Μετά τα… φυσικά!

Η Ντορέτα Πέππα σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ειδικεύτηκε μεταπτυχιακά στη μετάφραση και την Ελληνική / Γαλλική Γλωσσολογία και δούλεψε επί χρόνια ως δημοσιογράφος και μεταφράστρια σε εφημερίδες, περιοδικά και εκδοτικούς οίκους, μεταφράζοντας, διασκευάζοντας ή υπογράφοντας πάνω από 60 βιβλία κλασικών ή σύγχρονων ξένων συγγραφέων, καθώς και αρχαίων. Τα βιβλία και οι έρευνές της έχουν μεγάλη έκταση θεματολογίας: Εσωτερισμός, Φιλοσοφία, Μεταφυσική, Θρησκειολογία, Ιστορία, Μυθολογία, Παράδοξo.

Μέσα από το έργο της, έχει αναγνωριστεί, από το ευρύ κοινό και από επιστήμονες – ακαδημαϊκούς, ως ερευνήτρια της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας και μεταφυσικής. Είναι μεγάλη μου τιμή που μου αφιερώνει χρόνο για αυτή τη συνέντευξη. Αρχική μου ιδέα ήταν να μάθουμε περισσότερα για την έννοια του Θείου στην Αρχαία Ελλάδα. Πώς προσέγγιζαν οι αρχαίοι Έλληνες τον Θεό και τι σήμαιναν πραγματικά οι Θεότητες; Επειδή υπάρχει μεγάλη παραφιλολογία γύρω από το θέμα, χαίρομαι ιδιαίτερα που η Ντορέτα Πέππα θα μοιραστεί τις γνώσεις της μαζί μας σήμερα.

Όσο προχωρά η συνέντευξη, θα αποκαλύπτονται όλο και περισσότερα πράγματα. Θα ξεκινήσουμε τη συζήτηση από τις αιώνιες αλήθειες που εξερευνούμε, θα ρίξουμε μια ματιά στο παρελθόν, θα περάσουμε στο παρόν και θα προσπαθήσουμε να εικάσουμε το μέλλον. Επίσης, θα πούμε κάποια πράγματα για το βιβλίο της Ντορέτας Πέππα: «Οι τελευταίοι χρησμοί και οι προφητείες», που κυκλοφόρησε πρόσφατα.

Περί Θεού στην αρχαία Ελλάδα

– Ποια ήταν η έννοια του Θείου στην αρχαία Ελλάδα;

– Κατ’ αρχάς θα πω ότι η έννοια του Θείου όπως την αντιλαμβάνονταν οι Αρχαίοι Έλληνες με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη. Δηλαδή, και εγώ θεωρώ, όπως και οι πρόγονοί μας, το Θείον ως αεί υπάρχον. Ξεκινάμε από τη λέξη Θεός, που είναι ελληνική. Δε μιλώ ούτε για το Deus, Dieu κ.λ.π., τα οποία είναι παρμένα από την ονομασία Δίας. Η λέξη «Θεός» προέρχεται από το ρήμα «θέω», που σημαίνει: κινούμαι γρήγορα. Εξαιρετικά γρήγορα! Ό,τι κινείται είναι, λοιπόν, Θεός. Νομίζω, εδώ τελειώνει και η κουβέντα  περί Μονοθεϊσμού στην Αρχαία Ελλάδα. Διότι ό,τι κινείται και ειδικά πάρα πολύ γρήγορα, είναι Θεός. Ό,τι μένει ακίνητο, είναι θάνατος, είναι θνητό. Και τα δύο από θήτα αρχίζουν. Είναι φοβερά φιλοσοφική η αρχαία σκέψη και γλώσσα. Λοιπόν, Θεός σημαίνει αυτό που κινείται πάρα πολύ γρήγορα. Θα μου πείτε: Και εμείς; Ναι, και εμείς! Αλλά ποιο κομμάτι μας; Η σκέψη μας, ο νους μας, ο ψυχισμός μας. Αυτά είναι που κινούνται γρήγορα. Εμείς προσωπικά μπορεί να είμαστε και με πατερίτσες. Δηλαδή, ό,τι είναι κινούμενο γρήγορα στο σύμπαν, στο παν, είναι Θεός. Γι’ αυτό και τα άστρα θεωρούνται Θεοί.
Υπάρχουν δύο βασικές δυνάμεις / ουσίες, και ξεκινάμε από αυτό, η νόηση του παντός και η ψυχή του παντός. Ο Πυθαγόρας διακρίνει: μεριστή και συνεχής ουσία. Δηλαδή, είναι η συνεχής ουσία, το σπέρμα, το απρόσκοπτο, που είναι ο Ζευς, η ζωή, και η Ήρα, που είναι η μεριστή ουσία που μερίζεται, που επιμερίζεται σε μέρη και που είναι η ψυχή. Υπάρχει η παγκόσμια ψυχή, το πνεύμα, ο αήρ, ως στοιχείο. Υπάρχουν, όμως, και οι επιμέρους ψυχές, του καθενός η ψυχή. Και στα ζώα και στα φυτά και στους ανθρώπους, παντού. Αυτή είναι η βασική θέση. Η ανώτερη διάστασή της είναι το: «Εν το Παν». Τα πάντα είναι Ένα. Τι σημαίνει αυτό; Αν δεν υπάρχει το παν, δεν υπάρχει ούτε το Ένα. Αν ήταν «Ένα» μονάχο, όλοι οι υπόλοιποι, και ο κόσμος, και εμείς δεν θα υπήρχαμε. Αυτό που λέγεται για τον Θεό στο χριστιανικό Σύμβολο της Πίστεως: «αδιαίρετος, ομοούσιος», πώς στηρίζεται; Άμα δεν είχε διαιρεθεί το Θείον, πώς θα είχε δημιουργηθεί ο κόσμος; Θα μπορούσε; Δε θα μπορούσε! Μαθηματικά δεν βγαίνει. Αν είναι «μία ουσία», μία ουσία όμοια (ομοιογενής) και αδιαίρετη, πώς διαιρέθηκε και δημιούργησε τον κόσμο; Μαθηματικώς είναι αδύνατον!

– Σχετικά με τον Πολυθεϊσμό των Αρχαίων Ελλήνων, ποιες ακριβώς ήταν οι πεποιθήσεις τους;

– Υπάρχει η ανθρωπότητα ή είναι οι άνθρωποι… μόνο; Είναι δύο διαφορετικά πράγματα ή είναι το ίδιο;

– Είναι διαφορετικά πράγματα, η ανθρωπότητα είναι υπερσύνολο και οι άνθρωποι υποσύνολο.

