Monday, May 19, 2025
  • Αρχικη
  • Εξ-ερευνησεις
  • Μετα τα … φυσικα!
  • Μυθικες Ιστοριες
  • Βιβλιοτοπιο
  • Ας γνωριστουμε
  • Login/Register
My Alchemies
  • Αρχικη
  • Εξ-ερευνησεις
  • Μετα τα … φυσικα!
  • Μυθικες Ιστοριες
  • Βιβλιοτοπιο
  • Ας γνωριστουμε
"Οι αλχημιστές ψάχνοντας για χρυσάφι ανακάλυψαν πολλά άλλα πράγματα μεγαλύτερης αξίας." Άρθουρ Σοπενχάουερ
My Alchemies
  • Αρχικη
  • Εξ-ερευνησεις
  • Μετα τα … φυσικα!
  • Μυθικες Ιστοριες
  • Βιβλιοτοπιο
  • Ας γνωριστουμε
My Alchemies
My Alchemies
  • Αρχικη
  • Εξ-ερευνησεις
  • Μετα τα … φυσικα!
  • Μυθικες Ιστοριες
  • Βιβλιοτοπιο
  • Ας γνωριστουμε

@2022 - All Right Reserved. Designed and Developed by PenciDesign

Home » Βιβλιοτόπιο
Category:

Βιβλιοτόπιο

Βιβλιοτόπιο

(Ανα)γνώρισε τη δύναμή σου – Συνέντευξη στη Βίκυ Μπαϊρακτάρη

by iopapami_admin

Η συνέντευξη που παραχώρησε η συγγραφέας Ιωάννα Παπαμιχαήλ στη δημοσιογράφο Βίκυ Μπαϊρακτάρη σχετικά με το νέο της βιβλίο με τίτλο: (Ανα)γνώρισε τη δύναμή σου. Κυκλοφορεί από την Άμμων Εκδοτική.

–  Μίλησε μας  για το βιβλίο σου. Τι πραγματεύεται, σε τι εστιάζει;

– Ο τίτλος του βιβλίου είναι: (Ανα)γνώρισε τη Δύναμή σου, το «ανα» είναι σε παρένθεση. Πρόκειται λοιπόν για μία πρόσκληση αλλά και πρόκληση προς τον αναγνώστη, να βρει τη δύναμη που κρύβει μέσα του, όποια και αν είναι αυτή, με οποιαδήποτε μορφή και να την αναγνωρίσει ως αναπόσπαστο στοιχείο της ύπαρξής του. Αυτό θα τον βοηθήσει να κατανοήσει τον εαυτό του, τις επιλογές του και γιατί η πραγματικότητα που βιώνει είναι αυτή που είναι. Μέσα από τη γνώση και τη συνειδητοποίηση, θα δει ότι είναι στο χέρι του να αλλάξει όσα δεν του αρέσουν και να διαμορφώσει τη ζωή του όπως τη θέλει. Συνεπώς, το βιβλίο αυτό είναι μία αναζήτηση του πραγματικού Εαυτού. Είναι ένα ταξίδι μέσα από τη φιλοσοφία, τις θρησκείες, μέσα από επιστήμες όπως η Κβαντομηχανική, η Νευροβιολογία και η Ψυχολογία, με ξεχωριστό προορισμό για τον καθένα. Ξέρεις, μπορούμε να διαβάσουμε το ίδιο πράγμα και να κατανοήσουμε κάτι διαφορετικό. Δεν υπάρχει εδώ σωστό και λάθος. Αυτό το ταξίδι είναι προσωπικό για τον καθένα γι’ αυτό και οι δυνητικοί προορισμοί είναι όσοι και οι αναγνώστες!

(Ανα)γνώρισε τη δύναμή σου

(Ανα)γνώρισε τη δύναμή σου – εξώφυλλο του βιβλίου.

 

– Τι ήταν αυτό που σε παρακίνησε να ασχοληθείς με το συγκεκριμένο θέμα;

– Ένα από τα βασικά ερωτήματα που με απασχολούν και αποτέλεσαν έναυσμα για την παρούσα έρευνα είναι το αν μπορεί ο άνθρωπος να δημιουργήσει την πραγματικότητα που επιθυμεί, ακόμα κι αν απέχει πολύ από αυτήν. Έχουμε ως ανθρώπινα όντα τη δυνατότητα της δημιουργίας; Μήπως υπάρχουν κάποιοι μηχανισμοί που μπορούν να βοηθήσουν στην υλοποίηση των σκέψεων; Μέσα από αυτά τα ερωτήματα, προκύπτει ένα πιο θεμελιώδες. Πρέπει πρώτα να δούμε αν μπορεί η σκέψη, που είναι κάτι άυλο, να επιδράσει στον φυσικό κόσμο, δηλαδή στο υλικό πεδίο. Γνωρίζουμε εμπειρικά ότι το αντίστροφο συμβαίνει. Κάθε βίωμα στον υλικό κόσμο δημιουργεί σκέψεις και συναισθήματα. Παρατηρούμε λοιπόν, ότι η επίδραση του υλικού στο άυλο δεν είναι απλά εφικτή, είναι μία μόνιμη συνθήκη. Οι σκέψεις και τα συναισθήματα όμως, ταξιδεύουν μέσα στο σώμα μας με τη μορφή χημικών ουσιών και φτάνουν μέσα σε κάθε κύτταρό μας. Αυτή είναι η βασική τροφή που δίνουμε στο σώμα μας, πέρα από το φαγητό και το ποτό. Άρα, το τι προεκτάσεις έχει ο τρόπος που σκεφτόμαστε είναι κάτι πολύ σημαντικό για την ίδια την ύπαρξη, για το σώμα, την ψυχολογία, τις αντιλήψεις και φυσικά για τις αποφάσεις που παίρνουμε. Πιστεύω λοιπόν, ότι κάτι τόσο ζωτικής σημασίας για την αντίληψη της πραγματικότητας αξίζει να το ερευνήσω, να μελετήσω και να μάθω πώς λειτουργώ. Να γνωρίσω καλύτερα εμένα! Κάπως έτσι ξεκίνησε αυτή η έρευνα και επεκτάθηκε αρκετά, όπως μπορείς να δεις και από το αποτέλεσμα.

 

– Από πού έχεις αντλήσει τις πληροφορίες; Μέσα από ποια βιβλιογραφία και ποιες πηγές δόμησες το βιβλίο αυτό ;

– Χαίρομαι πολύ που μου κάνεις αυτήν την ερώτηση γιατί είναι πολύ σημαντικό να καταλάβει ο κόσμος που μας ακούει ότι το βιβλίο αυτό δεν είναι ένα μυθιστόρημα, δεν είναι δικές μου σκέψεις, είναι μία έρευνα βασισμένη σε βιβλιογραφία. Στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου μπορεί ο αναγνώστης να βρει όλες τις πηγές από τις οποίες έχω αντλήσει τις πληροφορίες που παραθέτω.  Για να γίνω πιο συγκεκριμένη, έχω χρησιμοποιήσει ορισμένα λεξικά για τους ορισμούς που αναφέρονται σε κάποια σημεία, τα ιερά βιβλία της κάθε θρησκείας που αναφέρεται στην παρούσα έρευνα, επιστημονικά άρθρα και δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά και βιβλιοθήκες Πανεπιστημίων καθώς και βιβλία φιλοσοφίας τα οποία αναφέρονται λεπτομερώς.

 

– Τι θεωρείς ότι θα αποκομίσει ο αναγνώστης διαβάζοντας το;

– Είναι βέβαιο ότι θα λάβει πληροφορίες που δεν γνώριζε ως τώρα. Είτε σε επίπεδο φιλοσοφίας, σε επίπεδο ψυχολογίας ή επιστήμης, σίγουρα θα αποκομίσει γνώσεις. Από κει και πέρα, πιστεύω ότι πραγματικά θα δει τη ζωή μέσα από ένα άλλο πρίσμα και ίσως αποφασίσει να αξιοποιήσει τη γνώση που θα βρει εδώ για να αλλάξει τη ζωή του, να πιστέψει ότι μπορεί να διαμορφώσει την πραγματικότητα που επιθυμεί και να αναλάβει δράση! Κάποιοι ίσως δεχτούν ερεθίσματα τα οποία θέλουν να μελετήσουν περισσότερο και να κάνουν τη δική τους έρευνα σε αυτό που τους κέντρισε το ενδιαφέρον. Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω πως αφιερώνοντας λίγο χρόνο στη μελέτη αυτού του βιβλίου μόνο κερδισμένος μπορεί να βγει κανείς, καθώς θα μάθει εύκολα και γρήγορα όλα αυτά που εμένα μου πήρε πολλούς μήνες ενδελεχούς έρευνας και πολύ κόπο.

 

– Θεωρείς ότι μπορεί να συμβάλλει στο «γνώθι σαυτόν» ;

– Για μία ευδαίμονα, αγαθή, συνειδητή και ηθική ζωή, ο άνθρωπος πρέπει να γνωρίσει τον εαυτό του. Αυτήν την προσωπική εργασία λοιπόν, τη θεωρώ απαραίτητη για κάθε άνθρωπο. Στον Πυθαγόρα αποδίδεται η φράση: «Γνώρισε τον Εαυτό σου και θα γνωρίσεις το Σύμπαν και τους Θεούς». Αναμφισβήτητα η γνώση τού ποιοι είμαστε είναι απαραίτητη για να πορευόμαστε συνειδητά και να ορίζουμε τη ζωή μας αναλαμβάνοντας την ευθύνης της. Τι θα μπορούσαμε όμως να ανακαλύψουμε γνωρίζοντας τον εαυτό μας; Πώς θα γνωρίσουμε το σύμπαν και τους θεούς; Μήπως όλα αυτά ενυπάρχουν μέσα μας κι εμείς υπάρχουμε μέσα σε αυτά; Θεωρώ λοιπόν ότι αυτό το βιβλίο μπορεί να βοηθήσει σε σημαντικό βαθμό κάποιον που έχει τέτοιες αναζητήσεις, ν γνωρίσει τον εαυτό του.

(Ανα)γνώρισε τη δύναμή σου

(Ανα)γνώρισε τη δύναμή σου – το οπισθόφυλλο του βιβλίου με την περίληψη.

 

– Είναι εύκολο στις μέρες μας να αποκτήσει ο άνθρωπος την ευτυχία;

– Η ευτυχία ίσως έχει διαφορετική ερμηνεία για τον καθένα. Το να την αποκτήσει κάποιος, υπονοεί ότι αναφερόμαστε σε κάτι έξω από εμάς, σε κάτι που δεν είναι δικό μας, κομμάτι ή κτήμα μας και πρέπει να προβούμε στις απαραίτητες ενέργειες για να το αποκτήσουμε. Πιστεύω λοιπόν, ότι η ευτυχία είναι κάτι που βρίσκεται μέσα μας, όπως η κόλαση και ο παράδεισος. Αν την αναζητήσουμε έξω από τον εαυτό, ίσως να μην την βρούμε ποτέ. Γνωρίζοντας όμως ότι ενυπάρχει μέσα μας, αρκεί να την επιλέξουμε. Για μένα η ευτυχία είναι μία επιλογή που πρέπει να κάνουμε συνειδητά σε κάθε στιγμή, δεν είναι ένα άπιαστο όνειρο ή μια θεωρία, είναι μία ψυχική και νοητική κατάσταση στην οποία επιλέγουμε να περιέλθουμε. Αναγνωρίζω ότι δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται. Ωστόσο, ένας δυνατός νους, μία δυνατή ψυχή, μπορεί να κάνει αυτήν την επιλογή. Μέσα από τα βιβλία και τις έρευνές μου έχω έρθει πιο κοντά με αυτά τα στοιχεία και πραγματικά πιστεύω πως όσο περισσότερα γνωρίζουμε, τόσο περισσότερα μπορούμε να επιτύχουμε. Τουλάχιστον, αυτός ο τρόπος λειτουργεί για μένα.

 

– Ποιο είναι το μήνυμα που θέλεις να περάσεις;

– Το μήνυμα θα το βρει ξεκάθαρα κάποιος στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου, όπου παραθέτω τις σκέψεις και τα συμπεράσματά μου. Το αφήνω για το τέλος γιατί δεν θέλω να προεξοφλήσω τον αναγνώστη, θέλω να διαμορφώσει τη δική του σκέψη γύρω από τα όσα παραθέτω. Για το λόγο αυτό θα είμαι πολύ λακωνική στο μήνυμά μου εδώ. Θέλω ο κάθε άνθρωπος να αναγνωρίσει ότι είναι ξεχωριστός και έχει εκπληκτικές ικανότητες που μπορεί να αξιοποιήσει, αφότου τις αναγνωρίσει μέσα του. Είμαστε υπέροχα και φωτεινά πλάσματα και όταν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, όταν συνειδητοποιήσουμε την πραγματική μας δύναμη, θα αλλάξουμε τη ζωή μας, ίσως και τον κόσμο!

