείτε το δίκιο σας”. Η άλλη, είναι να παρακινήσει τους άλλους να σας φέρονται σαν, όντως, να έχετε χάσει τα λογικά σας. Μια τέτοια, μαζική αντιμετώπιση, μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες για τη λογική και την υγεία ενός ατόμου.
  • Τακτικές απόσπασης προσοχής και αποπροσανατολισμού. Ο gaslighter φροντίζει να στρέψει την προσοχή του θύματος σε άλλο θέμα, ώστε να τον μπρεδέψει και να χάσει τον ειρμό της σκέψης του. Έτσι, αναλαμβάνει ο ίδιος τα ηνία της συζήτησης – διαφωνίας. Π.χ. “Γιατί το επαναφέρεις τώρα αυτό; Δεν θυμάσαι τότε που εσύ…;”. Κάπως έτσι, θα μπει το θύμα σε θέση άμυνας και θα προσπαθεί να εξηγήσει κάτι άλλο, που σίγουρα δεν ήταν αυτό που επεδίωκε ξεκινώντας τη συζήτηση.
  • Υποβάθμιση των συναισθημάτων και των σκέψεων. Φράσεις του τύπου: “Γιατί είσαι τόσο ευαίσθητος/η;”, αποτελούν αντιπροσωπευτικό παράδειγμα αυτής της τακτικής. Ο θύτης μειώνει την αξία και την ποιότητα τόσο της σκέψης όσο και των συναισθημάτων του θύτη, απαξιώνοντας τον ψυχισμό του.
  • Αντιστροφή ευθυνών. Ο θύτης ισχυρίζεται ότι συμπεριφέρεται έτσι γιατί το θύμα τον προκάλεσε. Ενδεχομένως, να κατηγορήσει το θύμα ότι αυτό φέρθηκε πρώτα κατ’ αυτόν τον τρόπο και έτσι “αναγκάζεται” και ο ίδιος να υιοθετήσει τέτοια συμπεριφορά.
  • Άρνηση της κακοποιητικής συμπεριφοράς. Ακόμα και αν ενημερώσετε τον gaslighter ότι αυτό που κάνει δεν είναι σωστό, αυτός θα σας απαντήσει ότι δεν κάνει κάτι λάθος. Γενικά, δεν κάνει λάθη. Μόνο οι άλλοι κάνουν…
  • Αλλαγή της ιστορίας. Κάθε φορά που ανακαλούν ένα γεγονός, το αλλάζουν λίγο προς όφελός τους. Την επόμενη φορά που θα ξαναπούν την ίδια ιστορία, θα αλλάξουν κάτι άλλο, μια λεπτομέρεια, ώστε να συνεχίζει να είναι αληθοφανής, αλλά με τους ίδιους κερδισμένους. Αλλάζοντας την ιστορία ξανά και ξανά, η ιστορία ξαναγράφεται με νέους όρους και κατοχυρώνεται στις συνειδήσεις ως η πραγματική.

Σε ποιες σχέσεις παρουσιάζεται το gaslighting;

Το «gaslighting» μπορεί να εμφανιστεί σε οποιουδήποτε είδους σχέση. Είναι πιο συχνό φαινόμενο σε ρομαντικού τύπου σχέσεις, αλλά είναι εξίσου πιθανό να παρουσιαστεί σε οικογενειακό, φιλικό ή εργασιακό περιβάλλον. Ασφαλώς, και ο χώρος της πολιτικής προσφέρει πολύ εύφορο έδαφος για κάτι τέτοιο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα εδώ, αποτελεί ένα άρθρο του Teen Vogue το 2016 με τίτλο: «Ο Ντόναλντ Τραμπ κάνει “gaslighting” στην Αμερική».

Ανάμεσα σε ζευγάρια, αυτή η κακοποίηση μπορεί να είναι πιο εντατική και μεθοδική, λόγω της εγγύτητας των προσώπων και του χρόνου που περνάνε μαζί. Μία ακόμα “παγίδα” σε αυτού του είδους τη σχέση, είναι ότι λόγω των συναισθημάτων, της αγάπης, ΘΕΛΕΙ το θύμα να πιστέψει τον θύτη. Όταν αυτή η συμπεριφορά χτίζεται σταδιακά, δεν χτυπάνε εύκολα τα καμπανάκια. Το έτερον ήμισυ βλέπει το ταίρι του με ροζ γυαλιά κι αυτό τον καθιστά ευάλωτο και εύπιστο. Επίσης, πολλοί αποφεύγουν τις διαφωνίες και τις έντονες συζητήσεις. Για να αποφύγουν, λοιπόν, μία ρήξη, αλλάζουν λίγο την οπτική τους για να συμφωνούν.