– Δεν είναι διαφορετικά πράγματα. Η ανθρωπότητα απαρτίζεται από όλους τους ανθρώπους. Όσους πέρασαν, όσους βρίσκονται εδώ και όσους θα έρθουν. Εξαιρείται κανένας άνθρωπος από την ανθρωπότητα;

– Όχι.

– Έτσι ακριβώς συμβαίνει και με το Θείον. Εν το Παν, το είπαμε. Όπως είναι πάνω, έτσι είναι και κάτω. Ναι μεν είναι Ένα / Εν ο θεϊκός κόσμος, το Θείον όπως λέγεται, αλλά εμπεριέχει το Παν. Γι’ αυτό και ο Πλάτων λέει συχνά «Θεός», εννοώντας το Θείον εν γένει ή κάποιον συγκεκριμένο Θεό στον οποίο αναφέρεται μέσα στο κείμενο και βγαίνει αυτό από τα συμφραζόμενα. Ο Ορφέας, πάλι λέει «η Θεός», για την Παλλάδα Αθηνά π.χ. Θεοί είναι, Θείον είναι όλοι, απλά είναι διαφορετικοί μεταξύ τους. Αν και είναι απόλυτα εναρμόνιοι μεταξύ τους. Η ανθρωπότητα είναι εκείνη που δεν έχει εναρμοστεί. Οι Θεοί δεν έρχονται σε σύγκρουση μεταξύ τους, όπως εμείς. Δεν ζουν στον κόσμο του μεταβλητού, είναι αμετάβλητοι, άφθαρτοι, αιώνιοι και αθάνατοι. Γιατί; Γιατί δεν είναι δυνάμεις, είναι νόες. Νόες, που έχουν δυνάμεις! Οι δυνάμεις δεν μπορεί να είναι υπέρτερες του νοός, του νου που τις κινητοποιεί και τις χρησιμοποιεί! Για πες μου, όταν ερωτεύεσαι, όταν έχεις την ερωτική διάθεση, μπορείς να λύσεις μαθηματικό πρόβλημα;

– Όχι.

– Άρα, άλλη είναι η Αφροδίτη και άλλη η Αθηνά. Ο ίδιος μας ο ψυχισμός, η ίδια μας η προσωπικότητα γνωρίζει την απάντηση. Όταν σε πονάει η κοιλιά σου και ετοιμάζεσαι να γεννήσεις, υπάρχει περίπτωση να σκεφτείς να παίξεις με τη λύρα του Απόλλωνος;

– Όχι, βέβαια!

– Η Δήμητρα μιλάει εκείνη την ώρα, που φέρει τον καρπό. Δεν υπάρχει περίπτωση να αντιμετατεθεί ούτε ένας Θεός με άλλον Θεό, γιατί είναι η ίδια του η δύναμη του καθενός που φέρει το καθετί. Είναι πολλοί, αλλά λειτουργούν ως Ένα μεταξύ τους. Μεταξύ τους! Δε συμβαίνει το ίδιο με εμάς! Εμείς τους έχουμε μέσα μας όλους. Κι όχι μόνο τους Ολύμπιους του Δωδεκαθέου. Την ώρα π.χ. που σε πιάνει διάθεση για κέφι και για να πιείς, είναι ο Διόνυσος που μιλάει. Δεν είναι στο Δωδεκάθεο ο Διόνυσος. Εκείνη την ώρα όμως, αν πιείς κάνα δυο ποτηράκια, μπορείς να εστιάσεις πάνω σε ένα φιλοσοφικό θέμα; Αν μπορείς, να μου το πεις. Δεν μπορεί να λειτουργήσει η Εστία με τον Διόνυσο μαζί. Είναι αδύνατον. Έχει άλλη τάση ο άνθρωπος εκείνη την ώρα.

Αν μπεις μέσα στο νερό, αισθάνεσαι την πίεση του νερού. Δεν μπορείς να περπατήσεις άνετα, κάτι σε δένει. Γι’ αυτό και στον Κρατύλο ο Πλάτων λέει ότι ο Ποσσειδών είναι ο: «ποσίν δέων», αυτός που δένει τα πόδια, μία από τις διάφορες ετυμολογικές ή μάλλον εννοιολογικές προσεγγίσεις του Ποσειδώνα. Για πάμε πιο πέρα. Τι είμαστε εμείς σε σχέση με το νερό; 70% νερό. Αυτή είναι η επιστημονική αλήθεια. Τι είναι το νερό; Ταραγμένο! Στέκεται ποτέ;

– Όχι, διαρκώς ρέει.

– Τι είναι λοιπόν μέσα μας το νερό, ο Ποσειδών; Το συναίσθημα. Γι’ αυτό είναι τόσο ταραγμένο! Και γι’ αυτό λέμε: να ηρεμήσουν τα ύδατα της ψυχής. Για σκέψου κι εκείνο που λέει η Βίβλος: «Πνεύμα θεού επεφέρετο επάνω των υδάτων»… Ποια είναι αυτά τα ύδατα; Τα ύδατα της ψυχής είναι, τα οποία είναι ταραγμένα μονίμως.

– Πώς μπορούμε να τα ηρεμήσουμε αυτά τα «ύδατα»;

– Δεν σε ηρεμεί μια όμορφη μουσική;

– Ναι.

– Ο Απόλλων. Γι’ αυτό και εμφανίζεται συχνά με τον Ποσειδώνα μαζί. Η Μυθολογία δεν είναι «μυθολογία». Απλά κάποια αφηγήματα αφορούν φυσικά γεγονότα και άλλα αφορούν ακόμα και ψυχικά γεγονότα, εντός μας. Έρχονται, λοιπόν, ο Απόλλων με τον Ποσειδώνα και γίνονται εναρμόνιοι και χτίζουν τα τείχη της Τροίας. Τι θέλει, λοιπόν, να πει ο ποιητής; Δεν είναι τυχαίο αυτό που λέγεται. Ορθώνουν αμφότεροι τη σταθερότητα του οργανισμού, εναρμονίζοντας ο μεν το συναίσθημα, ο δε τη λογική και την αρμονία. Απλά είναι τα πράγματα. Δεν υπάρχουν παραμύθια στην Αρχαία Ελλάδα. Εδώ, έχουμε μια απάντηση: το τείχος της Τροίας που ορθώνουν αμφότεροι. Έχουμε και κάποιον ακόμη που βοηθάει σε αυτό, τον Ηρακλή. Ο Ηρακλής είναι ο άρχων του ζωδιακού και αποτελεί, άρα, τη διάρκεια του έτους. Κρατάει κοντά ένα χρόνο αυτή η ιστορία, λοιπόν, του χτισίματος.  Με τη βοήθεια του ηλίου ολοκληρώνεται το έργο, που πάει και ξηραίνει (σταθεροποιεί) τα υλικά. Ποιος είναι ο ήλιος εδώ; Ο Απόλλων με τη μορφή τους Ηρακλέους, που ως άρχων του ζωδιακού, κυβερνά και το ζώδιο του καθενός από εμάς. Θέλει καιρό αυτό το πράγμα για να το πετύχεις. Δεν είναι εύκολο, δεν γίνεται μέσα σε μια μέρα να εναρμονίσεις το συναίσθημα με το ανώτερο Εγώ, με την έμπνευση και τη διόραση και τις υπόλοιπες απολλώνιες αρετές!