 

– Από πού μπορεί να προμηθευτεί κάποιος το βιβλίο σου;

– Το βιβλίο «(Ανα)γνώρισε τη Δύναμή σου» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άμμων. Έτσι, όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να κάνει μία διαδικτυακή παραγγελία είτε από την επίσημη σελίδα ammonbooks.gr ή από κάποια άλλα συνεργαζόμενα ηλεκτρονικά βιβλιοπωλεία, όπως είναι η Πολιτεία. Οι φίλοι που βρίσκονται στην Αθήνα, μπορούν να το βρουν στο βιβλιοπωλείο της Άμμων Εκδοτικής που βρίσκεται πολύ κοντά στο σταθμό του μετρό Πανεπιστήμιο, στην οδό Βησσαρίωνος 9. Αν κάποιος θέλει ενυπόγραφο αντίτυπο, μπορεί να επικοινωνήσει απευθείας μαζί μου μέσα από το email: ioanna@myalchemies.com ή με ένα μήνυμα στις σελίδες μου στο facebook: Ιωάννα Παπαμιχαήλ και Myalchemies.

 

– Ποια είναι τα σχέδιά σου για το άμεσο μέλλον; Να περιμένουμε και κάποιο ακόμα βιβλίο;

– Η αλήθεια είναι ότι έχω πολλές αναζητήσεις, δεν εφησυχάζω, οπότε ναι, έχω ήδη ξεκινήσει μία νέα έρευνα για την οποία δεν θέλω ακόμα να αποκαλύψω κάτι περισσότερο. Σίγουρα το επόμενο διάστημα θα ασχοληθώ ξανά λίγο περισσότερο με την ιστοσελίδα μου: myalchemies.com και την αρθρογραφία, καθώς λόγω της συγγραφής του βιβλίου την παραμέλησα. Έχω πολλές ιστορίες που θέλω να μοιραστώ με τους αναγνώστες μου, οπότε… τα καλύτερα έρχονται! Θα συνεχίσω να δημιουργώ με αγάπη, συνέπεια και σεβασμό, οπότε θα τα ξαναπούμε σύντομα!

 

Η δημοσιογράφος Βίκυ Μπαϊρακτάρη.

Συνέντευξη στη δημοσιογράφο Βίκυ Μπαϊρακτάρη. Η πρώτη δημοσίευση πραγματοποιήθηκε στην εφημερίδα Το Θέμα Χαλκιδικής.

Μουσείο Δασκάλου
Βιβλιοτόπιο

Το μουσείο δασκάλου στο Κυριάκι Βοιωτίας

by iopapami_admin

Σε απόσταση περίπου 2 ωρών από την Αθήνα, βρίσκεται το Κυριάκι Βοιωτίας. Ένα χωριό χτισμένο σε ένα καταπράσινο τοπίο, σε υψόμετρο 720 μέτρων, αφηγείται τη δική του ιστορία. Μία πτυχή αυτής της ιστορίας θα γνωρίσουμε μέσα από το “Μουσείο Δασκάλου”, που θα μας ταξιδέψει στην ιστορία όχι μόνο αυτού του τόπου, αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας!

Ο δημιουργούς αυτού του εκπληκτικού μουσείου είναι ο συνταξιούχος πλέον δάσκαλος Νίκος Γ. Γκώνιας. Όλα τα εκθέματα είναι η δική του προσφορά στον τόπο και η παρακαταθήκη του στις επόμενες γενιές. Οι συγχωριανοί του αναφέρονται σ’ αυτόν ως: ο δάσκαλος! Με καμάρι και σεβασμό για το έργο αυτού του ανθρώπου στο χωριό τους.

βιβλία στο μουσείο δασκάλου

Αναγνωστικά βιβλία από το 1929!

Τι θα βρείτε στο Μουσείο Δασκάλου

Μέσα από τα εκθέματα του μουσείου, γνωρίζουμε γεγονότα από την τοπική ιστορία αλλά και την ιστορία του έθνους από τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα μέχρι σήμερα. Από βιβλία μέχρι τεχνολογικό εξοπλισμό σχολείων, όπως προβολείς slides, εκτυπωτές, οθόνες, όλα όσα βρίσκονται μέσα σε αυτό το μουσείο ανήκουν στο δάσκαλο Νίκο Γκώνια, ο οποίος τα αγόραζε όλα: “με το φτωχό βαλάντιο του δασκάλου” όπως χαρακτηριστικά μου είπε.

μουσείο δασκάλου Κυριάκι

Αποκόμματα εφημερίδων της εποχής που μαρτυρούν ιστορικά γεγονότα καθώς και λαογραφικό και πολιτιστικό περιεχόμενο.

Θα βρούμε λοιπόν πλούσιο υλικό της ιστορίας της εκπαίδευσης, βιβλία διάφορων μαθημάτων, συλλογές από αλφαβητάρια, παιδαγωγικά συγγράμματα, περιοδικά και εφημερίδες με τοπικά νέα της εποχής. Όλα αυτά, αποτελούν ένα μέρος μόνο από το προσωπικό αρχείο του δασκάλου.

Νίκος Γκώνιας Ιωάννα Παπαμιχαήλ

Ο δάσκαλος Νίκος Γ. Γκώνιας ξεναγεί την Ιωάννα Παπαμιχαήλ στο μουσείο.

Η αίθουσα του μουσείου είναι χωρισμένη σε δύο τμήματα. Τα εκθέματα είναι ταξινομημένα με προσοχή και φροντίδα, ανά θεματικές ενότητες αλλά και με χρονολογική σειρά. Σημαντικούς σταθμούς αποτελούν τα αποκόμματα του Τύπου και φωτογραφικό υλικό από το ολοκαύτωμα του Κυριακίου από τους Ιταλούς και τους Γερμανούς.

εκθέματα μουσείουΗ πρώτη πυρπόληση του χωριού από τους Ιταλούς έγινε στις 25 Μαΐου 1943 ακολούθησε η δεύτερη καταστροφή του Κυριακίου στις 3 Οκτωβρίου 1943 από τους Γερμανούς και το ολοκαύτωμα στις 25 Απριλίου 1944, πάλι από τους Γερμανούς. Την τελευταία φορά, απέμεινε μόνο ένα σπίτι που δεν καταστράφηκε ολοσχερώς από τη φωτιά. Σε αυτό το σπίτι ξεκίνησε αργότερα η λειτουργία του σχολείου.

πυρογραφία

Έργο πυρογραφίας του δασκάλου.

Πέρα από την πλούσια ιστορία του τόπου, σε αυτό το μουσείο μπορούμε να δούμε πολλά ακόμη. Αξίζει να αναφέρω τα έργα πυρογραφίας του ίδιου του δασκάλου, ο οποίος εξηγώντας μου πόσο δύσκολο είναι και πόση προσοχή στη λεπτομέρεια χρειάζεται, είπε χαρακτηριστικά: “ένα μικρό λαθάκι και το πετάς”. Αν θέλετε να τα δείτε όλα αυτά από κοντά, να γνωρίσετε περισσότερα για τον πολύπαθο αυτό τόπο αλλά και για το ιστορικό και πολιτικό γίγνεσθαι της Ελλάδας του 20ού αιώνα, δεν έχετε παρά να επισκεφθείτε το όμορφο Κυριάκι!

μουσείο Κυριάκι

Μερικά ακόμη εκθέματα του μουσείου.

Ετοιμαστείτε για την επόμενη απόδρασή σας από την πόλη σε μια όαση πρασίνου! Ελάτε σε ένα ευχάριστο ταξίδι ιστορίας και ξεκουραστείτε κάτω από τον πλάτανο της πλατείας. Αφού απολαύσετε και τις τοπικές λιχουδιές, είστε έτοιμοι να επιστρέψετε αναζωογονημένοι!

μαρμάρινο βιβλίο με Σώμα των Αθανάτων
Μυθικές ΙστορίεςΒιβλιοτόπιο

Σώμα των Αθανάτων: το μαρμάρινο βιβλίο του Νίκου Αρμακόλλα

by iopapami_admin

Σε μία από τις εξερευνήσεις μου στην Αρκαδία, ο δρόμος με οδήγησε σε ένα εξαιρετικό μνημείο, που όμοιό του δεν έχω ξαναδεί! Πρόκειται για ένα τεράστιο μαρμάρινο βιβλίο, το οποίο στις ανοιχτές σελίδες του γράφει τα ονόματα των Ζυγοβιστινών που αποτέλεσαν το Σώμα των Αθανάτων του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Σμιλεμένο σε λευκό μάρμαρο Θάσου, έχει ύψος 4 μέτρα, πλάτος 3,60 μ., πάχος 0,70 μ. και βάρος 25 τόνους.Το μικρό χωριό Ζυγοβίστι, με το θαυμαστό αυτό έργο τέχνης, βρίσκεται λίγα μόλις χιλιόμετρα μακριά από τη Δημητσάνα, ωστόσο λίγοι το επισκέπτονται.

Το Σώμα των Αθανάτων στις σελίδες του μεγαλύτερου μαρμάρινου βιβλίου

Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ δεν γνώριζα τίποτα για την ύπαρξη αυτού του εκπληκτικού μνημείου, μέχρι που έπιασα κουβέντα με τους ντόπιους, αναζητώντας τα λιγότερο γνωστά μέρη που αξίζει να επισκεφθώ στην περιοχή. Έτσι, λοιπόν, μου πρότειναν να έρθω σε αυτό το χωριό για να δω το εκπληκτικό αυτό βιβλίο. Όπως χαρακτηριστικά είπαν με υπερηφάνεια: “μοναδικό στο είδος του, αξίζει να το δεις!”, και είχαν απόλυτο δίκιο. Τοποθετημένο στην είσοδο του χωριού, με υπέροχη θέα στα βουνά της Αρκαδίας, μένει εκεί για να θυμίζει ένα κομμάτι της Ιστορίας μας.

Ένας κάτοικος της Δημητσάνας, με πληροφόρησε ότι το μνημείο αυτό έχει ενταχθεί στο βιβλίο Guinness, ως το μεγαλύτερο μαρμάρινο βιβλίο. Ωστόσο, αναζητώντας την επιβεβαίωση αυτή στην επίσημη ιστοσελίδα των Παγκοσμίων Ρεκόρ Guinness, δεν κατάφερα να την βρω. Αφήνω το έναυσμα για περαιτέρω έρευνα και αν κάποιος από τους αναγνώστες ανακαλύψει κάτι περισσότερο, θα χαρώ να επικοινωνήσει μαζί μου και να ενημερώσουμε το άρθρο.

Συνήθως, θαυμάζουμε ένα μνημείο χωρίς να δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στον δημιουργό του. Μάλιστα, πολλές φορές δεν αναζητούμε καν αυτήν την πληροφορία. Ελπίζω μαθαίνοντας περισσότερα για την ιστορία των μνημείων και των καλλιτεχνών, στο βαθμό που μπορώ μέσα από αυτή τη σελίδα, να σας κεντρίσω το ενδιαφέρον και να αρχίσετε να ψάχνετε κι εσείς τις μικρές ιστορίες πίσω από τις μεγάλες επιγραφές, που ομολογούν την ανθρώπινη διάσταση στην Τέχνη.

Θέλω να ευχαριστήσω θερμά την εξαίρετη ερευνήτρια και συγγραφέα Ντορέτα Πέππα για τις πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τη ζωή και το έργο του καλλιτέχνη. Ως φίλη του αείμνηστου Νίκου Αρμακόλλα, μοιράζεται μαζί μας στιγμιότυπα του βίου του, που μαρτυρούν το ήθος και την ποιότητα του καλλιτέχνη, καθώς και την εκπληκτική φαντασία και δημιουργικότητα που τον διέκριναν.

Ποιος ήταν ο Νίκος Αρμακόλλας;

Στο διαδίκτυο δεν θα βρείτε πολλές πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του Νίκου Αρμακόλλα. Ίσως το έχετε παρατηρήσει κι εσείς, ειδικότερα στις μέρες μας, όποιος παράγει ένα ουσιαστικό έργο αλλά δεν αποτελεί μέρος συγκεκριμένων “κύκλων”, δεν χαίρει ιδιαίτερης αναγνώρισης. Ωστόσο, όπως είχε πει ο συγγραφέας και φιλόσοφος Thomas Carlyle: “Υπάρχουν πραγματικά ηθικοί άνθρωποι που ζουν σε πλήρη αρμονία με την καθολική ηθική τάξη, αδιαφορώντας αν ο κόσμος τους αγνοεί και αν οι άνθρωποι δεν τους πρόσεξαν“. Έτσι, θα σταθούμε σε άγνωστες πτυχές του βίου του Νίκου Αρμακόλλα, σε στιγμιότυπα που μόνο όσοι τον γνώριζαν καλά θα μπορούσαν να μας αποκαλύψουν.

Θα ξεκινήσω να σας μιλάω γι’ αυτόν πιάνοντας το νήμα της ιστορίας από το υπέροχο μνημείο των Αθανάτων, το οποίο αποτέλεσε και το έναυσμα αυτού του άρθρου. Την ανέγερση αυτού του μνημείου, τη ζήτησε και τη χρηματοδότησε ο κ. Σάλλας, από το Διοικητικό Συμβούλιο της Alpha Bank. Ίσως ηχεί στα αφτιά μας ως μία μεγάλη ευκαιρία για οποιονδήποτε θα αναλάμβανε ένα τέτοιο έργο, ωστόσο η πραγματικότητα δεν είναι πάντα τόσο όμορφη και λαμπερή όσο τη φανταζόμαστε.

μνημείο σώμα αθανάτων

Η αριστερή σελίδα του μαρμάρινου βιβλίου.

Η αποπληρωμή του έργου στον καλλιτέχνη καθυστερούσε, τα χρήματα έφταναν στον ίδιο με το σταγονόμετρο. Αυτό, βέβαια, του προκάλεσε οικονομικές δυσκολίες καθώς τα έξοδα για το συγκεκριμένο μνημείο ήταν μεγάλα και είχε ήδη χρεωθεί. Παράλληλα, αυτή η κατάσταση του πρόσθεσε αγωνία και στενοχώρια που επιδείνωσαν την κατάσταση της υγείας του.

