Η ζωή είναι απρόβλεπτη, δεν ξέρεις τι σε περιμένει μόλις στρίψεις στη γωνία. Ίσως αυτή να είναι η γοητεία της. Γνωρίζεις πως σε όποια κατάσταση και αν βρίσκεσαι, τίποτα δεν είναι δεδομένο, τίποτα δεν θα μείνει για πάντα το ίδιο και δεν θα ξαναβιώσεις την ίδια στιγμή δεύτερη φορά. Όπως πολύ εύστοχα είχε παρατηρήσει ο Τσάρλι Τσάπλιν: «Τίποτα δεν κρατάει για πάντα, ούτε καν τα προβλήματά μας». Αυτό είναι παρήγορο όταν έχεις να αντιμετωπίσεις μία προβληματική κατάσταση. Όταν όμως όλα κυλούν ομαλά και ρόδινα; Τότε δεν θέλεις να αλλάξει τίποτα, επιθυμείς να παραμείνεις στην ευδαιμονία των υπέροχων στιγμών σου. Κι όμως, αυτό δεν θα συμβεί.
Η ζωή είναι σαν το καρδιογράφημα, μία πάνω, μία κάτω, σε μεγέθη ανάλογα. Παρουσιάζει και μεγάλες ακμές αλλά και μεγάλες υφέσεις. Άλλωστε ίσια γραμμή στο καρδιογράφημα σημαίνει θάνατο, όχι ζωή. Η ζωή λοιπόν έχει πάντα σκαμπανεβάσματα. Όταν διανύουμε τις καλές περιόδους, συνήθως το ξεχνάμε αυτό. Όταν έρχονται τα δύσκολα, θέλουμε τα πράγματα να αλλάξουν.
Ωστόσο, είναι κάτι που δεν μπορούμε να αποφύγουμε και συμβαίνει για κάποιο λόγο. Ίσως είναι ένα μάθημα, μια εμπειρία που για κάποιον λόγο θα αποδειχθεί χρήσιμη στο μέλλον. Ίσως είναι απλά μία μεταστροφή της τύχης, των συγκυριών ή απλά πρέπει να το βιώσουμε και τέλος. Ίσως απλά να βρεθήκαμε στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή ή όλη μας τη ζωή να μεθοδεύαμε τις καταστάσεις για να φτάσουμε εδώ, χωρίς καν να το γνωρίζουμε. Σημασία έχει ότι δυσάρεστες εμπειρίες και καταστάσεις συμβαίνουν σε όλους. Ποτέ δεν θα είναι όλα ρόδινα και δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν περνά δυσκολίες.
Το πρώτο και βασικότερο βήμα είναι η αναγνώριση και το δεύτερο η αποδοχή. Αναγνωρίζω ποια είναι η κατάσταση. Τα θετικά και τα αρνητικά της, που ακόμη και αν δεν είναι προφανή, τα αναζητώ. Αναγνωρίζω ποια είναι η ευθύνη μου σε όλο αυτό ώστε να δω τι μπορώ από την πλευρά μου να διορθώσω, πώς να επέμβω. Εδώ έρχεται η αποδοχή! Αν αρνούμαι να δεχτώ την πραγματικότητα αυτού που συμβαίνει, τότε σίγουρα δεν μπορώ να επέμβω και να διορθώσω τίποτα. Η αποδοχή της κατάστασης, όσο δυσάρεστη και να είναι, αποτελεί την αρχή για να εξετάσω τις εναλλακτικές διεξόδους.
Σε αυτό το σημείο αξιολογούμε αν είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει ή κάτι τελεσίδικο, που δεν επιδέχεται μεταστροφή. Ένας φίλος μου έλεγε κάποτε: για δύο πράγματα δεν αξίζει να στενοχωριέσαι, για αυτά που αλλάζουν και για αυτά που δεν αλλάζουν. Για αυτά που αλλάζουν, κάνε αυτό που πρέπει κι αυτό που μπορείς. Για αυτά που δεν αλλάζουν, αποδέξου τα και προχώρα. Η ζωή δεν περιμένει, είναι εκεί έξω και τρέχει. Κάποια στιγμή θα σε τραβήξει από το χέρι είτε είσαι έτοιμος είτε όχι. Μέσα σε κάθε κατάσταση βρες κάτι θετικό, βρες κάτι διδακτικό ή κάτι που μπορεί να σε παρηγορήσει.
Έχουμε την τάση να αντιστεκόμαστε στην αλλαγή. Το να δεχτούμε ότι είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας θα μας λυτρώσει από πολλή ταλαιπωρία. Ουδέν μονιμότερον της αλλαγής. Άλλωστε όλα θα ήταν πολύ βαρετά αν παρέμεναν ίδια. Κάθε αλλαγή κουβαλάει και μια ανταμοιβή. Μια ανταμοιβή γιατί αντέξαμε, γιατί παλέψαμε, γιατί μετά το κάτω έρχεται το πάνω στο καρδιογράφημα…
Μέσα από κάθε δυσκολία ας προσπαθήσουμε να βρούμε κάτι όμορφο και να την ξεπεράσουμε με χαμόγελο και θάρρος, χωρίς να χάνουμε τον εαυτό μας, χωρίς να λιποψυχούμε. Ο χρόνος δεν γυρνάει πίσω ποτέ. Ακόμα και στα δύσκολα, ας δούμε την ομορφιά και ας το διασκεδάσουμε όσο μπορούμε. Εξάλλου, στις δυσκολίες ξεχωρίζουμε ποιοι άνθρωποι είναι πραγματικά δίπλα μας, σε ποιους μπορούμε να στηριχτούμε, ποιοι μας αγαπάνε. Το να το μάθουμε αυτό, είναι ένα κέρδος από μόνο του. Υπάρχουν άνθρωποι που θα έκαναν τα πάντα για να κρατήσουμε το χαμόγελο στα χείλη μας. Υπάρχουν άνθρωποι που ομορφαίνουν τις δυσκολίες μας και πάντα μπορούν να μας εκπλήξουν. Αυτή ίσως είναι η γοητεία τους.
Για αυτό, όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια, μην ξινίζεις το όμορφο προσωπάκι σου. Φτιάξε λεμονάδα και απόλαυσέ την!
Πηγές φωτογραφιών: redbubble, the list
