Tag:

βιβλιοτόπιο

Βιβλιοτόπιο

Roberto García de Mesa: πολιτισμός, τέχνη και ακόμη περισσότερα…

by iopapami_admin

Ο Roberto García de Mesa είναι Ισπανός ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, δραματουργός, αφηγητής, δοκιμιογράφος, φιλόλογος, επιμελητής εκθέσεων, σκηνοθέτης, εικαστικός και μουσικός. Είναι κάτοχος πτυχίου Νομικής και Ισπανικής Φιλολογίας, καθώς επίσης και διδακτορικού τίτλου στην Ισπανική Φιλολογία. Έχει εκδώσει περισσότερα από 70 βιβλία ποίησης, θεάτρου, μικρής αφήγησης, δοκιμίων, διαλόγων, ζωγραφικής και κριτικής εκδόσεων. Έχουν κυκλοφορήσει ήδη 5 CD με μουσικές του συνθέσεις. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα Aγγλικά, Eλληνικά, Ρουμανικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Γερμανικά, Σλοβενικά και Πορτογαλικά και έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά 19 χωρών.

Στην Ελλάδα, ο García de Mesa έχει εκδώσει τα ακόλουθα βιβλία: Άμλετ Post Scriptum (θέατρο, μετάφραση Άτη Σολέρτη, Αθήνα, Βακχικόν, 2017), Λογική και Κανιβαλισμός (ποίηση, μετάφραση Βασίλης Λαλιώτης, Αθήνα, Bibliothèque, 2017), η Εποχή του Ψύχους [Συζητήσεις με την Αντιγόνη], (θέατρο, δίγλωσση έκδοση, μετάφραση Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, Αθήνα, Bibliothèque, 2018), Επιφάνεια Επαφής, Ρητορική (ποίηση, μετάφραση Άτη Σολέρτη, Αθήνα, Βακχικόν, 2018), Τα απόμακρα σώματα (ποίηση, μετάφραση Ιφιγένεια Ντούμη, Αθήνα, Bibliothèque, 2019), Περί φύσεως της ευθραυστότητας (ποίηση, μετάφραση Ιφιγένεια Ντούμη, Θεσσαλονίκη, Εκδόσεις Ρώμη, 2021), Θεατρικά Έργα (επιλογή) (θέατρο, μετάφραση Ιφιγένεια Ντούμη, Θεσσαλονίκη, Ρώμη, 2021), Πέντε δοκίμια για τη σκηνική ποίηση (δοκίμιο, μετάφραση Ιφιγένεια Ντούμη, Θεσσαλονίκη, Ρώμη, 2022), Η τελευταία παράσταση (πεζογραφία, μετάφραση Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, Όλγα Αναστασιάδου, Χριστίνα Μπατσίλα, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, Χρύσα Παπανικολάου, Ματθίλδη Σιμχά και Σταύρος Χατζής, Θεσσαλονίκη, Ρώμη, 2023)

Έφτασε, επιτέλους, η στιγμή να μάθουμε περισσότερα για τον Roberto García de Mesa και το πολυσχιδές έργο του.

– Roberto, είσαι συγγραφέας, θεατρικός σκηνοθέτης, ποιητής, συνθέτης και καθηγητής Ισπανικής γλώσσας και λογοτεχνίας σε δύο πανεπιστήμια της Ισπανίας (λέκτορας στο πανεπιστήμιο Λας Πάλμας των Καναρίων Νήσων, και καθηγητής στο UNED, το πανεπιστήμιο της Μαδρίτης για σπουδές εξ αποστάσεως). Ποια από αυτές σου τις ιδιότητες απολαμβάνεις περισσότερο;

– Νιώθω αληθινό πάθος για τις ανθρωπιστικές επιστήμες. Και βέβαια, μου αρέσουν πάρα πολύ όλες αυτές οι ασχολίες. Η καθεμιά έχει τη δική της στιγμή μέγιστης προσοχής. Ωστόσο, η ποιητική σκέψη είναι, φυσικά, το κέντρο μου, και αυτό αφορά κάθε είδους δημιουργία, λογοτεχνική, θεατρική, μουσική… ακόμα και τη διδασκαλία.

– Πρέπει να είσαι διαρκώς δημιουργικός για να μπορείς να ανταπεξέλθεις σε όλες αυτές τις δραστηριότητες και μάλιστα με τόσο υψηλή ποιότητα. Από πού αντλείς όλη αυτή την ενέργεια, λοιπόν;

– Για την ποιότητα δεν μπορώ να πω, αλλά ευχαριστώ, είσαι πολύ γενναιόδωρη. Πιστεύω ότι η ενέργεια που χρειάζεσαι για να αντιμετωπίζεις τη ζωή βρίσκεται στο πάθος με το οποίο κάνεις ό,τι κάνεις. Αν χαθεί το πάθος αυτό, έχουν τελειώσει τα πάντα.

– Η δουλειά σου εκφράζεται με διάφορους τρόπους, και μέσα από διαφορετικά κανάλια. Ποιο είναι το κίνητρό σου για να συνεχίζεις;

– Εκτός από το πάθος, είναι η ανάγκη που προκύπτει από την επιθυμία μου να κάνω αυτό το πράγμα, ειδικά η αίσθηση ότι αρχίζω ξανά και ξανά. Μέχρι που έχω μποϊκοτάρει και τον εαυτό μου κάποιες φορές, όποτε έχει τύχει να νιώσω πως αρχίζω να χάνω αυτή την αίσθηση. Πράγματι, πρέπει να σου εξομολογηθώ ότι, παρότι έχω εκδώσει περισσότερα από εβδομήντα βιβλία, έχω την εντύπωση ότι η γιορτή αυτή έχει μόλις ξεκινήσει και ότι έχω πολλά ακόμη να κάνω και να πω.

– Τι σου αρέσει πιο πολύ απ’ όλα στη δουλειά σου;

– Ότι μπορώ να δουλεύω με την ανθρώπινη φύση, τις διάφορες πτυχές της. Αυτό έχει η λογοτεχνία. Είναι ένα απέραντο ταξίδι γνώσης που πάντοτε με συντροφεύει. Κι αυτό, είναι ανεκτίμητο.

– Πώς εμπνέεσαι για τα θέματα τα οποία πραγματεύεσαι; Από κάτι που διαβάζεις, λογοτεχνία, φιλοσοφία, για παράδειγμα; Από τα σπουδαία γεγονότα που συμβαίνουν στον κόσμο;

– Ζούμε σε μια συναρπαστική εποχή. Ολόκληρη η διαδικασία της δημιουργίας προϋποθέτει την έρευνα. Παρατηρώ τον κόσμο, διερευνώ τις παραδόσεις, τα παγκόσμια θέματα, παθιάζομαι με συγκεκριμένα θέματα της ανθρώπινης φύσης, του φυσικού ή μεταφυσικού κόσμου, μετά τα ξεχνάω όλα, αρχίζω από την αρχή, ελεύθερα, και αφήνω να ρέουν οι πιο παράλογες ανησυχίες μου. Με ενδιαφέρουν κυρίως θέματα που αφορούν όλες τις εποχές.

– Μέσα από τη δουλειά σου προσπαθείς να εκφράσεις τον εσωτερικό σου εαυτό ή να στείλεις ένα μήνυμα στον κόσμο;

– Και τα δύο, νομίζω. Σίγουρα εκφράζεις και τον εσωτερικό εαυτό, παρότι με έναν πιο αντικειμενικό τρόπο. Είμαστε σκεπτόμενα και συναισθηματικά όντα και στοχαζόμαστε γύρω από τα εσώψυχά μας αλλά και γύρω από τον κόσμο ή σε σχέση με τον κόσμο. Όταν πλησιάζουμε έναν άλλον άνθρωπο ή όταν συμπεριφερόμαστε με συγκεκριμένο τρόπο, στέλνουμε κάποια μηνύματα. Είναι αναπόφευκτο. Κάτι άλλο που συμβαίνει είναι ότι εδραιώνεται μια βαθιά και αποτελεσματική επικοινωνία σε έναν κόσμο που περιέχει τόση πληροφορία, όπως ο κόσμος σήμερα, όπου παρατηρείται το λεγόμενο infoxication*. Είναι δύσκολο, αλλά μερικές φορές πετυχαίνει και είναι υπέροχο.

– Έχεις εκδώσει περισσότερα από 70 βιβλία, έχεις μεταφραστεί σε 8 γλώσσες και 9 από τα βιβλία σου κυκλοφορούν και στα Ελληνικά. Η ευθραυστότητα, το σώμα, η ελευθερία, οι φόβοι, η κριτική στην εξουσία, ο φεμινισμός, η μεταλογοτεχνία, το παράλογο, το
μεταφυσικό, όλα αυτά είναι μερικά από τα θέματα που πραγματεύεσαι στα έργα σου. Άρα, από αυτή την άποψη, ποιο πιστεύεις ότι είναι το πιο ευάλωτο σημείο της κοινωνίας μας σήμερα;

– Είμαστε πολύ ευάλωτοι, αυτό το είδαμε στην πράξη με την πανδημία του COVID-19. Πιστεύουμε μέχρι κι ότι οι δημοκρατίες μπορούν να αντιμετωπίσουν τα πάντα, ενώ παρατηρούμε ότι υπαναχωρούν προς πιο αυταρχικά μοντέλα. Ένα από τα πράγματα που αλλάζει πιο πολύ είναι η, σχεδόν, ιερή ιδέα της ελευθερίας στη Δύση. Με τις νέες τεχνολογίες έχουμε παραχωρήσει τόση από την ελευθερία μας, με αντάλλαγμα τη χρήση μιας εφαρμογής στο κινητό, για παράδειγμα, που οι καινούργιες γενιές ήδη δεν δίνουν βάση στο πώς ήταν τα πράγματα πριν. Το βρίσκουν φυσιολογικό.

Το πιο ευάλωτο σημείο μας είναι η ευάλωτη φύση του πλανήτη μας, του τόπου στον οποίο ζούμε, και αυτό ήδη μας επηρεάζει. Οφείλουμε να σταματήσουμε επειγόντως την κατανάλωση. Επίσης, η πείνα, η φτώχεια, η άνιση κατανομή του πλούτου στον κόσμο και οι υγειονομικές ελλείψεις, όλα αυτά αποτελούν βασικά προβλήματα, τα οποία η ανθρωπότητα δεν έχει καταφέρει να λύσει. Και, βέβαια, η ισότητα ανάμεσα σε γυναίκες και άντρες είναι ένα θέμα που μας αφορά όλους. Έχουν γίνει σπουδαία βήματα στον κόσμο για να την κατακτήσουμε, αλλά, φυσικά, έχουμε ακόμη πολλή δουλειά.

Ένα άλλο, τεράστιο θέμα της εποχής μας, είναι ο τρόπος που διαχειριζόμαστε την πληροφορία και ο τρόπος που θυμόμαστε την ιστορία. Κερδίζουμε ως προς την επιφανειακή γνώση και χάνουμε στην πιο ουσιαστική και σημαντική. Αυτό, το δίχως άλλο, θα έχει ως αποτέλεσμα να επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος, γιατί δεν θα έχουμε μάθει τίποτα από την ιστορία μας.

– Έχεις επισκεφτεί πολλές φορές την Ελλάδα και ξέρω ότι σε ενδιαφέρει πολύ η χώρα μας. Τι σου αρέσει, λοιπόν, πιο πολύ σε αυτήν;

– Στην Ελλάδα, αυτό που μου αρέσει περισσότερο είναι οι άνθρωποί της. Έχω γνωρίσει άτομα που θαυμάζω πολύ. Ανά τους αιώνες ο ελληνικός λαός έχει υποφέρει υπερβολικά, πάντοτε όμως βρίσκει τον τρόπο να ανασκουμπωθεί και να ξεπεράσει την κακουχία, παρά τους πολέμους, τις δικτατορίες, την πολιτική διαφθορά, τη φτώχεια, το εύθραυστο σύστημα υγείας κλπ. Παρά τις αντιξοότητες, οι Έλληνες καταφεύγουν στην ποίηση, στη μουσική, στο θέατρο, στη γαστρονομία τους, στην ιστορία τους, στον έρωτα, στο τοπίο, στην ειρωνεία, στην ευαισθησία, στη φιλία…

– Μέσα από τις συζητήσεις μας, έχω καταλάβει ότι αγαπάς πολύ την Τενερίφη, τη γενέτειρά σου. Τι θα πρότεινες σε κάποιον που επισκέπτεται την Τενερίφη πρώτη φορά να δει και να κάνει;

– Έχουν και τα Κανάρια Νησιά πολλά ωραία στοιχεία. Το καθένα έχει πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά. Ο κόσμος σε γενικές γραμμές είναι πολύ ευγενικός και ήρεμος. Είναι ηφαιστειακά νησιά του Ατλαντικού και η γεωγραφία διαφέρει κάπως από την ελληνική. Στους επισκέπτες θα πρότεινα να έρθουν σε επαφή με τους ανθρώπους των Καναρίων, να νοικιάσουν αμάξι και να κάνουν βόλτες στην Τενερίφη ή σε όποιο άλλο νησί θέλουν.

Με ρωτάς για την Τενερίφη, επομένως θα σου πω ότι είναι σαν μινιατούρα ηπείρου· έχει μικροκλίματα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα σε έναν μικρό χώρο να έχουμε διάφορα τοπία και θερμοκρασίες. Θα έλεγα στον επισκέπτη να μην παραλείψει να πάει στο ηφαίστειο Τέιδε, με 3715 μέτρα υψόμετρο. Είναι φοβερή εμπειρία, από άλλο κόσμο. Επίσης, να κάνει μπάνιο στις παραλίες του νησιού. Να μη χάσει τα δάση της οροσειράς Ανάγα, όπως και την κουζίνα μας· δεν είναι τόσο περίπλοκη όσο η ελληνική, αλλά είναι πολύ γευστική. Να επισκεφτεί τις πόλεις Λα Λαγούνα, Σάντα Κρους ντε Τενερίφε, το Πουέρτο ντε λα Κρους, ή χωριά όπως το Ικόντ ντε λος Βίνος, Γκουίμαρ, Λα Οροτάβα, Λος Χιγάντες, Γκαρατσίκο, κλπ.

Επίσης, ένα από τα δυνατά σημεία των νησιών αυτών είναι η θερμοκρασία τους, λένε ότι εδώ έχει όλο
το χρόνο «αιώνια άνοιξη». Φυσικά, στο Τέιδε η θερμοκρασία πέφτει πολύ τη νύχτα, και η Λα Λαγούνα έχει πολλή υγρασία· επίσης, υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο βορρά, που είναι πιο πράσινος, και στο νότο, που είναι πιο έρημος. Παρ’ όλα αυτά, οι αλλαγές θερμοκρασίας δεν είναι τόσο απότομες όσο σε άλλα μέρη του πλανήτη. Γι’ αυτό έρχονται πολλοί τουρίστες από τη βόρεια Ευρώπη, για παράδειγμα, στο τέλος του χρόνου.

Φυσικά, όπως όλα τα μέρη του κόσμου, έχουμε κι εδώ πολλά προβλήματα: οικονομική κρίση, πληθωρισμό, ανισότητες, τις δυσκολίες του νησιωτικού τόπου, τα προβλήματα με τις λίστες αναμονής στα νοσοκομεία, κλπ.

– Ετοιμάζεις κάτι αυτόν τον καιρό; Θα θέλαμε, επίσης, να μάθουμε αν σχεδιάζεις να επισκεφτείς σύντομα την Ελλάδα.

– Ναι. Δουλεύω για κάποια άρθρα και κάποια βιβλία, όπως και αρκετά θεατρικά έργα. Ελπίζω τα επόμενα χρόνια να καρποφορήσει ο μόχθος αυτός. Φέτος έμεινα έναν μήνα στην Ελλάδα, τον Φεβρουάριο. Εννοείται πως θέλω πολύ να ξανάρθω. Ελπίζω αυτό να γίνει σύντομα.

Η παρουσία του Roberto García de Mesa στο διαδίκτυο

Βρείτε περισσότερες πληροφορίες και υλικό της δουλειάς του μέσα από τις επίσημες σελίδες του:

Blog

YouTube Channel

SoundCloud Channel

Ευχαριστώ πολύ για τη μετάφραση την Ιφιγένεια Ντούμη.

Βιβλιοτόπιο

Roberto García de Mesa: culture, art and more…

by iopapami_admin

Roberto García de Mesa is a Spanish poet, playwright, dramaturge, narrator, essayist, philologist, exhibition curator, stage director, visual artist and musician. He holds a licentiate in Law and Hispanic Philology, and a doctoral degree in Hispanic Philology. He has published more than 70 books of poetry, theater, short narrative, essays, conversations, paintings and critical editions, and 5 cds with his musical compositions. His works have been translated into English, Greek, Romanian, French, Italian, German, Slovenian and Portuguese, and have appeared in magazines of 19 countries.