Με δυο λόγια, αυτό που θέλω να πω εγώ, είναι ότι η μονοθεϊστική αντίληψη είναι μαθηματικώς αδύνατη. Δεν θα υπήρχε κόσμος. Γι’ αυτό δεν τους έβγαινε. Άμα είναι Τριάδα, είναι Τριάδα. Ή είναι ένα ή είναι τρία. Πήγαινε σε έναν μαθηματικό και πες του, το ένα αναλύεται σε τρία; Θα σου πει δεν γίνεται, γιατί θα έπρεπε να πάρουμε τα κλάσματα, ένα τρίτο και ένα τρίτο κτλ. Το ένα από τα τρία δηλαδή.

– Τις θρησκείες οι άνθρωποι τις δημιούργησαν. Όπως λένε άλλωστε, ο Χριστός δεν ήταν Χριστιανός. Απλώς μίλησε για αγάπη και δίδαξε σύμφωνα με αυτό.

– Ποια αγάπη; Ο Χριστός είπε: «Αγαπάτε αλλήλους», δηλαδή ο ένας τον άλλον, στους μαθητές του. Δεν υπάρχει πουθενά: «αγαπάτε τους πάντες». Μάλιστα στο κατά Ματθαίον, μιας και είπαμε εδώ να πούμε την αλήθεια, υπάρχει μία αναφορά και να την ψάξεις να την βρεις. Μία γυναίκα, Ελληνίδα, κυνηγάει από πίσω τον Χριστό για το άρρωστο παιδί της, τέτοιο είναι το περιστατικό. Και γυρίζει και λέει ο Ιησούς: «Φύγε από δω, γυναίκα, εγώ δεν δίνω σε σκυλιά τη βοήθειά μου, σε κυνάρια!» Ακόμα και οι μαθητές ήταν πιο φιλότιμοι και του ζήτησαν να τη βοηθήσει και τελικά, ο Ιησούς έκανε το θαύμα του. Αυτή είναι η νοοτροπία τους, ποια αγάπη; «Ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν». Τα γράφει μέσα στη Γραφή του. Όχι ο ίδιος βέβαια, γιατί δεν είμαστε βέβαιοι καν αν ο ίδιος ιστορικά υπήρξε.
Με ρώτησες πριν, αν εμείς φτιάξαμε τις θρησκείες. Δεν μου λες, τους αριθμούς ποιος τους έφτιαξε; Εμείς τους φτιάξαμε ή είναι αιώνιοι και υπάρχοντες; Ο Πυθαγόρας λέει: αρχή πάντων ο αριθμός. Είναι ανθρώπινο δημιούργημα ο αριθμός ή είναι αυθύπαρκτο; Αυτή είναι η θρησκεία των Ελλήνων. Μάλιστα, δεν είναι τυχαίο ότι λέγεται ορφικοπυθαγορειοπλατωνική γραμμή. Δηλαδή, Ορφέας, που είναι ο πρώτος θεολόγος. Όταν οι αρχαίοι Έλληνες λένε «ο θεολόγος», εννοούν τον Ορφέα, και όταν λένε «ο ποιητής», εννοούν τον Όμηρο. Κι αυτός, ο Όμηρος, μαζί με τον Ησίοδο, είναι οι μέγιστοι ως προς τις πληροφορίες που μας έχουν δώσει σε σχέση με μεταφυσικές και θεϊκές έννοιες. Μόνο που τις έχουν πιο συμβολικά δοσμένες από όσο ο Ορφέας. Λοιπόν, ο Πυθαγόρας έπεται αυτών, ο Πλάτων είναι τρίτος στη σειρά, τη γραμμή. Ο «Τίμαιος» του Πλάτωνος είναι Πυθαγόρειο έργο, καθαρά. Ο Ορφέας μιλούσε με μαθηματικές και κοσμογονικές έννοιες. Όταν λέει στον Ύμνο του Απόλλωνος: «μίξας χειμώνος θέρεός τ’ ίσον αμφοτέροισιν»: ανέμειξες τον χειμώνα και το θέρος ίσα μεταξύ τους (Χειμερινό και Θερινό Ηλιοστάσιο), αναφέρεται σε κοσμικό γεγονός. Δεν αναφέρεται σε κάτι που το έπλασε ο άνθρωπος. Υπάρχει η μεγαλύτερη μέρα και η μεγαλύτερη νύχτα. Τι θέλει να πει εδώ; Ότι έχει άλλη δονητική δύναμη η μουσική το θερινό και άλλη το χειμερινό ηλιοστάσιο. Πραγματικά, γιατί η απόσταση από τον  Ήλιο και η θέση της Γης είναι διαφορετική και εκπέμπει άλλον ήχο. Έπρεπε να φτάσουμε στον 21ο αιώνα για να ακούσουν οι άνθρωποι μέσα από τα αστεροσκοπεία και τα παρατηρητήρια ότι πράγματι ισχύει αυτό. Και λέει ότι ο βαρύς ήχος είναι το χειμώνα και ο υψηλός το καλοκαίρι. Τα λέει ο Ορφέας μέσα στον Ύμνο του Απόλλωνος.

– Πώς γίνεται να γνώριζαν αυτά τα πράγματα τότε; Χιλιάδες χρόνια πριν!

