οδοιπορικό

Νυμφόπετρες ή αλλιώς «μικρά Μετέωρα». Οι ιδιαίτεροι αυτοί βράχοι αποτέλεσαν πηγή θρύλων και έκαναν τον οικισμό Νυμφόπετρα γνωστό σε όλη την Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό! Πρόκειται, λοιπόν, για έναν πεδινό οικισμό του νομού Θεσσαλονίκης, κοντά στη δυτική όχθη της λίμνης Βόλβης.

Για την ιστορία, να αναφέρουμε ότι μέχρι τα τέλη του 1926, το χωριό διατηρούσε την τούρκικη ονομασία του: Τσαλή Μαχαλά. Πολυπαθής οικισμός, καθώς κατά τη δεκαετία του ’40 κάηκε δύο φορές. Οι μισοί κάτοικοι έφυγαν για άλλες περιοχές ενώ οι άλλοι μισοί μετοίκησαν στην πεδιάδα εκεί που συναντάμε το σημερινό χωριό.
Η συστάδα των βράχων, οι οποίοι φτάνουν έως και τα 4 μέτρα, είναι αποτέλεσμα των έντονων γεωλογικών φαινομένων της περιοχής, και αμέσως μαγνητίζουν το βλέμμα του επισκέπτη. Δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθείτε στην περιοχή και να μην σαν τραβήξει την προσοχή αυτό το πανέμορφο και συνάμα αλλόκοτο τοπίο.

Οι τοπικοί θρύλοι μιλούν για «γαμήλια πομπή που ξαφνικά πέτρωσε από άδικη φθονερή κατάρα», ενώ οι γεωλόγοι βεβαιώνουν ότι «είναι σχηματισμοί αλάτων που άφησαν οι παλιοί υπέρθερμοι πίδακες γεωθερμικού ρευστού». Ας εξετάσουμε λοιπόν το απολιθωμένο, πέτρινο δάσος τόσο υπό το πρίσμα του μύθου όσο και της επιστήμης!
Ο πρώτος μύθος που συνοδεύει τις Νυμφόπετρες, έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα. Μια
ομάδα κυνηγών, οι οποίοι αναζητούσαν θηράματα σε μια κυνηγητική εξόρμηση,
συνάντησαν τυχαία κάποιες νύμφες του δάσους, οι οποίες λούζονταν στα κρυστάλλινα
νερά μιας πηγής. Οι άνδρες έμειναν εκστατικοί παρακολουθώντας το θέαμα, αλλά η θεά
Άρτεμις που τους αντιλήφθηκε εξοργίστηκε τόσο με την ασέβειά τους, ώστε τους πέτρωσε
στο σημείο που στέκονταν.
Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή της λαϊκής παράδοσης, οι βράχοι προήλθαν από μια γαμήλια
πομπή συνοδείας των μελλόνυμφων προς την εκκλησία. Η νύφη, γεμάτη πλεονεξία, πήρε
όλα τα υπάρχοντα από το σπίτι της μάνας της και το απογύμνωσε εντελώς. Στο δρόμο,
θυμήθηκε ότι ξέχασε το αδράχτι με το σφοντύλι και έστειλε ανθρώπους να τα πάρουν. Η
οργή της μάνας μετατράπηκε σε κατάρα και η νύφη με τη συνοδεία της έγιναν πέτρες.
Ωστόσο, η πιο δημοφιλής από όλες τις ιστορίες είναι αυτή που αναφέρεται στον θρύλο του
«καταραμένου γάμου». Σύμφωνα με αυτόν, πριν από πολλά χρόνια, «έπιασε» η κατάρα
μιας μάνας, η οποία είτε δεν ήθελε το γάμο της κόρης της, είτε ζήτησε την τιμωρία της για
την απληστία της.
Συνήθως εκεί που σταματούν οι μύθοι, ξεκινά η επιστήμη και ασφαλώς ένα τέτοιο φαινόμενο δεν θα ξέφευγε από μία τεκμηριωμένη εξήγηση. Η επιστημονική εκδοχή, λοιπόν, υποστηρίζει ότι η περιοχή ήταν πολύ ενεργή γεωλογικά. Ανάβλυζαν θερμοπίδακες, οι οποίοι περιείχαν μεγάλες συγκεντρώσεις διαλυμένων πετρωμάτων. Η συνεχής εναπόθεση των αλάτων στα σημεία ανάβλυσης που ίσως βρίσκονταν κάτω από την επιφάνεια της λίμνης Βόλβης και οι διεργασίες διαγένεσης που ακολούθησαν σχηματοποίησαν αυτή την κάθετη, σε μορφή καμινάδας, ανάπτυξη του τραβερτίνη. Ο τραβερτίνης είναι ένα κλαστικό ιζηματογενές πέτρωμα, ανθρακικό, με ανοιχτό καστανοκίτρινο, και άλλες φορές γκρίζο, χρώμα. Έχει χαρακτηριστική πορώδη υφή. Το ανθρακικό ασβέστιο αποτίθεται γύρω από φυτικά μέρη, τα οποία στη συνέχεια μετά την αποσύνθεσή τους απομακρύνονται και αφήνουν πόρους στο πέτρωμα. Όταν αυτοί οι σχηματισμοί βρέθηκαν στην επιφάνεια του εδάφους, διαμόρφωσαν την ιδιαίτερη μορφή τους στη θέση Νυμφόπετρες.
Η επιστημονική ερμηνεία δεν μειώνει σε καμία περίπτωση την ομορφιά του τοπίου και δεν
θα δώσει τέλος στις λαϊκές παραδόσεις και τους μύθους! Μία εξόρμηση, θα σας πείσει και
μην αμελήσετε να κάνετε ένα πικ νικ στις όχθες της λίμνης!