Στη λίμνη Δόξα έχουμε αναφερθεί και σε παλαιότερο άρθρο, ως έναν υπέροχο προορισμό στη φύση για μικρούς και μεγάλους. Πόσοι όμως γνωρίζετε ότι μία ανάσα από το μαγευτικό αυτό τοπίο βρίσκεται ένα ιστορικό Κρυφό Σχολειό; Θα ακολουθήσουμε τη σήμανση δίπλα από τη λίμνη που μας οδηγεί το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου και θα μάθουμε την ιστορία του!
Στην είσοδο του Ναού του Αγίου Γεωργίου στον Φενεό.
Η Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Φενεού χτίστηκε το 1500 στη θέση “Παλαιομονάστηρο”, δηλαδή στο σημείο της λίμνης Δόξα που βλέπουμε σήμερα το μικρό ναό του Αγίου Φανουρίου. Η Μονή μεταφέρθηκε λίγο πιο πάνω, στο σημείο που βρίσκεται σήμερα, το 1693 λόγω της ανόδου της στάθμης της λίμνης. Το Καθολικό της Μονής καταστράφηκε από πυρκαγιά και ανακαινίστηκε το 1754. Οι αγιογραφίες που σώζονται μέχρι σήμερα, χρονολογούνται το 1768, ενώ το περίτεχνο τέμπλο είναι του 1762.
Η φθορά του χρόνου είναι εμφανής στις αγιογραφίες του 1768.
Τα ζώα-σύμβολα των Ευαγγελιστών απεικονίζονται κάτω από τη σκάλα που οδηγεί στο Κρυφό Σχολειό.
Το Κρυφό Σχολειό της Μονής Αγίου Γεωργίου Φενεού
Στη δυτική πλευρά του ναού, πιο συγκεκριμένα πίσω από το νάρθηκα, υπάρχει μια παλιά ξύλινη σκάλα που οδηγεί σε ένα πατάρι. Ανεβαίνουμε με προσοχή, ένας ένας, καθώς η παλαιότητα της κατασκευής δεν εγγυάται για την ασφάλειά μας.
Αγιογραφίες κατόπιν της ανακαίνισης του ναού, στην είσοδο. Σας τράβηξε κάτι την προσοχή;
Ας ανέβουμε μαζί τα σκαλιά!
Δεν ξέρω τι περίμενα να βρω ανεβαίνοντας τη σκάλα, πάντως εξεπλάγην που είδα μία κανονική σχολική αίθουσα σε μικρογραφία. Πίνακας και καρεκλάκια, για την ακρίβεια σκαμνάκια, για τους μαθητές. Φαίνεται σαν να σταμάτησε ο χρόνος σε αυτό το μέρος.
Το Κρυφό Σχολειό, στο πατάρι της Μονής.
Απαγορεύεται να πατήσουμε στο πατάρι καθώς ο κίνδυνος κατάρρευσης της παλιάς, ξύλινης κατασκευής είναι μεγάλος. Μπορούμε, ωστόσο, να παρατηρήσουμε το χώρο και να φανταστούμε τα ελληνόπουλα να μαθαίνουν γράμματα από έναν ιερέα, υπό το φως των κεριών.
Έχω ακούσει πολλές φορές να λένε ότι δεν υπήρξε ποτέ κρυφό σχολειό, ότι η εκκλησίες δεν βοήθησαν ποτέ και σε τίποτα και διάφορες άλλες εκδοχές της ιστορίας μας. Δεν ξέρω αν θα μπορέσουμε να μάθουμε κάποια στιγμή την αλήθεια. Αν η αλήθεια είναι μία ή πολλές και διαφορετικές, κατά περίπτωση. Ίσως η αλήθεια να βρίσκεται κάπου στη μέση, τελικά.
Υπήρχαν χρονικές περίοδοι που ο τουρκικός ζυγός ήταν πιο χαλαρός σε σχέση με άλλα χρόνια. Επίσης, κάποιες περιοχές, λόγω της θέσης τους, διατηρούσαν ορισμένα προνόμια σε σύγκριση με άλλες. Προσωπική μου άποψη: δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι και απόλυτοι.
Είναι, επίσης, γνωστό ότι τα μοναστήρια κατείχαν γνώση. Είχαν βιβλία και οι ιερείς ήξεραν γράμματα. Ορισμένα μάλιστα, διέθεταν πλούσιες βιβλιοθήκες. Αυτό σημαίνει ότι θα μπορούσαν, υπό συνθήκες, να μεταλαμπαδεύσουν τη γνώση τους, αν υπήρχε η βούληση ή η ανάγκη. Ίσως να λειτουργούσαν κάποιες Μονές ως σχολεία αλλά όχι κρυφά. Ίσως και να μην μάθουμε ποτέ.
Θα χαρώ να επικοινωνήσετε μαζί μου και να μοιραστείτε τις γνώσεις σας, ακόμη και τις απόψεις σας επί του θέματος. Στείλτε το email σας στο: ioanna@myalchemies.com ή ένα μήνυμα στο messenger από τη σελίδα του facebook.