– Γιατί ήταν γνώσεις από τον παλιότερο πολιτισμό, ο οποίος καταστράφηκε από τον κατακλυσμό τον τελευταίο, του Δευκαλίωνος. Δηλαδή, αυτά υπήρχαν. Άλλωστε, και ο Ησίοδος τα ομολογεί. Λέει ότι βρήκε τα προκατακλυσμιαία αρχεία που υπήρχαν μέσα στο Μουσείον. Τι ήταν το Μουσείον; Ο ναός των Μουσών. Δεν ήταν τα μουσεία όπως τα λέμε σήμερα, ναοί των Μουσών ήταν, όπου φύλαγαν όμως αρχεία. Είχε τη μεγάλη τύχη να είναι στη Βοιωτία ο Ησίοδος, και εκεί, στον Ελικώνα, όπου λατρεύονταν οι Ελικωνιάδες Μούσες, υπήρχε Μουσείον, το οποίο είχε τεράστια αρχεία, προκατακλυσμιαία, όλου του πολιτισμού. Λοιπόν, τι έγινε; Ακόμα και τον 2ο αι. πριν από τη χρονολογία μας δεν υπήρχε τίποτα εκεί. Τα είχαν πάρει και τα είχαν καταστρέψει όλα. Δεν τα έκανε μόνο ο χριστιανισμός αυτά, τα έκαναν όλοι όσοι δεν τους βόλευε κατά καιρούς να μαθευτεί η αλήθεια για την Ιστορία του κόσμου και του ανθρώπου. Δεν είναι, λοιπόν, δημιούργημα των αρχαίων Ελλήνων η Θρησκεία τους, απλά τα πράγματα.
Αν θέλεις να το δούμε στην ουσία, σε σχέση με το Δωδεκάθεο, 12 βασικές δυνάμεις υπάρχουν. Π.χ. Εστία: εστίαση. Αν δεν αρχίσει να εστιάζει η ενέργεια, ώστε να αρχίσει να κινείται μετά, δεν δημιουργείται ούτε ένα άστρο, τίποτα. Η Εστία είναι η πρώτη, είναι η κεντρομόλος δύναμη του σύμπαντος. Την εφηύρε ο άνθρωπος την κεντρομόλο; Όχι, υπάρχει. Ζευς, ζωή και νους. Ήρα, ψυχή και πνεύμα, αήρ. Γι’ αυτό τη λέει «πνεύμα Θεού» η Παλαιά Διαθήκη. Πνέω, δηλαδή, πνέει ο άνεμος. Ανήκει, με δυο λόγια, στο στοιχείο του αέρα. Ο Ζευς είναι το στοιχείο του αιθέρα, είναι δηλαδή τα πάντα, η πεμπτουσία θα λέγαμε. Η Εστία είναι ο νους που συγκρατεί τα πάντα ώστε να μη διαλύσουν μεταξύ τους. Τα μόρια τα ίδια συγκρατεί. Γι’ αυτό είναι και πυρ, είναι πύρινη, γιατί δημιουργείται τριβή από τη συγκράτηση.
Ο Άρης τι είναι; Το αντίθετο της Ήρας, η στροφορμή της ψυχής. Χωρίς Άρη, χωρίς ορμή, ορμέμφυτο, δεν ζει ο άνθρωπος, πεθαίνει! Δεν σημαίνει ότι ο Άρης είναι ο πόλεμος όπως το έχουν πει. Γι’ αυτό και στον ύμνο του ο Ορφέας τον παρακαλεί να φύγει η κακότητα από το κεφάλι του (του κάθε ανθρώπου, εννοείται) και να σταματήσει να έχει τάσεις προς τις κακές μάχες που φέρνουν τον θάνατο. Δεν είναι πολεμικός θεός ο Άρης. Είναι η δυνατότητά μας να έχουμε την ορμή εκείνη που θα μας εξασφαλίσει το ζειν. Όπως το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, της επιβίωσης, είναι η θεά Άρτεμις. Γι’ αυτό είναι και κυνηγός ,και παρθένος. Την ώρα που γίνεται σεισμός, δεν σκέφτεσαι τίποτα, κοιτάς να σωθείς, είσαι μόνος σου. Υπάρχουν όλες οι απαντήσεις ως προς το ποιοι είναι οι Θεοί.
Ο Ερμής, είναι η δυνατότητα επικοινωνίας, γι’ αυτό και τον έχουν ακόμα στα ταχυδρομεία. Η ίδια η επικοινωνία είναι ο Ερμής. Η Αφροδίτη είναι η παγκόσμια έλξη. Δεν θα συγκρατούνταν οι πλανήτες γύρω από τον Ήλιο αν δεν υπήρχε η Αφροδίτη. Ουσιαστικά βοηθάει την Εστία στην κεντρομόλο. Αυτά όλα, είναι Φυσική, Μαθηματικά. Γιατί μας ξενίζει ότι η Αφροδίτη λειτουργεί μέσα μας, αλλά φθάνει μέχρι τους κόσμους; Μαθητικά έχει αποδειχτεί, με τα fractals, που είναι ίδια σε όλα τα επίπεδα. Όπως είναι η δομή του ατόμου, έτσι είναι και η δομή των ηλιακών συστημάτων. Γιατί θεωρεί ο σημερινός άνθρωπος ότι το ανόητο, το χωρίς νου, γέννησε το έννοο; Μα, πώς μπορεί να γίνει αυτό; Είναι δυνατόν ένα ανόητο τίποτα να γέννησε τη χιονονιφάδα που κάθε μία είναι διαφορετική και απόλυτα γεωμετρική; «Ο Θεός αεί γεωμετρεί», μας λέει ο Πλάτων, όπως το όρισε και ο Πυθαγόρας. Όταν λέει Θεός, και εδώ, εννοείται το Θείον.

Χρησμοί και Προφητείες

– Πώς οι άνθρωποι δέχονταν κάποια έμπνευση ή βοήθεια από το Θείο και μπορούσαν να δώσουν χρησμούς και να προβλέψουν;

– Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν διαίσθηση. Ειδικά όταν είναι να τους συμβούν γεγονότα περίεργα. Εμείς οι γυναίκες, είμαστε ακόμα πιο ευαίσθητες σε αυτά. Έχουμε, για παράδειγμα, μια ανησυχία και κάτι βγαίνει. Όπως έχουμε τις φυσικές μας αισθήσεις, έχουμε και την εσωτερική αίσθηση, την υπεραίσθηση. Τώρα, άλλος την έχει ανεπτυγμένη, άλλος όχι. Σε άλλον έρχεται από φυσικού του, από τη γέννηση, σε μεγαλύτερη ποσόστωση. Όπως κάποιος γεννιέται και είναι ζωγράφος εκπληκτικός. Χάρισμα είναι, ανάλογα σε πόση ποσόστωση το διαθέτει ο καθένας. Τι απαιτείται από εκεί και πέρα; Κατ’ αρχάς, να έχεις την τάση να το καλλιεργήσεις. Να αρχίσεις να ψάχνεσαι. Το ίδιο ίσχυε και στην Αρχαιότητα. Υπήρχαν κοπέλες με χάρισμα. Πυθίες υπήρχαν δυο τρεις κάθε φορά, δεν ήταν παραπάνω. Κι αυτό, αργότερα. Στην αρχή ήταν μόνο μία. Χρησιμοποιούσαν γυναίκες, επειδή οι γυναίκες είναι πιο ευαίσθητες. Είναι καλύτεροι δέκτες από τους άντρες. Αυτό υπάρχει και στη φύση της γυναίκας. Όταν βέβαια καταντήσεις να την κάνεις “ράμπο” τη γυναίκα, όπως σήμερα, με όλα αυτά τα social media και τις ταινίες της Marvel, εκεί χάνει, παθαίνει σύγχυση. Ουσιαστικά, έχει καταστραφεί. Έχει καταστρέψει την ικανότητά της να έρχεται σε επαφή με τον κόσμο, με τις δυνάμεις και τις νοήσεις του κόσμου. Υπάρχει, λοιπόν, ένα έμφυτο χάρισμα το οποίο κάποιοι το έχουν καλλιεργήσει πολύ περισσότερο, ή τους βγαίνει πιο πολύ, γιατί το έχουν σε μεγαλύτερο ποσοστό.
Από εκεί και πέρα, υπάρχει και η τέχνη που μαθαίνεται. Όταν μετέφρασα τον Ιωάννη Λυδό, ήταν ένα μεγάλο μάθημα για μένα, γιατί με έμαθε πώς να κοιτάζω τους οιωνούς, πώς να καταλαβαίνω τα σημάδια, τις διοσημείες. Αυτή την τέχνη την είχαν, σε πολύ πιο ανεπτυγμένο βαθμό, οι αρχαίοι.
Από την άλλη, γιατί αυτό το μέγιστο δώρο που έδωσαν οι Θεοί, το να σου λένε κάτι που θα σε βοηθήσει στη ζωή σου για να πετύχεις, έχει γίνει ξαφνικά αντικείμενο γέλωτος και έχθρας; Δηλαδή, θέλουμε να μην έχουμε συμμάχους από το θεϊκό κόσμο καθόλου; Αυτό λέμε σήμερα οι άνθρωποι. Εάν δεν είχε αξία αυτό, η μαντική, πώς δημιουργήθηκε αυτός ο υπέρλαμπρος Ελληνικός Πολιτισμός στην Αρχαιότητα; Τα μαντεία τους έδιναν τις κατευθυντήριες των Αρχαίων Ελλήνων, και ειδικά τα μαντεία των Δελφών, της Δωδώνης κτλ. Τους έλεγαν: θα κάνετε αυτό, και το «αυτό» πετύχαινε. Θέλουμε άλλη απόδειξη; Ας κοιτάμε τα στραβά μας σήμερα που δεν ξέρουμε πού πάνε τα τέσσερα. Βγαίνει ο καθένας με μία θεωρία. Τα είδαμε και με την πανδημία. Οι «ειδικοί» σακάτεψαν τον κόσμο. Τόσο με τη «θεραπεία», όσο και με τα εμβόλια, με τα πάντα. Ποιος ήταν πιο καλός γιατρός και φωτισμένος; Ο Απόλλων, που μέσα σε ένα μήνα εξάλειψε τον λοιμό της Αθήνας και έδωσε ακριβώς τις οδηγίες πώς θα γινόταν αυτό ή όλοι αυτοί οι καραγκιόζηδες, που εδώ και τρία χρόνια σκότωσαν και συνεχίζουν να σκοτώνουν τόσον κόσμο; Μέσα σε ένα μήνα, νικήθηκε ο λοιμός της Αθήνας. Με τη βοήθεια του μαντείου των Δελφών. Όχι, όπως τώρα, τρία χρόνια και συνεχίζουν και πεθαίνουν οι άνθρωποι. Είναι γιατροί όλοι αυτοί;
Ο Απόλλων είναι και Θεός της Μουσικής, άρα της αρμονίας. Είναι θεός της Μαντικής, της Ιατρικής και του φωτός. Γιατί όλα αυτά μαζί, πρέπει να συνυπάρχουν. Όταν ο γιατρός είναι σκοτεινός, δεν είναι γιατρός. Απλά είναι τα πράγματα. Όταν δεν έχει μέσα του τη μουσική, την αρμονία, δεν μπορεί να καταλάβει τα αισθήματα τους ασθενούς. Αυτός δεν είναι γιατρός, είναι σφάχτης!
Η απόδειξη είναι μία, ουσιαστικά. Αυτοί, οι πρόγονοί μας, είχαν έναν υπέρλαμπρο πολιτισμό και εμείς τι κάναμε; Τι κάνει ο σύγχρονος κόσμος; Βγάζει τα μάτια του. Έχει έναν τεχνολογικό πολιτισμό, αλλά δεν έχει καθόλου πολιτισμό μέσα του. Παραδίδεται στις μηχανές, αλλά τι είναι οι μηχανές; Εμείς τις προγραμματίζουμε. Μας κοροϊδεύουν ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη θα μας “καβαλήσει”. Ναι, αν την προγραμματίσουμε έτσι, αυτό θα γίνει. Άνθρωποι τα κάνουν αυτά, τους ανθρώπους να φοβάσαι. Η μηχανή θα κάνει αυτό που της λες.
Και για επιστρέψω στην αρχική μας συζήτηση, προσθέτω ότι θέλουν να δεχτούμε ότι υπάρχουν όλοι αυτοί οι «εγκέφαλοι», αλλά δεν υπάρχουν Θεοί, υπάρχει Θεός, ένας και μοναδικός. Ακόμα και στη Λαϊκή Παράδοση, και στα παραμύθια, δεν τους έβγαινε να πούνε ότι είναι ένας, για αυτό και μιλούσαν για τα νεραϊδάκια, τα ξωτικά κλπ. Δεν βγαίνει νοητικά και πνευματικά αυτό το πράγμα. Υπάρχουν οι φρουροί της φύσης, δες το έτσι. Είναι η δύναμη που έχει η φύση και την έχει παντού. Άρα κάποιοι φρουροί υπάρχουν ανά περίπτωση, που το κρατάνε και το συνεχίζουν αυτό. Θες να τις πεις νύμφες, πες τες νύμφες, θέλεις ξωτικά, νεράιδες; Πάντως, αυτά υπάρχουν. Δεν φαίνονται, ούτε έχουν φτερά, αυτά τα λέμε εμείς. Αλλά αυτές είναι μικρές οντότητες, δεν είναι Θεοί. Δεν θα κατέβει κάτω η Δήμητρα να ανοίξει το στάχυ, γιατί η Δήμητρα είναι ό,τι καλλιεργημένο υπάρχει στον κόσμο, είναι η ίδια η έννοια, ο νους της καλλιέργειας. Γι’ αυτό είναι και θεσμοφόρος. Αυτή φέρει τους θεσμούς στην κοινωνία. Ό,τι είναι καλλιέργεια και πολιτισμός στο σύμπαν, αυτό είναι Δήμητρα. Ό,τι καλλιεργείται και μέσα στην ψυχή και μέσα στη γη, είναι Δήμητρα. Καταλαβαίνεις πόσο την κυνηγάνε πλέον την Δήμητρα. Χαλάνε τα σπαρτά, μεταλλάσσουν τα προϊόντα, δημιουργούν μια αγριότητα στην ψυχή των ανθρώπων. Βλέπουμε τέτοια βία στους νέους! Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί ο σύγχρονος άνθρωπος είναι άθεος. Ακόμα κι αυτοί που λένε ότι είναι μονοθεϊστές, άθεοι είναι, δεν έχουν θεό μέσα τους. Δεν τους εμπιστεύομαι πουθενά και σε τίποτα.