Ένα άλλο περιστατικό που σχετίζεται με αυτό το μνημείο, αφορά στην κυκλοφορία του σε τηλεκάρτα. Οι τηλεκάρτες, για όσους δεν τις πρόλαβαν ή δεν τις θυμούνται, είχαν πάνω τους φωτογραφίες από διάφορα μέρη, από αρχαιολογικούς χώρους, από οτιδήποτε θα μπορούσατε ενδεχομένως να δείτε και σε μία καρτ ποστάλ. Μάλιστα, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έκαναν συλλογή από αυτές. Το μνημείο των Αθανάτων, λοιπόν, αποτυπώθηκε σε τηλεκάρτα χωρίς να αναγράφεται πουθενά το όνομα του καλλιτέχνη, χωρίς να του έχει ζητηθεί η άδεια και ασφαλώς, χωρίς κανένα οικονομικό αντίκρυσμα.

Ο Νίκος Αρμακόλλας ήταν ένας εξαιρετικός καλλιτέχνης, με φαντασία και βαθιά γνώση της κατεργασίας του μαρμάρου. Το εργαστήριό του βρισκόταν στο Κορωπί. Θα αναφέρω ένα από τα εντυπωσιακά έργα του, όπως μου το περιέγραψε η Ντορέτα Πέππα, για να σας μεταφέρω έστω και σε μικρό βαθμό μια εικόνα από το ταλέντο και τη δημιουργικότητά του.

Φανταστείτε, λοιπόν, δυο χέρια από μάρμαρο να κρατούν μία σφαίρα. Αυτή η σφαίρα, από τη μία πλευρά έμοιαζε με την υδρόγειο κι από την άλλη, με εγκέφαλο. Επίσης, τα χέρια που την κρατούσαν, από τη μία πλευρά ήταν χέρια κανονικά και από την άλλη γίνονταν φτερά πουλιού, έτοιμα να πετάξουν.

Ως πνεύμα ανήσυχο και δημιουργικό, είχε μία εκπληκτική ιδέα την οποία και μοιράστηκε με το Δήμο Αχαρνών πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, το 2004. Πρότεινε τη δημιουργία ενός 12μετρου μαρμάρινου αγάλματος της θεάς Αθηνάς Προμάχου, το οποίο θα ήταν ακριβές αντίγραφο του αρχαίου. Μάλιστα, είχε προτείνει η περικεφαλαία της θεάς, η ασπίδα και το δόρυ, να είναι ντυμένα με φύλλα χρυσού. Όπως καταλαβαίνετε, πρόκειται για ένα πανέμορφο έργο τέχνης που θα έμενε διαχρονικό στην πόλη μας. Τελικά, ο Δήμος Αχαρνών ενδιαφέρθηκε αλλά η Επιτροπή της Ολυμπιάδας δεν ενέκρινε το έργο.

Μια άλλη σπουδαία πρόταση που είχε κάνει στους αρμόδιους φορείς, ήταν να αναλάβει τον καθαρισμό των εκτεθειμένων μαρμάρινων μνημείων. Να φροντίσει να καθαριστούν από τους ρύπους και από οτιδήποτε άλλο τα έφθειρε. Ο Ν. Αρμακόλλας είχε έναν ιδιαίτερο τρόπο να καθαρίζει το μάρμαρο, μόνο με νερό. Δεν ξέρουμε πώς ακριβώς το έκανε χωρίς άλλα μέσα, αλλά το αποτέλεσμα ήταν πάντα εξαιρετικό. Ωστόσο, δεν εγκρίθηκε ούτε αυτή η εργασία.

Ο Νίκος Αρμακόλλας δέχτηκε πολλές απογοητεύσεις οι οποίες συνέβαλαν στην επιδείνωση της υγείας του. Τα προβλήματα που αντιμετώπιζε με την καρδιά του, το “bypass” στο οποίο υπεβλήθη αλλά και οι δυσκολίες και οι στενοχώριες που βίωνε, τον επιβάρυναν. Ο καρδιολόγος του είχε συστήσει να μην δουλέψει ξανά ως μαρμαρογλύπτης αλλά για τον ίδιο, αυτό ήταν το μεράκι του και δεν ήθελε να το αφήσει.

Δημήτρης Αρμακόλλας μνημείο

Η δεξιά σελίδα του μαρμάρινου βιβλίου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η δουλειά του μαρμαρογλύπτη δεν είναι καθόλου εύκολη. Αντιθέτως, είναι πολύ σκληρή και προκαλεί μεγάλη καταπόνηση. Αυτοί οι άνθρωποι εισπνέουν τη μαρμαρόσκονη καθημερινά. Επίσης, απαιτείται τακτικά το κουβάλημα και η μετακίνηση μεγάλων κομματιών μαρμάρου τα οποία ζυγίζουν πάρα πολλά κιλά. Όλα αυτά συν τω χρόνω, φθείρουν πολύ έναν οργανισμό. Εμείς βλέπουμε ένα όμορφο αποτέλεσμα και το θαυμάζουμε. Ωστόσο, δεν έχουμε ιδέα πόση δυσκολία έχει για να φτιαχτεί αυτό.

Ο Νίκος Αρμακόλλας ήταν ένας πολύ ιδιαίτερος άνθρωπος. Με καταγωγή από την Τήνο, συνέχισε την παράδοση του τόπου του στη μαρμαρογλυπτική. Περιγράφεται ως ένας αγαθός γίγαντας, μεγαλόσωμος, ξανθός και με όμορφη ψυχή. Η δουλειά αυτή, όπως αναφέραμε ήδη, είναι πολύ σκληρή και απαιτεί μεγάλη σωματική δύναμη σε κάποια στάδια. Συνεπώς δεν θα μπορούσε κάποιος μικροκαμωμένος να ακολουθήσει αυτό το επάγγελμα. Ήταν ένας δημιουργικός άνθρωπος, που αγαπούσε τόσο την εργασία του, ώστε δούλευε μέχρι το τέλος, παρά τις απαγορεύσεις του γιατρού του.

Δυστυχώς, πικράθηκε πολλές φορές από την απόρριψη που δέχτηκε σε τόσα έργα που πρότεινε. Σε αυτό προστέθηκε η επιβάρυνση από τη φύση της δουλειάς του αλλά και από τα προβλήματα που αντιμετώπιζε με την καρδιά του. Όλα αυτά τον οδήγησαν στο τέλος του. Όσοι τον γνώριζαν, θυμούνται έναν εξαιρετικό καλλιτέχνη και έναν υπέροχο Άνθρωπο.

Το βέβαιο είναι, πως τα έργα του θα συνεχίσουν να κρατούν τη μνήμη του ζωντανή, θα συνεχίσουν να μας συγκινούν και να μας εμπνέουν. Ακόμα ψιθυρίζουν στα αφτιά μας αποσπάσματα από την Ιστορία μας και φέρνουν τα αρχέτυπα των ελληνικών μύθων και μορφών ξανά στο νου μας.

αρχαία Κίνα
ΒιβλιοτόπιοΜετά τα... φυσικά!

Αρχαία Κίνα: πεποιθήσεις για την ψυχή και τη μεταθανάτια ζωή

by iopapami_admin

Στην αρχαία Κίνα πίστευαν ότι η ζωή συνεχίζεται μετά τον θάνατο, σε ένα πνευματικό επίπεδο, και αποτελούσε αντικατοπτρισμό της πρότερης ζωής. Για το λόγο αυτό έφτιαχναν τάφους όπου μέσα τοποθετούσαν σημαντικά αντικείμενα για τη μεταθανάτια ζωή τους. Μάλιστα, όσο ήταν ζωντανοί, προετοίμαζαν την επόμενη κατοικία τους, τοποθετώντας σκεύη και διάφορα άλλα αντικείμενα που θα τους χρησιμεύσουν στο να συνεχίσουν τη ζωή εκεί. Ένα άλλο χρέος το οποίο επωμίζονταν, ήταν να προσφέρουν στους προγόνους τους τελετουργικά και ιεροτελεστίες, ώστε να είναι ευτυχισμένοι στον άλλο κόσμο.

Οι πρόγονοι αποτελούσαν το σύνδεσμο μεταξύ των ζωντανών και των θεών, καθώς πίστευαν ότι δεν μπορούσαν να απευθυνθούν απευθείας στους θεούς. Όφειλαν, λοιπόν, να κρατούν «ευχαριστημένους» τους προγόνους, ώστε να μεσολαβούν στους θεούς για καλή τύχη, ευημερία και αφθονία αγαθών. Αν οι πρόγονοι θύμωναν, μπορούσαν να προκαλέσουν κακοτυχία και δυστυχία στους ανθρώπους. Αν, όμως, παρέμεναν ευχαριστημένοι, μεσολαβούσαν στους θεούς για να στέλνουν καλοτυχία στους συγγενείς τους.

Τα ταφικά έθιμα ήταν πάρα πολύ σημαντικά και καθόριζαν την πορεία των ψυχών και τη σχέση των νεκρών με τους ζωντανούς. Όταν οι συγγενείς παρέλειπαν τυπικές διαδικασίες και απόδοση τιμών όπως άρμοζε το τελετουργικό, η ψυχή επέστρεφε ως φάντασμα και στοίχειωνε την οικογένεια, φέρνοντας δεινά ως τιμωρία για την ασέβεια. Η κοσμογονία τους δεν μας δίνει απαντήσεις για το πώς απέκτησαν την πνευματική τους διάσταση, αλλά υπάρχουν καταγραφές για την πορεία των ψυχών από την περίοδο της Δυναστείας των Shang (1600-1046 π.Χ.). Θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι προϋπήρχε προφορική παράδοση επί του θέματος, πολύ πριν καταγραφεί σε κείμενο.

Σύμφωνα με τις παραδόσεις στην αρχαία Κίνα, η ψυχή αποτελούνταν από 2 μέρη

2 μέρη για ψυχή στην αρχαία ΚίναΓια τους Κινέζους, η ψυχή αποτελούνταν από δύο μέρη: το po και το hun. Το po, ήταν η Γιν πλευρά της ψυχής και συσχετίζονταν με το σκοτάδι, το νερό και τη γη. Το hun, ήταν η Γιανγκ πλευρά της ψυχής και σχετιζόταν με το φως, τη φωτιά και τους ουρανούς. Σύμφωνα με τον ακαδημαϊκό Charles Benn, το po αντιπροσώπευε τη ζωώδη φύση του ανθρώπου, τις ορμές και τα ένστικτα της πρωτόγονης ύπαρξης. Το hun όριζε την ευφυΐα του ανθρώπου και την πνευματικότητά του.

Τα πρώτα χρόνια της ζωής ήταν αδύναμο και καθώς αναπτυσσόταν ο οργανισμός, εξελισσόταν και το hun, ειδικά μετά την σχολική ηλικία, φτάνοντας στην πλήρη ωρίμανση κοντά στην ηλικία των πενήντα. Τα δύο αυτά μέρη της ψυχής εργάζονταν ταυτόχρονα για την εξέλιξη και την ευημερία του ανθρώπου. Ήταν αλληλένδετα και αλληλοεξαρτώμενα. Το hun, εκπροσωπώντας τη λογική και τη σύνεση, κυβερνούσε το po, δηλαδή τα ένστικτα, αλλά ταυτόχρονα χρειαζόταν το po για να μπορέσει να επιβιώσει.

Υπήρξε μία χρονική περίοδος κατά την οποία πίστευαν ότι τα δύο αυτά συστατικά, μετά το θάνατο διαχωρίζονταν σε τρεις «ψυχές», οι οποίες απαιτούσαν ιδιαίτερη θρησκευτική και τελετουργική φροντίδα. Μία ψυχή πήγαινε στο σώμα που βρισκόταν στον τάφο, μία πήγαινε στα Δέκα Δικαστήρια της Κρίσης και αναγεννιόνταν, ενώ η άλλη παρέμενε στην προγονική πλάκα, μέσα στον οικογενειακό βωμό.

Μόλις κάποιος πέθαινε, ο τοπικός θεός της Γης, που είχε υπ’ ευθύνη του τη συγκεκριμένη γη και κρατούσε το «αρχείο» με τις καλές και τις κακές πράξεις του ανθρώπου, αναλάμβανε να πάρει την ψυχή και να την οδηγήσει στο βασίλειο του Κάτω Κόσμου. Εκεί, έρχεται ενώπιον του τοπικού θεού της Πόλης, ο οποίος ελέγχει το αρχείο με τις πράξεις του πεθαμένου. Ύστερα, στέλνει την ψυχή να εμφανιστεί μπροστά στους δέκα δικαστές, ή αλλιώς, δέκα δικαστές της Κόλασης. Ο Κάτω Κόσμος ήταν ένας χωροχρόνος για μία από τις πολλαπλές ψυχές. των νεκρών και δεν μπορεί να θεωρηθεί «κόλαση» με την έννοια της αιώνιας τιμωρίας και του αμετάβλητου εαυτού.