In Greece, García de Mesa has published the following books: Hamlet Post Scriptum (theatre, Hamlet Post Scriptum, translation by Ati Solerti, Athens, Vakxikon, 2017), Razón y canibalismo (poetry, Reason and Cannibalism, translation by Vassilis Laliotis, Athens, Bibliothèque, 2017), La edad del frío. Conversaciones con Antígona (theatre, Age of the Cold. Conversations with Antigone, bilingual edition, translation by Konstantinos Paleologos, Athens, Bibliothèque, 2018), Superficie de contacto. Retórica (poetry, Contact Surface. Rhetoric, translation by Ati Solerti, Athens, Vakxikon, 2018), Los cuerpos remotos (poetry, The Remote Bodies, translation by Ifigenia Ntoumi, Athens, Bibliothèque, 2019), Sobre la naturaleza de la fragilidad (poetry, On the Nature of Fragility, translation by Ifigenia Ntoumi, Thessaloniki, Romi, 2021), Obras de teatro (selección) (theatre, Theatrical Works (selection), translation by Ifigenia Ntoumi, Thessaloniki, Romi, 2021), Cinco ensayos sobre poesía escénica (ensayos, Five Essays About Scenic Poetry, translation by Ifigenia Ntoumi, Thessaloniki, Romi, 2022) and La última actuación (flash fiction, The Last Performance, Editing and translation by Κωνσταντίνος Παλαιολόγος and translation team by Όλγα Αναστασιάδου, Χριστίνα Μπατσίλα, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, Χρύσα Παπανικολάου, Ματθίλδη Σιμχά and Σταύρος Χατζής, Thessaloniki, Romi, 2023).

So, the time has come to learn more about Roberto García de Mesa and his work.

– Roberto, you are a writer, theater director, poet, composer and professor of Spanish Language and Literature at two Spanish Universities (associate professor at the ULPGC and tutor at UNED). Which of these occupations do you enjoy the most?

– I feel true passion for the knowledge of the humanities. Of course, in all these occupations I enjoy a lot. Each one has its moment of maximum attention. However, of course, poetry (or poetic thought) is my center and that encompasses everything: literary, scenic, musical creation, even teaching…

– You have to be constantly creative to be able to perform all these tasks and with such quality. So where do you get all this energy?

– Well. I don’t know if it will have that quality you say, but I appreciate your generosity. I believe that the energy to face life is found in the passion that you have in what you do. If that passion is lost, everything ends.

– Your work is expressed in many ways and through different channels. What keeps you motivated?

– In addition to the passion, the need to want to do it and, especially, the feeling of starting over and over again. Sometimes I have even boycotted myself if I start to distance myself from that feeling. In fact, I confess that despite having published more than seventy books, I have the impression that this party has only just begun and that I still have a lot to do and say.

– What do you like most about your job?

– Being able to work on human nature, in its various aspects. It is what literature has. It is an infinite journey of knowledge that always accompanies me. And that is priceless.

– How do you get inspired by the topics you deal with? Is it something you read, like literature or philosophy? Is it about the big things happening around the world?

– We live in an exciting time. And every creative process involves research. I observe the world, I investigate the traditions, the universal themes, I become obsessed with certain issues of human nature, the physical world or the metaphysical, then I forget everything, start again freely and let my most irrational concerns flow. I am especially interested in topics that are valid for all times.

– Through your work, are you trying to express your inner self or send a message to the world?

– I think both. Even if it is in a more objective way, you are also expressing your inner self. We are thinking and emotional beings who reflect in private, but also in front of or with the world. When we approach another human being or act in a certain way, we are sending messages. It is unavoidable. Another thing is that a deep and effective communication is established in a world with as much information as today, with so much “infoxication”. It’s hard, but sometimes it happens and it’s very beautiful.

– You have published more than 70 books, have been translated into 8 languages and 9 of your books into Greek. Fragility, the body, freedom, fears, criticism of power, feminism, the metaliterary, the irrational, the metaphysical are some of the issues that you address in your works. So, from that perspective, what do you think is the most important vulnerability in our society today?

– We are very vulnerable, we could already experience it with the COVID-19 pandemic. We even believe that democracies can handle everything and we are seeing that they are going backwards in the face of more authoritarian models. One of the things that is changing the most is the almost sacred idea of freedom in the West. With the new technologies we have given up so much of our freedom in exchange for the use of a mobile application, for example, that the new generations no longer give it the importance of yesteryear, they see it as something normal.

The most important vulnerability is that of our planet, the place where we live, and this is already affecting us; we must stop consumption urgently. Hunger, poverty, the unequal distribution of wealth in the world and deficiencies in health are also essential problems that humanity has not been able to solve. And, of course, equality between women and men is an issue that affects us all; important advances have been carried out in the world to achieve it, but, of course, much remains to be done. Another huge issue of our time is how information is managed and how history is remembered. We are gaining more superfluous knowledge and losing really deep and important knowledge. This will undoubtedly cause us to repeat the mistakes of our past history because we will not have learned anything.

– You have visited Greece many times and I know that you are interested in our country. So what do you like the most about it?

– What I like most about Greece is its people. I have met people that I admire a lot. Throughout its history, the Greek people have suffered too much, but they have always found a way to recover or cope with adversity, despite wars, dictatorships, political corruption, poverty, its fragile health system, etc. Despite all this, the Greeks take refuge in poetry, music, theater, in their gastronomy, in their history, in love, in the landscape, in irony, in sensitivity, in friendship…

– Through our conversations, I have seen that you love your homeland, Tenerife, very much. What would you recommend to a visitor visiting Tenerife for the first time to see and explore?

– The Canary Islands also have many special qualities. Each one has very different characteristics. Its people are usually very friendly and calm. They are Atlantic volcanic islands and the geography is somewhat different from the Greek. I would advise any visitor to get in touch with the Canarian people, to rent a car and take a tour of Tenerife or any other island. You ask me about Tenerife and I would tell you that it is like a miniature continent, it has microclimates, which means that in a short space we have different landscapes and temperatures. I would tell that visitor not to forget going to the Teide volcano, 3715 meters, it is an exciting experience, from another world; also, to bathe in the beaches of the island; don’t miss the forests of Anaga and our gastronomy, it is not as sophisticated as the Greek, but it is very tasty; to visit the cities of La Laguna, Santa Cruz de Tenerife and Puerto de la Cruz, or towns like Icod de los Vinos, Güímar, La Orotava, Los Gigantes, Garachico, etc.

On the other hand, one of the best qualities of these islands is their temperature, they say that here there is an “eternal spring” all year round. Of course, on Teide the temperature drops a lot at night and La Laguna is very humid, in addition you can see the difference between the north, which is more leafy, and the south, which is more desert. Despite this, temperature changes are not as abrupt as in other places on the planet. And that means that a lot of tourism comes from northern Europe, for example, at the end of the year. Of course, like any other place in the world, we also have many problems: economic crises, inflation, inequalities, the difficulties of insularity, problems with waiting lists in hospitals, etc.

– Are you working on any new projects these days? We would also like to know if you plan to visit Greece soon.

– Yes. I’m working on some articles and books, as well as several plays. I hope that in the coming years we can see the fruits of this effort. This year I was in Greece for a month, in February; I would love to return, of course. I hope it’s soon.

Roberto García de Mesa on the internet

Stay connected and find out more about Roberto García de Mesa and his work:

Blog

YouTube Channel

SoundCloud Channel

Many thanks for the English translation: RGM.
Review of the English translation: Mario Domínguez Parra.

ΒιβλιοτόπιοΜετά τα... φυσικά!

Αν θες να είσαι πραγματικά ελεύθερος, κάν’ το όπως ο Επίκτητος

by iopapami_admin

Ο Επίκτητος (περ. 50 – 135 μ.Χ.) γεννήθηκε ως δούλος και το όνομά του σημαίνει “αποκτηθείς”. Η εμπειρία της δουλείας διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στη φιλοσοφία του περί ελευθερίας. Όλοι οι άνθρωποι, είτε δούλοι είτε ελεύθεροι διαθέτουν νου και σώμα, εσωτερικό και εξωτερικό κόσμο. Μπορεί κάποιος να είναι εξωτερικά ελεύθερος και εσωτερικά δούλος, ελεγχόμενος από επιθυμίες, πάθη ή άλλους ψυχολογικούς παράγοντες. Επίσης, κάποιος μπορεί να εξωτερικά δέσμιος, περιορισμένος σε κάποια φυλακή ή δούλος, αλλά εσωτερικά να να είναι ελεύθερος, απαλλαγμένος από κάθε απογοήτευση και δυσαρμονία.

Μετά την απελευθέρωσή του, ο Επίκτητος ίδρυσε μία σχολή στη Νικόπολη της Ηπείρου. Ανάμεσα στους μαθητές του ήταν και ο Λεύκιος Φλάβιος Αρριανός, ο οποίος κατέγραψε τις διαλέξεις του δασκάλου του για τον στωικισμό. Χάρη σε αυτόν έχουμε σήμερα οχτώ βιβλία “Διατριβών” και ένα “Εγχειρίδιον”, το οποίο συνοψίζει τις διδασκαλίες αυτές, σαν ένας οδηγός ζωής. Ουσιαστικά, ο ίδιος ο Επίκτητος δεν άφησε γραπτά. Ωστόσο, η πιστή καταγραφή του Αρριανού μας επιτρέπει να γνωρίσουμε το βάθος και την ουσία της φιλοσοφίας του.

Στην αρχή του Εγχειριδίου, αναφέρονται τα πράγματα που μπορούμε να ελέγξουμε και αυτά που δεν μπορούμε. Στα πρώτα λοιπόν, περιλαμβάνονται οι κρίσεις μας, οι παρορμήσεις και οι επιθυμίες μας. Σχεδόν όλα τα υπόλοιπα ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία. Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα υλικά αγαθά, την υγεία, το σώμα, την τύχη, την επιτυχία, τη φήμη κ.ά. Όσο δίνουμε προτεραιότητα σε αυτά, θεωρώντας λανθασμένα ότι περνάνε από το χέρι μας, καλλιεργούμε τη δυστυχία μας.

Θα μπορούσε κανείς να συμπεράνει από αυτό ότι όσα μπορούμε να ελέγξουμε είναι αυτά που βρίσκονται στο μυαλό μας, στο πνεύμα μας και σίγουρα είναι άυλα. Ωστόσο, ο Επίκτητος δεν υποστηρίζει ότι ελέγχουμε όλα όσα συμβαίνουν μέσα μας, όπως κάθε σκέψη. Δεν ελέγχουμε πλήρως όσα βρίσκονται στο μυαλό μας, παρά μόνο κάποιες συγκεκριμένες πνευματικές δράσεις. Για παράδειγμα, δεν ελέγχουμε τις αναμνήσεις και τα συναισθήματά μας. Ελέγχουμε όμως την κρίση μας και όσα πηγάζουν από αυτήν.

Η σπουδαιότητα της κρίσης

Σύμφωνα με τον Επίκτητο οι κρίσεις μας είναι πολύ σημαντικές καθώς έχουν συνέπειες στις πράξεις. Ελέγχουν τις επιθυμίες και τις παρορμήσεις μας. Γι’ αυτό, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με αυτές και όχι να τις αντιμετωπίζουμε βιαστικά και επιπόλαια. Μια κρίση, μπορεί να μας δημιουργήσει την πεποίθηση ότι κάτι είναι καλό και άρα να το επιθυμήσουμε. Συνεπώς, μπορεί να προχωρήσουμε σε μία σειρά από πράξεις για να το διεκδικήσουμε, εφόσον το κρίναμε ως καλό. Ωστόσο, τίποτα από όσα βρίσκονται έξω από εμάς δεν είναι από τη φύση τους καλά. Αποτελούν απλώς ύλη σε κίνηση. Όποια αξία λοιπόν, θεωρούμε πως έχουν τα πράγματα, ουσιαστικά είναι η αξία που η κρίση μας επέλεξε να τους αποδώσει. Μόνο ο ενάρετος χαρακτήρας είναι αυθεντικά καλός.

Οδεύοντας προς την ελευθερία

Ο Ζήνων, ο πρωταρχικός επικεφαλής της στωικής σχολής, υποστήριζε ότι η ελευθερία είναι αποκλειστικό προνόμιο των σοφών. Οι κατώτεροι, πνευματικά, άνθρωποι δεν είναι μόνο ανόητοι αλλά και δούλοι. Ίσως σας ακούγεται λίγο ρατσιστικό, σαν μία προώθηση του πνευματικού ελιτισμού, ωστόσο στην εποχή που ειπώθηκε ήταν εξαιρετικά ριζοσπαστικό.

Σε μία περίοδο όπου η οικονομία στηρίζεται στη δουλεία, τίθεται υπό αμφισβήτηση η αξιολόγηση των ανθρώπων με τις έννοιες του δούλου και του ελεύθερου. Αν η σοφία είναι το κριτήριο της ελευθερίας, οι άνθρωποι πρέπει να σταματήσουν να στρέφονται προς τον εξωτερικό κόσμο. Οφείλουν να μετατοπίσουν την εστίασή τους μέσα τους, στον πνευματικό κόσμο.

Κύριος κάποιου είναι όποιος έχει την εξουσία να παρέχει ή να στερεί όσα θέλει ή δεν θέλει ο άλλος. Όποιος, λοιπόν, θέλει να είναι ελεύθερος, να μην επιθυμεί ή να μην αποφεύγει ό,τι εξαρτάται από τους άλλους. Διαφορετικά, θα είναι εξ ανάγκης δούλος.

Επίκτητος, Εγχειρίδιον 14

Με απλά λόγια, όποιος θέλει να είναι ελεύθερος από οποιονδήποτε εξαναγκασμό, πρέπει να περιορίσει τι επιθυμίες και τις αποστροφές σε πράγματα στα οποία δεν έχει τον απόλυτο έλεγχο. Ο νους, αποτελεί το μοναδικό πεδίο στο οποίο ο άνθρωπος μπορεί να είναι απόλυτα ελεύθερος και κυρίαρχος, υπό προϋποθέσεις. Στον νου, συμπεριλαμβάνεται η έννοια της βούληση, της κρίση και των κινήτρων. Εμείς είμαστε ο νους και ο νους εξαρτάται πλήρως από εμάς, όταν δεν επιτρέπουμε στις κοινωνικές επιταγές να ελέγχουν τις επιθυμίες και τις απέχθειές μας.

Ο Επίκτητος αναγνωρίζει ότι η κατάκτηση της ελευθερίας που περιγράφει είναι ένα επίπονο φιλοσοφικό επίτευγμα. Το να μην ποθούμε ό,τι δεν εξαρτάται από εμάς και όσα δεν είναι εφικτό να πραγματοποιηθούν, δεν είναι απλώς μια ανθρώπινη κατάσταση. Αποτελεί επίτευγμα ενός νου παιδευμένου και ενός χαρακτήρα απαλλαγμένου από τη ματαίωση και την απογοήτευση.

Για να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα ποια είναι αυτά που εξαρτώνται από εμάς, τα αποκαλεί ως: εκ φύσεως ελεύθερα, αβίαστα και ανεμπόδιστα. Αντίθετα, αυτά που δεν εξαρτώνται από εμάς είναι ανίσχυρα, εξαρτημένα και υπόκεινται σε εμπόδια. Όταν ο άνθρωπος διατηρεί εσφαλμένη αντίληψη για την ταυτότητα αυτών των δύο κατηγοριών, οδηγείται σε απογοήτευση και ταραχή.

Πιο συγκεκριμένα, αν ο άνθρωπος θεωρεί ότι κατέχει πράγματα που είναι εκ φύσεως εξαρτημένα και όχι ελεύθερα ή ακόμη ότι κατέχει αυτά που δεν είναι δικά του, θα βιώσει τον πόνο. Στον αντίποδα, αν κάποιος αναγνωρίζει ότι κατέχει μόνο αυτά που είναι πραγματικά δικά του και τα εκ φύσεως ελεύθερα, τότε δεν θα μπορεί κανείς να τον καταπιέσει ούτε να τον εξαναγκάσει σε κάτι. Επίσης, δεν θα χρειαστεί να προβεί σε πράξεις που είναι ενάντιες στη θέλησή του.

Ακόμη, ο Επίκτητος υποστηρίζει ότι δεν είναι τα ίδια τα πράγματα που προκαλούν ταραχή στους ανθρώπους, αλλά η άποψη που έχουν για τα πράγματα. Όπως αναφέραμε όμως, ήδη, η άποψη είναι κάτι που μπορούμε να ελέγξουμε. Αν θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι και ευτυχείς, οφείλουμε να καταφέρουμε συνειδητά να την ελέγχουμε.

Ο Επίκτητος, δίνει ως παράδειγμα τον θάνατο, ο οποίος από μόνος του δεν είναι κάτι φοβερό. Το φοβερό είναι η άποψη ότι ο θάνατος είναι φοβερός. Είναι, λοιπόν, οι ίδιες μας οι απόψεις που ευθύνονται για τη στενοχώρια και την ταραχή μας και όχι τα πράγματα και οι καταστάσεις από μόνες τους. Οι απαίδευτοι άνθρωποι κατηγορούν άλλους για τη δυστυχία τους ενώ όσοι είναι σε διαδικασία μόρφωσης, τους εαυτούς τους. Ωστόσο, ένας πεπαιδευμένος άνθρωπος δεν κατηγορεί κανέναν, ούτε τον εαυτό του.