– Σε τι μας βοηθάνε οι χρησμοί; Θα ήθελα να μας πεις περισσότερα για το καινούργιο σου βιβλίο: «Οι τελευταίοι χρησμοί και οι προφητείες».

– Οι χρησμοί μάς βοηθάνε στο να δούμε με άλλο πρόσωπο τον ίδιο μας τον εαυτό. Ποιοι είμαστε, γιατί είμαστε εδώ -έχουν συμπεριληφθεί στο βιβλίο και αυτού του είδους οι χρησμοί- και πού πάμε. Άρχισα να γράφω αυτό το βιβλίο στην αρχή της Πανδημίας. Είπα, το τελικό τους σχέδιο μπαίνει στην τελική ευθεία. Γιατί; Γιατί δεν με έπεισαν ότι η αρρώστια αυτή ήρθε από μόνη της. Είχα δει και τα σχετικά με το event 201, που είχε γίνει από τον Bill Gates και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας λίγους μήνες πριν. Αναρωτήθηκα, τι γίνεται εδώ; Άρχισα να παρακολουθώ ειδησεογραφία και να συγκρίνω αυτά που είχα διαβάσει. Εκεί ανακάλυψα ότι υπάρχει μία ατέλειωτη σειρά χρησμών και προφητειών η οποία αφορούσε σ’ αυτή τη φάση (από το ’20 και ύστερα). Είναι από το ’20 και πέρα οι χρησμοί και οι προφητείες του βιβλίου. Δεν με ενδιέφεραν τα παλιά, αλλά τα τωρινά και τα κοντινά.
Επίσης, άρχισα να ανακαλύπτω μέσα στα ίδια τα αρχαία κείμενα πολλούς χρησμούς, πέρα από τους γνωστούς χρησμούς που πολλοί γνωρίζουν, π.χ. του Ησίοδου με τα γένη. Μας λέει ο Ησίοδος μέχρι και τι θα γίνει με το δικό μας σιδηρούν γένος. Χρησμός είναι κι αυτός, μην κρυβόμαστε πίσω από τις λέξεις. Ο Ησίοδος, ως γνωστόν, μίλησε για τα 5 γένη και εμείς είμαστε το τελευταίο, το σιδηρούν γένος, το οποίο έχει κι αυτό μία κατάληξη η οποία είναι για το μέλλον. Δεν έχει έρθει ακόμη. Για μένα ο Ησίοδος είναι ο μεγαλύτερος χρησμωδός των αιώνων σε σχέση με το δικό μας γένος, τουλάχιστον. Βρήκα παντού χρησμούς, στον Πλούταρχο, στον Πλάτωνα… Η «Πολιτεία» Πλάτωνος έχει μέσα φοβερούς χρησμούς. Δεν είναι ο μύθος του σπηλαίου μόνο, που τον ξέρει ο κόσμος. Ο Πλάτων λέει και πότε θα τελειώσει αυτό το σιδηρούν γένος. Δε θα το πω τώρα το πότε.

– Στο βιβλίο θα βρούμε αυτήν την απάντηση;