Τι είδους μεταθανάτια ζωή περίμενε την ψυχή;

Ο τομέας των δέκα δικαστών ήταν ένα μέρος όπου οι ψυχές λογοδοτούσαν για τις πράξεις τους και τιμωρούνταν, αλλά υπήρχε η δυνατότητα να επισπευσθεί αυτή η διαδικασία με τη βοήθεια των ζωντανών, που τηρούσαν κάποιες ιεροτελεστίες και έκαναν θυσίες για την ανάπαυση της ψυχής. Υπήρχε μια πολύ μικρή πιθανότητα η ψυχή να μην τεθεί προς κρίση ενώπιον των δικαστών. Πρόκειται για τη σπάνια περίπτωση, όπου η ψυχή είχε ζήσει παραδειγματικά και κέρδιζε απαλλαγή από το Βασίλειο του Κάτω Κόσμου.

Τότε, είχε τη δυνατότητα να επιλέξει ανάμεσα στην Χρυσή και την Ασημένια Γέφυρα. Μέσα από τη Χρυσή Γέφυρα, η ψυχή πήγαινε στην «Αγνή Χώρα της Δύσης», ένα μέρος που δεν ανήκε στον κόσμο. Στην αρχαία Κίνα πίστευαν ότι ο παράδεισος βρίσκεται προς τη Δύση, με τον προσανατολισμό να μην έχει τη σημερινή έννοια της Δύσης. Πίστευαν ότι εκεί μπορεί η ψυχή να φτάσει στην κατάσταση nirvana, όπως ορίζεται στον Βουδισμό, και να απελευθερωθεί από τον κύκλο των μετενσαρκώσεων.

το ταξίδι της ψυχής Ιωάννα Παπαμιχαήλ

Η Ασημένια Γέφυρα, οδηγούσε στον Παράδεισο, ο οποίος ήταν ένα εξαιρετικά σημαντικό μέρος του κόσμου. Ο αυτοκράτορας Jade κυβερνά τον Παράδεισο και είναι ανώτερος από όλους τους θεούς και τους ουράνιους αξιωματούχους, οι οποίοι επίσης κατοικούν εκεί. Με την είσοδό της στον Παράδεισο από την Ασημένια Γέφυρα, η ψυχή αναγεννιέται ως θεός και αποτελεί πλέον μια σημαντική φιγούρα του κόσμου. Το δίλημμα της επιλογής ήταν μεγάλο για την ψυχή, καθώς έπρεπε να επιλέξει αν θέλει να συνεχίσει ως θεότητα να αποτελεί μέρος του κόσμου ή αν θέλει να τον υπερβεί και να τον αποχωριστεί για πάντα.

Παρατηρούμε, λοιπόν, ότι υπάρχει και εδώ το μοτίβο: κτερίσματα στον τάφο, φροντίδα και τήρηση των εθιμοτυπικών προς τον νεκρό και κρίση ψυχής ανάλογα με τις πράξεις εν ζωή. Επίσης, υπάρχει κι εδώ η επιβράβευση και η τιμωρία της ψυχής μετά την Κρίση. Το ότι η ψυχή αποτελείται από δύο μέρη, που αντιπροσωπεύουν, ουσιαστικά, τις δύο φύσεις που ενώνονται στον άνθρωπο, το φως και το σκοτάδι, μήπως μας θυμίζει κάποια άλλη παράδοση; Μήπως μοιάζει με το Τιτάνιο και το Διονυσιακό μέρος της ψυχής;

Περιμένω τα σχόλιά σας στο email: ioanna@myalchemies.com ή πιο άμεσα, μέσω messenger, κάνοντας like στη σελίδα μας στο Facebook.

Το άρθρο αυτό αποτελεί ένα πολύ μικρό απόσπασμα από το βιβλίο έρευνας: Το ταξίδι της Ψυχής, της Ιωάννας Παπαμιχαήλ.

 


Πηγές εικόνων: World History Encyclopedia, therapia.gr

Βιβλιοτόπιο

“Διόνυσος, ο θεός κι ο άνθρωπος”, της Μαρίας Μαραγκού

by iopapami_admin

Ένα ακόμα βιβλίο προστέθηκε στα αγαπημένα μου, και αυτό είναι το: “Διόνυσος, ο θεός κι ο άνθρωπος” , της Μαρίας Μαραγκού. Ομολογώ ότι μέχρι προσφάτως, δεν είχα αναζητήσει να μάθω τι εστί Διόνυσος. Δε μου είχε δημιουργηθεί καμία περιέργεια, μέχρι που διάβασα για πρώτη φορά για τη μεταφυσική έννοιά του, όταν έψαχνα πληροφορίες για τη συγγραφή του βιβλίου μου: “Το ταξίδι της ψυχής“.

Τότε ήταν που για πρώτη φορά μελέτησα τον “μύθο” κατά τον οποίο οι Τιτάνες παραπλανούν το Διόνυσο Ζαγρέα, τον λεγόμενο πρώτο Διόνυσο, και τον διαμελίζουν. Σύμφωνα με μια μαρτυρία του Πρόκλου, ο οποίος παραθέτει μια ρήση του Ορφέα σχετικά με το μερισμό του Διονύσου, οι Τιτάνες έκοψαν το σώμα του Θεού σε 7 μέρη.

Το εξώφυλλο του βιβλίου: Διόνυσος, ο θεός και ο άνθρωπος, από τις εκδόσεις Κάκτος

Ως γνωστόν, το 7 δεν είναι καθόλου τυχαίος αριθμός. Όπως τυχαίο δεν είναι και το όνομα του Διονύσου ή οποιουδήποτε άλλου θεού. Διόνυσος < Διός νους, όπως καταδεικνύει το όνομά του, ο ατομικός νους του ανθρώπου που έχει θεία καταγωγή εκπορευόμενος από τον Δία, τον πατέρα θεών και ανθρώπων.

Ασφαλώς, δεν θα επεκταθώ στο περιεχόμενο του μύθου σε αυτό το άρθρο. Θα τον βρείτε όμως, με κάθε λεπτομέρεια, στο προτεινόμενο βιβλίο. Όπως, επίσης, θα βρείτε και τους μύθους για τις άλλες δύο γεννήσεις του Διονύσου και τις ερμηνείες τους. Αυτά, είναι μόνο η αρχή!

Για την ακρίβεια, το βιβλίο αυτό ξεκινά με τις γεννήσεις του Διονύσου, που είναι τρεις. Για κάθε μία από αυτές, αναλύονται τα σύμβολα – κλειδιά που εμπλέκονται στο μύθο. Η συγγραφέας μάς δίνει τις ερμηνείες των ονομάτων και αποκωδικοποιεί το ρόλο του κάθε θεού και της κάθε δράσης. Αυτό μας βοηθάει να κατανοήσουμε έννοιες όπως: Κοσμικός και Ατομικός Νους, Κοσμική και Ατομική Ψυχή, την πορεία της Ψυχής, το σκοπό της και τα μυστικά για την εκθέωσή της.

Κανένας μύθος δεν είναι απλά “μύθος”. Οι θεοί που εμπλέκονται είναι νόες με δυνάμεις και συνεπικουρούν στο να βρει η ψυχή το δρόμο της. Η ερμηνεία και η κατανόηση του ρόλου του καθενός, μπορεί να μας προσφέρει μια άλλη οπτική για τη ζωή μας, πολλώ δε, για την ύπαρξή μας την ίδια.

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, το βιβλίο αυτό δε στοχεύει στον προσηλυτισμό σε κάποια άλλη θρησκεία. Η γνώση που προσφέρεται από τη συγγραφέα είναι πραγματικά πολύτιμη και όσοι δεν έχουν παρωπίδες και αγαπούν την έρευνα, σίγουρα θα εκτιμήσουν τη μελέτη που παρατίθεται εδώ.

Γιατί να διαβάσετε αυτό το βιβλίο;

Γιατί θα βρείτε πλούσιες αναφορές στην αρχαία ελληνική γραμματεία και θα μάθετε για την κοσμοθέαση των προγόνων μας. Γιατί θα βρείτε αποσυμβολισμούς σε μύθους που κατά καιρούς περνούν από τα αφτιά μας σαν παραμυθάκια και ούτε που φανταζόμαστε ποια βαθύτερη αλήθεια κρύβουν. Ή ακόμα, επειδή θα σας δώσει μία άλλη οπτική για τον Κόσμο, το Σύμπαν, το Νου, την Ψυχή και το θείο.

Μπορώ να σκεφτώ πολλούς ακόμη λόγους, αλλά σκοπός μου δεν είναι να σας πείσω για κάτι. Αν όσα διαβάσατε μέχρι εδώ σας κίνησαν το ενδιαφέρον, δεν έχετε παρά να αναζητήσετε το βιβλίο: Διόνυσος, ο θεός κι ο άνθρωπος, της Μαρίας Μαραγκού, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάκτος.

Από τις σελίδες του βιβλίου.

Περιγραφή του βιβλίου

Ακολουθεί η περιγραφή του βιβλίου, όπως θα τη βρείτε στο οπισθόφυλλο:

Διόνυσος, ὁ θεὸς ποὺ ἐπιστατεῖ τὴν ὅλη ἐξελικτικὴ πορεία τοῦ ἀνθρώπου, τὴν πορεία ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο στὸν θεό, τὴν ἀνάδειξη τῆς θείας του φύσης μέσα ἀπὸ τὴν ὑπέρβαση τῆς σωματικῆς του φύσης.

Εἶναι ὁ πιὸ κοντινός μας θεός, χθόνιος ὡς Ζαγρεύς, Ὀλύμπιος ὡς Ἴακχος, Λύσιος Διόνυσος, ἢ Ἐλευθερεύς. Εἶναι ὁ ἐκδηλωμένος Κοσμικὸς Νοῦς στὸ σύμπαν, ὅλη ἡ φύση, ἡ ἴδια ἡ ζωή, ἀφοῦ ἡ ψυχή, ὅπως λέει ὁ Δαμάσκιος: «Διονυσιακῶς μερίζεται ὑπὸ τῆς γενέσεως» (Σχόλια εἰς Φαίδωνα, 130.1–2).

Εἶναι ὁ «τρώσας», ποὺ «τεμαχίζει» τὸν νοῦ φέρνοντάς τον σ’ ἕνα σῶμα, ἀλληγορῶντας αὐτὸν τὸν μερισμὸ μὲ τὸν τεμαχισμό του ἀπ’ τοὺς Τιτᾶνες. Αὐτός, ὅμως, ποὺ προκαλεῖ αὐτὸ τὸ «τραῦμα» μὲ τὴν γένεση εἶναι καὶ αὐτὸς ποὺ δίνει τὴν ἴαση μὲ τὴν ἀθανατοποίση τῆς ψυχῆς ὡς Ἴακχος, ποὺ ἐκπληρώνει τὸ «τρώσας καὶ ἰάσεται». Κι ἐπειδὴ ἡ ψυχὴ ἔρχεται σ’ ἕναν κύκλο ἐνσαρκώσεων, ὁ Διόνυσος εἶναι ἔφορος τόσο τῆς ζωῆς, ὁπότε ταυτίζεται μὲ τὸν Δία-Ζῆνα, τὸν πάροχο τοῦ ζῆν, ὅσο καὶ τοῦ θανάτου, ὁπότε ταυτίζεται μὲ τὸν Ἅδη, ὅπως χαρακτηριστικὰ τὸ θέτει ὁ Εὐριπίδης: «Ζεὺς εἴτ’ Ἀΐδης ὀνομαζόμενος» (Ἀπόσπασμα 912). Ἐπειδὴ δὲ ἐφορεύει καὶ στὸν θάνατο, τὰ Μυστήριά του εἶναι ἀπὸ μόνα τους «μελέτη θανάτου», παρέχοντας στὴν ἔνσαρκη ψυχὴ τὴν «περὶ τὸν θάνατον μαντείαν»: «οὗτος ἔφορος ζωῆς καὶ θανάτου, ζωῆς μὲν διὰ τοὺς Τιτᾶνας, θανάτου δὲ διὰ τὴν μαντείαν τὴν περὶ τὸν θάνατον» (Ὀλυμπιόδωρος, Σχόλια εἰς τὸν Πλάτωνος Φαίδωνα, 6.13.2–3).

Τὸν θεὸ τὸν ἔχουμε μέσα μας, στὸ κέντρο τῆς καρδιᾶς μας, ποὺ χρειάζεται νὰ καθαρθεῖ ἀπὸ τὴν κακότητα, γιὰ νὰ ἀντικρύσουμε τὶς φεγγοβόλες αὐλὲς τῆς Μητρός, ὅπως λέει ὁ Πρόκλος στὸν Ὕμνο του εἰς Ἀφροδίτην. Κι αὐτὸ γίνεται μὲ πόνο ψυχῆς κατὰ τὴν Ὀδυσσειακή μας πορεία στὸ δύσκολο Ποσειδώνιο βασίλειο τοῦ συναισθήματος.

Ἡ θεραπεία κάθε πληγῆς προϋποθέτει πόνο, ἀλλὰ στὸ τέλος ἔρχεται ἡ ἴαση. Ἡ ὅλη πορεία τῆς ψυχῆς στὴν ὕλη καὶ ἡ ἐπιστροφή της στὴν κοσμική της πατρίδα, τὸ Ἀγαθόν, συμβολίζεται μυστηριακὰ μὲ τὰ δάκρυα-θρῆνο τῶν θεῶν στὴν φάση τῆς γένεσης, τοῦ περιορισμοῦ τῆς ψυχῆς στὴν ὕλη, καὶ τὸ γέλιο τῶν θεῶν στὸ στάδιο τῆς ἀθανατοποίησης, τῆς πνευματικῆς ἀναγέννησης, τῆς θέωσης τοῦ ἀνθρώπου, ὅπως μᾶς παραδίδει ὁ Πρόκλος (Σχόλια εἰς τὴν Πλάτωνος Πολιτείαν, 1.128.8–10): «δάκρυα μὲν σέθεν ἐστὶ πολυτλήτων γένος ἀνδρῶν, μειδήσας δὲ θεῶν ἱερὸν γένος ἐβλάστησας» «δάκρυα δικά σου εἶναι τὸ γένος τῶν πολύμοχθων ἀνθρώπων, ἐνῷ γελῶντας δημιούργησες τὸ ἱερὸν γένος τῶν θεῶν».

