Όσοι βίωσαν την Κατοχή και τον Εμφύλιο, σιγά σιγά φεύγουν από τη ζωή παίρνοντας μαζί τους ένα κομμάτι της ιστορίας μας. Μαύρες σελίδας της ιστορίας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να κλείνουμε τα μάτια σε αυτές. Έτσι λοιπόν, σήμερα θα σας μεταφέρω αυτούσια τα γεγονότα που κατέγραψε ο Μιχαήλ Αλεγιζάκης σε ένα τετράδιο για να αφήσει γραπτή παράδοση στα παιδιά και τα εγγόνια του, ώστε να μην ξεχαστούν τα γεγονότα που βίωσε τους δύσκολους αυτούς καιρούς. Είναι μεγάλη μου τιμή που μου εμπιστεύτηκε το τετράδιο με τις μαρτυρίες αυτών των συμβάντων ο εγγονός του με σκοπό τη δημοσίευσή τους, τη διάθεση των πληροφοριών στις επόμενες γενιές. Θα ξεκινήσω συστήνοντας αυτόν τον δυνατό άνθρωπο, που επιβίωσε από όλα αυτά και τα μοιράστηκε μαζί μας.
Ο Μιχαήλ Αλεγιζάκης (1926 – 2007) μεγάλωσε στην Κοκκινιά και αργότερα παντρεύτηκε την Καλιρρόη με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά. Ήταν ένας άνθρωπος δραστήριος, ο οποίος πάντα προστάτευε όσους χρειάζονταν βοήθεια. Απευθύνονταν σε όλους με σεβασμό, ασχέτως ηλικίας ή κοινωνικής θέσης. Ενδεικτικό των ανωτέρω είναι ότι με τη σύζυγό του η σχέση ήταν πάντα τεταμένη, με πολλούς καυγάδες, αλλά ο Μιχαήλ δεν μιλούσε ποτέ γι’ αυτό και πάντα την υπερασπιζόταν. Του άρεσε να προσφέρει χαρά στους γύρω του και δεν έβλαπτε ποτέ κανέναν με τις πράξεις ή τα λόγια του. Έπινε το κρασάκι του με μέτρο, χωρίς υπερβολές και ανησυχούσε τρομερά για το πού έχει φτάσει αυτός ο κόσμος.
Ο θάνατός του προήλθε από φυσικά αίτια. Μέχρι και την προτελευταία μέρα της ζωής του περπατούσε από την Κοκκινιά μέχρι τον Πειραιά για να δει τα παιδιά και τα εγγόνια του. Οι δικοί του άνθρωποι τον θυμούνται πάντα με αγάπη και νοσταλγούν την παρέα και τις συζητήσεις τους. Συνήθιζε να τους μιλάει για τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, για τα εγκλήματα των Γερμανών και τις προδοσίες των Ελλήνων. Λίγες εβδομάδες πριν από τον θάνατό του αποφάσισε να καταγράψει κάποια από αυτά τα περιστατικά και να τα παραδώσει στα παιδιά και τα εγγόνια του, ώστε να μην ξεχαστούν ποτέ οι μνήμες και τα γεγονότα. Έτσι, ξεκίνησε να καταγράφει σε ένα τετράδιο τις μαρτυρίες του και χρησιμοποίησε γκαρμπόν για να δημιουργήσει αντίτυπα για όλα τα μέλη της οικογένειας. Στις σελίδες που ακολουθούν θα βρείτε γεγονότα όχι μόνο από την Κατοχή αλλά και από τα Δεκεμβριανά του 1944.
Θέλω να ευχαριστήσω για μία ακόμη φορά τον εγγονό του που μου εμπιστεύτηκε αυτό το τετράδιο. Με σεβασμό σας παραθέτω τις σελίδες του με την περιγραφή των γεγονότων εκείνου του καιρού.