Σύνηθες μοτίβο σε αυτή τη συνθήκη, είναι η ανισότητα. Δηλαδή, συνήθως κάποιος έχει μία σχέση εξουσίας πάνω σε κάποιον άλλο. Για παράδειγμα, στη σχέση εργοδότη και υπαλλήλου. Η διαφορά στην ισχύ που έχει κάποιος έναντι του άλλου, μπορεί να μην είναι όμως απλώς η θέση στην ιεραρχία. Μπορεί κάποιος να αισθάνεται κατώτερος, λόγω δικών του συμπλεγμάτων, λόγω φυλετικής μειονότητας, εξωτερικών χαρακτηριστικών κτλ. Εδώ, τα στερεότυπα δρουν υπέρ του θύτη. Π.χ., κυριαρχεί η εσφαλμένη και ρατσιστική άποψη ότι οι γυναίκες είναι από τη φύση τους υστερικές ή/και υπερευαίσθητες. Αυτό είναι ένα πολύ ηχηρό παράδειγμα στερεότυπου.

Έρευνες δείχνουν ότι σε συντριπτική πλειοψηφία, τα θύματα του gaslighting είναι γυναίκες! Σύμφωνα με το forbes.com, οι γυναίκες δεν είναι τα κύρια θύματα μόνο σε ρομαντικές σχέσεις αλλά υφίστανται gaslight πολλές φορές και από τους γιατρούς τους. Οι γιατροί, αξιοποιώντας το στερεότυπο ότι οι γυναίκες είναι υπερβολικές, υποβαθμίζουν τις ανησυχίες για την υγεία τους. Συχνά, τους λένε ότι υπερβάλλουν για τα συμπτώματα και προσπαθούν να τις πείσουν ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με την υγεία τους.

Το «gaslighting» αποτελεί μία από τις σύγχρονες μορφές ψυχολογικής κακοποίησης και μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες για το άτομο το οποίο το υφίσταται. Αν σας ενδιαφέρει να δούμε περισσότερα επί του θέματος, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου στο: ioanna@myalchemies.com. Μπορούμε να εξετάσουμε την ψυχολογία και τα χαρακτηριστικά του θύματος, καθώς και τρόπους αναγνώρισης και αντιμετώπισης μιας τέτοια κατάστασης.

Photos: thejapantimes, sandstonecare, thepleasantmind.com

Newer Posts
Older Posts
  • Memento mori: Η υπενθύμιση του θανάτου
  • Η λατρεία των Ναϊτών Ιπποτών προς τη Μαρία Μαγδαληνή
  • Soul rebels, τα ρέστα μου κύριε
  • Ο Άη Γιάννης ο Κυνηγός, μέσα στα δάση του Παρνασσού
  • Το γεωλογικό φαινόμενο “Νυμφόπετρες” και οι θρύλοι που το συνοδεύουν
  • Το “Κάστρο του Θρόνου”
  • Η Παναγία η Καταφυγιώτισσα και ο Δημήτρης Μυταράς
  • Συνέντευξη της Ιωάννας Παπαμιχαήλ στη Βίκυ Μπαϊρακτάρη για το βιβλίο: Το ταξίδι της Ψυχής

ΒΙΒΛΙΑ ΕΡΕΥΝΑΣ

Έχεις αναρωτηθεί κι εσύ αν το σύμπαν μπορεί να συνωμοτήσει για να δημιουργήσεις την πραγματικότητα που επιθυμείς; Έχεις αναρωτηθεί τι είναι η ψυχή, αν σχετίζεται με ένα θεϊκό κομμάτι μέσα μας και πού πηγαίνει μετά το θάνατο; Βρες απαντήσεις βασισμένες σε πλούσια βιβλιογραφία μέσα από τα βιβλία: Η Συνωμοσία του Σύμπαντος και Το Ταξίδι της Ψυχής!

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ

Στείλε μου email με οποιαδήποτε πληροφορία θέλεις να μοιραστείς μαζί μου! Μπορεί να είναι κάποιο σχόλιο για κάποιο από τα άρθρα που διάβασες, μια θεματολογία που θα ήθελες να αναπτύξω μέσα από νέες έρευνες, μέρη για εξερεύνηση, ιδέες και προτάσεις για το οτιδήποτε! Επικοινώνησε μαζί μου στο ioanna@myalchemies.com

SOCIAL

Βρες με στα social media και κάνε like και follow για να ενημερώνεσαι πρώτος/η για όλα τα νέα άρθρα/συνεντεύξεις/podcast που σε ενδιαφέρουν! Ας συναντηθούμε στην πλατφόρμα του Facebook, μέσα από τη σελίδα: facebook.com/myalchemies

@2020 - All Right Reserved. Designed and Developed by Paris


Back To Top
My Alchemies
  • Αρχικη
  • Εξ-ερευνησεις
  • Μετα τα … φυσικα!
  • Μυθικες Ιστοριες
  • Βιβλιοτοπιο
  • Ας γνωριστουμε
Sign In

Keep me signed in until I sign out

Forgot your password?

Password Recovery

A new password will be emailed to you.

Have received a new password? Login here