Εἴμαστε τὰ δάκρυά σου, Διόνυσε!

ΒιβλιοτόπιοΜετά τα... φυσικά!

Οι λειτουργίες της ψυχής, κατά το Ρενέ Ντεκάρτ

by iopapami_admin

Ο Ρενέ Ντεκάρτ (1596 – 1650) ήταν Γάλλος φιλόσοφος αλλά και επιστήμονας. Πέρα από τους μεταφυσικούς στοχασμούς του, που τον ανέδειξαν σε σημαντική μορφή του Διαφωτισμού, μελέτησε εξίσου και επιστήμες όπως η Λογική, η Αναλυτική Γεωμετρία, η Ιατρική, η Φυσιολογία, η Αστρολογία και η Μηχανολογία. Οι γνώσεις της εποχής για τη λειτουργία του σώματος τον βοήθησαν στις φιλοσοφικές αναζητήσεις του για την ψυχή, τις σκέψεις και γενικότερα στη διερεύνηση της μεταφυσικής.

O René Descartes

Ίσως τον έχετε ακούσει με το εξελληνισμένο όνομα Καρτέσιος. Στο τελευταίο βιβλίο του: Τα πάθη της ψυχής, συμπυκνώνει τη γνώση του από όλα τα αντικείμενα στα οποία είχε εντρυφήσει, όπως τα έχουμε ήδη αναφέρει. Στο έργο αυτό, έχοντας ήδη αναλύσει τη φυσιολογία του σώματος και τις λειτουργίες του, καταλήγει στις λειτουργίες της ψυχής.

Οι λειτουργίες της ψυχής

Ο Ντεκάρτ, αποδίδει τις σκέψεις στην ψυχή. Μάλιστα, τις χωρίζει και σε δύο είδη: αυτές που αποτελούν ενέργειες της ψυχής και αυτές που αποτελούν τα πάθη της. Στις ενέργειες τις ψυχής συγκαταλέγονται οι βουλήσεις μας, και αυτό το αιτιολογεί εμπειρικά. Δηλαδή, γνωρίζουμε εκ πείρας ότι απορρέουν απευθείας από την ψυχή και φαίνεται να εξαρτώνται αποκλειστικά από αυτήν.

Ακόμα και τις βουλήσεις, τις διαχωρίζει σε δύο κατηγορίες και θα μιλήσουμε με παραδείγματα για να καταστεί ασαφέστερο το μήνυμα του Ντεκάρτ. Υπάρχουν οι βουλήσεις που αποτελούν τις ενέργειες της ψυχής και αναφέρονται στην ίδια την ψυχή, όπως όταν θέλουμε να αγαπήσουμε το Θεό ή να συγκεντρώσουμε τη σκέψη μας σε κάποιο μη υλικό αντικείμενο. Ενέχουν δηλαδή την πρόθεση και την λειτουργία που απαιτείται για αλληλεπίδραση με κάτι άυλο.

Τα πάθη της ψυχής, Ρενέ Ντεκάρτ

Το άλλο είδος των βουλήσεων είναι οι ενέργειες που αναφέρονται στο σώμα μας, όπως όταν θέλουμε να βαδίσουμε. Δηλαδή, προκαλούμε την κίνηση των ποδιών και το βάδισμα. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ντεκάρτ πίστευε ότι η ψυχή είναι ενωμένη με όλα τα μέρη του σώματος και όχι συνδεδεμένη μόνο με κάποια συγκεκριμένα μέρη.

Ως πάθη της ψυχής αποκαλεί τα είδη των αντιλήψεων ή γνώσεων που βρίσκονται εντός μας, επειδή το ότι συχνά υπάρχουν ως τέτοιες δεν οφείλεται στην ψυχή μας και επειδή πάντοτε τις δεξιώνεται ως αναπαραστάσεις πραγμάτων. Ο Ντεκάρτ είναι ένας υπέρμαχος της ελευθερίας της βούλησης. Ας δούμε όμως τι εννοεί όταν μιλάει για αντιλήψεις που υπάρχουν μέσα μας.

Τις αντιλήψεις τις διαχωρίζει σε δύο είδη, σε αυτές που έχουν ως αίτιο την ψυχή και σε αυτές που έχουν ως αίτιο το σώμα. Θεωρεί βέβαιο το ότι δεν θα μπορούσαμε να θέλουμε κάτι χωρίς ταυτόχρονα να αντιληφθούμε ότι το θέλουμε. Δηλαδή, αν το να θέλουμε κάτι αποτελεί ενέργεια της ψυχής, το να αντιληφθούμε ότι θέλουμε κάτι αποτελεί ένα πάθος της ψυχής.

Ο Ντεκάρτ αφιερώνει αρκετά άρθρα στις αντιλήψεις που ανάγονται στην ψυχή, στο σώμα, στα εξωτερικά αντικείμενα κ.ο.κ. Ωστόσο, δεν υπάρχει το περιθώριο μέσα σε λίγες μόνο παραγράφους να επεκταθούμε περισσότερο σε κάθε περίπτωση. Εν συντομία όμως και χάριν βαθύτερης κατανόησης, θα τονίσω το ότι ο Ντεκάρτ έχει εξετάσει τις διαφορές που έχουν τα πάθη της ψυχής από όλες τις άλλες σκέψεις της. Έτσι, ορίζει αυτά τα πάθη ως αντιλήψεις ή αισθήματα ή συγκινήσεις της ψυχής που αναφέρονται ειδικότερα σε αυτήν και δημιουργούνται, συντηρούνται και ενισχύονται από κάποια κίνηση των πνευμάτων.

Χρειάζεται να ανοίξουμε μια μικρή παρένθεση εδώ. Με τον όρο πνεύματα, ο Ντεκάρτ, δεν εννοεί τις οντότητες που πιθανώς μας έρχονται πρώτες στο μυαλό. Τα πνεύματα του Ντεκάρτ είναι λεπτοφυέστατες ουσίες που βρίσκονται στο αίμα μας. Η έντονη ενέργειά τους αλλά και το σχεδόν μηδενικό τους μέγεθος, τους επιτρέπουν να φτάσουν σε σημεία του οργανισμού που ούτε το αίμα δεν έχει τη δυνατότητα να διαπεράσει, όπως συγκεκριμένα σημεία του εγκεφάλου. Για να κατανοήσουμε ακριβώς τι είναι τα πνεύματα θα πρέπει να αφιερώσουμε τουλάχιστον ένα άρθρο που να επεξηγεί τη φυσιολογία του σώματος που αποδίδει ο Ντεκαρτ στον άνθρωπο, σύμφωνα με τις γνώσεις της εποχής. Ωστόσο, έστω και πολύ χονδροειδώς, πήραμε μια ιδέα για τα πνεύματα και σίγουρα τα διαχωρίσαμε από τις οντότητες άλλου είδους.

Επιστρέφοντας στα πάθη της ψυχής, ο Ντεκάρτ αναφέρεται σε αντιλήψεις, αισθήματα και συγκινήσεις. Ως αντιλήψεις, υποδηλώνει όλες τις σκέψεις που δεν αποτελούν ενέργειες της ψυχής ή βουλήσεις. Τα πάθη, μπορούν επίσης να ονομαστούν αισθήματα, λόγω του ότι η ψυχή τα δέχεται όπως τα αντικείμενα των εξωτερικών αισθήσεων, για παράδειγμα, όπως αντιλαμβάνεται κάτι με το αισθητήριο όργανο του ματιού.

Διάγραμμα για τις λειτουργίες της ψυχής, όπως αναφέρονται από τον Ρενέ Ντεκάρτ.

Ο πιο ορθός όρος που χρησιμοποιεί ο Ντεκάρτ από τους τρεις, είναι οι συγκινήσεις. Αυτός ο όρος μπορεί να αποδοθεί σε όλες τις ποικίλες σκέψεις της ψυχής, σε όλες τις αλλαγές που σημειώνονται εντός της. Ο βασικότερος, όμως, λόγος για τον οποίο οι συγκινήσεις είναι ο καταλληλότερος όρος, είναι γιατί από όλα τα είδη σκέψεων που έχει η ψυχή, τα πάθη την ταράζουν και την κλονίζουν περισσότερο. Κατά την ανάλυση των παθών της ψυχής, ο Ντεκάρτ καταλήγει σε μία ψυχολογική διαπίστωση, σύμφωνα με την οποία το σώμα προετοιμάζει την ψυχή για δράση.

Πιο συγκεκριμένα, αναφέρει ότι το κυριότερο αποτέλεσμα όλων των παθών στους ανθρώπους είναι το εξής: Παρακινούν και προδιαθέτουν την ψυχή των ανθρώπων να θέλει τα πράγματα για τα οποία τα πάθη προπαρασκευάζουν το σώμα. Κατ’ αυτό τον τρόπο, το αίσθημα του φόβου προτρέπει την ψυχή να θέλει να το «βάλει στα πόδια», το αίσθημα της τόλμης να θέλει να αγωνιστεί, ενώ το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα πάθη.

Η ισχύς της ψυχής επί των παθών της

Η βούληση από τη φύση της είναι τόσο ελεύθερη που δεν ενεργεί ποτέ υπό καθεστώς εξαναγκασμού. Τα πάθη μας δεν μπορούν ούτε να διεγερθούν ούτε να εξαλειφθούν άμεσα από τη δύναμη της βούλησής μας αλλά έμμεσα με την παράσταση των πραγμάτων που συνάπτονται συνήθως με τα πάθη που θέλουμε να απορρίψουμε. Κατά τον Ντεκάρτ, η πείρα δείχνει ότι οι άνθρωποι που ερεθίζονται περισσότερο από τα πάθη τους δεν είναι αυτοί που τα γνωρίζουν καλύτερα. Επίσης, τα πάθη ανήκουν στις αντιλήψεις τις οποίες ο στενός δεσμός που υφίστανται ανάμεσα στην ψυχή και το σώμα, τις καθιστά συγκεχυμένες και ασαφείς.

Ας συνεχίσουμε με το παράδειγμα του φόβου και της τόλμης που αναφέραμε ανωτέρω. Για να εξαλειφθεί μέσα μας ο φόβος και να διεγερθεί η τόλμη, δεν αρκεί να έχουμε την αντίστοιχη βούληση. Πρέπει να διερευνήσουμε με προσοχή τους λόγους, τα αντικείμενα ή τα παραδείγματα που πείθουν ότι ο κίνδυνος δεν είναι μεγάλος, ότι η άμυνα εγγυάται περισσότερη ασφάλεια από την φυγή. Ακόμη, πρέπει να πειστούμε ότι η νίκη θα μας γεμίσει με χαρά και δόξα ενώ από τη φυγή μπορούμε να προσδοκούμε περισσότερο λύπη και άλλα παρόμοια.

Μια δυνατή ψυχή, οφείλει να κυριαρχεί πάνω στα πάθη της. Μπορεί να διαχειριστεί κάποια πάθη επιστρατεύοντας κάποια άλλα, καθώς επίσης και αξιοποιώντας τη βούλησής της. Η επίγνωση της αλήθειας, του καλού και του κακού, αποτελεί βασική σταθερά για τις κρίσεις μιας ψυχής. Σύμφωνα με αυτές οι γνώσεις, η ψυχή αποφασίζει και ρυθμίζει τις ενέργειες του βίου της.

Υπάρχουν όμως και οι αδύναμες ψυχές. Αυτές, αφήνονται να άγονται και να φέρονται από τα πάθη της στιγμής. Η βούληση δεν ακολουθεί κρίσεις βασισμένες στην αλήθεια και τη γνώση. Αντίθετα, εξουσιάζεται από τα πάθη, τα οποία πολλές φορές μπορεί να είναι και αντικρουόμενα, φέρνοντας την ψυχή σε μία αξιοθρήνητη κατάσταση. Ωστόσο, ο Ντεκάρτ υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει καμία ψυχή τόσο ανίσχυρη, που να μην έχει τη δυνατότητα, υπό προϋποθέσεις, να υπερισχύσει των παθών της. Αν η ψυχή διευθύνεται σωστά, θα ενεργήσει βασισμένη σε κρίσεις και όχι σε πάθη της στιγμής. Η ψυχή, ουσιαστικά, μπορεί να εκπαιδευτεί, να δυναμώσει, να εξελιχθεί.

Το εξώφυλλο από το βιβλίο μου: Το ταξίδι της Ψυχής.

Το θέμα: Ψυχή, έχει απασχολήσει πάρα πολλούς φιλοσόφους και στοχαστές στο πέρασμα των αιώνων. Η προσέγγιση του Ντεκάρτ είναι, ίσως, λίγο δυσνόητη, γι’ αυτό αν θέλετε να σταθούμε και να αναλύσουμε κάποιο σημείο περισσότερο, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου στο ioanna@myalchemies.com. Σε αυτό το άρθρο πήραμε μια πρώτη εικόνα για την ανάλυση του Ντεκάρτ σχετικά με τα πάθη της ψυχής. Κάθε παράγραφος κρύβει μέσα της κι άλλα ζητήματα που χρίζουν ανάλυσης και θαχαρώ να λάβω τους προβληματισμούς σας.