Μας συμβουλεύει, επίσης, να μη ζητάμε τα πράγματα να γίνονται όπως θέλουμε εμείς, αλλά να ευχόμαστε να συμβαίνουν όπως ακριβώς συμβαίνουν. Τότε, όλα θα κυλήσουν ομαλά!

Βιβλιοτόπιο

Βιβλιοπαρουσίαση: “Οι τελευταίοι χρησμοί και οι προφητείες”

by iopapami_admin

Η Ντορέτα Πέππα σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ειδικεύτηκε μεταπτυχιακά στη μετάφραση και την Ελληνική / Γαλλική Γλωσσολογία και δούλεψε επί χρόνια ως δημοσιογράφος και μεταφράστρια σε εφημερίδες, περιοδικά και εκδοτικούς οίκους, μεταφράζοντας, διασκευάζοντας ή υπογράφοντας πάνω από 60 βιβλία σύγχρονων και αρχαίων, αλλά και κλασικών συγγραφέων. Τα βιβλία και οι έρευνές της έχουν μεγάλη έκταση αντικειμένων, όπως Εσωτερισμό, Φιλοσοφία, Μεταφυσική, Θρησκειολογία, Ιστορία, Μυθολογία και Παράδοξo.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο της βιβλίο με τίτλο: “Οι τελευταίοι χρησμοί και οι προφητείες”. Αναμένονται δύο βιβλιοπαρουσιάσεις, μία στην Αθήνα και μία στη Θεσσαλονίκη. Σύντομα θα βρείτε στο myalchemies.com μία αποκλειστική συνέντευξη της Ντορέτας Πέππα για την έννοια του θείου στην αρχαία Ελλάδα και όχι μόνο! Μέχρι τότε, ανανεώνουμε το ραντεβού μας για τις 17 και 24 Ινουνίου, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αντίστοιχα.

Βιβλιοπαρουσιάσεις

Έχουν προγραμματιστεί δύο παρουσιάσεις του βιβλίου: “Οι τελευταίοι χρησμοί και οι προφητείες”.
Το Σάββατο, 17 Ιουνίου, ώρα 7 μ.μ. στην Εστία, Δωδώνης 36, στον Κολωνό.
Το Σάββατο, 24 Ιουνίου, 8 μ.μ. GRD Αίθουσα Blockchain Βαλαωρίτου 7 στον 1ο όροφο, Θεσσαλονίκη.

Μπορείτε εύκολα να βρείτε την εκδήλωση για τη βιβλιοπαρουσίαση στην Αθήνα από εδώ!

ΒιβλιοτόπιοΜετά τα... φυσικά!

Η έννοια του Θείου και “οι τελευταίοι χρησμοί και οι προφητείες”

by iopapami_admin

Η Ντορέτα Πέππα σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ειδικεύτηκε μεταπτυχιακά στη μετάφραση και την Ελληνική / Γαλλική Γλωσσολογία και δούλεψε επί χρόνια ως δημοσιογράφος και μεταφράστρια σε εφημερίδες, περιοδικά και εκδοτικούς οίκους, μεταφράζοντας, διασκευάζοντας ή υπογράφοντας πάνω από 60 βιβλία κλασικών ή σύγχρονων ξένων συγγραφέων, καθώς και αρχαίων. Τα βιβλία και οι έρευνές της έχουν μεγάλη έκταση θεματολογίας: Εσωτερισμός, Φιλοσοφία, Μεταφυσική, Θρησκειολογία, Ιστορία, Μυθολογία, Παράδοξo.

Μέσα από το έργο της, έχει αναγνωριστεί, από το ευρύ κοινό και από επιστήμονες – ακαδημαϊκούς, ως ερευνήτρια της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας και μεταφυσικής. Είναι μεγάλη μου τιμή που μου αφιερώνει χρόνο για αυτή τη συνέντευξη. Αρχική μου ιδέα ήταν να μάθουμε περισσότερα για την έννοια του Θείου στην Αρχαία Ελλάδα. Πώς προσέγγιζαν οι αρχαίοι Έλληνες τον Θεό και τι σήμαιναν πραγματικά οι Θεότητες; Επειδή υπάρχει μεγάλη παραφιλολογία γύρω από το θέμα, χαίρομαι ιδιαίτερα που η Ντορέτα Πέππα θα μοιραστεί τις γνώσεις της μαζί μας σήμερα.

Όσο προχωρά η συνέντευξη, θα αποκαλύπτονται όλο και περισσότερα πράγματα. Θα ξεκινήσουμε τη συζήτηση από τις αιώνιες αλήθειες που εξερευνούμε, θα ρίξουμε μια ματιά στο παρελθόν, θα περάσουμε στο παρόν και θα προσπαθήσουμε να εικάσουμε το μέλλον. Επίσης, θα πούμε κάποια πράγματα για το βιβλίο της Ντορέτας Πέππα: «Οι τελευταίοι χρησμοί και οι προφητείες», που κυκλοφόρησε πρόσφατα.

Περί Θεού στην αρχαία Ελλάδα

– Ποια ήταν η έννοια του Θείου στην αρχαία Ελλάδα;

– Κατ’ αρχάς θα πω ότι η έννοια του Θείου όπως την αντιλαμβάνονταν οι Αρχαίοι Έλληνες με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη. Δηλαδή, και εγώ θεωρώ, όπως και οι πρόγονοί μας, το Θείον ως αεί υπάρχον. Ξεκινάμε από τη λέξη Θεός, που είναι ελληνική. Δε μιλώ ούτε για το Deus, Dieu κ.λ.π., τα οποία είναι παρμένα από την ονομασία Δίας. Η λέξη «Θεός» προέρχεται από το ρήμα «θέω», που σημαίνει: κινούμαι γρήγορα. Εξαιρετικά γρήγορα! Ό,τι κινείται είναι, λοιπόν, Θεός. Νομίζω, εδώ τελειώνει και η κουβέντα  περί Μονοθεϊσμού στην Αρχαία Ελλάδα. Διότι ό,τι κινείται και ειδικά πάρα πολύ γρήγορα, είναι Θεός. Ό,τι μένει ακίνητο, είναι θάνατος, είναι θνητό. Και τα δύο από θήτα αρχίζουν. Είναι φοβερά φιλοσοφική η αρχαία σκέψη και γλώσσα. Λοιπόν, Θεός σημαίνει αυτό που κινείται πάρα πολύ γρήγορα. Θα μου πείτε: Και εμείς; Ναι, και εμείς! Αλλά ποιο κομμάτι μας; Η σκέψη μας, ο νους μας, ο ψυχισμός μας. Αυτά είναι που κινούνται γρήγορα. Εμείς προσωπικά μπορεί να είμαστε και με πατερίτσες. Δηλαδή, ό,τι είναι κινούμενο γρήγορα στο σύμπαν, στο παν, είναι Θεός. Γι’ αυτό και τα άστρα θεωρούνται Θεοί.
Υπάρχουν δύο βασικές δυνάμεις / ουσίες, και ξεκινάμε από αυτό, η νόηση του παντός και η ψυχή του παντός. Ο Πυθαγόρας διακρίνει: μεριστή και συνεχής ουσία. Δηλαδή, είναι η συνεχής ουσία, το σπέρμα, το απρόσκοπτο, που είναι ο Ζευς, η ζωή, και η Ήρα, που είναι η μεριστή ουσία που μερίζεται, που επιμερίζεται σε μέρη και που είναι η ψυχή. Υπάρχει η παγκόσμια ψυχή, το πνεύμα, ο αήρ, ως στοιχείο. Υπάρχουν, όμως, και οι επιμέρους ψυχές, του καθενός η ψυχή. Και στα ζώα και στα φυτά και στους ανθρώπους, παντού. Αυτή είναι η βασική θέση. Η ανώτερη διάστασή της είναι το: «Εν το Παν». Τα πάντα είναι Ένα. Τι σημαίνει αυτό; Αν δεν υπάρχει το παν, δεν υπάρχει ούτε το Ένα. Αν ήταν «Ένα» μονάχο, όλοι οι υπόλοιποι, και ο κόσμος, και εμείς δεν θα υπήρχαμε. Αυτό που λέγεται για τον Θεό στο χριστιανικό Σύμβολο της Πίστεως: «αδιαίρετος, ομοούσιος», πώς στηρίζεται; Άμα δεν είχε διαιρεθεί το Θείον, πώς θα είχε δημιουργηθεί ο κόσμος; Θα μπορούσε; Δε θα μπορούσε! Μαθηματικά δεν βγαίνει. Αν είναι «μία ουσία», μία ουσία όμοια (ομοιογενής) και αδιαίρετη, πώς διαιρέθηκε και δημιούργησε τον κόσμο; Μαθηματικώς είναι αδύνατον!

– Σχετικά με τον Πολυθεϊσμό των Αρχαίων Ελλήνων, ποιες ακριβώς ήταν οι πεποιθήσεις τους;

– Υπάρχει η ανθρωπότητα ή είναι οι άνθρωποι… μόνο; Είναι δύο διαφορετικά πράγματα ή είναι το ίδιο;

– Είναι διαφορετικά πράγματα, η ανθρωπότητα είναι υπερσύνολο και οι άνθρωποι υποσύνολο.

– Δεν είναι διαφορετικά πράγματα. Η ανθρωπότητα απαρτίζεται από όλους τους ανθρώπους. Όσους πέρασαν, όσους βρίσκονται εδώ και όσους θα έρθουν. Εξαιρείται κανένας άνθρωπος από την ανθρωπότητα;

– Όχι.

– Έτσι ακριβώς συμβαίνει και με το Θείον. Εν το Παν, το είπαμε. Όπως είναι πάνω, έτσι είναι και κάτω. Ναι μεν είναι Ένα / Εν ο θεϊκός κόσμος, το Θείον όπως λέγεται, αλλά εμπεριέχει το Παν. Γι’ αυτό και ο Πλάτων λέει συχνά «Θεός», εννοώντας το Θείον εν γένει ή κάποιον συγκεκριμένο Θεό στον οποίο αναφέρεται μέσα στο κείμενο και βγαίνει αυτό από τα συμφραζόμενα. Ο Ορφέας, πάλι λέει «η Θεός», για την Παλλάδα Αθηνά π.χ. Θεοί είναι, Θείον είναι όλοι, απλά είναι διαφορετικοί μεταξύ τους. Αν και είναι απόλυτα εναρμόνιοι μεταξύ τους. Η ανθρωπότητα είναι εκείνη που δεν έχει εναρμοστεί. Οι Θεοί δεν έρχονται σε σύγκρουση μεταξύ τους, όπως εμείς. Δεν ζουν στον κόσμο του μεταβλητού, είναι αμετάβλητοι, άφθαρτοι, αιώνιοι και αθάνατοι. Γιατί; Γιατί δεν είναι δυνάμεις, είναι νόες. Νόες, που έχουν δυνάμεις! Οι δυνάμεις δεν μπορεί να είναι υπέρτερες του νοός, του νου που τις κινητοποιεί και τις χρησιμοποιεί! Για πες μου, όταν ερωτεύεσαι, όταν έχεις την ερωτική διάθεση, μπορείς να λύσεις μαθηματικό πρόβλημα;

– Όχι.

– Άρα, άλλη είναι η Αφροδίτη και άλλη η Αθηνά. Ο ίδιος μας ο ψυχισμός, η ίδια μας η προσωπικότητα γνωρίζει την απάντηση. Όταν σε πονάει η κοιλιά σου και ετοιμάζεσαι να γεννήσεις, υπάρχει περίπτωση να σκεφτείς να παίξεις με τη λύρα του Απόλλωνος;

– Όχι, βέβαια!

– Η Δήμητρα μιλάει εκείνη την ώρα, που φέρει τον καρπό. Δεν υπάρχει περίπτωση να αντιμετατεθεί ούτε ένας Θεός με άλλον Θεό, γιατί είναι η ίδια του η δύναμη του καθενός που φέρει το καθετί. Είναι πολλοί, αλλά λειτουργούν ως Ένα μεταξύ τους. Μεταξύ τους! Δε συμβαίνει το ίδιο με εμάς! Εμείς τους έχουμε μέσα μας όλους. Κι όχι μόνο τους Ολύμπιους του Δωδεκαθέου. Την ώρα π.χ. που σε πιάνει διάθεση για κέφι και για να πιείς, είναι ο Διόνυσος που μιλάει. Δεν είναι στο Δωδεκάθεο ο Διόνυσος. Εκείνη την ώρα όμως, αν πιείς κάνα δυο ποτηράκια, μπορείς να εστιάσεις πάνω σε ένα φιλοσοφικό θέμα; Αν μπορείς, να μου το πεις. Δεν μπορεί να λειτουργήσει η Εστία με τον Διόνυσο μαζί. Είναι αδύνατον. Έχει άλλη τάση ο άνθρωπος εκείνη την ώρα.

Αν μπεις μέσα στο νερό, αισθάνεσαι την πίεση του νερού. Δεν μπορείς να περπατήσεις άνετα, κάτι σε δένει. Γι’ αυτό και στον Κρατύλο ο Πλάτων λέει ότι ο Ποσσειδών είναι ο: «ποσίν δέων», αυτός που δένει τα πόδια, μία από τις διάφορες ετυμολογικές ή μάλλον εννοιολογικές προσεγγίσεις του Ποσειδώνα. Για πάμε πιο πέρα. Τι είμαστε εμείς σε σχέση με το νερό; 70% νερό. Αυτή είναι η επιστημονική αλήθεια. Τι είναι το νερό; Ταραγμένο! Στέκεται ποτέ;

– Όχι, διαρκώς ρέει.

– Τι είναι λοιπόν μέσα μας το νερό, ο Ποσειδών; Το συναίσθημα. Γι’ αυτό είναι τόσο ταραγμένο! Και γι’ αυτό λέμε: να ηρεμήσουν τα ύδατα της ψυχής. Για σκέψου κι εκείνο που λέει η Βίβλος: «Πνεύμα θεού επεφέρετο επάνω των υδάτων»… Ποια είναι αυτά τα ύδατα; Τα ύδατα της ψυχής είναι, τα οποία είναι ταραγμένα μονίμως.

– Πώς μπορούμε να τα ηρεμήσουμε αυτά τα «ύδατα»;

– Δεν σε ηρεμεί μια όμορφη μουσική;

– Ναι.

– Ο Απόλλων. Γι’ αυτό και εμφανίζεται συχνά με τον Ποσειδώνα μαζί. Η Μυθολογία δεν είναι «μυθολογία». Απλά κάποια αφηγήματα αφορούν φυσικά γεγονότα και άλλα αφορούν ακόμα και ψυχικά γεγονότα, εντός μας. Έρχονται, λοιπόν, ο Απόλλων με τον Ποσειδώνα και γίνονται εναρμόνιοι και χτίζουν τα τείχη της Τροίας. Τι θέλει, λοιπόν, να πει ο ποιητής; Δεν είναι τυχαίο αυτό που λέγεται. Ορθώνουν αμφότεροι τη σταθερότητα του οργανισμού, εναρμονίζοντας ο μεν το συναίσθημα, ο δε τη λογική και την αρμονία. Απλά είναι τα πράγματα. Δεν υπάρχουν παραμύθια στην Αρχαία Ελλάδα. Εδώ, έχουμε μια απάντηση: το τείχος της Τροίας που ορθώνουν αμφότεροι. Έχουμε και κάποιον ακόμη που βοηθάει σε αυτό, τον Ηρακλή. Ο Ηρακλής είναι ο άρχων του ζωδιακού και αποτελεί, άρα, τη διάρκεια του έτους. Κρατάει κοντά ένα χρόνο αυτή η ιστορία, λοιπόν, του χτισίματος.  Με τη βοήθεια του ηλίου ολοκληρώνεται το έργο, που πάει και ξηραίνει (σταθεροποιεί) τα υλικά. Ποιος είναι ο ήλιος εδώ; Ο Απόλλων με τη μορφή τους Ηρακλέους, που ως άρχων του ζωδιακού, κυβερνά και το ζώδιο του καθενός από εμάς. Θέλει καιρό αυτό το πράγμα για να το πετύχεις. Δεν είναι εύκολο, δεν γίνεται μέσα σε μια μέρα να εναρμονίσεις το συναίσθημα με το ανώτερο Εγώ, με την έμπνευση και τη διόραση και τις υπόλοιπες απολλώνιες αρετές!

Με δυο λόγια, αυτό που θέλω να πω εγώ, είναι ότι η μονοθεϊστική αντίληψη είναι μαθηματικώς αδύνατη. Δεν θα υπήρχε κόσμος. Γι’ αυτό δεν τους έβγαινε. Άμα είναι Τριάδα, είναι Τριάδα. Ή είναι ένα ή είναι τρία. Πήγαινε σε έναν μαθηματικό και πες του, το ένα αναλύεται σε τρία; Θα σου πει δεν γίνεται, γιατί θα έπρεπε να πάρουμε τα κλάσματα, ένα τρίτο και ένα τρίτο κτλ. Το ένα από τα τρία δηλαδή.