– Ας το διαβάσει όποιος θέλει και βλέπουμε. Αλλά υπάρχουν και χίλια δυο άλλα. Δεν είναι μόνο η Αρχαία Ελλάδα. Άλλοι αρχαίοι πολιτισμοί, οι Σουμέριοι, οι Βαβυλώνιοι, οι Ινδοί, οι Θιβετιανοί, οι Χόπι, οι Μάγιας. Έκανα, όμως, σταχυολόγηση. Τι μας ενδιαφέρει και τι δεν μας ενδιαφέρει, εμάς, τώρα. Έκανα μελέτη. Επίσης, μπήκα και στα χριστιανικά. Διότι υπάρχουν άγιοι που είπαν σωστά πράγματα. Αυτό προσπαθώ να διδάξω και στον κόσμο. Το χάρισμα είναι χάρισμα. Δεν μπορείς να πεις αυτός δεν ανήκει στην ίδια θρησκεία με εμένα και τον απορρίπτω. Το χάρισμα δίδεται ασχέτως θρησκείας, χρώματος και λοιπά. Όπως και η «αχαριστία» (η έλλειψη χαρίσματος) είναι ίδιον όλων των φυλών και των ανθρώπων. Εμένα με ενδιέφεραν μόνο οι χαρισματικοί και τους έψαξα όλους.
Έψαξα τα νεοεποχίτικα τάγματα, τι έλεγαν όλοι αυτοί οι θεόσοφοι, η Alice Bailey και άλλοι. Τι έχουν πει οι δυτικοί αποκρυφιστές Aleister Crowley, Kenneth Grant, Oswald και λοιποί. Άγνωστα πράγματα στο κοινό. Είναι μέσα στο βιβλίο οι χρησμοί που είχαν πει, οι οποίοι δεν είναι ακριβώς χρησμοί. Είναι τα σχέδια που είχαν αυτοί που τους λένε Illuminati. Όχι απλά στα λόγια, αλλά τι έχει βρεθεί, τι έχει γραφτεί, τι έχει επισήμως καταγραφεί από τις αρχές των χωρών στις οποίες έδρασαν. Ακόμη, το πώς βγαίνουν τώρα όλα αυτά αληθινά και ποιοι τα εκπροσωπούν σήμερα. Βέβαια, και ο Νοστράδαμος είναι ένα μεγάλο κομμάτι. Ο άνθρωπος τα είδε όλα και τα έγραψε με τέτοιο κώδικο τρόπο ώστε να γίνονται αναγνωρίσιμα ή όταν πλησιάζεις στην εκπλήρωσή τους ή όταν έχουν ήδη γίνει. Δυστυχώς αυτό είναι το πρόβλημα. Για να τον αναλύσω, αναγκάστηκα και ανέτρεξα σε φοβερά αρχεία, και ιστορικά. Π.χ μιλάει για τον Λευκό Πύργο, αυτόν που θα γίνει οίκος. Μιλάει για τον Λευκό Οίκο δηλαδή. Φωτογραφίζει την περιοχή του Rastignac στην Γαλλία. Αν δεν σκάψεις βαθιά να βρεις γιατί βάζει το Rastignac και λέει «λευκός πύργος» που θα γίνει λευκός οίκος, δεν έχεις καταλάβει τίποτα. Στο Rastignac υπάρχει ένα κάστρο που το λένε Λευκό Πύργο και έχει ακριβώς το ίδιο αρχιτεκτονικό σχέδιο που έχει και ο Λευκός Οίκος. Ο Νοστράδαμος λέει λοιπόν, ότι ακριβώς το ίδιο που έγινε εκεί, θα συμβεί και στην άλλη πλευρά. Και είχε γίνει μεγάλη σφαγή εκεί!
Όταν λοιπόν βλέπω στο ίντερνετ να λένε ότι μετέφρασαν Νοστράδαμο, εγώ γελάω. Αυτός που τα γράφει αυτά, γνωρίζει Ιστορία; Γνωρίζει γλώσσες; Έχει χρησιμοποιήσει αρχαίες γλώσσες, αρχαία ελληνικά, αρχαία λατινικά, κελτικά αρχαία ο Νοστράδαμος. Εμένα μου βγήκε το λάδι να μπορέσω να κάνω τη μετάφραση. Η Κελτική π.χ. έχει δύο κατευθύνσεις, langues d’oc και langues d’oïl. Ποια αποφασίζει να χρησιμοποιήσει κάθε φορά ο Νοστράδαμος; Τι σημαίνει αυτό; Μιλάει συχνά και μεσαιωνικά γαλλικά. Πώς λέει ο καθένας «μετέφρασα Νοστράδαμο»; Τις παλαιές γλώσσες δεν τις ξέρουν. Εγώ το μελετάω γιατί έχω και ειδίκευση Γλωσσολογία Μετάφραση, τελείωσα τη Γαλλική Φιλολογία. Και για να καταφέρω να τον μεταφράσω, έπρεπε να ψάχνω σε 50 βιβλιογραφίες για να βγάλω ένα τετράστιχο. Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Πολύ δύσκολο έργο, και έχω αρκετές γνώσεις και Ιστορίας και Γλωσσολογίας και Φυσικής και διαίσθηση. Κι αυτή χρειάζεται, δεν βγαίνει αυτό το βιβλίο χωρίς διαίσθηση. Να οδηγείσαι προς τα εκεί που πιστεύεις ότι πάει το πράγμα στην ανθρωπότητα. Να ξεδιαλέγεις τι είναι για σήμερα, τι έχει περάσει ή τι είναι για πολύ μετά και δεν μας νοιάζει κι όλας. Δεν έχω τη νοοτροπία που έχουν οι επιστήμονες. Λένε ,παράδειγμα, βρήκαν έναν εξωπλανήτη που θα καταστραφεί σε 10 εκατομμύρια χρόνια! Ε, ώρα του καλή! Τι σε τρώει εσένα τι θα γίνει σε 10 εκατομμύρια χρόνια; Εντάξει, χρήσιμα είναι κι αυτά, αλλά μην το κάνουμε και θέμα. Τελικά χάνουμε την μπάλα και δεν κοιτάμε τα προβλήματα που έχουμε τώρα. Εμένα, λοιπόν, με ενδιέφερε το τώρα. Τι θα γίνει τώρα και πώς θα τα βγάλουμε πέρα αυτή τη δύσκολη περίοδο. Εκεί εστίασα, μέχρι το 2030 και κάτι. Πάντως το 2023 θα γίνουν φοβερά πράγματα, από το Φθινόπωρο και μετά. Τέλος Σεπτέμβρη, αρχές Οκτώβρη. Τα οποία αφορούν τον ίδιο τον πλανήτη, όχι τις αποφάσεις αυτών… Πολύ πιο σοβαρά πράγματα έρχονται… και μέχρι εκεί.

– Ξεχωρίζεις κάποιο απόσπασμα από το βιβλίο ως το πιο επίκαιρο; Μια προφητεία που εκπληρώνεται στις μέρες μας;

– Ναι, και προέρχεται από τους Μάγιας. Δεν ήταν το 2012. Γιατί οι κοσμικοί χρόνοι απαιτούν κάποιο διάστημα για να αρχίσουν να λειτουργούν.

– Γιατί όλοι αυτοί οι χρησμοί αφορούν κάτι αρνητικό, μια καταστροφή που έρχεται; Οι αλλαγές που θα γίνουν στον πλανήτη είναι αρνητικές.

– Ναι, είναι. Πώς θα γίνει όμως ανατροπή; Θεωρείς ότι η ανθρωπότητα είναι τέλεια;

– Όχι βέβαια! Απέχουμε πολύ από αυτό.

– Σωστά, και πρέπει να διορθωθεί!