Ίσως σας ενδιαφέρει να μάθετε περισσότερα και για το τι συμβαίνει με την ψυχή, μετά το βιολογικό θάνατο του ανθρώπου. Θα σας παραπέμψω σε μία συνέντευξή μου για το βιβλίο μου: “Το ταξίδι της Ψυχής”, που ίσως σας ενδιαφέρει. Μπορείτε, λοιπόν, να διαβάσετε περισσότερα, από ΕΔΩ.

Το βιβλίο μπορείτε να το προμηθευτείτε από εδώ: Το Ταξίδι της Ψυχής.

Βιβλιοτόπιο

Roberto García de Mesa: πολιτισμός, τέχνη και ακόμη περισσότερα…

by iopapami_admin

Ο Roberto García de Mesa είναι Ισπανός ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, δραματουργός, αφηγητής, δοκιμιογράφος, φιλόλογος, επιμελητής εκθέσεων, σκηνοθέτης, εικαστικός και μουσικός. Είναι κάτοχος πτυχίου Νομικής και Ισπανικής Φιλολογίας, καθώς επίσης και διδακτορικού τίτλου στην Ισπανική Φιλολογία. Έχει εκδώσει περισσότερα από 70 βιβλία ποίησης, θεάτρου, μικρής αφήγησης, δοκιμίων, διαλόγων, ζωγραφικής και κριτικής εκδόσεων. Έχουν κυκλοφορήσει ήδη 5 CD με μουσικές του συνθέσεις. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα Aγγλικά, Eλληνικά, Ρουμανικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Γερμανικά, Σλοβενικά και Πορτογαλικά και έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά 19 χωρών.

Στην Ελλάδα, ο García de Mesa έχει εκδώσει τα ακόλουθα βιβλία: Άμλετ Post Scriptum (θέατρο, μετάφραση Άτη Σολέρτη, Αθήνα, Βακχικόν, 2017), Λογική και Κανιβαλισμός (ποίηση, μετάφραση Βασίλης Λαλιώτης, Αθήνα, Bibliothèque, 2017), η Εποχή του Ψύχους [Συζητήσεις με την Αντιγόνη], (θέατρο, δίγλωσση έκδοση, μετάφραση Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, Αθήνα, Bibliothèque, 2018), Επιφάνεια Επαφής, Ρητορική (ποίηση, μετάφραση Άτη Σολέρτη, Αθήνα, Βακχικόν, 2018), Τα απόμακρα σώματα (ποίηση, μετάφραση Ιφιγένεια Ντούμη, Αθήνα, Bibliothèque, 2019), Περί φύσεως της ευθραυστότητας (ποίηση, μετάφραση Ιφιγένεια Ντούμη, Θεσσαλονίκη, Εκδόσεις Ρώμη, 2021), Θεατρικά Έργα (επιλογή) (θέατρο, μετάφραση Ιφιγένεια Ντούμη, Θεσσαλονίκη, Ρώμη, 2021), Πέντε δοκίμια για τη σκηνική ποίηση (δοκίμιο, μετάφραση Ιφιγένεια Ντούμη, Θεσσαλονίκη, Ρώμη, 2022), Η τελευταία παράσταση (πεζογραφία, μετάφραση Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, Όλγα Αναστασιάδου, Χριστίνα Μπατσίλα, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, Χρύσα Παπανικολάου, Ματθίλδη Σιμχά και Σταύρος Χατζής, Θεσσαλονίκη, Ρώμη, 2023)

Έφτασε, επιτέλους, η στιγμή να μάθουμε περισσότερα για τον Roberto García de Mesa και το πολυσχιδές έργο του.

– Roberto, είσαι συγγραφέας, θεατρικός σκηνοθέτης, ποιητής, συνθέτης και καθηγητής Ισπανικής γλώσσας και λογοτεχνίας σε δύο πανεπιστήμια της Ισπανίας (λέκτορας στο πανεπιστήμιο Λας Πάλμας των Καναρίων Νήσων, και καθηγητής στο UNED, το πανεπιστήμιο της Μαδρίτης για σπουδές εξ αποστάσεως). Ποια από αυτές σου τις ιδιότητες απολαμβάνεις περισσότερο;

– Νιώθω αληθινό πάθος για τις ανθρωπιστικές επιστήμες. Και βέβαια, μου αρέσουν πάρα πολύ όλες αυτές οι ασχολίες. Η καθεμιά έχει τη δική της στιγμή μέγιστης προσοχής. Ωστόσο, η ποιητική σκέψη είναι, φυσικά, το κέντρο μου, και αυτό αφορά κάθε είδους δημιουργία, λογοτεχνική, θεατρική, μουσική… ακόμα και τη διδασκαλία.

– Πρέπει να είσαι διαρκώς δημιουργικός για να μπορείς να ανταπεξέλθεις σε όλες αυτές τις δραστηριότητες και μάλιστα με τόσο υψηλή ποιότητα. Από πού αντλείς όλη αυτή την ενέργεια, λοιπόν;

– Για την ποιότητα δεν μπορώ να πω, αλλά ευχαριστώ, είσαι πολύ γενναιόδωρη. Πιστεύω ότι η ενέργεια που χρειάζεσαι για να αντιμετωπίζεις τη ζωή βρίσκεται στο πάθος με το οποίο κάνεις ό,τι κάνεις. Αν χαθεί το πάθος αυτό, έχουν τελειώσει τα πάντα.

– Η δουλειά σου εκφράζεται με διάφορους τρόπους, και μέσα από διαφορετικά κανάλια. Ποιο είναι το κίνητρό σου για να συνεχίζεις;

– Εκτός από το πάθος, είναι η ανάγκη που προκύπτει από την επιθυμία μου να κάνω αυτό το πράγμα, ειδικά η αίσθηση ότι αρχίζω ξανά και ξανά. Μέχρι που έχω μποϊκοτάρει και τον εαυτό μου κάποιες φορές, όποτε έχει τύχει να νιώσω πως αρχίζω να χάνω αυτή την αίσθηση. Πράγματι, πρέπει να σου εξομολογηθώ ότι, παρότι έχω εκδώσει περισσότερα από εβδομήντα βιβλία, έχω την εντύπωση ότι η γιορτή αυτή έχει μόλις ξεκινήσει και ότι έχω πολλά ακόμη να κάνω και να πω.

– Τι σου αρέσει πιο πολύ απ’ όλα στη δουλειά σου;

– Ότι μπορώ να δουλεύω με την ανθρώπινη φύση, τις διάφορες πτυχές της. Αυτό έχει η λογοτεχνία. Είναι ένα απέραντο ταξίδι γνώσης που πάντοτε με συντροφεύει. Κι αυτό, είναι ανεκτίμητο.

– Πώς εμπνέεσαι για τα θέματα τα οποία πραγματεύεσαι; Από κάτι που διαβάζεις, λογοτεχνία, φιλοσοφία, για παράδειγμα; Από τα σπουδαία γεγονότα που συμβαίνουν στον κόσμο;

– Ζούμε σε μια συναρπαστική εποχή. Ολόκληρη η διαδικασία της δημιουργίας προϋποθέτει την έρευνα. Παρατηρώ τον κόσμο, διερευνώ τις παραδόσεις, τα παγκόσμια θέματα, παθιάζομαι με συγκεκριμένα θέματα της ανθρώπινης φύσης, του φυσικού ή μεταφυσικού κόσμου, μετά τα ξεχνάω όλα, αρχίζω από την αρχή, ελεύθερα, και αφήνω να ρέουν οι πιο παράλογες ανησυχίες μου. Με ενδιαφέρουν κυρίως θέματα που αφορούν όλες τις εποχές.

– Μέσα από τη δουλειά σου προσπαθείς να εκφράσεις τον εσωτερικό σου εαυτό ή να στείλεις ένα μήνυμα στον κόσμο;

– Και τα δύο, νομίζω. Σίγουρα εκφράζεις και τον εσωτερικό εαυτό, παρότι με έναν πιο αντικειμενικό τρόπο. Είμαστε σκεπτόμενα και συναισθηματικά όντα και στοχαζόμαστε γύρω από τα εσώψυχά μας αλλά και γύρω από τον κόσμο ή σε σχέση με τον κόσμο. Όταν πλησιάζουμε έναν άλλον άνθρωπο ή όταν συμπεριφερόμαστε με συγκεκριμένο τρόπο, στέλνουμε κάποια μηνύματα. Είναι αναπόφευκτο. Κάτι άλλο που συμβαίνει είναι ότι εδραιώνεται μια βαθιά και αποτελεσματική επικοινωνία σε έναν κόσμο που περιέχει τόση πληροφορία, όπως ο κόσμος σήμερα, όπου παρατηρείται το λεγόμενο infoxication*. Είναι δύσκολο, αλλά μερικές φορές πετυχαίνει και είναι υπέροχο.

– Έχεις εκδώσει περισσότερα από 70 βιβλία, έχεις μεταφραστεί σε 8 γλώσσες και 9 από τα βιβλία σου κυκλοφορούν και στα Ελληνικά. Η ευθραυστότητα, το σώμα, η ελευθερία, οι φόβοι, η κριτική στην εξουσία, ο φεμινισμός, η μεταλογοτεχνία, το παράλογο, το
μεταφυσικό, όλα αυτά είναι μερικά από τα θέματα που πραγματεύεσαι στα έργα σου. Άρα, από αυτή την άποψη, ποιο πιστεύεις ότι είναι το πιο ευάλωτο σημείο της κοινωνίας μας σήμερα;

– Είμαστε πολύ ευάλωτοι, αυτό το είδαμε στην πράξη με την πανδημία του COVID-19. Πιστεύουμε μέχρι κι ότι οι δημοκρατίες μπορούν να αντιμετωπίσουν τα πάντα, ενώ παρατηρούμε ότι υπαναχωρούν προς πιο αυταρχικά μοντέλα. Ένα από τα πράγματα που αλλάζει πιο πολύ είναι η, σχεδόν, ιερή ιδέα της ελευθερίας στη Δύση. Με τις νέες τεχνολογίες έχουμε παραχωρήσει τόση από την ελευθερία μας, με αντάλλαγμα τη χρήση μιας εφαρμογής στο κινητό, για παράδειγμα, που οι καινούργιες γενιές ήδη δεν δίνουν βάση στο πώς ήταν τα πράγματα πριν. Το βρίσκουν φυσιολογικό.

Το πιο ευάλωτο σημείο μας είναι η ευάλωτη φύση του πλανήτη μας, του τόπου στον οποίο ζούμε, και αυτό ήδη μας επηρεάζει. Οφείλουμε να σταματήσουμε επειγόντως την κατανάλωση. Επίσης, η πείνα, η φτώχεια, η άνιση κατανομή του πλούτου στον κόσμο και οι υγειονομικές ελλείψεις, όλα αυτά αποτελούν βασικά προβλήματα, τα οποία η ανθρωπότητα δεν έχει καταφέρει να λύσει. Και, βέβαια, η ισότητα ανάμεσα σε γυναίκες και άντρες είναι ένα θέμα που μας αφορά όλους. Έχουν γίνει σπουδαία βήματα στον κόσμο για να την κατακτήσουμε, αλλά, φυσικά, έχουμε ακόμη πολλή δουλειά.

Ένα άλλο, τεράστιο θέμα της εποχής μας, είναι ο τρόπος που διαχειριζόμαστε την πληροφορία και ο τρόπος που θυμόμαστε την ιστορία. Κερδίζουμε ως προς την επιφανειακή γνώση και χάνουμε στην πιο ουσιαστική και σημαντική. Αυτό, το δίχως άλλο, θα έχει ως αποτέλεσμα να επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος, γιατί δεν θα έχουμε μάθει τίποτα από την ιστορία μας.

– Έχεις επισκεφτεί πολλές φορές την Ελλάδα και ξέρω ότι σε ενδιαφέρει πολύ η χώρα μας. Τι σου αρέσει, λοιπόν, πιο πολύ σε αυτήν;

– Στην Ελλάδα, αυτό που μου αρέσει περισσότερο είναι οι άνθρωποί της. Έχω γνωρίσει άτομα που θαυμάζω πολύ. Ανά τους αιώνες ο ελληνικός λαός έχει υποφέρει υπερβολικά, πάντοτε όμως βρίσκει τον τρόπο να ανασκουμπωθεί και να ξεπεράσει την κακουχία, παρά τους πολέμους, τις δικτατορίες, την πολιτική διαφθορά, τη φτώχεια, το εύθραυστο σύστημα υγείας κλπ. Παρά τις αντιξοότητες, οι Έλληνες καταφεύγουν στην ποίηση, στη μουσική, στο θέατρο, στη γαστρονομία τους, στην ιστορία τους, στον έρωτα, στο τοπίο, στην ειρωνεία, στην ευαισθησία, στη φιλία…

– Μέσα από τις συζητήσεις μας, έχω καταλάβει ότι αγαπάς πολύ την Τενερίφη, τη γενέτειρά σου. Τι θα πρότεινες σε κάποιον που επισκέπτεται την Τενερίφη πρώτη φορά να δει και να κάνει;

– Έχουν και τα Κανάρια Νησιά πολλά ωραία στοιχεία. Το καθένα έχει πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά. Ο κόσμος σε γενικές γραμμές είναι πολύ ευγενικός και ήρεμος. Είναι ηφαιστειακά νησιά του Ατλαντικού και η γεωγραφία διαφέρει κάπως από την ελληνική. Στους επισκέπτες θα πρότεινα να έρθουν σε επαφή με τους ανθρώπους των Καναρίων, να νοικιάσουν αμάξι και να κάνουν βόλτες στην Τενερίφη ή σε όποιο άλλο νησί θέλουν.