– Τις θρησκείες οι άνθρωποι τις δημιούργησαν. Όπως λένε άλλωστε, ο Χριστός δεν ήταν Χριστιανός. Απλώς μίλησε για αγάπη και δίδαξε σύμφωνα με αυτό.

– Ποια αγάπη; Ο Χριστός είπε: «Αγαπάτε αλλήλους», δηλαδή ο ένας τον άλλον, στους μαθητές του. Δεν υπάρχει πουθενά: «αγαπάτε τους πάντες». Μάλιστα στο κατά Ματθαίον, μιας και είπαμε εδώ να πούμε την αλήθεια, υπάρχει μία αναφορά και να την ψάξεις να την βρεις. Μία γυναίκα, Ελληνίδα, κυνηγάει από πίσω τον Χριστό για το άρρωστο παιδί της, τέτοιο είναι το περιστατικό. Και γυρίζει και λέει ο Ιησούς: «Φύγε από δω, γυναίκα, εγώ δεν δίνω σε σκυλιά τη βοήθειά μου, σε κυνάρια!» Ακόμα και οι μαθητές ήταν πιο φιλότιμοι και του ζήτησαν να τη βοηθήσει και τελικά, ο Ιησούς έκανε το θαύμα του. Αυτή είναι η νοοτροπία τους, ποια αγάπη; «Ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν». Τα γράφει μέσα στη Γραφή του. Όχι ο ίδιος βέβαια, γιατί δεν είμαστε βέβαιοι καν αν ο ίδιος ιστορικά υπήρξε.
Με ρώτησες πριν, αν εμείς φτιάξαμε τις θρησκείες. Δεν μου λες, τους αριθμούς ποιος τους έφτιαξε; Εμείς τους φτιάξαμε ή είναι αιώνιοι και υπάρχοντες; Ο Πυθαγόρας λέει: αρχή πάντων ο αριθμός. Είναι ανθρώπινο δημιούργημα ο αριθμός ή είναι αυθύπαρκτο; Αυτή είναι η θρησκεία των Ελλήνων. Μάλιστα, δεν είναι τυχαίο ότι λέγεται ορφικοπυθαγορειοπλατωνική γραμμή. Δηλαδή, Ορφέας, που είναι ο πρώτος θεολόγος. Όταν οι αρχαίοι Έλληνες λένε «ο θεολόγος», εννοούν τον Ορφέα, και όταν λένε «ο ποιητής», εννοούν τον Όμηρο. Κι αυτός, ο Όμηρος, μαζί με τον Ησίοδο, είναι οι μέγιστοι ως προς τις πληροφορίες που μας έχουν δώσει σε σχέση με μεταφυσικές και θεϊκές έννοιες. Μόνο που τις έχουν πιο συμβολικά δοσμένες από όσο ο Ορφέας. Λοιπόν, ο Πυθαγόρας έπεται αυτών, ο Πλάτων είναι τρίτος στη σειρά, τη γραμμή. Ο «Τίμαιος» του Πλάτωνος είναι Πυθαγόρειο έργο, καθαρά. Ο Ορφέας μιλούσε με μαθηματικές και κοσμογονικές έννοιες. Όταν λέει στον Ύμνο του Απόλλωνος: «μίξας χειμώνος θέρεός τ’ ίσον αμφοτέροισιν»: ανέμειξες τον χειμώνα και το θέρος ίσα μεταξύ τους (Χειμερινό και Θερινό Ηλιοστάσιο), αναφέρεται σε κοσμικό γεγονός. Δεν αναφέρεται σε κάτι που το έπλασε ο άνθρωπος. Υπάρχει η μεγαλύτερη μέρα και η μεγαλύτερη νύχτα. Τι θέλει να πει εδώ; Ότι έχει άλλη δονητική δύναμη η μουσική το θερινό και άλλη το χειμερινό ηλιοστάσιο. Πραγματικά, γιατί η απόσταση από τον  Ήλιο και η θέση της Γης είναι διαφορετική και εκπέμπει άλλον ήχο. Έπρεπε να φτάσουμε στον 21ο αιώνα για να ακούσουν οι άνθρωποι μέσα από τα αστεροσκοπεία και τα παρατηρητήρια ότι πράγματι ισχύει αυτό. Και λέει ότι ο βαρύς ήχος είναι το χειμώνα και ο υψηλός το καλοκαίρι. Τα λέει ο Ορφέας μέσα στον Ύμνο του Απόλλωνος.

– Πώς γίνεται να γνώριζαν αυτά τα πράγματα τότε; Χιλιάδες χρόνια πριν!

– Γιατί ήταν γνώσεις από τον παλιότερο πολιτισμό, ο οποίος καταστράφηκε από τον κατακλυσμό τον τελευταίο, του Δευκαλίωνος. Δηλαδή, αυτά υπήρχαν. Άλλωστε, και ο Ησίοδος τα ομολογεί. Λέει ότι βρήκε τα προκατακλυσμιαία αρχεία που υπήρχαν μέσα στο Μουσείον. Τι ήταν το Μουσείον; Ο ναός των Μουσών. Δεν ήταν τα μουσεία όπως τα λέμε σήμερα, ναοί των Μουσών ήταν, όπου φύλαγαν όμως αρχεία. Είχε τη μεγάλη τύχη να είναι στη Βοιωτία ο Ησίοδος, και εκεί, στον Ελικώνα, όπου λατρεύονταν οι Ελικωνιάδες Μούσες, υπήρχε Μουσείον, το οποίο είχε τεράστια αρχεία, προκατακλυσμιαία, όλου του πολιτισμού. Λοιπόν, τι έγινε; Ακόμα και τον 2ο αι. πριν από τη χρονολογία μας δεν υπήρχε τίποτα εκεί. Τα είχαν πάρει και τα είχαν καταστρέψει όλα. Δεν τα έκανε μόνο ο χριστιανισμός αυτά, τα έκαναν όλοι όσοι δεν τους βόλευε κατά καιρούς να μαθευτεί η αλήθεια για την Ιστορία του κόσμου και του ανθρώπου. Δεν είναι, λοιπόν, δημιούργημα των αρχαίων Ελλήνων η Θρησκεία τους, απλά τα πράγματα.
Αν θέλεις να το δούμε στην ουσία, σε σχέση με το Δωδεκάθεο, 12 βασικές δυνάμεις υπάρχουν. Π.χ. Εστία: εστίαση. Αν δεν αρχίσει να εστιάζει η ενέργεια, ώστε να αρχίσει να κινείται μετά, δεν δημιουργείται ούτε ένα άστρο, τίποτα. Η Εστία είναι η πρώτη, είναι η κεντρομόλος δύναμη του σύμπαντος. Την εφηύρε ο άνθρωπος την κεντρομόλο; Όχι, υπάρχει. Ζευς, ζωή και νους. Ήρα, ψυχή και πνεύμα, αήρ. Γι’ αυτό τη λέει «πνεύμα Θεού» η Παλαιά Διαθήκη. Πνέω, δηλαδή, πνέει ο άνεμος. Ανήκει, με δυο λόγια, στο στοιχείο του αέρα. Ο Ζευς είναι το στοιχείο του αιθέρα, είναι δηλαδή τα πάντα, η πεμπτουσία θα λέγαμε. Η Εστία είναι ο νους που συγκρατεί τα πάντα ώστε να μη διαλύσουν μεταξύ τους. Τα μόρια τα ίδια συγκρατεί. Γι’ αυτό είναι και πυρ, είναι πύρινη, γιατί δημιουργείται τριβή από τη συγκράτηση.
Ο Άρης τι είναι; Το αντίθετο της Ήρας, η στροφορμή της ψυχής. Χωρίς Άρη, χωρίς ορμή, ορμέμφυτο, δεν ζει ο άνθρωπος, πεθαίνει! Δεν σημαίνει ότι ο Άρης είναι ο πόλεμος όπως το έχουν πει. Γι’ αυτό και στον ύμνο του ο Ορφέας τον παρακαλεί να φύγει η κακότητα από το κεφάλι του (του κάθε ανθρώπου, εννοείται) και να σταματήσει να έχει τάσεις προς τις κακές μάχες που φέρνουν τον θάνατο. Δεν είναι πολεμικός θεός ο Άρης. Είναι η δυνατότητά μας να έχουμε την ορμή εκείνη που θα μας εξασφαλίσει το ζειν. Όπως το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, της επιβίωσης, είναι η θεά Άρτεμις. Γι’ αυτό είναι και κυνηγός ,και παρθένος. Την ώρα που γίνεται σεισμός, δεν σκέφτεσαι τίποτα, κοιτάς να σωθείς, είσαι μόνος σου. Υπάρχουν όλες οι απαντήσεις ως προς το ποιοι είναι οι Θεοί.
Ο Ερμής, είναι η δυνατότητα επικοινωνίας, γι’ αυτό και τον έχουν ακόμα στα ταχυδρομεία. Η ίδια η επικοινωνία είναι ο Ερμής. Η Αφροδίτη είναι η παγκόσμια έλξη. Δεν θα συγκρατούνταν οι πλανήτες γύρω από τον Ήλιο αν δεν υπήρχε η Αφροδίτη. Ουσιαστικά βοηθάει την Εστία στην κεντρομόλο. Αυτά όλα, είναι Φυσική, Μαθηματικά. Γιατί μας ξενίζει ότι η Αφροδίτη λειτουργεί μέσα μας, αλλά φθάνει μέχρι τους κόσμους; Μαθητικά έχει αποδειχτεί, με τα fractals, που είναι ίδια σε όλα τα επίπεδα. Όπως είναι η δομή του ατόμου, έτσι είναι και η δομή των ηλιακών συστημάτων. Γιατί θεωρεί ο σημερινός άνθρωπος ότι το ανόητο, το χωρίς νου, γέννησε το έννοο; Μα, πώς μπορεί να γίνει αυτό; Είναι δυνατόν ένα ανόητο τίποτα να γέννησε τη χιονονιφάδα που κάθε μία είναι διαφορετική και απόλυτα γεωμετρική; «Ο Θεός αεί γεωμετρεί», μας λέει ο Πλάτων, όπως το όρισε και ο Πυθαγόρας. Όταν λέει Θεός, και εδώ, εννοείται το Θείον.

Χρησμοί και Προφητείες

– Πώς οι άνθρωποι δέχονταν κάποια έμπνευση ή βοήθεια από το Θείο και μπορούσαν να δώσουν χρησμούς και να προβλέψουν;

Το νέο βιβλίο της Ντορέτας Πέππα. Αναζητήστε το!

– Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν διαίσθηση. Ειδικά όταν είναι να τους συμβούν γεγονότα περίεργα. Εμείς οι γυναίκες, είμαστε ακόμα πιο ευαίσθητες σε αυτά. Έχουμε, για παράδειγμα, μια ανησυχία και κάτι βγαίνει. Όπως έχουμε τις φυσικές μας αισθήσεις, έχουμε και την εσωτερική αίσθηση, την υπεραίσθηση. Τώρα, άλλος την έχει ανεπτυγμένη, άλλος όχι. Σε άλλον έρχεται από φυσικού του, από τη γέννηση, σε μεγαλύτερη ποσόστωση. Όπως κάποιος γεννιέται και είναι ζωγράφος εκπληκτικός. Χάρισμα είναι, ανάλογα σε πόση ποσόστωση το διαθέτει ο καθένας. Τι απαιτείται από εκεί και πέρα; Κατ’ αρχάς, να έχεις την τάση να το καλλιεργήσεις. Να αρχίσεις να ψάχνεσαι. Το ίδιο ίσχυε και στην Αρχαιότητα. Υπήρχαν κοπέλες με χάρισμα. Πυθίες υπήρχαν δυο τρεις κάθε φορά, δεν ήταν παραπάνω. Κι αυτό, αργότερα. Στην αρχή ήταν μόνο μία. Χρησιμοποιούσαν γυναίκες, επειδή οι γυναίκες είναι πιο ευαίσθητες. Είναι καλύτεροι δέκτες από τους άντρες. Αυτό υπάρχει και στη φύση της γυναίκας. Όταν βέβαια καταντήσεις να την κάνεις “ράμπο” τη γυναίκα, όπως σήμερα, με όλα αυτά τα social media και τις ταινίες της Marvel, εκεί χάνει, παθαίνει σύγχυση. Ουσιαστικά, έχει καταστραφεί. Έχει καταστρέψει την ικανότητά της να έρχεται σε επαφή με τον κόσμο, με τις δυνάμεις και τις νοήσεις του κόσμου. Υπάρχει, λοιπόν, ένα έμφυτο χάρισμα το οποίο κάποιοι το έχουν καλλιεργήσει πολύ περισσότερο, ή τους βγαίνει πιο πολύ, γιατί το έχουν σε μεγαλύτερο ποσοστό.
Από εκεί και πέρα, υπάρχει και η τέχνη που μαθαίνεται. Όταν μετέφρασα τον Ιωάννη Λυδό, ήταν ένα μεγάλο μάθημα για μένα, γιατί με έμαθε πώς να κοιτάζω τους οιωνούς, πώς να καταλαβαίνω τα σημάδια, τις διοσημείες. Αυτή την τέχνη την είχαν, σε πολύ πιο ανεπτυγμένο βαθμό, οι αρχαίοι.
Από την άλλη, γιατί αυτό το μέγιστο δώρο που έδωσαν οι Θεοί, το να σου λένε κάτι που θα σε βοηθήσει στη ζωή σου για να πετύχεις, έχει γίνει ξαφνικά αντικείμενο γέλωτος και έχθρας; Δηλαδή, θέλουμε να μην έχουμε συμμάχους από το θεϊκό κόσμο καθόλου; Αυτό λέμε σήμερα οι άνθρωποι. Εάν δεν είχε αξία αυτό, η μαντική, πώς δημιουργήθηκε αυτός ο υπέρλαμπρος Ελληνικός Πολιτισμός στην Αρχαιότητα; Τα μαντεία τους έδιναν τις κατευθυντήριες των Αρχαίων Ελλήνων, και ειδικά τα μαντεία των Δελφών, της Δωδώνης κτλ. Τους έλεγαν: θα κάνετε αυτό, και το «αυτό» πετύχαινε. Θέλουμε άλλη απόδειξη; Ας κοιτάμε τα στραβά μας σήμερα που δεν ξέρουμε πού πάνε τα τέσσερα. Βγαίνει ο καθένας με μία θεωρία. Τα είδαμε και με την πανδημία. Οι «ειδικοί» σακάτεψαν τον κόσμο. Τόσο με τη «θεραπεία», όσο και με τα εμβόλια, με τα πάντα. Ποιος ήταν πιο καλός γιατρός και φωτισμένος; Ο Απόλλων, που μέσα σε ένα μήνα εξάλειψε τον λοιμό της Αθήνας και έδωσε ακριβώς τις οδηγίες πώς θα γινόταν αυτό ή όλοι αυτοί οι καραγκιόζηδες, που εδώ και τρία χρόνια σκότωσαν και συνεχίζουν να σκοτώνουν τόσον κόσμο; Μέσα σε ένα μήνα, νικήθηκε ο λοιμός της Αθήνας. Με τη βοήθεια του μαντείου των Δελφών. Όχι, όπως τώρα, τρία χρόνια και συνεχίζουν και πεθαίνουν οι άνθρωποι. Είναι γιατροί όλοι αυτοί;
Ο Απόλλων είναι και Θεός της Μουσικής, άρα της αρμονίας. Είναι θεός της Μαντικής, της Ιατρικής και του φωτός. Γιατί όλα αυτά μαζί, πρέπει να συνυπάρχουν. Όταν ο γιατρός είναι σκοτεινός, δεν είναι γιατρός. Απλά είναι τα πράγματα. Όταν δεν έχει μέσα του τη μουσική, την αρμονία, δεν μπορεί να καταλάβει τα αισθήματα τους ασθενούς. Αυτός δεν είναι γιατρός, είναι σφάχτης!
Η απόδειξη είναι μία, ουσιαστικά. Αυτοί, οι πρόγονοί μας, είχαν έναν υπέρλαμπρο πολιτισμό και εμείς τι κάναμε; Τι κάνει ο σύγχρονος κόσμος; Βγάζει τα μάτια του. Έχει έναν τεχνολογικό πολιτισμό, αλλά δεν έχει καθόλου πολιτισμό μέσα του. Παραδίδεται στις μηχανές, αλλά τι είναι οι μηχανές; Εμείς τις προγραμματίζουμε. Μας κοροϊδεύουν ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη θα μας “καβαλήσει”. Ναι, αν την προγραμματίσουμε έτσι, αυτό θα γίνει. Άνθρωποι τα κάνουν αυτά, τους ανθρώπους να φοβάσαι. Η μηχανή θα κάνει αυτό που της λες.
Και για επιστρέψω στην αρχική μας συζήτηση, προσθέτω ότι θέλουν να δεχτούμε ότι υπάρχουν όλοι αυτοί οι «εγκέφαλοι», αλλά δεν υπάρχουν Θεοί, υπάρχει Θεός, ένας και μοναδικός. Ακόμα και στη Λαϊκή Παράδοση, και στα παραμύθια, δεν τους έβγαινε να πούνε ότι είναι ένας, για αυτό και μιλούσαν για τα νεραϊδάκια, τα ξωτικά κλπ. Δεν βγαίνει νοητικά και πνευματικά αυτό το πράγμα. Υπάρχουν οι φρουροί της φύσης, δες το έτσι. Είναι η δύναμη που έχει η φύση και την έχει παντού. Άρα κάποιοι φρουροί υπάρχουν ανά περίπτωση, που το κρατάνε και το συνεχίζουν αυτό. Θες να τις πεις νύμφες, πες τες νύμφες, θέλεις ξωτικά, νεράιδες; Πάντως, αυτά υπάρχουν. Δεν φαίνονται, ούτε έχουν φτερά, αυτά τα λέμε εμείς. Αλλά αυτές είναι μικρές οντότητες, δεν είναι Θεοί. Δεν θα κατέβει κάτω η Δήμητρα να ανοίξει το στάχυ, γιατί η Δήμητρα είναι ό,τι καλλιεργημένο υπάρχει στον κόσμο, είναι η ίδια η έννοια, ο νους της καλλιέργειας. Γι’ αυτό είναι και θεσμοφόρος. Αυτή φέρει τους θεσμούς στην κοινωνία. Ό,τι είναι καλλιέργεια και πολιτισμός στο σύμπαν, αυτό είναι Δήμητρα. Ό,τι καλλιεργείται και μέσα στην ψυχή και μέσα στη γη, είναι Δήμητρα. Καταλαβαίνεις πόσο την κυνηγάνε πλέον την Δήμητρα. Χαλάνε τα σπαρτά, μεταλλάσσουν τα προϊόντα, δημιουργούν μια αγριότητα στην ψυχή των ανθρώπων. Βλέπουμε τέτοια βία στους νέους! Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί ο σύγχρονος άνθρωπος είναι άθεος. Ακόμα κι αυτοί που λένε ότι είναι μονοθεϊστές, άθεοι είναι, δεν έχουν θεό μέσα τους. Δεν τους εμπιστεύομαι πουθενά και σε τίποτα.