– Πρέπει να καταστραφεί για να διορθωθεί;

– Όλοι οι αρχαίοι, ειδικά οι Aρχαίοι Έλληνες, μιλoύν για ένα ανώτερο αιθερικό γένος, το οποίο έρχεται μετά από εμάς. Κάποιοι δεν θέλουν να έρθει και ξέρεις γιατί; Γιατί τα έχουν κάνει τόσο χάλια στην πορεία τους, που, ακόμα κι αν είναι εξωγήινες οντότητες, θα έχουν θέματα. Έχουν καταχραστεί τη σοφία του παντός και τον θεϊκό κόσμο. Σου μίλησα για τους νόες που διαθέτουν δυνάμεις. Αν εσύ θέλεις να πάρεις τη φωτιά και να ζεσταθείς, καλώς. Αν θέλεις να βάλεις φωτιά και να κατακάψεις όλο τον κόσμο, πρόβλημά σου. Όταν έχεις συσσωρεύσει τέτοιο κάρμα, όπως το λένε, ξέρεις ότι δεν πας πιο πέρα. Ασχολούνται με αποκρυφισμό, πιο πολύ με μαύρη μαγεία, όλοι αυτοί. Δεν μιλάω μόνο για τους εδώ αλλά και για τους από πάνω, που είναι μεν ανώτεροι εξελικτικά, αλλά δεν είναι ανώτεροι πνευματικά. Δεν είναι όντα που είναι εξελιγμένα στην ουσία τους. Διαφθορείς και κατακτητές θέλουν να γίνουν. Μόνο που είναι λιγάκι ολογάριθμοι και δεν μπορούν. Έτσι, έχουν βάλει τα ηλίθια υβρίδια και τους βλαμμένους που είναι εδώ κάτω, να «φάνε» τον πλανήτη. Αυτή είναι όλη η ιστορία, να «φάνε» εμάς για να κατοικήσουν αυτοί. Γιατί, όμως; Γιατί ξέρουν ότι τελειώνει το γένος αυτό. Αν ο άνθρωπος καταφέρει και κάνει το άλμα και γίνει μεταφυσικός, ανώτερος, αυτοί τελειώσανε. Γι’ αυτό προσπαθούν να κλειδώσουν τον άνθρωπο μέσα στις μηχανές, να σταματήσουν την εξέλιξη. Ωστόσο, είδα ότι δεν θα μπορέσουν, αλλά θα κάνουν μεγάλη ζημιά.
Δεν μου λες, κατεβαίνει κανένας Θεός τύπου Βίβλου και κάνει τον πόλεμο στην Ουκρανία ή τον κάνουν κάποιοι συγκεκριμένοι; Οι άνθρωποι τον κάνουν. Το λέει και ο Ησίοδος, «το κακό δεν θα έχει γιατρειά». Θα φύγουν, προέβλεψε, ακόμα και η Νέμεσις και η Αιδώς, οι τελευταίες Θεές από τη γη. Τι είναι η Νέμεσις; Η τιμωρία και η ανταμοιβή αναλόγως του τι έχεις κάνει. Η Αιδώς είναι η συνείδηση, η ντροπή, οι τύψεις που μπορεί να έχεις κάνοντας μία κακή πράξη. Σήμερα οι άνθρωποι κάνουν φόνους και δεν έχουν τύψεις! Λοιπόν, έχουν φύγει όλοι και δεν θα έχει γιατρειά το κακό εδώ κάτω, και δεν έχει. Δεν υπάρχει αίτιο θεϊκό που θα φέρει την καταστροφή. Δεν θα έρθει καμία συντέλεια του κόσμου από κάποιον Θεό. Εμείς τη φέρνουμε τη συντέλεια. Ώρα μας καλή!
Ξέρεις, τα εργαστήρια στην Γουχάν και οπουδήποτε αλλού, άνθρωποι τα κυβερνούσαν, δεν τα κυβερνούσαν τίποτα Θεοί. Απλά είναι τα πράγματα. Γι’ αυτό και προειδοποιούσαν όλοι οι προφήτες, και ο Νοστράδαμος και οι αρχαίοι: στο χέρι του ανθρώπου είναι να αλλάξει το ρου της ιστορίας. Να πάρει άλλη απόφαση. Όταν, όμως, εμείς βλέπουμε τι συμβαίνει, δεν είμαστε συνυπεύθυνοι, αγαπητή Ιωάννα; Βλέπουμε ότι ο άλλος πάει και βιάζει μωρά παιδιά. Γιατί δεν πάμε να τον κάνουμε λιώμα; Καθόμαστε και λέμε ένα “πω πω!”, μπροστά από τις οθόνες μας! Και τελειώνει η ιστορία. Ποιος σου είπε ότι αυτό το πράγμα δεν είναι πολύ σοβαρό και πολύ βαρύ για το ψυχικό μας άτομο;
Δικαιοσύνη δεν είναι μόνο να μην αδικείς αλλά και να μην ανέχεσαι το άδικο, να το πολεμάς. Βλέπουμε αυτά τα αίσχη με τα στρινγκ, αυτά τα όντα που δεν έχουν καμία σχέση πλέον με το ανθρώπινο ον, έχουν ξεφύγει. Απαιτούν να πάρουν μωρά παιδιά, να υιοθετήσουν. Και εμείς καθόμαστε και τους ακούμε, τους ανεχόμαστε! Θα έπρεπε να ήμασταν ήδη στους δρόμους και να έχουμε κόψει κεφάλια! Δεν μιλάω για ανθρώπους ομοφυλόφιλους. Δεν έχω κανένα πρόβλημα μαζί τους. Έχω πρόβλημα, όμως, με αυτούς τους εκμαυλιστές του ανθρώπου και του πλανήτη, που οδηγούν την ανθρωπότητα και τον πλανήτη στα βράχια. Δεν πρόκειται ποτέ να συνυπάρξω ειρηνικά και αρμονικά με τέτοιον κόσμο. Θα τον πολεμάω μέχρι την τελευταία μου πνοή. Είναι δικιά μου επιλογή. Δικιά τους επιλογή είναι ο εκμαυλισμός, ας τον έχουν. Ας τον φάνε και θα τους φάει κι όλας. Ο Κρόνος τρώει τα παιδιά του, τίποτα δε βγήκε τυχαία. Και ο Κρόνος δεν γεννά και τα καλύτερα παιδιά. Τα καλά παιδιά που γέννησε δεν μπόρεσε να τα κρατήσει μες στο στομάχι του, τους Θεούς δηλαδή. Με κάτι άλλα όμως, έκανε καλό τσιμπούσι!

Βιβλιοπαρουσιάσεις

Πραγματοποιήθηκε ήδη η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου: “Οι τελευταίοι χρησμοί και οι προφητείες”, το Σάββατο, 17 Ιουνίου, στην Εστία, στην οδό Δωδώνης 36, στον Κολωνό.
Η δεύτερη βιβλιοπαρουσίαση αναμένεται στη Θεσσαλονίκη, το Σάββατο, 24 Ιουνίου, στις 8 μ.μ., στην οδό Βαλαωρίτου 7 στον 1ο όροφο (GRD Αίθουσα Blockchain).

Μπορείτε να παραγγείλετε το βιβλίο με ένα τηλεφώνημα στο:

210 3840676.