Με ρωτάς για την Τενερίφη, επομένως θα σου πω ότι είναι σαν μινιατούρα ηπείρου· έχει μικροκλίματα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα σε έναν μικρό χώρο να έχουμε διάφορα τοπία και θερμοκρασίες. Θα έλεγα στον επισκέπτη να μην παραλείψει να πάει στο ηφαίστειο Τέιδε, με 3715 μέτρα υψόμετρο. Είναι φοβερή εμπειρία, από άλλο κόσμο. Επίσης, να κάνει μπάνιο στις παραλίες του νησιού. Να μη χάσει τα δάση της οροσειράς Ανάγα, όπως και την κουζίνα μας· δεν είναι τόσο περίπλοκη όσο η ελληνική, αλλά είναι πολύ γευστική. Να επισκεφτεί τις πόλεις Λα Λαγούνα, Σάντα Κρους ντε Τενερίφε, το Πουέρτο ντε λα Κρους, ή χωριά όπως το Ικόντ ντε λος Βίνος, Γκουίμαρ, Λα Οροτάβα, Λος Χιγάντες, Γκαρατσίκο, κλπ.

Επίσης, ένα από τα δυνατά σημεία των νησιών αυτών είναι η θερμοκρασία τους, λένε ότι εδώ έχει όλο
το χρόνο «αιώνια άνοιξη». Φυσικά, στο Τέιδε η θερμοκρασία πέφτει πολύ τη νύχτα, και η Λα Λαγούνα έχει πολλή υγρασία· επίσης, υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο βορρά, που είναι πιο πράσινος, και στο νότο, που είναι πιο έρημος. Παρ’ όλα αυτά, οι αλλαγές θερμοκρασίας δεν είναι τόσο απότομες όσο σε άλλα μέρη του πλανήτη. Γι’ αυτό έρχονται πολλοί τουρίστες από τη βόρεια Ευρώπη, για παράδειγμα, στο τέλος του χρόνου.

Φυσικά, όπως όλα τα μέρη του κόσμου, έχουμε κι εδώ πολλά προβλήματα: οικονομική κρίση, πληθωρισμό, ανισότητες, τις δυσκολίες του νησιωτικού τόπου, τα προβλήματα με τις λίστες αναμονής στα νοσοκομεία, κλπ.

– Ετοιμάζεις κάτι αυτόν τον καιρό; Θα θέλαμε, επίσης, να μάθουμε αν σχεδιάζεις να επισκεφτείς σύντομα την Ελλάδα.

– Ναι. Δουλεύω για κάποια άρθρα και κάποια βιβλία, όπως και αρκετά θεατρικά έργα. Ελπίζω τα επόμενα χρόνια να καρποφορήσει ο μόχθος αυτός. Φέτος έμεινα έναν μήνα στην Ελλάδα, τον Φεβρουάριο. Εννοείται πως θέλω πολύ να ξανάρθω. Ελπίζω αυτό να γίνει σύντομα.

Η παρουσία του Roberto García de Mesa στο διαδίκτυο

Βρείτε περισσότερες πληροφορίες και υλικό της δουλειάς του μέσα από τις επίσημες σελίδες του:

Blog

YouTube Channel

SoundCloud Channel


Ευχαριστώ πολύ για τη μετάφραση την Ιφιγένεια Ντούμη.

Βιβλιοτόπιο

Roberto García de Mesa: culture, art and more…

by iopapami_admin

Roberto García de Mesa is a Spanish poet, playwright, dramaturge, narrator, essayist, philologist, exhibition curator, stage director, visual artist and musician. He holds a licentiate in Law and Hispanic Philology, and a doctoral degree in Hispanic Philology. He has published more than 70 books of poetry, theater, short narrative, essays, conversations, paintings and critical editions, and 5 cds with his musical compositions. His works have been translated into English, Greek, Romanian, French, Italian, German, Slovenian and Portuguese, and have appeared in magazines of 19 countries.

In Greece, García de Mesa has published the following books: Hamlet Post Scriptum (theatre, Hamlet Post Scriptum, translation by Ati Solerti, Athens, Vakxikon, 2017), Razón y canibalismo (poetry, Reason and Cannibalism, translation by Vassilis Laliotis, Athens, Bibliothèque, 2017), La edad del frío. Conversaciones con Antígona (theatre, Age of the Cold. Conversations with Antigone, bilingual edition, translation by Konstantinos Paleologos, Athens, Bibliothèque, 2018), Superficie de contacto. Retórica (poetry, Contact Surface. Rhetoric, translation by Ati Solerti, Athens, Vakxikon, 2018), Los cuerpos remotos (poetry, The Remote Bodies, translation by Ifigenia Ntoumi, Athens, Bibliothèque, 2019), Sobre la naturaleza de la fragilidad (poetry, On the Nature of Fragility, translation by Ifigenia Ntoumi, Thessaloniki, Romi, 2021), Obras de teatro (selección) (theatre, Theatrical Works (selection), translation by Ifigenia Ntoumi, Thessaloniki, Romi, 2021), Cinco ensayos sobre poesía escénica (ensayos, Five Essays About Scenic Poetry, translation by Ifigenia Ntoumi, Thessaloniki, Romi, 2022) and La última actuación (flash fiction, The Last Performance, Editing and translation by Κωνσταντίνος Παλαιολόγος and translation team by Όλγα Αναστασιάδου, Χριστίνα Μπατσίλα, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, Χρύσα Παπανικολάου, Ματθίλδη Σιμχά and Σταύρος Χατζής, Thessaloniki, Romi, 2023).

So, the time has come to learn more about Roberto García de Mesa and his work.

– Roberto, you are a writer, theater director, poet, composer and professor of Spanish Language and Literature at two Spanish Universities (associate professor at the ULPGC and tutor at UNED). Which of these occupations do you enjoy the most?

– I feel true passion for the knowledge of the humanities. Of course, in all these occupations I enjoy a lot. Each one has its moment of maximum attention. However, of course, poetry (or poetic thought) is my center and that encompasses everything: literary, scenic, musical creation, even teaching…

– You have to be constantly creative to be able to perform all these tasks and with such quality. So where do you get all this energy?

– Well. I don’t know if it will have that quality you say, but I appreciate your generosity. I believe that the energy to face life is found in the passion that you have in what you do. If that passion is lost, everything ends.

– Your work is expressed in many ways and through different channels. What keeps you motivated?

– In addition to the passion, the need to want to do it and, especially, the feeling of starting over and over again. Sometimes I have even boycotted myself if I start to distance myself from that feeling. In fact, I confess that despite having published more than seventy books, I have the impression that this party has only just begun and that I still have a lot to do and say.

– What do you like most about your job?

– Being able to work on human nature, in its various aspects. It is what literature has. It is an infinite journey of knowledge that always accompanies me. And that is priceless.

– How do you get inspired by the topics you deal with? Is it something you read, like literature or philosophy? Is it about the big things happening around the world?

– We live in an exciting time. And every creative process involves research. I observe the world, I investigate the traditions, the universal themes, I become obsessed with certain issues of human nature, the physical world or the metaphysical, then I forget everything, start again freely and let my most irrational concerns flow. I am especially interested in topics that are valid for all times.

– Through your work, are you trying to express your inner self or send a message to the world?

– I think both. Even if it is in a more objective way, you are also expressing your inner self. We are thinking and emotional beings who reflect in private, but also in front of or with the world. When we approach another human being or act in a certain way, we are sending messages. It is unavoidable. Another thing is that a deep and effective communication is established in a world with as much information as today, with so much “infoxication”. It’s hard, but sometimes it happens and it’s very beautiful.

– You have published more than 70 books, have been translated into 8 languages and 9 of your books into Greek. Fragility, the body, freedom, fears, criticism of power, feminism, the metaliterary, the irrational, the metaphysical are some of the issues that you address in your works. So, from that perspective, what do you think is the most important vulnerability in our society today?

– We are very vulnerable, we could already experience it with the COVID-19 pandemic. We even believe that democracies can handle everything and we are seeing that they are going backwards in the face of more authoritarian models. One of the things that is changing the most is the almost sacred idea of freedom in the West. With the new technologies we have given up so much of our freedom in exchange for the use of a mobile application, for example, that the new generations no longer give it the importance of yesteryear, they see it as something normal.

The most important vulnerability is that of our planet, the place where we live, and this is already affecting us; we must stop consumption urgently. Hunger, poverty, the unequal distribution of wealth in the world and deficiencies in health are also essential problems that humanity has not been able to solve. And, of course, equality between women and men is an issue that affects us all; important advances have been carried out in the world to achieve it, but, of course, much remains to be done. Another huge issue of our time is how information is managed and how history is remembered. We are gaining more superfluous knowledge and losing really deep and important knowledge. This will undoubtedly cause us to repeat the mistakes of our past history because we will not have learned anything.

– You have visited Greece many times and I know that you are interested in our country. So what do you like the most about it?

– What I like most about Greece is its people. I have met people that I admire a lot. Throughout its history, the Greek people have suffered too much, but they have always found a way to recover or cope with adversity, despite wars, dictatorships, political corruption, poverty, its fragile health system, etc. Despite all this, the Greeks take refuge in poetry, music, theater, in their gastronomy, in their history, in love, in the landscape, in irony, in sensitivity, in friendship…

– Through our conversations, I have seen that you love your homeland, Tenerife, very much. What would you recommend to a visitor visiting Tenerife for the first time to see and explore?

– The Canary Islands also have many special qualities. Each one has very different characteristics. Its people are usually very friendly and calm. They are Atlantic volcanic islands and the geography is somewhat different from the Greek. I would advise any visitor to get in touch with the Canarian people, to rent a car and take a tour of Tenerife or any other island. You ask me about Tenerife and I would tell you that it is like a miniature continent, it has microclimates, which means that in a short space we have different landscapes and temperatures. I would tell that visitor not to forget going to the Teide volcano, 3715 meters, it is an exciting experience, from another world; also, to bathe in the beaches of the island; don’t miss the forests of Anaga and our gastronomy, it is not as sophisticated as the Greek, but it is very tasty; to visit the cities of La Laguna, Santa Cruz de Tenerife and Puerto de la Cruz, or towns like Icod de los Vinos, Güímar, La Orotava, Los Gigantes, Garachico, etc.

On the other hand, one of the best qualities of these islands is their temperature, they say that here there is an “eternal spring” all year round. Of course, on Teide the temperature drops a lot at night and La Laguna is very humid, in addition you can see the difference between the north, which is more leafy, and the south, which is more desert. Despite this, temperature changes are not as abrupt as in other places on the planet. And that means that a lot of tourism comes from northern Europe, for example, at the end of the year. Of course, like any other place in the world, we also have many problems: economic crises, inflation, inequalities, the difficulties of insularity, problems with waiting lists in hospitals, etc.

– Are you working on any new projects these days? We would also like to know if you plan to visit Greece soon.

– Yes. I’m working on some articles and books, as well as several plays. I hope that in the coming years we can see the fruits of this effort. This year I was in Greece for a month, in February; I would love to return, of course. I hope it’s soon.

Roberto García de Mesa on the internet

Stay connected and find out more about Roberto García de Mesa and his work:

Blog

YouTube Channel

SoundCloud Channel


Many thanks for the English translation: RGM.
Review of the English translation: Mario Domínguez Parra.

ΒιβλιοτόπιοΜετά τα... φυσικά!

Αν θες να είσαι πραγματικά ελεύθερος, κάν’ το όπως ο Επίκτητος

by iopapami_admin

Ο Επίκτητος (περ. 50 – 135 μ.Χ.) γεννήθηκε ως δούλος και το όνομά του σημαίνει “αποκτηθείς”. Η εμπειρία της δουλείας διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στη φιλοσοφία του περί ελευθερίας. Όλοι οι άνθρωποι, είτε δούλοι είτε ελεύθεροι διαθέτουν νου και σώμα, εσωτερικό και εξωτερικό κόσμο. Μπορεί κάποιος να είναι εξωτερικά ελεύθερος και εσωτερικά δούλος, ελεγχόμενος από επιθυμίες, πάθη ή άλλους ψυχολογικούς παράγοντες. Επίσης, κάποιος μπορεί να εξωτερικά δέσμιος, περιορισμένος σε κάποια φυλακή ή δούλος, αλλά εσωτερικά να να είναι ελεύθερος, απαλλαγμένος από κάθε απογοήτευση και δυσαρμονία.

Μετά την απελευθέρωσή του, ο Επίκτητος ίδρυσε μία σχολή στη Νικόπολη της Ηπείρου. Ανάμεσα στους μαθητές του ήταν και ο Λεύκιος Φλάβιος Αρριανός, ο οποίος κατέγραψε τις διαλέξεις του δασκάλου του για τον στωικισμό. Χάρη σε αυτόν έχουμε σήμερα οχτώ βιβλία “Διατριβών” και ένα “Εγχειρίδιον”, το οποίο συνοψίζει τις διδασκαλίες αυτές, σαν ένας οδηγός ζωής. Ουσιαστικά, ο ίδιος ο Επίκτητος δεν άφησε γραπτά. Ωστόσο, η πιστή καταγραφή του Αρριανού μας επιτρέπει να γνωρίσουμε το βάθος και την ουσία της φιλοσοφίας του.