Η βράβευση της Ντορέτας Πέππα για τη συμβολή της στο χώρο της έρευνας και της αναζήτησης από το GRDiscovery, στο GRD Vision 2022. Αριστερά της, η Ιωάννα Παπαμιχαήλ παραδίδει το βραβείο.

– Σε τι μας βοηθάνε οι χρησμοί; Θα ήθελα να μας πεις περισσότερα για το καινούργιο σου βιβλίο: «Οι τελευταίοι χρησμοί και οι προφητείες».

– Οι χρησμοί μάς βοηθάνε στο να δούμε με άλλο πρόσωπο τον ίδιο μας τον εαυτό. Ποιοι είμαστε, γιατί είμαστε εδώ -έχουν συμπεριληφθεί στο βιβλίο και αυτού του είδους οι χρησμοί- και πού πάμε. Άρχισα να γράφω αυτό το βιβλίο στην αρχή της Πανδημίας. Είπα, το τελικό τους σχέδιο μπαίνει στην τελική ευθεία. Γιατί; Γιατί δεν με έπεισαν ότι η αρρώστια αυτή ήρθε από μόνη της. Είχα δει και τα σχετικά με το event 201, που είχε γίνει από τον Bill Gates και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας λίγους μήνες πριν. Αναρωτήθηκα, τι γίνεται εδώ; Άρχισα να παρακολουθώ ειδησεογραφία και να συγκρίνω αυτά που είχα διαβάσει. Εκεί ανακάλυψα ότι υπάρχει μία ατέλειωτη σειρά χρησμών και προφητειών η οποία αφορούσε σ’ αυτή τη φάση (από το ’20 και ύστερα). Είναι από το ’20 και πέρα οι χρησμοί και οι προφητείες του βιβλίου. Δεν με ενδιέφεραν τα παλιά, αλλά τα τωρινά και τα κοντινά.
Επίσης, άρχισα να ανακαλύπτω μέσα στα ίδια τα αρχαία κείμενα πολλούς χρησμούς, πέρα από τους γνωστούς χρησμούς που πολλοί γνωρίζουν, π.χ. του Ησίοδου με τα γένη. Μας λέει ο Ησίοδος μέχρι και τι θα γίνει με το δικό μας σιδηρούν γένος. Χρησμός είναι κι αυτός, μην κρυβόμαστε πίσω από τις λέξεις. Ο Ησίοδος, ως γνωστόν, μίλησε για τα 5 γένη και εμείς είμαστε το τελευταίο, το σιδηρούν γένος, το οποίο έχει κι αυτό μία κατάληξη η οποία είναι για το μέλλον. Δεν έχει έρθει ακόμη. Για μένα ο Ησίοδος είναι ο μεγαλύτερος χρησμωδός των αιώνων σε σχέση με το δικό μας γένος, τουλάχιστον. Βρήκα παντού χρησμούς, στον Πλούταρχο, στον Πλάτωνα… Η «Πολιτεία» Πλάτωνος έχει μέσα φοβερούς χρησμούς. Δεν είναι ο μύθος του σπηλαίου μόνο, που τον ξέρει ο κόσμος. Ο Πλάτων λέει και πότε θα τελειώσει αυτό το σιδηρούν γένος. Δε θα το πω τώρα το πότε.

– Στο βιβλίο θα βρούμε αυτήν την απάντηση;

– Ας το διαβάσει όποιος θέλει και βλέπουμε. Αλλά υπάρχουν και χίλια δυο άλλα. Δεν είναι μόνο η Αρχαία Ελλάδα. Άλλοι αρχαίοι πολιτισμοί, οι Σουμέριοι, οι Βαβυλώνιοι, οι Ινδοί, οι Θιβετιανοί, οι Χόπι, οι Μάγιας. Έκανα, όμως, σταχυολόγηση. Τι μας ενδιαφέρει και τι δεν μας ενδιαφέρει, εμάς, τώρα. Έκανα μελέτη. Επίσης, μπήκα και στα χριστιανικά. Διότι υπάρχουν άγιοι που είπαν σωστά πράγματα. Αυτό προσπαθώ να διδάξω και στον κόσμο. Το χάρισμα είναι χάρισμα. Δεν μπορείς να πεις αυτός δεν ανήκει στην ίδια θρησκεία με εμένα και τον απορρίπτω. Το χάρισμα δίδεται ασχέτως θρησκείας, χρώματος και λοιπά. Όπως και η «αχαριστία» (η έλλειψη χαρίσματος) είναι ίδιον όλων των φυλών και των ανθρώπων. Εμένα με ενδιέφεραν μόνο οι χαρισματικοί και τους έψαξα όλους.
Έψαξα τα νεοεποχίτικα τάγματα, τι έλεγαν όλοι αυτοί οι θεόσοφοι, η Alice Bailey και άλλοι. Τι έχουν πει οι δυτικοί αποκρυφιστές Aleister Crowley, Kenneth Grant, Oswald και λοιποί. Άγνωστα πράγματα στο κοινό. Είναι μέσα στο βιβλίο οι χρησμοί που είχαν πει, οι οποίοι δεν είναι ακριβώς χρησμοί. Είναι τα σχέδια που είχαν αυτοί που τους λένε Illuminati. Όχι απλά στα λόγια, αλλά τι έχει βρεθεί, τι έχει γραφτεί, τι έχει επισήμως καταγραφεί από τις αρχές των χωρών στις οποίες έδρασαν. Ακόμη, το πώς βγαίνουν τώρα όλα αυτά αληθινά και ποιοι τα εκπροσωπούν σήμερα. Βέβαια, και ο Νοστράδαμος είναι ένα μεγάλο κομμάτι. Ο άνθρωπος τα είδε όλα και τα έγραψε με τέτοιο κώδικο τρόπο ώστε να γίνονται αναγνωρίσιμα ή όταν πλησιάζεις στην εκπλήρωσή τους ή όταν έχουν ήδη γίνει. Δυστυχώς αυτό είναι το πρόβλημα. Για να τον αναλύσω, αναγκάστηκα και ανέτρεξα σε φοβερά αρχεία, και ιστορικά. Π.χ μιλάει για τον Λευκό Πύργο, αυτόν που θα γίνει οίκος. Μιλάει για τον Λευκό Οίκο δηλαδή. Φωτογραφίζει την περιοχή του Rastignac στην Γαλλία. Αν δεν σκάψεις βαθιά να βρεις γιατί βάζει το Rastignac και λέει «λευκός πύργος» που θα γίνει λευκός οίκος, δεν έχεις καταλάβει τίποτα. Στο Rastignac υπάρχει ένα κάστρο που το λένε Λευκό Πύργο και έχει ακριβώς το ίδιο αρχιτεκτονικό σχέδιο που έχει και ο Λευκός Οίκος. Ο Νοστράδαμος λέει λοιπόν, ότι ακριβώς το ίδιο που έγινε εκεί, θα συμβεί και στην άλλη πλευρά. Και είχε γίνει μεγάλη σφαγή εκεί!
Όταν λοιπόν βλέπω στο ίντερνετ να λένε ότι μετέφρασαν Νοστράδαμο, εγώ γελάω. Αυτός που τα γράφει αυτά, γνωρίζει Ιστορία; Γνωρίζει γλώσσες; Έχει χρησιμοποιήσει αρχαίες γλώσσες, αρχαία ελληνικά, αρχαία λατινικά, κελτικά αρχαία ο Νοστράδαμος. Εμένα μου βγήκε το λάδι να μπορέσω να κάνω τη μετάφραση. Η Κελτική π.χ. έχει δύο κατευθύνσεις, langues d’oc και langues d’oïl. Ποια αποφασίζει να χρησιμοποιήσει κάθε φορά ο Νοστράδαμος; Τι σημαίνει αυτό; Μιλάει συχνά και μεσαιωνικά γαλλικά. Πώς λέει ο καθένας «μετέφρασα Νοστράδαμο»; Τις παλαιές γλώσσες δεν τις ξέρουν. Εγώ το μελετάω γιατί έχω και ειδίκευση Γλωσσολογία Μετάφραση, τελείωσα τη Γαλλική Φιλολογία. Και για να καταφέρω να τον μεταφράσω, έπρεπε να ψάχνω σε 50 βιβλιογραφίες για να βγάλω ένα τετράστιχο. Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Πολύ δύσκολο έργο, και έχω αρκετές γνώσεις και Ιστορίας και Γλωσσολογίας και Φυσικής και διαίσθηση. Κι αυτή χρειάζεται, δεν βγαίνει αυτό το βιβλίο χωρίς διαίσθηση. Να οδηγείσαι προς τα εκεί που πιστεύεις ότι πάει το πράγμα στην ανθρωπότητα. Να ξεδιαλέγεις τι είναι για σήμερα, τι έχει περάσει ή τι είναι για πολύ μετά και δεν μας νοιάζει κι όλας. Δεν έχω τη νοοτροπία που έχουν οι επιστήμονες. Λένε ,παράδειγμα, βρήκαν έναν εξωπλανήτη που θα καταστραφεί σε 10 εκατομμύρια χρόνια! Ε, ώρα του καλή! Τι σε τρώει εσένα τι θα γίνει σε 10 εκατομμύρια χρόνια; Εντάξει, χρήσιμα είναι κι αυτά, αλλά μην το κάνουμε και θέμα. Τελικά χάνουμε την μπάλα και δεν κοιτάμε τα προβλήματα που έχουμε τώρα. Εμένα, λοιπόν, με ενδιέφερε το τώρα. Τι θα γίνει τώρα και πώς θα τα βγάλουμε πέρα αυτή τη δύσκολη περίοδο. Εκεί εστίασα, μέχρι το 2030 και κάτι. Πάντως το 2023 θα γίνουν φοβερά πράγματα, από το Φθινόπωρο και μετά. Τέλος Σεπτέμβρη, αρχές Οκτώβρη. Τα οποία αφορούν τον ίδιο τον πλανήτη, όχι τις αποφάσεις αυτών… Πολύ πιο σοβαρά πράγματα έρχονται… και μέχρι εκεί.

– Ξεχωρίζεις κάποιο απόσπασμα από το βιβλίο ως το πιο επίκαιρο; Μια προφητεία που εκπληρώνεται στις μέρες μας;

– Ναι, και προέρχεται από τους Μάγιας. Δεν ήταν το 2012. Γιατί οι κοσμικοί χρόνοι απαιτούν κάποιο διάστημα για να αρχίσουν να λειτουργούν.

– Γιατί όλοι αυτοί οι χρησμοί αφορούν κάτι αρνητικό, μια καταστροφή που έρχεται; Οι αλλαγές που θα γίνουν στον πλανήτη είναι αρνητικές.

– Ναι, είναι. Πώς θα γίνει όμως ανατροπή; Θεωρείς ότι η ανθρωπότητα είναι τέλεια;

– Όχι βέβαια! Απέχουμε πολύ από αυτό.

– Σωστά, και πρέπει να διορθωθεί!

– Πρέπει να καταστραφεί για να διορθωθεί;

– Όλοι οι αρχαίοι, ειδικά οι Aρχαίοι Έλληνες, μιλoύν για ένα ανώτερο αιθερικό γένος, το οποίο έρχεται μετά από εμάς. Κάποιοι δεν θέλουν να έρθει και ξέρεις γιατί; Γιατί τα έχουν κάνει τόσο χάλια στην πορεία τους, που, ακόμα κι αν είναι εξωγήινες οντότητες, θα έχουν θέματα. Έχουν καταχραστεί τη σοφία του παντός και τον θεϊκό κόσμο. Σου μίλησα για τους νόες που διαθέτουν δυνάμεις. Αν εσύ θέλεις να πάρεις τη φωτιά και να ζεσταθείς, καλώς. Αν θέλεις να βάλεις φωτιά και να κατακάψεις όλο τον κόσμο, πρόβλημά σου. Όταν έχεις συσσωρεύσει τέτοιο κάρμα, όπως το λένε, ξέρεις ότι δεν πας πιο πέρα. Ασχολούνται με αποκρυφισμό, πιο πολύ με μαύρη μαγεία, όλοι αυτοί. Δεν μιλάω μόνο για τους εδώ αλλά και για τους από πάνω, που είναι μεν ανώτεροι εξελικτικά, αλλά δεν είναι ανώτεροι πνευματικά. Δεν είναι όντα που είναι εξελιγμένα στην ουσία τους. Διαφθορείς και κατακτητές θέλουν να γίνουν. Μόνο που είναι λιγάκι ολογάριθμοι και δεν μπορούν. Έτσι, έχουν βάλει τα ηλίθια υβρίδια και τους βλαμμένους που είναι εδώ κάτω, να «φάνε» τον πλανήτη. Αυτή είναι όλη η ιστορία, να «φάνε» εμάς για να κατοικήσουν αυτοί. Γιατί, όμως; Γιατί ξέρουν ότι τελειώνει το γένος αυτό. Αν ο άνθρωπος καταφέρει και κάνει το άλμα και γίνει μεταφυσικός, ανώτερος, αυτοί τελειώσανε. Γι’ αυτό προσπαθούν να κλειδώσουν τον άνθρωπο μέσα στις μηχανές, να σταματήσουν την εξέλιξη. Ωστόσο, είδα ότι δεν θα μπορέσουν, αλλά θα κάνουν μεγάλη ζημιά.
Δεν μου λες, κατεβαίνει κανένας Θεός τύπου Βίβλου και κάνει τον πόλεμο στην Ουκρανία ή τον κάνουν κάποιοι συγκεκριμένοι; Οι άνθρωποι τον κάνουν. Το λέει και ο Ησίοδος, «το κακό δεν θα έχει γιατρειά». Θα φύγουν, προέβλεψε, ακόμα και η Νέμεσις και η Αιδώς, οι τελευταίες Θεές από τη γη. Τι είναι η Νέμεσις; Η τιμωρία και η ανταμοιβή αναλόγως του τι έχεις κάνει. Η Αιδώς είναι η συνείδηση, η ντροπή, οι τύψεις που μπορεί να έχεις κάνοντας μία κακή πράξη. Σήμερα οι άνθρωποι κάνουν φόνους και δεν έχουν τύψεις! Λοιπόν, έχουν φύγει όλοι και δεν θα έχει γιατρειά το κακό εδώ κάτω, και δεν έχει. Δεν υπάρχει αίτιο θεϊκό που θα φέρει την καταστροφή. Δεν θα έρθει καμία συντέλεια του κόσμου από κάποιον Θεό. Εμείς τη φέρνουμε τη συντέλεια. Ώρα μας καλή!
Ξέρεις, τα εργαστήρια στην Γουχάν και οπουδήποτε αλλού, άνθρωποι τα κυβερνούσαν, δεν τα κυβερνούσαν τίποτα Θεοί. Απλά είναι τα πράγματα. Γι’ αυτό και προειδοποιούσαν όλοι οι προφήτες, και ο Νοστράδαμος και οι αρχαίοι: στο χέρι του ανθρώπου είναι να αλλάξει το ρου της ιστορίας. Να πάρει άλλη απόφαση. Όταν, όμως, εμείς βλέπουμε τι συμβαίνει, δεν είμαστε συνυπεύθυνοι, αγαπητή Ιωάννα; Βλέπουμε ότι ο άλλος πάει και βιάζει μωρά παιδιά. Γιατί δεν πάμε να τον κάνουμε λιώμα; Καθόμαστε και λέμε ένα “πω πω!”, μπροστά από τις οθόνες μας! Και τελειώνει η ιστορία. Ποιος σου είπε ότι αυτό το πράγμα δεν είναι πολύ σοβαρό και πολύ βαρύ για το ψυχικό μας άτομο;
Δικαιοσύνη δεν είναι μόνο να μην αδικείς αλλά και να μην ανέχεσαι το άδικο, να το πολεμάς. Βλέπουμε αυτά τα αίσχη με τα στρινγκ, αυτά τα όντα που δεν έχουν καμία σχέση πλέον με το ανθρώπινο ον, έχουν ξεφύγει. Απαιτούν να πάρουν μωρά παιδιά, να υιοθετήσουν. Και εμείς καθόμαστε και τους ακούμε, τους ανεχόμαστε! Θα έπρεπε να ήμασταν ήδη στους δρόμους και να έχουμε κόψει κεφάλια! Δεν μιλάω για ανθρώπους ομοφυλόφιλους. Δεν έχω κανένα πρόβλημα μαζί τους. Έχω πρόβλημα, όμως, με αυτούς τους εκμαυλιστές του ανθρώπου και του πλανήτη, που οδηγούν την ανθρωπότητα και τον πλανήτη στα βράχια. Δεν πρόκειται ποτέ να συνυπάρξω ειρηνικά και αρμονικά με τέτοιον κόσμο. Θα τον πολεμάω μέχρι την τελευταία μου πνοή. Είναι δικιά μου επιλογή. Δικιά τους επιλογή είναι ο εκμαυλισμός, ας τον έχουν. Ας τον φάνε και θα τους φάει κι όλας. Ο Κρόνος τρώει τα παιδιά του, τίποτα δε βγήκε τυχαία. Και ο Κρόνος δεν γεννά και τα καλύτερα παιδιά. Τα καλά παιδιά που γέννησε δεν μπόρεσε να τα κρατήσει μες στο στομάχι του, τους Θεούς δηλαδή. Με κάτι άλλα όμως, έκανε καλό τσιμπούσι!