Στην αρχή του Εγχειριδίου, αναφέρονται τα πράγματα που μπορούμε να ελέγξουμε και αυτά που δεν μπορούμε. Στα πρώτα λοιπόν, περιλαμβάνονται οι κρίσεις μας, οι παρορμήσεις και οι επιθυμίες μας. Σχεδόν όλα τα υπόλοιπα ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία. Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα υλικά αγαθά, την υγεία, το σώμα, την τύχη, την επιτυχία, τη φήμη κ.ά. Όσο δίνουμε προτεραιότητα σε αυτά, θεωρώντας λανθασμένα ότι περνάνε από το χέρι μας, καλλιεργούμε τη δυστυχία μας.

Θα μπορούσε κανείς να συμπεράνει από αυτό ότι όσα μπορούμε να ελέγξουμε είναι αυτά που βρίσκονται στο μυαλό μας, στο πνεύμα μας και σίγουρα είναι άυλα. Ωστόσο, ο Επίκτητος δεν υποστηρίζει ότι ελέγχουμε όλα όσα συμβαίνουν μέσα μας, όπως κάθε σκέψη. Δεν ελέγχουμε πλήρως όσα βρίσκονται στο μυαλό μας, παρά μόνο κάποιες συγκεκριμένες πνευματικές δράσεις. Για παράδειγμα, δεν ελέγχουμε τις αναμνήσεις και τα συναισθήματά μας. Ελέγχουμε όμως την κρίση μας και όσα πηγάζουν από αυτήν.

Η σπουδαιότητα της κρίσης

Σύμφωνα με τον Επίκτητο οι κρίσεις μας είναι πολύ σημαντικές καθώς έχουν συνέπειες στις πράξεις. Ελέγχουν τις επιθυμίες και τις παρορμήσεις μας. Γι’ αυτό, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με αυτές και όχι να τις αντιμετωπίζουμε βιαστικά και επιπόλαια. Μια κρίση, μπορεί να μας δημιουργήσει την πεποίθηση ότι κάτι είναι καλό και άρα να το επιθυμήσουμε. Συνεπώς, μπορεί να προχωρήσουμε σε μία σειρά από πράξεις για να το διεκδικήσουμε, εφόσον το κρίναμε ως καλό. Ωστόσο, τίποτα από όσα βρίσκονται έξω από εμάς δεν είναι από τη φύση τους καλά. Αποτελούν απλώς ύλη σε κίνηση. Όποια αξία λοιπόν, θεωρούμε πως έχουν τα πράγματα, ουσιαστικά είναι η αξία που η κρίση μας επέλεξε να τους αποδώσει. Μόνο ο ενάρετος χαρακτήρας είναι αυθεντικά καλός.

Οδεύοντας προς την ελευθερία

Ο Ζήνων, ο πρωταρχικός επικεφαλής της στωικής σχολής, υποστήριζε ότι η ελευθερία είναι αποκλειστικό προνόμιο των σοφών. Οι κατώτεροι, πνευματικά, άνθρωποι δεν είναι μόνο ανόητοι αλλά και δούλοι. Ίσως σας ακούγεται λίγο ρατσιστικό, σαν μία προώθηση του πνευματικού ελιτισμού, ωστόσο στην εποχή που ειπώθηκε ήταν εξαιρετικά ριζοσπαστικό.

Σε μία περίοδο όπου η οικονομία στηρίζεται στη δουλεία, τίθεται υπό αμφισβήτηση η αξιολόγηση των ανθρώπων με τις έννοιες του δούλου και του ελεύθερου. Αν η σοφία είναι το κριτήριο της ελευθερίας, οι άνθρωποι πρέπει να σταματήσουν να στρέφονται προς τον εξωτερικό κόσμο. Οφείλουν να μετατοπίσουν την εστίασή τους μέσα τους, στον πνευματικό κόσμο.

Κύριος κάποιου είναι όποιος έχει την εξουσία να παρέχει ή να στερεί όσα θέλει ή δεν θέλει ο άλλος. Όποιος, λοιπόν, θέλει να είναι ελεύθερος, να μην επιθυμεί ή να μην αποφεύγει ό,τι εξαρτάται από τους άλλους. Διαφορετικά, θα είναι εξ ανάγκης δούλος.

Επίκτητος, Εγχειρίδιον 14

Με απλά λόγια, όποιος θέλει να είναι ελεύθερος από οποιονδήποτε εξαναγκασμό, πρέπει να περιορίσει τι επιθυμίες και τις αποστροφές σε πράγματα στα οποία δεν έχει τον απόλυτο έλεγχο. Ο νους, αποτελεί το μοναδικό πεδίο στο οποίο ο άνθρωπος μπορεί να είναι απόλυτα ελεύθερος και κυρίαρχος, υπό προϋποθέσεις. Στον νου, συμπεριλαμβάνεται η έννοια της βούληση, της κρίση και των κινήτρων. Εμείς είμαστε ο νους και ο νους εξαρτάται πλήρως από εμάς, όταν δεν επιτρέπουμε στις κοινωνικές επιταγές να ελέγχουν τις επιθυμίες και τις απέχθειές μας.

Ο Επίκτητος αναγνωρίζει ότι η κατάκτηση της ελευθερίας που περιγράφει είναι ένα επίπονο φιλοσοφικό επίτευγμα. Το να μην ποθούμε ό,τι δεν εξαρτάται από εμάς και όσα δεν είναι εφικτό να πραγματοποιηθούν, δεν είναι απλώς μια ανθρώπινη κατάσταση. Αποτελεί επίτευγμα ενός νου παιδευμένου και ενός χαρακτήρα απαλλαγμένου από τη ματαίωση και την απογοήτευση.

Για να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα ποια είναι αυτά που εξαρτώνται από εμάς, τα αποκαλεί ως: εκ φύσεως ελεύθερα, αβίαστα και ανεμπόδιστα. Αντίθετα, αυτά που δεν εξαρτώνται από εμάς είναι ανίσχυρα, εξαρτημένα και υπόκεινται σε εμπόδια. Όταν ο άνθρωπος διατηρεί εσφαλμένη αντίληψη για την ταυτότητα αυτών των δύο κατηγοριών, οδηγείται σε απογοήτευση και ταραχή.

Πιο συγκεκριμένα, αν ο άνθρωπος θεωρεί ότι κατέχει πράγματα που είναι εκ φύσεως εξαρτημένα και όχι ελεύθερα ή ακόμη ότι κατέχει αυτά που δεν είναι δικά του, θα βιώσει τον πόνο. Στον αντίποδα, αν κάποιος αναγνωρίζει ότι κατέχει μόνο αυτά που είναι πραγματικά δικά του και τα εκ φύσεως ελεύθερα, τότε δεν θα μπορεί κανείς να τον καταπιέσει ούτε να τον εξαναγκάσει σε κάτι. Επίσης, δεν θα χρειαστεί να προβεί σε πράξεις που είναι ενάντιες στη θέλησή του.

Ακόμη, ο Επίκτητος υποστηρίζει ότι δεν είναι τα ίδια τα πράγματα που προκαλούν ταραχή στους ανθρώπους, αλλά η άποψη που έχουν για τα πράγματα. Όπως αναφέραμε όμως, ήδη, η άποψη είναι κάτι που μπορούμε να ελέγξουμε. Αν θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι και ευτυχείς, οφείλουμε να καταφέρουμε συνειδητά να την ελέγχουμε.

Ο Επίκτητος, δίνει ως παράδειγμα τον θάνατο, ο οποίος από μόνος του δεν είναι κάτι φοβερό. Το φοβερό είναι η άποψη ότι ο θάνατος είναι φοβερός. Είναι, λοιπόν, οι ίδιες μας οι απόψεις που ευθύνονται για τη στενοχώρια και την ταραχή μας και όχι τα πράγματα και οι καταστάσεις από μόνες τους. Οι απαίδευτοι άνθρωποι κατηγορούν άλλους για τη δυστυχία τους ενώ όσοι είναι σε διαδικασία μόρφωσης, τους εαυτούς τους. Ωστόσο, ένας πεπαιδευμένος άνθρωπος δεν κατηγορεί κανέναν, ούτε τον εαυτό του.

Μας συμβουλεύει, επίσης, να μη ζητάμε τα πράγματα να γίνονται όπως θέλουμε εμείς, αλλά να ευχόμαστε να συμβαίνουν όπως ακριβώς συμβαίνουν. Τότε, όλα θα κυλήσουν ομαλά!

Βιβλιοτόπιο

Βιβλιοπαρουσίαση: “Οι τελευταίοι χρησμοί και οι προφητείες”

by iopapami_admin

Η Ντορέτα Πέππα σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ειδικεύτηκε μεταπτυχιακά στη μετάφραση και την Ελληνική / Γαλλική Γλωσσολογία και δούλεψε επί χρόνια ως δημοσιογράφος και μεταφράστρια σε εφημερίδες, περιοδικά και εκδοτικούς οίκους, μεταφράζοντας, διασκευάζοντας ή υπογράφοντας πάνω από 60 βιβλία σύγχρονων και αρχαίων, αλλά και κλασικών συγγραφέων. Τα βιβλία και οι έρευνές της έχουν μεγάλη έκταση αντικειμένων, όπως Εσωτερισμό, Φιλοσοφία, Μεταφυσική, Θρησκειολογία, Ιστορία, Μυθολογία και Παράδοξo.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο της βιβλίο με τίτλο: “Οι τελευταίοι χρησμοί και οι προφητείες”. Αναμένονται δύο βιβλιοπαρουσιάσεις, μία στην Αθήνα και μία στη Θεσσαλονίκη. Σύντομα θα βρείτε στο myalchemies.com μία αποκλειστική συνέντευξη της Ντορέτας Πέππα για την έννοια του θείου στην αρχαία Ελλάδα και όχι μόνο! Μέχρι τότε, ανανεώνουμε το ραντεβού μας για τις 17 και 24 Ινουνίου, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αντίστοιχα.

Βιβλιοπαρουσιάσεις

Έχουν προγραμματιστεί δύο παρουσιάσεις του βιβλίου: “Οι τελευταίοι χρησμοί και οι προφητείες”.
Το Σάββατο, 17 Ιουνίου, ώρα 7 μ.μ. στην Εστία, Δωδώνης 36, στον Κολωνό.
Το Σάββατο, 24 Ιουνίου, 8 μ.μ. GRD Αίθουσα Blockchain Βαλαωρίτου 7 στον 1ο όροφο, Θεσσαλονίκη.

Μπορείτε εύκολα να βρείτε την εκδήλωση για τη βιβλιοπαρουσίαση στην Αθήνα από εδώ!

Newer Posts
Older Posts
  • Memento mori: Η υπενθύμιση του θανάτου
  • Η λατρεία των Ναϊτών Ιπποτών προς τη Μαρία Μαγδαληνή
  • Soul rebels, τα ρέστα μου κύριε
  • Ο Άη Γιάννης ο Κυνηγός, μέσα στα δάση του Παρνασσού
  • Το γεωλογικό φαινόμενο “Νυμφόπετρες” και οι θρύλοι που το συνοδεύουν
  • Το “Κάστρο του Θρόνου”
  • Η Παναγία η Καταφυγιώτισσα και ο Δημήτρης Μυταράς
  • Συνέντευξη της Ιωάννας Παπαμιχαήλ στη Βίκυ Μπαϊρακτάρη για το βιβλίο: Το ταξίδι της Ψυχής

ΒΙΒΛΙΑ ΕΡΕΥΝΑΣ

Έχεις αναρωτηθεί κι εσύ αν το σύμπαν μπορεί να συνωμοτήσει για να δημιουργήσεις την πραγματικότητα που επιθυμείς; Έχεις αναρωτηθεί τι είναι η ψυχή, αν σχετίζεται με ένα θεϊκό κομμάτι μέσα μας και πού πηγαίνει μετά το θάνατο; Βρες απαντήσεις βασισμένες σε πλούσια βιβλιογραφία μέσα από τα βιβλία: Η Συνωμοσία του Σύμπαντος και Το Ταξίδι της Ψυχής!

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ

Στείλε μου email με οποιαδήποτε πληροφορία θέλεις να μοιραστείς μαζί μου! Μπορεί να είναι κάποιο σχόλιο για κάποιο από τα άρθρα που διάβασες, μια θεματολογία που θα ήθελες να αναπτύξω μέσα από νέες έρευνες, μέρη για εξερεύνηση, ιδέες και προτάσεις για το οτιδήποτε! Επικοινώνησε μαζί μου στο ioanna@myalchemies.com

SOCIAL

Βρες με στα social media και κάνε like και follow για να ενημερώνεσαι πρώτος/η για όλα τα νέα άρθρα/συνεντεύξεις/podcast που σε ενδιαφέρουν! Ας συναντηθούμε στην πλατφόρμα του Facebook, μέσα από τη σελίδα: facebook.com/myalchemies

@2020 - All Right Reserved. Designed and Developed by Paris


Back To Top
My Alchemies
  • Αρχικη
  • Εξ-ερευνησεις
  • Μετα τα … φυσικα!
  • Μυθικες Ιστοριες
  • Βιβλιοτοπιο
  • Ας γνωριστουμε
Sign In

Keep me signed in until I sign out

Forgot your password?

Password Recovery

A new password will be emailed to you.

Have received a new password? Login here