Βιβλιοπαρουσιάσεις

Πραγματοποιήθηκε ήδη η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου: “Οι τελευταίοι χρησμοί και οι προφητείες”, το Σάββατο, 17 Ιουνίου, στην Εστία, στην οδό Δωδώνης 36, στον Κολωνό.
Η δεύτερη βιβλιοπαρουσίαση αναμένεται στη Θεσσαλονίκη, το Σάββατο, 24 Ιουνίου, στις 8 μ.μ., στην οδό Βαλαωρίτου 7 στον 1ο όροφο (GRD Αίθουσα Blockchain).

Μπορείτε να παραγγείλετε το βιβλίο με ένα τηλεφώνημα στο:

210 3840676.

Βιβλιοτόπιο

“Δωμάτιο” – το must-visit spot της Αθήνας!

by iopapami_admin

Σήμερα θα εξερευνήσουμε το “Δωμάτιο” της οδού Σολωμού 55, στην καρδιά της Αθήνας! Ανεβείτε μαζί μου στον 7ο όροφο και μαγευτείτε από έναν πρωτότυπο πολυχώρο Τέχνης που θα σας μαγνητίσει!

Το Δωμάτιο είναι ένας χώρος ανοικτός και προσβάσιμος για την προβολή καλλιτεχνών και ιδεών. Εδώ θα βρείτε πρωτότυπα χειροποίητα προϊόντα όπως: κεραμικά, τυπώματα, χαρακτικά, κοσμήματα, ρούχα, αξεσουάρ, είδη διακόσμησης, έργα τέχνης, γλυπτά, τσάντες, παιδικά ρούχα και παιχνίδια, μεταξοτυπίες, υφαντά και φυτά. Μοναδικές δημιουργίες καλλιτεχνών περιμένουν να τις θαυμάσετε, και όχι μόνο! Επίσης, σας δίνεται η ευκαιρία να τις αποκτήσετε, μέσα από το domatio shop!

Συνάντησα τους δημιουργούς του πρωτότυπου αυτού project και μου απάντησαν σε ερωτήσεις που όλοι θέλετε να γνωρίζετε! Ο Γιώργος Κοντομηνάς, ο Χρήστος Ζήνας, η Μαίρη Στεφάνου και η Έλενα Φορνάρο οργανώνουν με πολλή αγάπη το “Δωμάτιο” και φέρνουν κοντά μας φρέσκιες ιδέες, δημιουργίες και καλλιτέχνες!

Από αριστερά προς τα δεξιά: Γιώργος Κοντομηνάς, Χρήστος Ζήνας, Μαίρη Στεφάνου, Έλενα Φορνάρο.
  • Το Δωμάτιο είναι ένας χώρος ανοικτός όλο το χρόνο ή λειτουργεί περιοδικά;

Το Δωμάτιο ως χώρος λειτουργεί από το Σεπτέμβριο έως και τον Ιούνιο. Το πωλητήριο του χώρου λειτουργεί ανά περιόδους, όπου κάθε φορά κάνουμε σχετική ενημέρωση στα μέσα δικτύωσης. Το domatio shop δημιουργήθηκε με σκοπό να φιλοξενήσει χειροποίητα έργα – προϊόντα σχεδιαστών – εικαστικών. Η διάρκεια του shop και της εικαστικής έκθεσης είναι έως την Παρασκευή, 30 Ιουνίου.

  • Πώς εμπνευστήκατε το project Domatio Shop;

Το Δωμάτιο ως χώρος τέχνης μια από τις ιδιότητες που έχει είναι η έκθεση και η πώληση έργων τέχνης και χειροποίητων προϊόντων. Δίνουμε με αυτό τον τρόπο τη δυνατότητα στους καλλιτέχνες να πουλήσουν τη δουλειά τους. Έτσι σκεφτήκαμε να εντάξουμε στο χώρο ένα πωλητήριο το Domatio shop.

  • Πώς μπορεί κάποιος καλλιτέχνης να συμμετάσχει στις εικαστικές εκθέσεις;

Αρχικά μας αποστέλλουν δείγμα δουλειάς τους στο λογαριασμό μας στο Instagram: domatio.team ή στο email μας domatio.info@gmail.com . Στην πορεία γίνεται κάποια επιλογή και ερχόμαστε σε επαφή μαζί τους.

  • Πώς αισθάνεστε που προσφέρετε φιλοξενία σε τόσους καλλιτέχνες και έρχεστε σε επαφή με τόσες δημιουργίες;

Η γνωριμία μας και η αλληλεπίδραση με τους δημιουργούς μας εμπνέει και μας κινητοποιεί να διοργανώνουμε τέτοιου είδους project.

  • Ποιο μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στον κόσμο μέσα από την Τέχνη;

Η τέχνη ομορφαίνει την καθημερινότητα και το χώρο μέσω της προσωπικής έκφρασης του κάθε δημιουργού. Είναι ευκαιρία λοιπόν, μέσα από την αγορά κάποιου έργου ή χειροποίητου προϊόντος ο καθένας από εμάς να στηρίξει τους δημιουργούς που με αγάπη εκφράζονται με το δικό τους ιδιαίτερο τρόπο.

Δίνουμε λοιπόν το ραντεβού μας στο Δωμάτιο της οδού Σολωμού 55, στον 7ο όροφο, στο κέντρο της Αθήνας. Μέχρι τις 30 Ιουνίου, από Τετάρτη έως Σάββατο και ώρες 18:00-23:00, μπορείτε να απολαύσετε την έκθεση και να αγοράσετε ό,τι μιλήσει στην καρδιά σας! Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε στο domatio.info@gmail.com ή στο τηλέφωνο 6909112582.

ΒιβλιοτόπιοΜετά τα... φυσικά!

Ο συγγραφέας και φιλόσοφος Thomas Carlyle

by iopapami_admin

Τον Thomas Carlyle τον γνωρίζουμε κυρίως ως συγγραφέα και φιλόσοφο, ωστόσο ήταν και μαθηματικός και πολλά άλλα πράγματα. Δεν θα υπεισέλθω στις λεπτομέρειες της ζωής του όπως συμβαίνει στις συνήθεις βιογραφίες, αλλά θα αναφερθώ στις πιο σημαντικές στιγμές της. Γεννημένος στις 4 Δεκεμβρίου του 1795 στην Σκωτία, μεγάλωσε με αυστηρές Καλβινιστικές αρχές οι οποίες του δίδαξαν τη λιτότητα και την πειθαρχία. Χάρη στην επιμονή του πατέρα του, μπήκε οικότροφος στην Ακαδημία Annan, όπου διέμενε τις καθημερινές και επέστρεφε σπίτι του τα Σαββατοκύριακα. Τα μαθητικά του χρόνια στην αρχή ήταν δύσκολα λόγω του σχολικού εκφοβισμού που δεχόταν (bullying). Την πρώτη του προσωπική επανάσταση την έκανε όταν αποφάσισε να αντιταχθεί στις διδαχές της μητέρας του, η οποία τον νουθετούσε με το να μην χρησιμοποιεί τη φυσική του δύναμη για να υπερασπιστεί τον εαυτό του ή οποιονδήποτε άλλο. Όταν πια άρχισε να ανταποδίδει τα χτυπήματα που δεχόταν, η καθημερινότητά του βελτιώθηκε. Το αγαπημένο του μάθημα ήταν τα μαθηματικά, ωστόσο αγαπούσε και τη μελέτη των σύγχρονων γλωσσών, βιβλίων αλλά και Λατινικών.

Παρά που ολοκλήρωσε το πρόγραμμα σπουδών του στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου το Νοέμβριο του 1813, αποφάσισε να μην αποφοιτήσει και να μετακυλήσει στο Divinity Hall της Εκκλησίας της Σκωτίας στο Εδιμβούργο για εκπαίδευση στη θεολογία. Αργότερα επέστρεψε στην Ακαδημία Annan ως διορισμένος καθηγητής μαθηματικών. Ωστόσο, είχε ήδη ξεκινήσει να απολαμβάνει αμφιλεγόμενες διανοητικές συζητήσεις. Ήταν δυσαρεστημένος όμως με το ρόλο του καθηγητή και έτσι επέστρεψε στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου το 1818. Τα οικονομικά δεν ήταν σε καλή κατάσταση και τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν δύσκολα για αυτόν. Δοκίμασε να ασχοληθεί με τη Νομική αλλά ούτε και αυτό το αντικείμενο του προσέφερε κάποια ευχαρίστηση. Ύστερα από τρία δυστυχισμένα χρόνια, άλλαξε και πάλι κατεύθυνση, αυτή τη φορά προς τη Γερμανική γλώσσα, στρεφόμενος προς την ιστορία και τη λογοτεχνία για τις οποίες είναι πλέον γνωστός.

Ακόμα και στην προσωπική του ζωή συνάντησε δυσκολίες καθώς προσπάθησε πολύ ενάντια στις προσδοκίες για να παντρευτεί την αγαπημένη του. Στο μεσοδιάστημα από όταν ο Thomas γνώρισε τη μέλλουσα σύζυγό του μέχρι το γάμο τους, συνέβησαν πολλές και σημαντικές αλλαγές. Μία από αυτές είναι ότι ενώ ήταν βαθιά θρησκευόμενος, απέρριψε τον Χριστιανισμό και έγινε άθεος. Προχώρησε ανεπιτυχώς σε αίτηση για την έδρα της Ηθικής Φιλοσοφίας και στο Πανεπιστήμιο St. Andrews και για την έδρα της Αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Το πρώτο σημαντικό έργο ήταν το φιλοσοφικό «Sartor Resartus». Ένα από τα επόμενα χειρόγραφά του, τον πρώτο τόμο της «Γαλλικής Επανάστασης», τον έδωσε σε έναν φίλο του για να τον διαβάσει. Με κάποιον τρόπο το χειρόγραφο κατέληξε προσάναμμα για το τζάκι και ο συγγραφέας αναγκάστηκε να το ξαναγράψει όλο από μνήμης!

Στο έργο του Past and Present, αντιπαραβάλλει τη σοφία και την εξουσία ενός μεσαιωνικού ηγούμενου με το χάος του 19ου αιώνα, εκφωνώντας υπέρ του πρώτου, παρά το γεγονός ότι είχε απορρίψει τον Χριστιανισμό και είχε ιδιαίτερη αποστροφή για τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Εξίσου σημαντικά έργα του θα αναφέρω επιγραμματικά τα ακόλουθα: On Heroes, Hero-Worship, Heroic in History, Oliver Cromwell’s Letters and Speeches, The History of Friedrich II of Prussia κ.ά.

Μετά το θάνατο της συζύγου του, έζησε ακόμα 15 χρόνια βυθισμένος σε μια ψυχική κούραση, ανία και μερική απομόνωση. Ο ίδιος απεβίωσε στις 5 Φεβρουαρίου του 1881. Τα έργα του έμειναν κληρονομιά για τις επόμενες γενιές και μέσα από αυτά ξεδιπλώνεται τόσο ένα κομμάτι ιστορίας αλλά και ένα ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι του εαυτού του. Διακρίνουμε στοιχεία του χαρακτήρα του, τις απόψεις του και τη φιλοσοφία του για τη ζωή και τη μεταφυσική.

Ως πολύ ρομαντικός στοχαστής, ο Thomas Carlyle επιτέθηκε στον βιομηχανισμό, φοβόταν τον πολιτικό ριζοσπαστισμό και τον φιλελευθερισμό και δεν εκτιμούσε τον ωφελιμισμό ή τη δημοκρατία (με την κυριολεκτική έννοια της κυβέρνησης από τον λαό). Όντας ένας πολύ απαισιόδοξος συγγραφέας για θέματα που αφορούσαν τη σκέψη της εποχής του Διαφωτισμού, ο Carlyle ήταν εξαιρετικά επικριτικός απέναντι στις δύο κύριες τάξεις που εμπλέκονταν στην εξουσία, την αριστοκρατία και το προλεταριάτο (εργατική τάξη). Τις θεωρούσε εξίσου υπαίτιες για τη μη ικανοποιητική κυβέρνηση. Πίστευε ότι η πρώτη ομάδα, η μιλοκρατία (η οικονομικά εύρωστη τάξη), ήταν αναίσθητη στα βάσανα των απλών ανθρώπων και επιφανειακή ως προς τη διαβίωση και τον τρόπο ζωής. Από την άλλη πλευρά, η «δεύτερη ομάδα» (ή η εργατική τάξη) αποτελούνταν απλώς από «ανόητους γεμάτους μπύρα και ανοησίες», αναφερόμενος συγκεκριμένα στην έλλειψη της πνευματικής της ικανότητας να συμμετέχει σε οποιαδήποτε μορφή ή κυβέρνηση. Πίστευε ακόμη ότι υπήρχαν μόνο λίγοι άνθρωποι στον κόσμο που ήταν κατά κάποιο τρόπο προορισμένοι να ηγηθούν, ήταν δηλαδή θετικά προσκείμενος σε ένα είδος πρώιμου ελιτισμού.

Η κύρια θεωρία που υποστήριζε ο Carlyle ήταν ότι: «ο κανόνας όλης της ζωής είναι ότι η ζωή κυβερνάται από την ανισότητα». Εξαιτίας αυτού, πίστευε ότι η εξουσία έπρεπε να αφεθεί στα πιο ικανά μέλη της κοινωνίας, τα περισσότερα από τα οποία προέρχονταν από την αριστοκρατία. Η ενσάρκωση αυτής της άρχουσας τάξης θα ήταν ο ήρωας, ο μεγάλος άνθρωπος της διορατικότητας, έτοιμος να ηγηθεί της κοινωνίας, για τον οποίο έγραψε στη διάλεξή του Heroes and Hero Worship (1840). Ο ήρωας συνήθως λάμβανε κανονική αποδοχή από τις μάζες, σύμφωνα με τον Carlyle, αλλά μπορούσε να καταφύγει στη βία όταν ήταν απαραίτητο για να λάβει έγκριση. Αυτοί οι ήρωες ήταν που καθόρισαν την ανθρωπότητα και η ιστορία δεν ήταν παρά μια σπουδαία βιογραφία ηρώων. Από όλες τις απόψεις, ο Thomas Carlyle θα μπορούσε να θεωρηθεί «αντιφιλελεύθερος» αντιδραστικός. Ήταν σθεναρά αντίθετος στο οικουμενικό δικαίωμα ψήφου ή σε οποιαδήποτε μορφή λαϊκής συμμετοχής στις «δημόσιες» υποθέσεις, υποστηρίζοντας έτσι τον ισχυρό κυβερνητικό έλεγχο της κοινωνίας για να αποφευχθεί η «αναρχία» την οποία εξίσωνε με την απελευθέρωση της κυβέρνησης. Ο Carlyle ήταν πάντα ρατσιστής, εντελώς αντισημίτης και “νέγρο-μισητής” σε μεγάλο μέρος της γραφής του, πιστεύοντας στην “Τευτονική ανωτερότητα” της σκανδιναβικής λευκής φυλής.

Θα παραθέσω εδώ πέντε από τα δεκάδες αποφθέγματά του, στα οποία αποτυπώνονται οι απόψεις του για τη ζωή και τους ανθρώπους.

Υπάρχουν πραγματικά ηθικοί άνθρωποι, που ζουν σε πλήρη αρμονία με την καθολική ηθική τάξη, αδιαφορώντας αν ο κόσμος τους αγνοεί και αν οι άνθρωποι δεν τους πρόσεξαν.

Το βασίλειό μου δεν είναι αυτά που έχω, αλλά αυτά που κάνω.

Πήγαινε όσο πιο μακριά μπορείς να δεις. Μόλις φτάσεις εκεί, θα μπορείς να δεις πιο μακριά.

Τα βιβλία μου είναι οι φίλοι που δεν με απογοητεύουν ποτέ.

Η σιωπή είναι τόσο βαθιά όσο η αιωνιότητα, η ομιλία είναι τόσο ρηχή όσο ο χρόνος.

Πηγές: Britannica Encyclopedia, Valencia Universitat, University of St Andrews
Πηγές φωτογραφιών: Poetry Foundation, redbubble

ΒιβλιοτόπιοΜετά τα... φυσικά!

Αντιστοιχία σκέψεων, συναισθημάτων και παθήσεων

by iopapami_admin

Η έννοια του ψυχοσωματικού νοσήματος δεν είναι καινούρια. Ωστόσο, όσο περισσότερα προχωρά η επιστήμη τόσο περισσότερο φως ρίχνει στη συσχέτιση των σκέψεων και των συναισθημάτων με την σωματική μας υγεία. Ο Bradley Nelson στο βιβλίο του “Emotion Code” προχωρά σε αντιστοιχίσεις σκέψεων, συναισθημάτων και νοσημάτων. Ομαδοποιεί τα συναισθήματα αναλόγως με το ποιο όργανο του σώματος επηρεάζουν και μας εξηγεί πώς μπορούμε να σκεφτόμαστε για να καταλαβαίνουμε τα μηνύματα που μας στέλνει το σώμα μας.

Ο Bradley Nelson

Τα μάτια μας, είναι το όργανο με το οποίο βλέπουμε τον κόσμο. Όταν έχουμε προβλήματα όρασης αυτό σημαίνει, ότι δεν επιθυμούμε να δούμε κάτι στους εαυτούς μας και στους γύρω μας ανθρώπους. Τα αυτιά αποτελούν την ετοιμότητά μας να ερχόμαστε σε επαφή με τον γύρω κόσμο. Πόνος ή βόμβος εμφανίζεται όταν δεν θέλουμε πια ούτε να ακούμε αλλά ούτε να υπακούμε. Κάθε δυσλειτουργία των αυτιών δηλώνει κριτική άποψη σχετικά με ό,τι ακούτε, ακόμη και εσωτερικό θυμό ή επιθυμία να αποκλείσετε οτιδήποτε δεν θέλετε να ακούσετε.

Ο σβέρκος αντιπροσωπεύει την ικανότητά μας στην διαλλακτική σκέψη, στην αποδοχή μιας άλλης γνώμης, την κατανόηση των απόψεων πολλών ανθρώπων. Κατά κανόνα οι παθήσεις του λαιμού προέρχονται από την δογματική πεισματική άρνηση να δει κανείς με νέο τρόπο τα πράγματα της ζωής. Σημαίνει ισχυρογνωμοσύνη πάνω στη δική μας σκέψη.

Ο λάρυγγας αντιπροσωπεύει την ικανότητά μας να υπερασπίζουμε τα συμφέροντά μας και τις γνώμες μας, την προσωπικότητά μας.Ο λάρυγγας αρρωσταίνει, όταν εμείς θεωρούμε, ότι μας αδικούν και δεν είμαστε σε θέση να υπερασπίσουμε τους εαυτούς μας. Πέραν τούτου, ο λάρυγγας είναι η έδρα της ενέργειας της δημιουργίας. Όταν η δημιουργική ενέργεια δεν βρίσκει διέξοδο, ο λάρυγγας αρρωσταίνει.

Το σφίξιμο στο λαιμό σημαίνει ότι ίσως αισθάνεστε περιορισμένοι, υπό πίεση ή ότι σας έχουν πιάσει από το λαιμό για να πείτε ή να κάνετε κάτι. Πόνος κατά την κατάποση δείχνει τον τρόπο που διαλέγει το σώμα να σας ρωτήσει ξεκάθαρα «ποιο πρόσωπο ή κατάσταση δεν μπορείτε να καταπιείτε;». Ίσως δεν μπορείτε να καταπιείτε την στάση ενός συγκεκριμένου προσώπου ή την έκβαση μιας κατάστασης.

Αντίστοιχα με αυτά που δεν μπορούμε να καταπιούμε, είναι κι αυτά που δεν μπορούμε να χωνέψουμε. Συνήθως, τα προβλήματα με το στομάχι σχετίζονται με την ανικανότητα προσαρμογής στις νέες συνθήκες. Όταν έχουμε ενοχλήσεις ας αναρωτηθούμε «Ποιον δεν μπορούμε να χωνέψουμε; Ποιος μας κάθεται στο στομάχι; Έτσι λοιπόν τα στομαχικά προβλήματα αποτελούν εκδηλώσεις αποτυχίας ή άρνησης σας να χωνέψετε ένα άτομο ή μια κατάσταση την οποία φοβάστε ή δεν μπορείτε να αντέξετε.

Από την άλλη, τα προβλήματα με την πλάτη αρχίζουν, όταν νιώθει κανείς, ότι του λείπει η στήριξη. Οι πόνοι του άνω τμήματος της πλάτης σχετίζονται με την ανεπάρκεια της αισθηματικής στήριξης από τους άλλους. Το μεσαίο τμήμα της πλάτης σχετίζεται με το αίσθημα της ενοχής και τους φόβους του παρελθόντος, φόβους των οικονομικών προβλημάτων.

Ο πόνος στον ώμο υποδηλώνει ότι  υπερφορτώσει τον εαυτό σας με βάρη χωρίς λόγο. Βλέπετε, οι εκφράσεις του θυμόσοφου λαού δεν βγαίνουν τυχαία. Λέμε… νιώθω λες και κρατάω το βάρος του κόσμου στους ώμους μου. Αυτό μας θυμίζει τον μυθικό Άτλαντα, που κρατούσε τη Γη. Αναλαμβάνετε ακόμη και βάρη που δεν είναι δικά σας. Αυτό που οφείλετε να κάνετε σε αυτήν την περίπτωση, είναι να επιτρέψτε στους άλλους να ζουν τη δική τους ζωή, με τα δικά τους λάθη, να είναι υπεύθυνοι για αυτά και να ελευθερώσετε τον εαυτό σας.

Η καρδιά, όπως είναι αναμενόμενο, αντιπροσωπεύει την αγάπη, ενώ το αίμα τη χαρά. Όποιος αρνείται στον εαυτό του την αγάπη και τη χαρά, νιώθει την καρδιά του σφίγγει. Ως αποτέλεσμα το αίμα ρέει πιο αργά, πράγμα του οδηγεί στις αναιμίες, την στηθάγχη και το έμφραγμα. Ήδη αναφερθήκαμε στα εμφράγματα ως απόρροια στενοχώριας. Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε να μιλάμε πολλή ώρα ακόμα για τέτοιες αντιστοιχίες και να μπαίνουμε σε πιο ειδικά μονοπάτια, ωστόσο, αυτό που ήθελα να θίξω σε αυτό το άρθρο είναι η επίδραση των σκέψεων και των συναισθημάτων στο σώμα. Κάποιες από αυτές τις αντιστοιχίες  μπορεί να τις έχετε παρατηρήσει κι εσείς οι ίδιοι.

Είναι γεγονός ότι για να έχουμε καλή υγεία, πρέπει να διατηρήσουμε την ομοιόστασή μας. Αυτό καθίσταται δυνατό μόνο μέσα από μία ισορροπημένη ζωή. Οι ανισορροπίες προκαλούν κάθε νευρώσεις, που αργά ή γρήγορα αποτυπώνονται στο σώμα. Όλα αυτά όμως, τα δημιουργεί το μυαλό μας! Οι αρνητικές σκέψεις και τα αρνητικά συναισθήματα μας αρρωσταίνουν, κυριολεκτικά! Αφού αυτό είναι δυνατό να συμβεί, γιατί αντίστοιχα οι θετικές σκέψεις και τα θετικά συναισθήματα να μη μπορούν να μας θεραπεύσουν; Σε πολλούς φαντάζει αδύνατη η έννοια της αυτοΐασης, ωστόσο είναι κάτι που μπορεί να συμβεί και τα πειράματα με placebo φάρμακα το αποδεικνύουν. Όλο και περισσότεροι επιστήμονες που ασχολούνται με την ολιστική ιατρική αναγνωρίζουν τη δύναμη του ανθρώπου επάνω στη βιολογία του.

Μπορείτε να μου στείλετε τα θέματα που θέλετε να αναλύσουμε περισσότερο και τις σκέψεις σας στο email: ioanna@myalchemies.com

 

 

Πηγές εικόνων: foroils, artoflivingretreatcenter, psy-therapy

ΒιβλιοτόπιοΜετά τα... φυσικά!

Ghāyat al-Ḥakīm: η φιλοσοφία και η μαγεία του Αραβικού κόσμου

by iopapami_admin

Εκεί που η φιλοσοφία συναντά τη μαγεία του αραβικού κόσμου, αναδύεται το Ghāyat al-Ḥakīm. Θα μεταφερθούμε , λοιπόν, στο Μεσαίωνα για να μελετήσουμε ένα σπάνιο αραβικό χειρόγραφο. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα βιβλίο που τοποθετείται χρονικά γύρω στον 11ο αιώνα περίπου. Φυσικά υπάρχουν κάποιες αντικρουόμενες απόψεις σχετικά με αυτή τη χρονολόγηση, καθώς κάποιοι το οριοθετούν περίπου μισό αιώνα νωρίτερα, ωστόσο εμάς που θα ασχοληθούμε το περιεχόμενό του, δεν μας εμποδίζει κάπου η διαφορά των πέντε δεκαετιών.

Σε αυτό το βιβλίο καταγράφεται η γνώση των Αράβων για τη μαγεία! Η μαγεία για αυτούς ήταν στενά συνδεδεμένη με την αστρολογία, με τους πλανήτες και τις τροχιές τους, ενώ τα φυλαχτά αποτελούσαν μεγάλο μέρος της. Το περιεχόμενο του βιβλίου είναι ένα μείγμα μεταφυσικής, φιλοσοφίας, θεολογίας και επιστήμης. Λόγω του ότι γράφτηκε από Άραβες, η ισλαμική θεολογία και φιλοσοφία κατέχουν σημαντική θέση στις σελίδες του. Το μεσαιωνικό αυτό κείμενο χωρίζεται σε 4 βιβλία, το περιεχόμενο των οποίων πραγματεύεται την Αστρολογική, τη Φυλαχτική και την Αστρική Μαγεία. Δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ποιος είναι ο συγγραφέας αυτού του έργου. Αποδίδεται στον Ανδαλουσιανό al-Majriti, ωστόσο ο τρόπος γραφής παραπέμπει και στην Ikhwan al-Safa, δηλαδή την αδελφότητα της αγνότητας, όπως οι ίδιοι αποκαλούσαν τους εαυτούς τους. Για αυτήν την αδελφότητα μπορείτε να μάθετε περισσότερα μέσα από το άρθρο μου: Ikwan al safa-οι μύστες του Αραβικού κόσμου. Για να κάνουμε μια σύνδεση σε όσους δεν το έχουν διαβάσει, πρόκειται για μία μυστική εταιρεία του 9ου περίπου αιώνα, που ιδρύθηκε στο Ιράκ από μουσουλμάνους φιλοσόφους και λόγιους. Μάλιστα, είχαν συντάξει μία εγκυκλοπαίδεια που βασιζόταν κατά πολύ στη νεοπλατωνική φιλοσοφία, στην αριστοτελική σκέψη, τις αρχές του Δημόκριτου και ένα συνονθύλευμα Περσικής και Ινδικής σοφίας. Επίσης, αυτή η εγκυκλοπαίδεια διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ερμητική φιλοσοφία εκείνων των αιώνων!

Επιστρέφουμε όμως στο Ghāyat al-Ḥakīm, κλείνοντας τη μικρή αυτή παρένθεση. Όπως ήδη αναφέραμε, οι περίπου 400 σελίδες που το απαρτίζουν, χωρίζονται σε 4 βιβλία. Το πρώτο, αποτελείται από 7 κεφάλαια, και πραγματεύεται την αρετή της Σοφίας. Επίσης, θα διαβάσουμε για τις αστρολογικές αναλογίες και τα μοτίβα τους στην κατασκευή φυλαχτών καθώς και για τα ασαφή νοήματα που μας έχουν αποκρύψει οι φιλόσοφοι. Στο δεύτερο βιβλίο έχουμε αστρολογικές απεικονίσεις, τις λειτουργίες τους και ερμηνεία των μυστικών κρατούσαν κρυμμένα οι φιλόσοφοι. Βλέπουμε ακόμη τα μοτίβα δανεισμού της μαγείας στον κόσμο του σχηματισμού και της αποσύνθεσης καθώς και επεξήγηση στο γιατί ο Πλάτων ζητούσε να βρεθούν αυτές οι εικόνες.

Το Τρίτο Βιβλίο αναφέρεται στις τύχες των πλανητών από τις τρεις γενετικές προελεύσεις, και εξηγεί ότι δεν έχει απομείνει τίποτα

στον κόσμο του σχηματισμού και της διάλυσης που να συμφωνεί με τις λειτουργίες τους. Λόγω της μεγάλης ευαισθησίας και της ρευστότητάς τους, οι αντιδράσεις είναι αδύνατες και γι’ αυτό δεν έχει απομείνει τίποτα. Γίνεται λόγος για την ιδιοσυγκρασία των πλανητών και το πώς αλληλεπιδρούν για την πραγματοποίηση της μαγείας.

Στο τέταρτο βιβλίο μιλάμε για τη μαγεία των Κούρδων, των Ναβαταίων και των Αβησσυνών. Παρουσιάζονται δείγματα της πρακτικής τους μαγείας, η οποία θεωρείται το καλύτερο είδος μαγείας.

Η εισαγωγή στο πρώτο κεφάλαιο είναι αφιερωμένη στον Αλλάχ, ο οποίος σύμφωνα με τον συγγραφέα είναι το Ένα, το απόλυτο, το τέλειο, το μοναδικό. Εξυμνεί τη σοφία και την παντογνωσία του και στέκεται λίγο περισσότερο στο τι είναι η σοφία. Αυτή η εισαγωγή μας θυμίζει λίγο την εισαγωγή των επών, όπου ο ποιητής ζητά τη βοήθεια από τις Μούσες για να καταφέρει να ολοκληρώσει ένα τόσο δύσκολο έργο, όπως αυτή η εξιστόρηση. Έτσι κι εδώ ο συγγραφέας επικαλείται το Θεό του, τον εξυμνεί και του ζητά να φανεί αντάξιος και να καταφέρει να μεταλαμπαδεύσει αυτή τη γνώση μέσα από το δύσκολο έργο που ξεκινά. Σύμφωνα με τον συγγραφέα λοιπόν, τα τρία υποκειμενικά χαρακτηριστικά της σοφίας είναι ότι συνεχώς μεγαλώνει και ποτέ δεν εξαφανίζεται, τιμωρεί και πειθαρχεί, και δεν θα πλησιάσει ποτέ κανέναν που δεν ενδιαφέρεται για αυτήν. Η απόκτηση της σοφίας είναι το κίνητρο για την αναζήτηση της γνώσης.

Τι είναι όμως η μαγεία; Στην πραγματικότητα, μαγεία είναι όλα αυτά που γοητεύουν απόλυτα τα μυαλά και προσελκύουν τις ψυχές χρησιμοποιώντας ως μέσο επίτευξης τα λόγια και τις πράξεις. Αυτή η γοητεία και η έλξη παρουσιάζεται με το θαυμασμό, την έγκριση και την αποδοχή. Ο ανθρώπινος νους δυσκολεύεται να κατανοήσει τη μαγεία και οι σκοποί της συχνά κρύβονται πίσω από την απλότητα. Πρόκειται για ένα πνεύμα μέσα σε ένα πνεύμα, το οποίο περιλαμβάνει ανάλυση και φαντασία. Το φυλαχτό για παράδειγμα, είναι ένα πνεύμα μέσα σε ένα σώμα, ενώ η χημεία είναι ένα σώμα μέσα σε ένα σώμα. Τα αίτια της μαγείας δεν είναι καθόλου εύκολο να κατανοηθούν από την πλειοψηφία των ανθρώπων, γι’ αυτό και είναι δύσκολο να εφευρεθεί η μαγεία. Στα πλαίσια της κατανόησης της έννοιας και της δύναμης της μαγείας για τους Άραβες, αξίζει να αναφερθούμε στις λέξεις που χρησιμοποιούσαν. Το φυλαχτό για αυτούς είναι η λέξη talsam, η οποία μπορεί να αντιστραφεί και να τη διαβάσουμε ανάποδα, δηλαδή maslat. Maslat σημαίνει στα αραβικά έλεγχος, κυριαρχία.

Μιλάμε για κυριαρχία, επειδή επί της ουσίας η μαγεία αποτελεί έλεγχο και εξαναγκασμό. Λειτουργεί ανάλογα με το σκοπό για τον οποίο υλοποιήθηκε. Μπορεί να δημιουργήσουμε ένα φυλαχτό που θα προσφέρει υπερδυνάμωση στον κάτοχό του ή εξαναγκασμό σε συμπεριφορές ή πράξεις. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για αυτό αριθμητικές αναλογίες και τοποθέτηση αστρολογικών μυστικών μέσα σε συγκεκριμένα σώματα, τις κατάλληλες στιγμές και με τη συμβολή θυμιατών που είναι ισχυρά αρκετά ώστε να αναδείξουν το πνεύμα του φυλαχτού. Πρόκειται για τη μεταμόρφωση ενός σώματος στο νέο του εαυτό μέσω εξαναγκασμού. Φανταστείτε το σαν μια μαγιά που αλληλεπιδρά, ζυμώνει και μεταβάλλει τα πράγματα από την ουσία τους. Αντίστοιχα λειτουργεί και η αλχημεία. Μεταμορφώνει το σώμα στον εαυτό του γρήγορα, αλλάζοντας την κατάστασή του σε μία άλλη υψηλότερης ποιότητας. Πλέον το σώμα αποκτά νέα μορφή, νέα χαρακτηριστικά και είναι καθαρό από οποιαδήποτε διάβρωση και ακαθαρσία.

Η μαγεία χωρίζεται σε δύο κατηγορίες: θεωρητική και πρακτική. Η επιστήμη της μαγείας ασχολείται με τη γνώση της θέσης των πλανητών, την τοποθεσία των εικόνων τους, με τον τρόπο με τον οποίο ρίχνουν το φως τους σε πλανήτες σε τροχιά και με αστρολογικές αναλογίες. Αν κάποιος γνωρίζει όλα αυτά τα στοιχεία, μπορεί να πετύχει αυτό που αναζητά μέσα από τη μαγεία. Ωστόσο   , το καλύτερο κομμάτι της επιστημονικής μαγείας είναι ο λόγος. Τα λόγια έχουν τη δύναμη να πραγματοποιήσουν πολλές μεταβολές, να αλλάξουν καταστάσεις και να γοητεύσουν, με την έννοια του να μαγεύσουν. Στο πρακτικό κομμάτι εισέρχεται η ενασχόληση με τις τρεις γενεσιουργές προελεύσεις και με το τι εκπορεύεται από τις δυνάμεις των πλανητών που βρίσκονται σε τροχιά. Πολύ σημαντικό είναι το στοιχείο της θερμότητας, η οποία αναζητείται πριν από το λιβάνι για να λάβει τη βοήθεια όλων των ολοκληρωμένων δυνάμεων ώστε να ξεπεραστούν οι ημιτελείς δυνάμεις. Μία φυσική πηγή θερμότητας μπορεί να αναζητηθεί από την τροφή. Δεν απαιτείται κανένα άλλο είδος θερμότητας και καμία άλλη βοήθεια από ζωικά ή ανθρώπινα πνεύματα. Ένα μέρος της μαγείας είναι κόλπα, αλλά ένα άλλο μέρος της, κερδίζεται.

Σύμφωνα με το Ισλάμ, ο Αλλάχ είπε κάποτε: Πάρε 4 πουλιά, δάμασέ τα να επιστρέψουν σε εσένα. Ύστερα κόψε τα σε κομμάτια και σκόρπισέ τα σε διαφορετικούς λόφους. Μετά, φώναξέ τα να γυρίσουν πίσω σε εσένα, και θα πετάξουν προς εσένα γρήγορα! Κάπως έτσι εκδηλώνεται σε ένα εδάφιο του Κορανίου η παντοδυναμία του Θεού τους. Αυτό ως παράδειγμα της αποτελεσματικότητας της μαγείας αναφέρεται και σε αυτό το βιβλίο.

Για να προχωρήσει κανείς σε άσκηση μαγείας, πρέπει να γνωρίζει ότι οι πλανήτες ομαδοποιούνται σε 12 ζώδια, τα οποία έχουν ορισμένες επιδράσεις σε όλα τα όντα. Η τύχη των επτά σταθερών πλανητών προσδιορίζεται από την ιδιαίτερη κατεύθυνση και κατάσταση των ζωδίων τους. Επιπλέον, είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε τα σχετικά χαρακτηριστικά παρόμοιων ζωδίων, τα αντίστοιχα  των επτά πλανητών, τους δύο κόμβους και τις θέσεις τους στην ουράνια ζώνη, τις επιδράσεις των πλανητών σε όλα τα όντα σε αυτόν τον κόσμο, τι συμβαίνει με τους επτά πλανήτες μεμονωμένα αλλά και τις μεταξύ τους σχέσεις, καθώς και τις αυθεντικές επιπτώσεις των αρχών που διέπουν τη συμπεριφορά των αστεριών. Ακόμη, είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε πώς να εκμεταλλευτούμε τον πιο κυρίαρχο από τους επτά πλανήτες, τη σειρά ισχύος τους και πώς να προστατευτούμε από τον καθένα από αυτούς. Αυτές οι γνώσεις αστρολογίας είναι θεμελιώδεις για κάποιον που θέλει να κατανοήσει το πώς λειτουργεί η μαγεία.

Στη συνέχεια του βιβλίου δίνονται συγκεκριμένες πληροφορίες για τις θέσεις των πλανητών και των ζωδίων οι οποίες είναι απαραίτητες για την υλοποίηση της μαγείας. Υπάρχουν οδηγίες για το τι πρέπει να κάνει αυτός που τελεί μαγεία την ημέρα και τι αυτός που την τελεί τη νύχτα. Οι μυημένοι μπορούν να κατανοήσουν τις οδηγίες για τη δημιουργία φυλαχτών όπως για παράδειγμα για να έρθουν κοντά δύο ερωτευμένοι και να δεθεί η σχέση, για να ηττηθεί ένας εχθρός, για να καταστραφεί μια πόλη, για πλούτο και ευημερία και άλλα. Για την κάθε περίπτωση έχουν γραφτεί και τα κατάλληλα λογάκια, καθώς όπως είπαμε και νωρίτερα, θεωρούσαν ότι η πιο σπουδαία μαγεία είναι ο λόγος. Υπάρχει λοιπόν μια ολόκληρη τελετουργία για το κάθε τι. Ασφαλώς, δεν μπορεί οποιοσδήποτε έχει στα χέρια του αυτό το βιβλίο να προχωρήσει σε τέλεση μαγείας. Το πώς γίνονται όλα αυτά τα πράγματα μπορεί να το κατανοήσει κάποιος που έχει ακολουθήσει ήδη κάποια βήματα, έχει βρεθεί σε κάποιους κύκλους που προσφέρουν συγκεκριμένες γνώσεις και έχει μυηθεί στον μαγικό αυτό κόσμο. Ζωτικής σημασίας είναι και η γνώση φιλοσοφίας, γι’ αυτό και από την αρχή του βιβλίου τονίζεται η αξία της Σοφίας. Πρέπει κανείς να γνωρίζει καλά τα επίπεδα του κόσμου και πώς το ένα επηρεάζει το άλλο. Πώς πρέπει να δράσει στο ένα για να φέρει συγκεκριμένα αποτελέσματα σε κάποιο άλλο. Αυτό το έργο μεταφέρει γνώσεις από τις διδασκαλίες του Ερμή και επηρέασε τόσο τους ερμητιστές όσο και τους αλχημιστές του μεσαίωνα.

Βιβλιοτόπιο

Η Ουράνια Προφητεία

by iopapami_admin

Η Ουράνια Προφητεία του James Redfield είναι ένα από τα βιβλία που όσοι έχουν ενεργειακές αναζητήσεις αξίζει να το διαβάσουν. Για αρχή να ευχαριστήσω την Ανδρομάχη Πλαγιαρίδου που μου σύστησε το βιβλίο. Πραγματικά αξίζει την προσοχή και το χρόνο σας και όπως παρακινήθηκα από κάποιον άλλον, είναι η σειρά μου να παρακινήσω εσάς. Στο εξώφυλλο του βιβλίου αναφέρεται ότι πρόκειται για μία περιπέτεια. Πραγματικά, μία περιπέτεια ξεκινά, ένα ταξίδι αναζήτησης.

Στα δάση του Περού ανακαλύφθηκε ένα αρχαίο χειρόγραφο και οι ήρωες του βιβλίου αναζητούν τις εννιά επιγνώσεις που περιλαμβάνονται σε αυτό. Οι επιγνώσεις είναι ουσιαστικά κάποια κλειδιά – καθοδηγητές για τη ζωή, συνειδητοποιήσεις που μπορούν να μας εξελίξουν ως ανθρώπους. Όπως κάθε νέα γνώση που συναντά το φως πολεμάται, αμφισβητείται και κινδυνεύει με αφανισμό, έτσι και αυτό το χειρόγραφο. Οι λίγοι που έχουν ήδη έρθει σε επαφή με αυτό και έχουν κατανοήσει την αλήθεια του, προσπαθούν να το σώσουν. Έτσι, οι ήρωες διώκωνται ενώ παράλληλα προσπαθούν να ανακαλύψουν τις επιγνώσεις και να τις διαδώσουν. Μέσα από μία σειρά γεγονότων, οι επιγνώσεις αποκαλύπτονται στον αναγνώστη και ερμηνεύονται με παραδείγματα, ώστε να είναι πιο οικείες και κατανοητές. Ας τις δούμε όμως λίγο πιο αναλυτικά, σε μια προσπάθεια να σας κεντρίσω το ενδιαφέρον για ένα βιβλίο που με ενέπνευσε!

Το εξώφυλλο του βιβλίου, μεταφρασμένο από τις εκδόσεις Διόπτρα

Αρχικά, γίνεται λόγος για την κρίσιμη μάζα που έχει ήδη αφυπνιστεί. Το αρχαίο αυτό χειρόγραφο προβλέπει ότι επί των ημερών μας ο ανθρώπινος πολιτισμός θα συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα στον πνευματικό κόσμο και θα στραφεί σε τέτοιες αναζητήσεις για να βρει απαντήσεις. Οι άνθρωποι θα αρχίσουν να κατανοούν την αξία των συμπτώσεων και θα μάθουν να τις αξιοποιούν και να τις εμπιστεύονται για την εξέλιξή τους. Μία νέα κοσμοθεωρία αναδύεται, πληρέστερη από την ήδη υπάρχουσα. Αρκετά ασχολήθηκε η ανθρωπότητα με την ύλη, την τεχνολογία και την εξασφάλιση των ανέσεων. Η απορρόφηση από τα καθημερινά θα δώσει τη θέση της στην συνειδητοποίηση των συμπτώσεων που μας συμβαίνουν καθημερινά. Μέσα από αυτές, θα βρούμε το δρόμο προς τον πραγματικό σκοπό μας και θα ανακαλύψουμε την πραγματική φύση του σύμπαντος. Με την τρίτη επίγνωση, συνειδητοποιούμε ότι τα πάντα γύρω μας είναι ενέργεια, ροή ενέργειας. Αναπτύσσοντας τη διαίσθησή μας μπορούμε να την αισθανθούμε και μάλιστα μπορούμε να την διαχειριστούμε. Εστιάζοντας την ενέργειά μας, δίνοντας την προσοχή μας σε κάποιον ή κάτι, μπορούμε να επηρεάσουμε αναλόγως ένα ολόκληρο σύστημα. Όσο εξασκούμαστε σ’ αυτό, τόσο αυξάνουμε τη συχνότητα των συμπτώσεων που μπορούν να μας καθοδηγήσουν και να μας αφυπνίσουν περισσότερο.

Η τέταρτη επίγνωση μας φέρνει αντιμέτωπους με τον διαρκή αγώνα για απόκτηση περισσότερης δύναμης. Γινόμαστε πιο δυνατοί όταν έχουμε περισσότερη ενέργεια. Για να αποκτήσουμε ενέργεια, εφόσον έχουμε αποκοπεί από την πηγή μας, την παίρνουμε από τους άλλους ανθρώπους είτε επειδή μας την προσφέρουν οικειοθελώς είτε εξαναγκάζοντας. Σε αυτό το σημείο παρουσιάζονται κάποια μοντέλα εξουσιαστών και εξουσιαζόμενων, με τρόπο που μας κάνουν να προβληματιστούμε για τη μέχρι τώρα πορεία μας. Αναλογιζόμαστε τη συμπεριφορά μας για να δούμε πού βρισκόμαστε και πώς συνειδητά θα ξεχωρίζουμε και θα αντιμετωπίζουμε τις προσωπικότητες των άλλων. Ο διαρκής ανταγωνισμός για απόκτηση περισσότερης ενέργειας αποτελεί την πηγή όλων των ανθρώπινων συγκρούσεων. Η Πέμπτη συνειδητοποίηση μας φέρνει ευχάριστα μηνύματα για την εξέλιξη αυτής της κατάστασης. Μπορούμε πραγματικά να συνδεθούμε με τη θεϊκή ενέργεια που ρέει μέσα μας! Όταν το επιτύχουμε αυτό, η ανασφάλεια και οι συγκρούσεις δεν θα έχουν πια θέση στη ζωή μας. Θα αισθανόμαστε ανάλαφροι, δυνατοί, πλημμυρισμένοι από αγάπη. Εξάλλου όλα γίνονται για την αγάπη, την ενέργεια με την υψηλότερη συχνότητα! Έχοντας έρθει σε επαφή με την πηγή, μπορούμε πιο εύκολα να κατανοήσουμε πότε απομακρυνόμαστε από αυτήν, για ποιο λόγο και πώς αναζητούμε την ενέργεια των άλλων. Οι συνειδητοποιήσεις αυτές μπορούν να μας οδηγήσουν σε μια πιο ουσιαστική και σταθερή σύνδεση με τη ροή της ενέργειας. Ακόμη, μπορούν να μας βοηθήσουν να αναπτυχθούμε και να αντιληφθούμε τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να προσφέρουμε στην ανθρωπότητα. Όταν συνειδητοποιήσουμε ποια είναι η αποστολή μας, θα παρατηρήσουμε ότι οι μυστηριώδεις συμπτώσεις αυξάνονται. Όλα αυτά θα μας οδηγήσουν στο πεπρωμένο μας. Όταν έχουμε ένα ερώτημα, θα βιώνουμε ονειροπολήσεις και διαισθητικές εμπειρίες, μέχρι που κάποιος άλλος άνθρωπος, «συμπτωματικά» θα έρθει να μας δώσει την απάντηση! Υπάρχει ένας ακόμη τρόπος για να αυξήσουμε την καθοδήγηση που λαμβάνουμε. Αυτό, λοιπόν, μπορεί να επιτευχθεί με την ψυχική εξύψωση που μπορούμε να προσφέρουμε καθημερινά σε ανθρώπους που εμφανίζονται στη ζωή μας. Ωστόσο, πρέπει να προσέξουμε να μην «χαθούμε» μέσα σε ρομαντικές σχέσεις. Η ένατη και τελευταία επίγνωση μας οδηγεί σε έναν αναδυόμενο πολιτισμό, με αφυπνισμένους ανθρώπους, συγχρονική ανάπτυξη, άφθονη και ομαλή ροή ενέργειας. Όταν ο άνθρωπος καταφέρει να εξυψωθεί στα υψηλότερα ενεργειακά επίπεδα, θα ενοποιηθεί η διάσταση της ύπαρξης με τη μεταθανάτια διάσταση και έτσι θα τερματιστεί ο κύκλος της γέννησης και του θανάτου. Το σώμα θα έχει πλέον μόνο την πνευματική του μορφή, αφήνοντας πίσω την υλική.

O συγγραφέας James Redfield

Η περιπέτεια των ηρώων φαίνεται να ολοκληρώνεται μόλις συνειδητοποιήσουν την ένατη επίγνωση, ωστόσο, ο συγγραφέας έχει ήδη προχωρήσει μέχρι την δωδέκατη επίγνωση στην οποία έχει αφιερώσει ένα ολόκληρο βιβλίο. Μείνετε συντονισμένοι γιατί μόλις ολοκληρώσω τη μελέτη αυτού του βιβλίου, θα τη μοιραστώ μαζί σας. Οφείλω να αναγνωρίσω πάντως ότι η αρχή του βιβλίου έχει ήδη αιχμαλωτίσει την προσοχή μου! Αν κάποιος από εσάς έχει ήδη διαβάσει την Ουράνια Προφητεία και θέλει να μοιραστεί μαζί μου κάποιο σχόλιο, προβληματισμό ή πληροφορία, ας μη διαστάσει να επικοινωνήσει! Περιμένω τα μηνύματά σας στο ioanna@myalchemies.com.

Καλή ανάγνωση!

Newer Posts
Older Posts